Καλλιόπη Ταχτσόγλου: Ἰωάννης Καποδίστριας - 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1831

Γράφει ἡ Καλλιόπη Ταχτσόγλου

 

«Ἀγαπημένε μας τρυφερὲ πατέρα. Μὲ τὸν θάνατό σου σκοτείνιασαν ὅλα γύρω μας. Τὰ λουλούδια μαράθηκαν. Τὰ πουλιὰ σώπασαν.

 

Ὅλα βουβάθηκαν ἀπὸ τὶς δικές μας παιδικὲς καὶ νεανικὲς κραυγές ποὺ τὶς στέλνουμε στὸν ούρανὸ μαζὶ μὲ τοὺς λυγμούς μας. Ἐκείνοι ποὺ σὲ σκότωσαν θὰ εἶναι καταραμένοι.

 

Γιατὶ σκότωσαν τὴν ἐλπίδα μας. Σκότωσαν τὴν παρηγοριά μας. Τὴν δύναμη. Τὸ φῶς γιὰ ἕνα καλύτερο αὔριο. Γιατὶ σκότωσαν ἐσένα, ἀγαπημένε μας Κυβερνήτη-Πατέρα.»

Ὁ θρηνώδης αὐτὸς λόγος, γράφτηκε ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ τόσο ἀγαποῦσε καὶ προστάτευε μὲ τὴν πολιτική του καὶ τὴν προσωπικότητά του, ὁ Καποδίστριας.

Δολοφονία Ιωάννη Καποδίστρια: Ηθικοί αυτουργοί και εκτελεστικά όργανα… - 27 Σεπτεμβρίου 1831

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες. Ίσως αυτό ήταν και η αιτία που τόσο νωρίς, τόσο άδοξα και καταστροφικά για το έθνος κατέληξε στον τάφο. Από τη στιγμή που αποδέχτηκε να κυβερνήσει την ρημαγμένη καθόλα Ελλάδα, έθεσε όλο του το είναι στη διάθεση της Πατρίδας.

Στο έργο του αυτό ήρθε αντιμέτωπος με ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία συνασπίστηκαν εναντίον του και εν πολλοίς συνεργάστηκαν στην δολοφονία του. Ο Καποδίστριας, έχοντας να αντιπαλέψει χίλια μύρια προβλήματα, κατάφερε στα λιγότερα από τρία χρόνια της διακυβέρνησής του να αφήσει πίσω του ένα ιδιαίτερα πλούσιο έργο, παρά τα όποια σφάλματά του. Το έργο του όμως θα ανατρέπονταν εκ των έσω, πιθανότατα με τη “βοήθεια” Βρετανών και Γάλλων.

Εὐαγγελία Λάππα: Ὁ Ἐθνάρχης καί αἰσυμνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας [1776 - 27 Σεπτεμβρίου 1831]

(Ἰωάννης Καποδίστριας, Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδας, Δωρεὰ Οἰκ. Ἀλέξανδρου Κόσκορου, Συλλογὴ τοῦ Μουσείου Καποδίστρια - Πηγή: https://www.capodistriasmuseum.gr/i-kapodistrias/)

Εὐαγγελία Κ. Λάππα
26 Σεπτεμβρίου 2022

Ὁ Ἐθνάρχης, αἰσυμνήτης¹ καὶ «ἅγιος» τῆς πολιτικῆς Ἰωάννης Καποδίστριας ἀποτελεῖ τὸ πρότυπο τοῦ πολιτικοῦ τῆς μετὰ τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, Ἑλλάδας.
 

Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας γεννήθηκε 31 Ἰανουαρίου 1776 (π. ἡμ.) /10 Φεβρουαρίου 1777 στὴ Κέρκυρα καὶ ἦταν τὸ ἕκτο ἀπὸ τὰ δέκα παιδιὰ τοῦ Ἀντωνίου - Μαρία Καποδίστρια καὶ τῆς Ἀδαμαντίας Γονέμη, ἀπὸ ἀριστοκρατικὴ οἰκογένεια τῆς Λεμεσοῦ τῆς Κύπρου. Στὰ 1795 - 1797 σπούδασε Ἰατρική, Νομικὴ καὶ Φιλοσοφία στὸν Πανεπιστήμιο τῆς Πάντοβας καὶ τὸ 1809, πῆγε στὴν Ρωσία, ὅπου ἔγινε ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν.

