Σύντομη ερμηνευτική προσέγγιση στην καλπάζουσα αντικοινωνική συμπεριφορά…

 

   Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

     Τα πολύ συχνά πλέον κρούσματα, οι περιπτώσεις εγκληματικότητας που ξεκινά από τους τσαντάκηδες για να καταλήξει σε ανθρωποκτονίες και περιλαμβάνει κλοπές, διαρρήξεις, ένοπλες ληστείες, βιασμούς, απαγωγές, καταχρήσεις σε τραπεζικά και άλλα ιδρύματα, αύξηση της ναρκομανίας, σεξουαλικά προβλήματα, δολοφονικές επιθέσεις εναντίον αστυνομικών, απαγωγές με απαίτηση λύτρων, δολοφονίες ανύποπτων πολιτών, αφαίρεση ζωής στη διαδικασία ένοπλων ληστειών, ενδοοικογενειακή βία, γυναικοκτονίες, αύξηση του αριθμού των παιδιών που εγκαταλείπουν το σπίτι τους, ως αδιάσειστα πλέον στοιχεία. την ύπαρξη σοβαρής κοινωνικής παθολογίας στην Πατρίδα μας.

     Πώς, όμως, ερμηνεύονται όλα αυτά τα φαινόμενα αντικοινωνικής συμπεριφοράς στην πάλαι ποτέ ειρηνική, ρομαντική, φιλική, ανθρώπινη «Ψωροκώσταινα», όπου υπήρχε εμφανέστατα και αδιαμφισβήτητα ο στοιχειώδης σεβασμός της προσωπικής ελευθερίας και αξιοπρέπειας ανάμεσα στους πολίτες, με την εξαίρεση μιας ελάχιστης μειονότητας ατόμων και ομάδων που εμπλεκόταν σε παραβατικότητα και αντικοινωνική συμπεριφορά;

Θα «καταντήσει» η Ελλάδα «off-shore» της ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑΣ;

 

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*  

 

(Το συγκεκριμένο κοινωνιολογικά θέμα με απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια και τώρα με όσα ακούω και διαβάζω για την υπόθεση NOVARTIS, για δίκες που αναβάλλονται και καταδικασμένους που κυκλοφορούν ελεύθεροι αποφάσισα, και ελπίζω να μην παρεξηγηθώ, να καταθέσω την σημερινή μου, για κάποιους ίσως πολύ αιχμηρή, άποψη.)

                                 ************************************

     Ψάξτε σε έντυπες και ηλεκτρονικές βιβλιοθήκες για δεδομένα που αφορούν ιστορία, πολιτισμό, κλίμα, φυσικές καλλονές, φιλότιμο, μπέσα και κιμπαριλίκι και εάν βρείτε μια άλλη χώρα και έναν Λαό που να ξεπερνά την Ελλάδα και τους Έλληνες, σας παρακαλώ να το κοινοποιήσετε!…

     Μη με κατηγορήσουν κάποιοι για Εθνοκεντρισμό!..

Ελάτε να ξαναγίνουμε συγχαίροντες και συμπάσχοντες συνάνθρωποι!…

 

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος*

     Μια φορά κι έναν καιρό, στη Θεσσαλονίκη είχαμε στο Διοικητήριο μια «μαρμάρινη» αλάνα που τώρα δεν υπάρχει και, δυστυχώς, τα αρχαία που αποκαλύφθηκαν ΔΕΝ έχουν αξιοποιηθεί σωστά.

     Και απέναντι από την Αγγελάκη είχαμε μια «χωματένια» μεγάλη αλάνα όπου, όπως κάναμε και στη «μαρμάρινη» του Διοικητηρίου, κλοτσούσαμε την μπάλα, παίζαμε κρυφτούλι, αμάδες και μακριά γαϊδούρα…

     Μια φορά κι έναν καιρό, είχαμε τους φίλους και τους κολλητούς να λέμε τα μυστικά μας, να μοιραζόμαστε χαρές που έτσι διπλασιάζονταν και λύπες που μειώνονταν επειδή τις βγάζαμε από το στέρνο με δάκρυα στα μάτια.

     Μια φορά κι έναν καιρό, τα είχαμε αυτά για να παίζουμε εμείς σαν παιδιά γονιών που ΔΕΝ είχαν λεφτά ούτε αυτοκίνητα, αλλά είχαμε όνειρα πολλά!…

Γιώργος Πιπερόπουλος: «Τσίπα και Φιλότιμο»: Μοναδικές Διαχρονικά Ελληνικές Αξίες!..