Σοφία Μπεκρῆ: Ὁ Καποδίστριας καὶ τὸ ὅραμά του γιὰ τὴν παιδεία

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Ἡ 27η Σεπτεμβρίου 1831 ἀποτελεῖ μιὰ ἀκόμη μαύρη σελίδα στὴν ἱστορία τοῦ νεώτερου Ἑλληνισμοῦ. Ὁ πρῶτος κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος πέφτει θανάσιμα χτυπημένος ἀπὸ ἀδελφοκτόνα βέλη καὶ ὁ λαὸς ποὺ ἐπὶ δυόμιση ὁλόκληρα χρόνια εἶχε στηρίξει σ’ ἐκεῖνον τὶς ἐλπίδες του γιὰ ἀνόρθωση καὶ πρόοδο βρίσκεται καὶ πάλι ἔρημος καὶ ἐγκαταλελειμμένος. Ποιός θὰ στεγάσῃ τώρα τὰ ὀρφανά του; Ποιός θὰ νοικοκυρέψῃ τὸν δημόσιο βίο, θυσιάζοντας ἀκόμη καὶ τὴν προσωπική του περιουσία, ὅπως ἐκεῖνος, καὶ ποιός θὰ ὑπερασπιστῆ τὰ ἐθνικά του δίκαια μὲ σθένος καὶ παρρησία ἀπέναντι στοὺς ξένους δυνάστες; Ζητήματα πολλὰ καὶ δυσεπίλυτα.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ Καποδίστριας κυβέρνησε συγκεντρωτικὰ καὶ δὲν ἔδειξε ἐμπιστοσύνη σὲ ντόπιους καὶ ξένους παράγοντες, ποὺ προσέφεραν τὴν βοήθειά των, γεγονὸς ποὺ δημιούργησε ἐξ ἀρχῆς μεγάλες δυσαρέσκειες πρὸς τὸ πρόσωπό του. Εἶναι, ὅμως, ἐπίσης ἀλήθεια ὅτι ὁ ἀπώτερος στόχος τῆς πλειοψηφίας ὅσων προθυμοποιοῦνταν νὰ βοηθήσουν ἦταν περισσότερο ἡ ἐξυπηρέτηση ἀτομικῶν ἢ καὶ εὐρύτερων πολιτικῶν ἐπιδιώξεων παρὰ τὸ ἐνδιαφέρον των γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἡ ὠφελιμιστικὴ καὶ κοντόφθαλμη θεώρηση τῶν πραγμάτων ἐκ μέρους τῶν ἐσωτερικῶν καὶ συχνὰ ἀλληλοσυγκουόμενων μεταξύ των παραγόντων, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ὁ ὕπουλος ρόλος τῶν ἐξωτερικῶν δυνάμεων πού, γιὰ τοὺς δικούς των λόγους, ὑποδαύλιζαν τὰ ἐγχώρια πολιτικὰ πάθη ὅπλισαν τὸ χέρι ἐκείνων ποὺ δολοφόνησαν ὄχι μόνον τὸν κυβερνήτη ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν Ἑλλάδα.

«Ἀδυνατῶ νὰ λείψω δύο συνεχόμενες Κυριακὲς ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, ἂς μὲ σκοτώσουν...»

Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας (Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου 1776 - Ναύπλιο, π.ημ. 27 Σεπτεμβρίου / ν.ημ. 9 Ὀκτωβρίου 1831) Ἕλληνας πολιτικὸς καὶ διπλωμάτης. 

Διετέλεσε Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσίας καὶ πρῶτος Κυβερνήτης τοῦ ἀνεξάρτητου Ἑλληνικοῦ Κράτους, τὸ ὁποῖο ἵδρυσε ἐκ θεμελίων καὶ μὲ τὴν προσωπική του περιουσία. 