 

                         «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο»                               «Λατέρνα, Τσίπα και Φιλότιμο!..»

Γράφει ο καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

     Ήταν έτος 1955, ήμουν μαθητής στο Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης, ξεκινούσε η έξοδος ανέργων Ελλήνων για εργασία στην Δυτική Γερμανία και την Αυστραλία και η ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ έστελνε στις Κινηματογραφικές αίθουσες μια κωμωδία (με μπόλικες σταγόνες λυρισμού) με τίτλο: «Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο»

     Ελπίζω να μην «αναστατωθούν» οι ψυχές του Φίνου, του Σακελλάριου, του Φωτόπουλου του Αυλωνίτη, της Καρέζη, του Αλεξανδράκη και άλλων αστέρων που συμμετείχαν στην ταινία η οποία είχε τέτοια επιτυχία ώστε μετά από δυο χρόνια η ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ την επανάφερε στις κινηματογραφικές αίθουσες με τίτλο «Λατέρνα, Φτώχεια και Γαρύφαλλο» καθώς στο σημερινό μου άρθρο υποκαθιστώ εκείνους τους δύο τίτλους με το δικό μου: «Λατέρνα, Τσίπα και Φιλότιμο!..»

     Ήμασταν τότε, πολλοί  Έλληνες όπως και τώρα, με Μνημόνια και Πανδημία, οικονομικά «αδύναμοι» αλλά φροντίζαμε ως «κόρην οφθαλμού» σε Πανελλαδικό επίπεδο, μια έννοια πολύτιμη, τώρα πια δυσεύρετη στην Ελλάδα «Μνημονίων» και «Θεσμών”: την «Τσίπα» μας!

Γιώργος Πιπερόπουλος: Εμείς TV & Καναπέ, οι Νέοι Ανεργία & Φραπέ!…

 

Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή τους μορφοποιούν νέα σχήματα, δομές, θεσμούς και θεσμικά όργανα είναι δύσκολο, εάν όχι ακατόρθωτο, να τα μελετήσει και να τα αξιολογήσεις κανείς με επιτυχία την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Εδώ και ένα σχεδόν χρόνο διαπιστώνουμε ότι με lockdown και απαγορεύσεις κοινωνικών επαφών τέτοια μεγάλα φαινόμενα βιώνουμε στην Πατρίδα μας αλλά και διεθνώς.

     Κλεισμένοι στα διαμερίσματά μας κολλήσαμε ακόμη περισσότερο στους τηλεοπτικούς μας δέκτες και καθώς το κατ’ εξοχήν «Μέσο Μαζικού Εκμαυλισμού» η γοητευτική εικόνα της τηλεόρασης μας έχει αδρανοποιήσει πλήρως αποδεικνύουμε αληθές το Κινέζικο ρητό που διατείνεται ότι «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις».

Τζόγος: ἡ ἐξοικείωση ξεκινᾶ στά παιδικά χρόνια!...

 

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Μαθαίνουμε, δυστυχῶς, τὸν τζόγο ἀπὸ μικρὴ ἡλικία καθὼς πολλὰ παιχνίδια ποὺ δωρίζουμε στὰ παιδιά μας ἔχουν ὡς χαρακτηριστικό τους τὸ ρίσκο, εἶναι παιχνίδια τύχης ποὺ περιέχουν τὴ ρίψη τοῦ ζαριοῦ, τὸ τράβηγμα χαρτιῶν, τὸ στοιχεῖο τῆς πιθανότητας.

Ἡ πανδημία covid-19 ποὺ ταλανίζει τὴν Ἀνθρωπότητα μὲ τὰ lockdown καὶ τοὺς περιορισμοὺς κοινωνικῶν ἐπαφῶν ἔχει «στενοχωρήσει» τοὺς κάθε λογῆς «παῖκτες - κυνηγοὺς τῆς Τύχης» καθὼς ἔκλεισαν διεθνῶς (φυσικὰ καὶ στὴν Πατρίδα μας) καζίνα καὶ ἄλλων μορφῶν «Δομές-Ναοὶ τοῦ Τζόγου».

Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι σταμάτησαν ΟΛΕΣ οἱ δραστηριότητες τοῦ τζόγου καθὼς μὲ τὴ βοήθεια τῆς πληροφορικῆς διατίθενται στὸ διαδίκτυο καὶ «εἰκονικὰ καζίνα» καὶ ἄλλες μορφὲς τυχερῶν παιχνιδιῶν.

«Ἐάν ἔχεις πίστη, κόψε τό σχοινί!..»

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Ὁ 15Αὔγουστος τοῦ 2020 εἶμαι βέβαιος ὅτι ΔΕΝ ἔχει προηγούμενο στὴν προσωπικὴ ἱστορία τοῦ καθένα καὶ τῆς καθεμιᾶς μας ὡς Ἕλληνες.

Τὰ μέτρα ποὺ μᾶς ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἀπὸ τὸ 2010 μέχρι σήμερα ἦταν πρωτόγνωρα καὶ δυστυχῶς αὐτοὶ ποὺ μᾶς Κυβέρνησαν μᾶς ἔφτασαν μέχρι ἐδῶ ἀλλὰ δὲν φρόντισαν νὰ μᾶς δώσουν τὶς δεξιότητες ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ νὰ ἀνταπεξέλθουμε στὶς σκληρὲς δοκιμασίες.

Καὶ ἀπὸ τὸν Μάρτιο καὶ μετὰ ὅσα μᾶς ἐπιβλήθηκαν ἐξαιτίας τῆς πανδημίας τοῦ covid-19 καὶ ὅσα πολλοὶ φοβοῦνται ὅτι θὰ ἀκολουθήσουν στὴν Πατρίδα μας καὶ στὴν Ὑφήλιο ἐπίσης ΔΕΝ εἶχαν προηγούμενο καὶ φυσικά μᾶς ἔχουν ἀποδιοργανώσει.

«Ἀνέχεια» τότε, «Φτώχεια» τώρα!...

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Τὰ τελευταῖα 3 χρόνια ἀρχίσαμε νὰ χαμογελᾶμε, αὐξήθηκε ὁ τουρισμὸς καὶ οἱ ἐλπίδες γιὰ ἀνάκαμψη, φάνηκε λίγο φῶς στὸ τέλος τοῦ τοῦνελ καὶ ΞΑΦΝΙΚΑ μᾶς προέκυψε ἡ πανδημία covid-19 καὶ τὸ lockdown καὶ ἀρχίζω νὰ φοβᾶμαι ὅτι ἀπὸ τὸν ἐρχόμενο χειμῶνα θὰ αὐξηθοῦν καὶ πάλι τὰ συσσίτια σὲ Ἐνορίες καὶ Δήμους τῆς Πατρίδας καὶ οἱ οὐρὲς αὐτῶν ποὺ θὰ προσέρχονται γιὰ νὰ φᾶνε ἕνα πιάτο φαγητὸ θὰ μακραίνουν ὁλοένα καὶ περισσότερο ἀπὸ ἑβδομάδα σὲ ἑβδομάδα, ἀπὸ μῆνα σὲ μῆνα...

Εὔχομαι ὁλόκαρδα καὶ εἰλικρινὰ ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση αὐτὴ τὴ φορὰ νὰ ἀποδείξει ἔμπρακτα καὶ χωρὶς κερδοσκοπικοῦ χαρακτῆρα πολιτικὲς καὶ οἰκονομικὲς στρατηγικὲς ὅτι ΕΙΝΑΙ πράγματι Ἕνωση Λαῶν καὶ ὄχι ἁπλᾶ μιὰ Οἰκονομική-χωρὶς σύνορα Κοινότητα!

Φιλία: Ἀγαθὸ σὲ ἀνεπάρκεια στὴν ἐποχή μας;

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Μπροστά μας τὸ τρίτο Σαββατοκύριακο τοῦ Ἰουλίου, κλειστὰ τὰ Σχολεῖα καὶ ὑπερβαίνοντας τὰ μεγέθη τῶν ἄρθρων ποὺ καταθέτω 2 φορὲς τὴν ἑβδομάδα καὶ μὲ περισσὴ εὐγένεια τῶν διαχειριστῶν φιλοξενοῦνται ἐδῶ στὸ ἀγαπητὸ σας blog καταθέτω ἕνα ἀρκετὰ μεγάλου μεγέθους ἄρθρο ἐπειδὴ μεγάλου μεγέθους εἶναι καὶ τὸ ἀντικείμενο - Ἡ Φιλία!....

Οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι διαπίστωναν ὅτι «ὅμοιος ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει...» ἐνῶ ἐμεῖς οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες ἀνέκαθεν λέγαμε «πές μου τὸν φίλο σου, νὰ σοῦ πῶ ποιὸς εἶσαι...».