Εἰδοποιήθηκε πὼς θὰ τὸν σκοτώσουν ὅταν θὰ πάει στὴν ἐκκλησία, κάθε Κυριακὴ καθὼς πήγαινε. Ἔλειψε μιὰ Κυριακή. 

Πρὶν τὴν ἑπόμενη ξαναπληροφορείται πάλι πὼς ὅταν θὰ πηγαίνει στὴν ἐκκλησία γιὰ τὸν ὄρθρο, θά του τὴν ἔχουν στημένη, καὶ θὰ τὸν σκοτώσουν.

Ἡ ἀπάντηση τοῦ Καποδίστρια:

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ Καποδίστρια ποὺ ἀπαγόρευε στοὺς ὑπαλλήλους τοῦ Ἑλληνικοῦ Δημοσίου νὰ εἶναι Τέκτονες!

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ. 2953

Πρὸς τὸ Πανελλήνιον

Πρὸς τοὺς κατὰ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος καὶ τὴν Πελοπόννησον Ἐκτάκτους Ἐπιτρόπους καὶ τοὺς Ἀρχηγοὺς τῶν κατὰ ξηρὰν καὶ θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει ἡ Κυβέρνησις, ὅτι Πολίται τινὲς ἐπιμένουν πιστεύοντες καὶ τοὺς ἄλλους πείθοντες, ὅτι αἱ μυστικαὶ Ἐταιρεῖαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εἰς τὴν Πατρίδα, ἢ τουλάχιστον Αἰγίδα ὑπὸ τὴν ὁποία συνδεόμενοι μεταξύ των ἄνθρωποι διὰ μυστικῶν δεσμῶν δύνανται νὰ ἀπολαύσωσιν ἐντὸς Πατρίδος των καὶ διὰ τῆς ξένης ἐπιρροῆς ἀξιώματα, τιμᾶς, καὶ τὸ πλέον τύχην, ὃ ἐστὶ χρήματα.

«Να έμβουν εις κυκλοφορίαν τα εθνικά νομίσματα» – 190 χρόνια από το διάταγμα του Καποδίστρια που εξόργισε τους κοραϊστές

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1829, με βάση το Ζ΄ Ψήφισμα της Δ΄ Εθνοσυνέλευσης, ο Ιωάννης Καποδίστριας δίνει διαταγή να κυκλοφορήσει το εθνικό νόμισμα των Ελλήνων: ο Φοίνικας !

Είναι βέβαιο ότι η σημερινή Ελληνική Πολιτεία θα τηρήσει σιγή ιχθύος για την «ασήμαντη» επέτειο. Είναι η Πολιτεία που επίσημα -πλέον- ενστερνίζεται το δόγμα «δανείζομαι, άρα, υπάρχω», αφού έχει υιοθετήσει την ισοδυναμία «δανειστές=θεσμοί». Εφόσον στον σύγχρονο κόσμο η οικονομία ορίζει την δημοκρατία, εφόσον πριν λίγα χρόνια η Ελλάδα υπέστη το πραξικόπημα της ΕΚΤ και της ΤτΕ, εφόσον η παρολίγον αποτυχία της Επανάστασης του 21 οφείλεται στο δάνειο του Λονδίνου και στο κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που το νομιμοποίησε, οι Έλληνες πρέπει να συνεχίσουν να αγνοούν την ιστορία της ανεξαρτησίας τους, που ταυτίζεται και με την οικονομική τους ανεξαρτησία.

 

Πώς φτάσαμε στο διάταγμα της 28/9/1829

Δολοφονία Ιωάννη Καποδίστρια: Ηθικοί αυτουργοί και εκτελεστικά όργανα… - 27 Σεπτεμβρίου 1831

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες. Ίσως αυτό ήταν και η αιτία που τόσο νωρίς, τόσο άδοξα και καταστροφικά για το έθνος κατέληξε στον τάφο. Από τη στιγμή που αποδέχτηκε να κυβερνήσει την ρημαγμένη καθόλα Ελλάδα, έθεσε όλο του το είναι στη διάθεση της Πατρίδας.

Στο έργο του αυτό ήρθε αντιμέτωπος με ντόπια και ξένα συμφέροντα, τα οποία συνασπίστηκαν εναντίον του και εν πολλοίς συνεργάστηκαν στην δολοφονία του. Ο Καποδίστριας, έχοντας να αντιπαλέψει χίλια μύρια προβλήματα, κατάφερε στα λιγότερα από τρία χρόνια της διακυβέρνησής του να αφήσει πίσω του ένα ιδιαίτερα πλούσιο έργο, παρά τα όποια σφάλματά του. Το έργο του όμως θα ανατρέπονταν εκ των έσω, πιθανότατα με τη “βοήθεια” Βρετανών και Γάλλων.

Ιωάννης Καποδίστριας (1776 – 27 Σεπτεμβρίου 1831)

Σειρά Ντοκιμαντέρ Ενωμένης Ρωμηοσύνης - ΑΧΕΛΩΟΣ TV

 Ο Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης είχε πάντοντε ως πρότυπο του Ορθόδοξου Χριστιανού Κυβερνήτη το πρόσωπο του Ιωάννη Καποδίστρια. 

Η τόσο αξιόλογη σειρά του επικού ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του Ιωάννη Καποδίστρια ετοιμάστηκε από την Ενωμένη Ρωμηοσύνη και το ΑΧΕΛΩΟΣ TV 

Η πολιτική του Ιωάννη Καποδίστρια στην Παιδεία

Ο Καποδίστριας βρήκε την Παιδεία διαλυμένη και στην ουσία μη λειτουργούσα λόγω των χρόνων του πολέμου από το 1821 και μετά. «... Διά τα σχολεία χρειάζονται οικήματα, εγώ δε φθάσας ενταύθα εύρηκα μόνον καλύβας όπου εσκεπάζοντο πλήθος οικογενειών πειναλέων».

Οι ιδέες του Καποδίστρια για την παιδεία των Ελλήνων πήγαζαν από το Πιστεύω του. Συνοπτικά μπορούμε να πούμε αυτό που ο ίδιος έγραφε: «... Αποτελεί Θεία τιμή το να αναθρέψει κάποιος Ελληνόπαιδες, με τις γνώσεις της Ιεράς μας Θρησκείας, να τους εκπαιδεύσει στην πάτριον γλώσσα και να τους προπαρασκευάσει για ανώτερες Πανεπιστημιακές σπουδές».

Ιωάννης Καποδίστριας 1776 – 27 Σεπτεμβρίου 1831

Έλληνας πολιτικός και διπλωμάτης. Διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και πρώτος Κυβερνήτης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους, το οποίο ίδρυσε εκ θεμελίων και με την προσωπική του περιουσία.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 11 Φεβρουαρίου 1776 την περίοδο της Ενετοκρατίας. Ο πατέρας του Αντώνιος - Μαρία καταγόταν από οικογένεια ευγενών, καθώς ένας από τους πρόγονούς του είχε λάβει τον τίτλο του Κόμη από τον Δούκα της Σαβοΐας Κάρολο Εμμανουήλ τον Β'. 

Περί Παιδείας Παρακαταθήκη Ιωάννου Καποδίστρια (Μέρος τελευταῖον)

ΜΕΡΟΣ τελευταῖον

7. “Ελλήνων εξέθνωσις”

Ο αγώνας και τό έργο τού Καποδίστρια για μια πρωτογενώς εθνική Παιδεία, ήτοι για μια “σωτηριώδη Ιδιογενή Παιδαγωγία” όπως ο ίδιος τήν προσδιόριζε, εδράζετο στην πεποίθησή του ότι η ανεξαρτησία τής Νεωτέρας Ελλάδος δεν θα ολοκληρώνετο, ή και θα στερείτο ουσιαστικού νοήματος, εάν ο εξ Ανατολών επιβαλλόμενος (οθωμανικός) στρατιωτικός γενιτσαρισμός τού ανθού τής ελληνικής νεότητος επί Τουρκοκρατίας, υποκαθίστατο από μία άλλη—ίσως χειρότερη—μορφή γενιτσαρισμού, ήτοι από τόν εκ Δυσμών μεθοδευόμενο (ευρωπαϊκό) πολιτισμικό γενιτσαρισμό τών πλέον ευφυών νέων τής Ελλάδος μετά τήν Εθνική Παλιγγενεσία.

Αυτό τό μέγα θέμα—περί υφέρποντος πνευματικού εκφυλισμού τών Ελλήνων που σπουδάζουν πρωίμως και δη εξ ολοκλήρου στο εξωτερικό, πριν δηλαδή εμβαθύνουν στην ελληνική γλώσσα ώστε να εμπεδώσουν (εσωτερικοποιήσουν βιωματικά) τόν ελληνικό πολιτισμό επαρκώς—ο Καποδίστριας τό διατύπωνε σε κάθε ευκαιρία, όπως π.χ. στην α΄ επιστολή του στις 6 Νοεμβρίου 1827 προς τόν Ανδρέα Μουστοξύδη περί τού εθνικού “ονείδους τής εξεθνώσεως” τών σπουδαζόντων εις τήν αλλοδαπή Ελλήνων, επί λέξει ως εξής:

Περί Παιδείας Παρακαταθήκη Ιωάννου Καποδίστρια (Μέρος 2ον)

ΜΕΡΟΣ 2ον

Το ζήτημα τής αξιοσύνης, κατά το ως άνω θεμελιώδες άρθρο τών τριών Επαναστατικών Συνταγμάτων, ως τού μοναδικού κριτηρίου προσλήψεων στο Δημόσιο, συμπεριλαμβανομένου και τού τομέα τής δημόσιας Παιδείας, ήταν τότε και έκτοτε ένα κρίσιμο θέμα για μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα: Ο Καποδίστριας θεωρούσε ότι τό Δημόσιο έπρεπε να στελεχώνεται από “νέους” στην ηλικία πολίτες, οι οποίοι θα επιλέγονται προς τούτο αξιοκρατικώς, βάσει τού κριτηρίου τής κατ' αξίαν “ικανότητός” τους και μόνον—ότι δηλαδή ισχύει σήμερα στις αμερικανικές και άλλες πολυεθνικές εταιρείες που είναι οι σύγχρονοι επικυρίαρχοι τής Παγκόσμιας Οικονομίας—και όχι με κοινωνικά, πολιτικά, πελατειακά ή άλλα κριτήρια αδιαφάνειας και διαφθοράς.

Περί Παιδείας Παρακαταθήκη Ιωάννου Καποδίστρια (Μέρος 1ον)

ΜΕΡΟΣ 1ον

Κείμενα Ι. Καποδίστρια 1806-1831

περί ιδιογενούς εκπαίδευσης και εθνικής ανεξαρτησίας.

γράφει και ανθολογεί ο Ιωάννης Δ. Παπακωνσταντίνου

Τα Θέματα Ελληνικής Ιστορίας παραθέτουν σε πρώτη δημοσίευση ολόκληρο το βαρυσήμαντο άρθρο-ανθολογία περί τής εθνικά κρίσιμης και πάντα επίκαιρης παρακαταθήκης τού Μεγάλου Εθνάρχου Ιωάννου Καποδίστρια για μια Δημόσια Εκπαίδευση αντάξια της τεράστιας και κοσμογονικής πολιτισμικής κληρονομιάς των Ελλήνων. Τα ανθολογούμενα (33) κείμενα του Καποδίστρια —που εδώ και δύο αιώνες μάς δείχνουν και φωτίζουν τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ δρόμο για την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ των Ελλήνων και την βιώσιμη ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ τής Νεότερης Ελλάδος— αποδίδονται παρακάτω προσαρμοσμένα στο MONOTONIKO σύστημα. Όσον αφορά στα πρωτότυπα κείμενα στο ΠΟΛΥTONIKO, καθηγητές και ιστοριογράφοι μπορούν εδώ να διαβάσουν ή και να αποκτήσουν το άρθρο σε αρχείο pdf δωρεάν (free downloading), με τα ανθολογούμενα κείμενα του Καποδίστρια στο ΠΟΛΥTONIKO, με συναφή βιβλιογραφία και με τους κανόνες τής γλώσσας τού κειμένου, στο ακαδημαϊκό site τού συγγραφέα.

1. Πραγματική ελευθερία