Θὰ σᾶς ξαφνιάσω σήμερα μὲ τὴν εὐγενικὴ προτροπὴ «κοίτα τὸν φίλο σου γιὰ νὰ καταλάβεις ποιός... εἶσαι!»

Γιῶργος Πιπερόπουλος: Πολῖτες, Κόμματα, Κράτος!... Καὶ ἡ Πατρίδα;

Μὲ ἀφορμὴ τὸ νέο «μπάχαλο σκανδαλολογίας» στὴν πολιτική μας καθημερινότητα θὰ ἀναφερθῶ σήμερα στὰ πολιτικὰ Κόμματα ποὺ ἀποτελοῦν ἀπαραίτητο συστατικὸ κάθε Δημοκρατίας καὶ ἰδιαίτερα στὸ ρόλο τους στὴ διαμόρφωση σχέσεων Πολιτῶν- Κράτους.

Στὴν πατρίδα μας οἱ σχέσεις Κράτους - Πολιτῶν ὑπῆρξαν ἀνέκαθεν, ὄχι μόνο δυσλειτουργικές, ἀλλὰ ἐὰν τὶς δοῦμε μὲ ἕνα πρίσμα ὑπερβολῆς ἴσως καὶ ψυχοπαθολογικές. 

Ἡ παθολογικὴ συμπτωματολογία αὐτῆς τῆς σχέσης (ποὺ τὰ βαθύτερα αἴτιά της μόνιμα καὶ σφαλερὰ ἀνάγονται ἢ στὴν Τουρκοκρατία ἢ σὲ ξένους... δακτύλους, καὶ τελευταῖα σὲ ψεκασμοὺς καὶ ληγμένα ποὺ ἔχουν ἐπηρεάσει, ἔλεος πιά, ἀκόμη καὶ τὸ DNA μας) συνίσταται στὴν ἐντυπωσιακὴ ἀντίφαση τῆς συμπεριφορᾶς τοῦ πολίτη ἀπέναντι στὸν ἀσφυκτικὸ ἔλεγχο τοῦ Κομματισμοῦ.

Ἰούλιος 2020 - Ἡ Ἁγία Σοφία ξανὰ Τζαμί!...

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Δύσκολος μήνας γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ὁ Ἰούλιος καὶ «δύσκολος» σύμμαχος γιὰ τὴ Δύση ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος κ. Ἐρντογάν...

10 Ἰουλίου σήμερα καὶ τὸ Τουρκικὸ ΣτΕ ἀπεφάσισε ὅτι ἦταν παράνομη ἡ πράξη ποὺ ἄλλαζε τὸ καθεστὼς χρήσεως τῆς Ἱστορικῆς (Μνημεῖο ΟΥΝΕΣΚΟ) χρήσης τῆς Ἁγίας Σοφίας ἀπὸ τὸν Κεμάλ τὸ 1934 ποὺ τὴν ἔκανε Μουσεῖο μετατρέποντάς της ἀπὸ Τζαμί...

Δύσκολος πολιτικὸς γιὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, τὴ Δύση καὶ τὸν ΟΗΕ ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος καὶ θὰ περιμένω τώρα νὰ δῶ ἀντιδράσεις ἀφοῦ πρὶν ἀκόμη «στεγνώσει ἡ μελάνη τῆς ἀπόφασης τοῦ Τουρκικοῦ ΣΤΕ» ΑΜΕΣΑ ὁ κ Ερντογάν ὑπέγραψε τὸ σχετικὸ προεδρικὸ διάταγμα.

Ζεῖς στό «σήμερα», στό «χθές ἢ στό «αὔριο;»...

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Σᾶς προσκαλῶ σήμερα, ὅπως δηλώνει καὶ ὁ τίτλος τοῦ ἄρθρου μου σὲ ἕνα διαφορετικοῦ τύπου ψυχό-κοινωνιολογικὸ καὶ φιλοσοφικὸ προβληματισμό. 

Συγκεκριμένα τὸ σημερινό μου κείμενο ἐπικεντρώνεται στὴν ἐγκράτεια, στὴν ἱκανότητα ποὺ ὁ καθένας καὶ ἡ καθεμιὰ μας εἴχαμε καὶ ἔχουμε νὰ μποροῦμε νὰ ἀναβάλουμε τὴν ἄμεση ἱκανοποίηση τῶν ἀναγκῶν καὶ τῶν ἐπιθυμιῶν μας. Ἡ συγκεκριμένη ἱκανότητα συνιστᾶ μιὰ εἰδοποιὸ διαφορὰ ὡς στοιχεῖο τῆς προσωπικότητας καὶ τοῦ χαρακτῆρα μας, ἐμφανίζεται ἀρχικὰ στὰ νηπιακά μας καὶ μᾶς συνοδεύει σὲ ὅλη τὴ ζωή μας.

Θέλω νὰ πιστεύω ὅτι στὸν στενό σας οἰκογενειακὸ κύκλο καὶ στὸν εὐρύτερο κύκλο φίλων καὶ συναδέλφων σίγουρα ἔχετε συναντήσει κάποια ἄτομα ποὺ ζοῦνε τὸ «σήμερα», κάποια ἄλλα ποὺ προσανατολίζονται στὸ «αὔριο» καὶ ἐκεῖνα ποὺ ἔχουν «κολλήσει στὸ χθές».

Χρειαζόμαστε, ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ, Ἐθνικοὺς Εὐεργέτες καὶ Φιλέλληνες!...

Γράφει ὁ Καθηγητὴς Γιῶργος Πιπερόπουλος

Γιῶργος Πιπερόπουλος

Καλημέρα καὶ καλὴ ἑβδομάδα σὲ ὅλους καὶ ἰδιαίτερα στὴν 9-χρονη Ροδίτισσα ποὺ λιποθυμῶντας ἀπὸ πεῖνα φάνηκε ὅτι κατάφερε νὰ διαταράξει, ἔστω γιὰ λίγο, ἐκείνους καὶ ἐκεῖνες ποὺ σὲ ἐποχὴ κρίσης ἀπολαμβάνουν τὸν Ἐθνικό μας λήθαργο τοῦ «ὠχαδερφισμοῦ»!..

Ξεκινῶ ἀνορθόδοξα τὸ σημερινό μου κείμενο καὶ χωρὶς παρεξήγηση σᾶς καλῷ εὐγενικὰ καθὼς τὸ διαβάζετε νὰ ἀκοῦτε τὸ γνωστὸ λαϊκὸ ἆσμα (πιέστε τὸν σύνδεσμο):
https://www.youtube.com/watch?v=CBbi5wB oos

Γιώργος Πιπερόπουλος: 3 διδακτικές ιστοριούλες-μαθήματα για «φιλόδοξα άτομα»…

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Το σημερινό κείμενο το παρουσίαζα συνήθως στα Πανεπιστημιακά αμφιθέατρα με τη μορφή διαφανειών εμπλουτισμένων με σχετικά έξυπνα σκίτσα. Ζητώ ευγενικά από τους φίλους του Blog να δούνε με μπόλικη δόση χιούμορ και τους διαβεβαιώνω ότι η δημοσίευσή του δεν ενέχει υστερόβουλες σκέψεις.

Στόχος του δεν είναι η κακοπροαίρετη ειρωνεία των φιλοδοξιών Κομματικών στελεχών και μαζί τους στελεχών Επιχειρήσεων αλλά σε σύγχρονο Αριστοφάνειο πνεύμα η χιουμοριστική παροχή διδαγμάτων μέσα από 3 ιστοριούλες-μαθήματα στους φιλόδοξους άνδρες και γυναίκες της Πατρίδας μας.

Ε.Ε.: 12 χρυσά αστέρια σε φόντο μπλε!...

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

 Η Ευρωπαϊκή Σημαία αποτελείται από 12 χρυσά αστέρια σε κύκλο πάνω σε μπλε φόντο, δημιουργήθηκε το 1955 και υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και προωθεί τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Τα αστέρια συμβολίζουν τα ιδανικά Ενότητας, Αλληλεγγύης και Αρμονίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης αλλά για τον Covid-19 η Ε. Ε. απέφυγε να καθορίσει κοινή Πολιτική...

Ο αριθμός των αστεριών δεν αντιστοιχεί στον αριθμό των χωρών-μελών, που θα γίνουν 27 μετά την 31 Δεκεμβρίου 2020, αλλά ο κύκλος που σχηματίζουν είναι το σύμβολο της ενότητας. Το 1983, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη σημαία και το 1985 αυτή υιοθετήθηκε από όλους τους ηγέτες της Ε.Ε. ως επίσημο έμβλημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τότε Ένωσης Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων).