Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΩΥΣΗΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2023

†Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης: Ο πόνος στη ζωή μας

Η παρουσία του πόνου στη ζωή μας δεν μπορεί παρά να είναι για όλους ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο. Το αρχαίο ερώτημα, δικαιολογημένο και σαφές, είναι πάντοτε και σήμερα το αυτό. Γιατί να πονάμε; Έχει κάποιο νόημα ο πόνος στη ζωή του καθενός μας;  Η απάντηση μη νομίζετε πως είναι τόσο εύκολη. Μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την αρκετά χρήσιμη και ωφέλιμη κατανόηση.

Υπάρχει άφθονος, ποικίλος, σωματικός πόνος προερχόμενος συνήθως από πρόσκαιρες ή ανίατες ασθένειες, που ταλαιπωρούν πολύ τον άνθρωπο. Υπάρχει επίσης πλούσιος ψυχικός πόνος, που μπορεί να είναι και πιο δυνατός του σωματικού. Πόνος που προέρχεται από ξαφνική ορφάνια, χηρεία, ξενιτεμό, προσφυγιά, πένθος, αποτυχία, αδυναμία, μειονεξία, στέρηση, έλλειψη, ανικανότητα, ανεπάρκεια, απόρριψη, απώλεια, φτώχεια, κακουχία, δυστυχία, ειρωνεία, εμπαιγμό, προδοσία, εξαπάτηση, ψέμα, επιορκία, βουλιμία, κατάχρηση, καταδίκη, φυλάκιση, απομόνωση, μοναξιά…

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2022

Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)


Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. 
 
Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και θείου φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. 

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2022

Οι άγιοι πατέρες για την αγωγή των παιδιών - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)


Ο άγιος Χρυσόστομος συνηθίζει να λέει πως το παράδειγμα των γονέων προς τα παιδιά είναι το παν. Ο τρόπος της συνομιλίας τους θα επηρεάσει τα παιδιά. Αν ο σύζυγος προσβάλλει, επιτίθεται, βρίζει τη σύζυγο και το αντίθετο, πληγώνονται τα παιδιά, αλλά και συνηθίζουν να συμπεριφέρονται έτσι.

Ο σεβασμός, η αγάπη, η υπακοή εμπνέονται καλύτερα και δύσκολα διδάσκονται με ξερά λόγια. Είναι πολύ διαφορετικό να κάνει κανείς αυτό που του λένε από φόβο, πειθαρχία, καταναγκασμό και υποχρέωση κι άλλο να προτιμά το θέλημα του άλλου από αγάπη.

Στα μαθήματα, στα παιχνίδια, στ’ αθλήματα θα πρέπει να μάθουν από μικρά τα παιδιά ότι τα αγαθά αποκτιούνται με κόπο, μόχθο, αγώνα, άσκηση, δυσκολία, υπομονή κι επιμονή. Έτσι δεν είναι σωστό να τους τα παρουσιάζουμε όλα εύκολα. Είναι καλό να μάθουν να προσπαθούν, να ζητούν και τη βοήθεια του άλλου, να ταπεινώνονται, να φιλοτιμούνται, να βγαίνουν από τον ατομισμό, τον εγωισμό και τη φιλαυτία.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022

Μωυσής μοναχός Αγιορείτης: Η μεγαλύτερη φιλανθρωπία είναι η προσευχή και ας μη το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι


Και ξαφνικά ανοίγει ένα παραθυράκι στο νου.

Έρχεται ένα φως. Τότε έχεις μια άλλη αίσθηση. Τότε το κατανοείς καλά. Όχι προς το ετυμολογικό. Μα με μια κατάνυξη και συναίσθηση και θεία θαλπωρή.

Και λες:
“Τι άλλο να λέω;” Παρά μόνο πάλιν και πολλάκις και συνεχώς: “Κύριε ελέησον!”

Δίχως να βαριέσαι. Δίχως να κουράζεσαι. Αυτό τα λέει όλα. Δεν θέλει άλλα και πολλά. Μόνο ποιητικά μπορεί κανείς μερικές φορές να εκφραστεί. Η προσευχή είναι ποίηση. Όλες οι προσευχές είναι ποιήματα.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2022

Μοναχός Μωυσής ο Αγιορείτης: Ο Θεός αποκαλύπτεται στους λεβέντες -

 

Ο Θεός αποκαλύπτεται κυρίως στους γνήσια ταπεινούς. Κρύβεται συνήθως από τους υπερήφανους. Ο Θεός αναπαύεται στην πραότητα και στη ταπείνωση.

Η ταπείνωση κοντεύει να καταστεί άγνωστη, αχρείαστη και άχρηστη στον κόσμο μας. Η έξαρση της έπαρσης σήμερα αποτελεί προσόν, δύναμη, κόσμημα, ισχύ, κύρος.

Ο γέροντας Παΐσιος ο αγιορείτης έλεγε: «Ο Θεός αποκαλύπτεται στους λεβέντες!». Λείπει δυστυχώς πολύ αυτή η πνευματική λεβεντιά και από τους χριστιανούς μας.

Παρατηρεί κανείς και στους εκκλησιαστικούς αυλόγυρους ένα πνεύμα ρηχό, μέτριο, μουδιασμένο, μισοκακόμοιρο, φοβισμένο και δειλό.

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2022

Ο πραγματικός Θεός της ορθοδόξου πίστεως μας


Είναι γεγονός πως πολλοί από εμάς θα θέλαμε τον Θεό πιο δυναμικό, πιο άμεσο, πιο πάνοπλο, πιο αποτελεσματικό στις νίκες κατά των εχθρών μας, των αντιδίκων μας, των ειρωνευτών μας, των επιβουλευτών μας. Θα επιθυμούσαμε ένα Θεό κυρίαρχο, εξουσιαστή, καταστροφέα των ασεβών αρνητών και αντιπάλων του. Έτσι κι εμείς θα κυκλοφορούσαμε με ψηλά το κεφάλι, υπερήφανοι για τον πανίσχυρο Θεό που ακολουθούμε, προνομιούχοι για τον Θεό που έχουμε.

Όμως, αν καλοσκεφθούμε, εμβαθύνουμε και προσέξουμε, θα δούμε ότι μέσα από τις δοκιμασίες μας έχουμε την πραγματική αίσθηση της μικρότητός μας και της μεγαλοσύνης του Θεού Πατέρα. Παρά τις όποιες κατακτήσεις, επιτυχίες και νίκες ο άνθρωπος παραμένει μικρός, για να διατηρείται στην ωραία ασφάλεια της αγίας ταπεινώσεως. Η μεγαλειότητα της μεγαλοσύνης του Θεού υπάρχει και μέσα στις νομιζόμενες από εμάς ήττες του. Καλούμεθα, αγαπητοί μου, να υποψιαστούμε τον πραγματικό Θεό της ορθοδόξου πίστεώς μας, και όχι ένα Θεό ανάμεσα στους θεούς των θρησκειών και των ανθρώπινων κατασκευών και φαντασιών.

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2022

Η θαυμαστή βοήθεια του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

 

Ο Γέροντας Γεώργιος – διηγείται πνευματικό του τέκνο – βοηθούσε πολύ. Η μάνα μου πήγαιναν στα χωράφια και μας άφηναν εδώ κοντά στον Γέροντα. Δεν μας άφηνε να μείνουμε μόνοι μας, μας έδινε και να φάμε, γιατί εκείνοι έλειπαν όλη μέρα.

Μια φορά ήταν καλοκαίρι και οι γονείς μας θέριζαν στα χωράφια. Και ενώ έλαμπε ο ήλιος ξαφνικά σκοτείνιασαν όλα, έγινε νύχτα. Εκείνος τότε βγήκε στο καμπαναριό και μας φώναξε με την αδελφούλα μου να πάμε κοντά του. Έκλεισε και τα παραθυρόφυλλα από το κελλάκι του. Έξω βροντές, αστραπές, μεγάλο κακό γινόταν. Κι εγώ καθόμουν όλο εκεί στα πόδια του, κοντά στη σόμπα και περιμέναμε.

Είχε αναμμένο καντήλι, έκανε προσευχή εκεί στο κελλάκι του κι έξω γινόταν χαλασμός. Κάπου-κάπου έλεγε: «Ε, παιδί μου, ε, παιδί μου…», σκεφτόταν τον κόσμο στα χωράφια. Μετά μας είπε να καθίσουμε εμείς εκεί στο κελλάκι του και να τον περιμένουμε. Εκείνος πήγε στο εκκλησάκι του να προσευχηθεί.

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2021

Η πατρική στοργή του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη


Κάποια μέρα – διηγήθηκε μία κυρία από το Περιθώρι Δράμας – αγανάκτησα από τους καυγάδες με τη μητέρα μου, γιατί με πίεζε να παντρευτώ σύντομα, για να παντρευτούν με τη σειρά τους και οι άλλες μου αδελφές, και είπα: «Θα πάω στον καλόγερο να τον ρωτήσω τι να κάνω». Έραβα τότε, πήρα κάτι από τις οικονομίες μου και ήρθα στο μοναστήρι.

Σουρούπωσε, όταν έφτασα. Ήμουν τυχερή που βρήκα εδώ κοντά στον Γέροντα τη μάνα Αργυρώ. Όταν μπήκα μέσα και πλησίασα στον Γέροντα, άκουσα που είπε: «Ένας χωροφύλακας ερχόταν, πού είναι;». Και πράγματι, ώσπου να τελειώσει τα λόγια του, μπήκε και ο χωροφύλακας μέσα.

Ο Γέροντας που τον περίμενε τον αγκάλιασε, τον φίλησε κι εγώ σκεφτόμουν: ποιος ξέρει τι καλός άνθρωπος είναι για να τον καλοφερθεί έτσι με τόση αγάπη.

Ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα!


Από το 1947 και επί τρία έτη το χωριό της Σίψας άδειασε, λόγω των διώξεων των ανταρτών [περίοδος εμφυλίου πολέμου]. Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν μεταβεί στη Δράμα.
 
Τα γυναικόπαιδα είχαν φύγει όλα και μόνο μερικοί άνδρες φύλαγαν τα ζώα και το χωριό για να μην το κάψουν. Όλα τα γύρω χωριά τα είχαν κάψει. Το χωριό το κτύπησαν, αλλά κανείς δεν έπαθε τίποτε.

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2021

Η αρχόντισσα Μάρω και η δωρεά των Τιμίων Δώρων στην Ι.Μ. Αγίου Παύλου

 

του Μοναχού Μωυσή, Αγιορείτου

Εκεί που ο θρύλος συναντάται με την ιστορία, η διήγηση με την παράδοση, η υπερβολή με τη σύγχυση και η περιπέτεια με τη δράση βρίσκεται η αρχόντισσα Μάρω, μία από τις πιο δυναμικές, ως φαίνεται, γυναίκες της Τουρκοκρατίας.

Η Μάρω γεννήθηκε το 1418. Ήταν κόρη του Σέρβου Δεσπότη Βούλκου Γεωργίου Μπράγκοβιτς και της Ειρήνης, κόρης Ματθαίου του Κατακουζηνού. Ο σερβικός λαός την ονόμαζε Γερίνα. Αδελφή είχε την Ελένη, σύζυγο Δαυΐδ του Κομνηνού, του τελευταίου αυτοκράτορος της Τραπεζούντος, οι οποίοι μετά την Άλωση έμειναν στις Σέρρες.

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021

Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας

 

Ο κόσμος αυτός που ζούμε είναι όλο πόνους, πίκρες, θλίψεις, απογοητεύσεις, στενοχώριες, δοκιμασίες και δυσκολίες. Όπου να σταθείς, ό,τι ν’ αντικρύσεις, και ό,τι ν’ ακούσεις θα ’χει σχέση με την αμαρτία, την αδικία και τον θάνατο. Φαίνεται σαν να έχει νικήσει τον κόσμο η πονηρία και το κακό, σαν να κυριαρχεί κι εξουσιάζει ο δαίμονας, σαν ν’ απομακρύνθηκε ο Θεός, να κουράσθηκε, να βαρέθηκε τα συνεχή λάθη μας. Ο αόρατος Θεός σαν να στέκει πολύ μακρυά ως βουβός και κουφός.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021

Ένας άξιος παπάς (του μοναχού Μωυσή, Αγιορείτη)


Ένας παπάς έδωσε ό,τι είχε στους άλλους, χωρίς να κρατήσει τίποτε για τον εαυτό του. Ίδρυσε την Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Αγία Λυδία» με 70 αφιερωμένες νέες, δασκάλες, νοσοκόμες και επιστήμονες.
 
Τύπωσε σε χιλιάδες αντίτυπα το διδακτικό μηνιαίο περιοδικό «Αγία Λυδία». Έχτισε μεγάλο και ωραίο ναό της Αγίας Λυδίας στην Ασπροβάλτα, όπου και ένα τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα με κατοικίες των μελών της αδελφότητος και πολλές εγκαταστάσεις. Ένα από τα καλύτερα τυπογραφεία των Βαλκανίων με χιλιάδες καλές εκδόσεις και τους χώρους του τηλεοπτικού σταθμού 4Ε και του ραδιοφώνου. 
 
Ο τηλεοπτικός σταθμός είναι επιτυχής και διά δορυφόρου εκπέμπει παντού. Πρόκειται για προνοητικό έργο ενός παπά. Στους χώρους της Ασπροβάλτας κάθε καλοκαίρι λειτουργούν κατασκηνώσεις με εκατοντάδες παιδιά από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αφρική. 

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2021

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης: Έσχατοι καιροί;

 

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
 
Στους δύσκολους και ταραγμένους καιρούς μας υπάρχει γενικά και μια μικρή ισχυρή ομάδα ανθρώπων με κάποιες μεταφυσικές αναζητήσεις. Κάποιοι βρίσκουν τον Θεό ως ανάγκη, ως αποκούμπι και ως σχεδία. Συνήθως ο άνθρωπος βρίσκει ό,τι ψάχνει και τον συμφέρει. Δεν θέλει να κουραστεί και να μοχθήσει πολύ. Ικανοποιείται με πρόχειρες και εύκολες λύσεις. Έτσι, μερικές φορές τη θρησκευτικότητά του εξαντλεί σε τυπικές υποχρεώσεις, δίχως κανένα κόστος. Άλλοτε παρασύρεται από επιτήδειους δασκάλους, που εκμεταλλεύονται τον θείο πόθο του με το να του προσφέρουν προϊόντα απελευθερωτικά, χαρούμενα, χαλαρωτικά και άκοπα.

Στην αναζήτηση αυτή εντάσσεται μια έντονη δαιμονολογία, αντιχριστολογία και εσχατολογία, που δυστυχώς τοποθετείται σε λαθεμένες βάσεις. Υπερβολές, καθορισμός ημερομηνιών του τέλους του κόσμου, αναφορές περί της γεννήσεως του αντίχριστου και λοιπά δημιουργούν τρόμο και φόβο στις ψυχές των χριστιανών, που δεν είναι το πρέπον και το ζητούμενο. Μερικοί μιλούν περισσότερο για τον αντίχριστο και λιγότερο για τον Χριστό. Μόνιμη ασχολία τους είναι η ερμηνεία των καιρών. Αρκετοί σώφρονες και συνετοί ανησυχούν για τη μεγάλη ανησυχία των πιστών. Μόνιμη μέριμνά τους είναι κάθε είδηση που επιβεβαιώνει τις υποψίες τους. Δεν θεωρούμε φυσιολογική αυτή την υπερβολική αντίδραση.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†): Οἱ χριστιανοί σήμερα

Ὅταν ο σύγχρονος χριστιανός μιλάει για τόν Θεό, ἐννοεῖ, λίγο πολύ, κάτι πού βρίσκεται πέρα μακριά στόν οὐρανό, ἄγνωστο, ἀκατανόητο, φοβερό, ἀπλησίαστο, πού ἁπλά τό ἀποδέχεται, χρήσιμο γιά ὥρα ἀνάγκης, μερικές φορές τοῦ ἀποδίδει μαγικές ἰδιότητες καί συχνά ἐπαναλαμβάνει τό ἀνορθόδοξο «πίστευε καί μή ἐρεύνα».
 
Κατά τ’ ἄλλα, αὐτή ἡ πίστη στόν Θεό δέν ἐπιφέρει οὐσιαστική ἀλλαγή στήν ζωή τοῦ χριστιανοῦ. Μπορεῖ νά ἐκκλησιάζεται μερικές Κυριακές, νά ἔχῃ στήν βιβλιοθήκη του σύγχρονα πνευματικά βιβλία, παλιές εἰκόνες στο σαλόνι, κάποιο κομποσχοίνι στό χέρι, νά δίνῃ καί λίγη ἐλεημοσύνη.

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021

Άγιος Αθανάσιος ο Γ΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (+1654)

 

Αγιορείτης Άγιος
Μνήμη 18 Ιανουαρίου
 
Γεννήθηκε στην Αξό Μυλοποτάμου της Κρήτης το 1580 από ευσεβείς γονείς. Ονομαζόταν Αλέξιος Πατελλάρος η Πατελλάριος και ήταν υιός του ευγενούς νομικού Γεωργίου. Έλαβε ανώτερη μόρφωση. Γνώριζε ελληνική και λατινική φιλολογία και γλώσσα. Ήταν φιλόσοφος, ποιητής και ιεροκήρυκας. Νέος εκάρη μοναχός στο Σιναϊτικό Μετόχι της πατρίδος του και έλαβε το όνομα Ανανίας.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2021

Μοναχός Μωϋσής: Mοναχισμός και μαρτύριο

 

Mοναχοί καί λαϊκοί, λοιπόν λοι σοι γαπον τόν Θεό καί χθές καί σήμερα καί στίς μονές καί στίς κατοικίες καί στά σπήλαια καί στά διαμερίσματα τν πολυκατοικιν, καλούμεθα νά μή παρασυρθομε πικίνδυνα πό τίς πιταγές τν λλαγν, τν ναγκν καί τν ργασιν, λλά ατοσυγκεντρωμένοι κι πέριττοι νά βρομε τόν χρο καί τόν χρόνο γιά τήν προσωπική μας τελείωση.   λόγος ατός μή θεωρηθε γωϊστικός.
 
ατογνωσία εναι τό πρτο πλατύσκαλο τς πνευματικότητος. ν δέν βοηθηθομε μες, δέν θά μπορέσουμε νά βοηθήσουμε κανένα. καλλιέπειά μας δέν σημαίνει σφαλς τήν προβολή μας. μες πάντα νά κρυβόμαστε πίσω πό τόν Θεό. Παρά τόν τόσο μόχθο γιά τήν ρετή πικρατε κακία, μως ο γιοι μένουν ς φωτεινά μετέωρα, τό μνημόσυνό τους αώνιο καί μνήμη τους ερή.
 
O εροκήρυκες δέν κατάφεραν ν πομακρύνουν μόνιμα τήν μαρτία πό τόν κόσμο, χι γιατί πέτυχαν τι κόσμος δέν μετανόησε λλά γιά νά φανερώνεται δύναμη το Θεο κι χι δική μας.

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Ενώπιον της αγίας φάτνης ας ομολογήσουμε ειλικρινά ότι απατηθήκαμε - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

 

Ενώπιον της αγίας φάτνης ας ομολογήσουμε ειλικρινά ότι απατηθήκαμε προσκυνώντας αλλότριους θεούς, θυσιάζοντας σε ξένα είδωλα. Νομίσαμε τους εαυτούς μας ελεύθερους κι ευτυχισμένους. Ανομήσαμε, παρακούσαμε, τίποτε δεν συντηρήσαμε απ’ όσα ωραία μας ζήτησε. Όμως ο Χριστός έρχεται και για μας, γιατί είναι πάντοτε πλούσιος σε αγαθότητα. Η απογοήτευση μας κούρασε αλλά και μας ταπείνωσε. Η ταπείνωση μας οδηγεί στην άκρα ταπείνωση.
 
Οι άγγελοι, λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς ο Αγιορείτης, με την κατά σάρκα γέννηση του Σωτήρος γνώρισαν, κατά το εξαίσιο παράδειγμά του, ότι υψώνεται κανείς όχι με την υπερηφάνεια αλλά με την ταπείνωση. Έτσι και οι άνθρωποι γνώρισαν με τον καλύτερο τρόπο πως η οδός της σωτηρίας είναι το ταπεινό φρόνημα. Με την ταπείνωση επανορθώνεται η αποστασία. Ο δαίμονας καταντροπιάστηκε και ηττήθηκε με το γεγονός της ενανθρωπίσεως του Θεού Λόγου. Έτσι, η άγνωστη για τον δαίμονα ταπείνωση τον κατανικά με τη στάση των ταπεινών. Ο μεγάλος Θεός γίνεται μικρός από αγάπη στον άνθρωπο.

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2020

Χριστός γεννάται... - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

 

Μοναχός Μωυσής
Ο Χριστός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Ο άνθρωπος δίχως τον Χριστό γίνεται απάνθρωπος. Ο χριστιανισμός γέννησε τον ανθρωπισμό. Ο ανθρωπισμός παραμυθεί την ανθρωπότητα. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο γυμνός, όπως ο κάθε άνθρωπος, που όμως δεν το συλλογιέται καλά. Αυτό, φρονούμε, είναι το μήνυμα των Χριστουγέννων.
 
.......Ο νεοελληνικός βίος θέλει να απομακρυνθεί από τον Χριστό. Θεωρεί ότι περιορίζεται, ότι ασφυκτιά η ζωή του με τον Χριστό. Έτσι, ελεύθερος υποδουλώνεται σε διάφορα είδωλα. Η Ορθοδοξία δεν μιλά πια στην καρδιά του Νεοέλληνα. Τη γέννηση του Θεανθρώπου εορτάζει στη Β. Ευρώπη ή στην Άπω Ανατολή. Η Ευρώπη κι αυτή αποχριστιανισμένη. Ο ανθρωπισμός έγινε απανθρωπισμός.

.......Η αίσθηση της επίγειας αθανασίας οδηγεί τον άνθρωπο στο ασταμάτητο κυνηγητό της ηδονής, από τη σάρκα, το χρήμα και τη δόξα. Συχνά το αποτέλεσμα είναι οδυνηρό, μα ο άνθρωπος δεν το βάζει κάτω. Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να μας ανασηκώσει και να μας πει πως είμαστε παρεπίδημοι.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2020

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γίνεται ιατρός - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

 

Λίγο καιρό μετά την ανακομιδή του οσίου Γεωργίου, μία κυρία από τη Θεσσαλονίκη πήγε για πρώτη φορά στο μοναστήρι μ’ ένα εκδρομικό λεωφορείο. Ευρισκόμενη μέσα στο Καθολικό αισθάνθηκε γύρω της μία έντονη, θαυμαστή ευωδία. Όσο πλησίαζε προς τη λάρνακα, που φυλάσσονται τ’ άγια λείψανα του οσίου Γεωργίου, η ευωδία γινόταν εντονώτερη.

Απορημένη ρώτησε μία μοναχή, που στεκόταν εκεί δίπλα, να της εξηγήσει, τι κολώνια έχουν χρησιμοποιήσει. Εκείνη πολύ φυσικά της είπε πως μόνο οινόπνευμα έβαλαν. Συγκινημένη τότε γι’ αυτή την ξεχωριστή ευλογία που της χάρισε ο όσιος Γεώργιος, τον παρακάλεσε θερμά να την βοηθήσει σε κάποιο μεγάλο οικογενειακό πρόβλημα που είχε.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Η δύναμη της προσευχής του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)


Όταν πήγαν οι Βούλγαροι στο χωριό, μάζεψαν όσους δεν πρόλαβαν να κρυφτούν. Έστησαν και τα πολυβόλα, έτοιμα για να τους σκότωναν. Τότε πήγε ένας Βούλγαρος αξιωματικός και διέταξε να τους ελευθερώσουν και να πάνε στα σπίτια τους. 

Κακό δεν μπόρεσαν να κάνουν. Δύο φορές έστησαν τα γυναικόπαιδα, γιατί οι άνδρες ήταν κρυμμένοι, για να τους σκοτώσουν. Η δύναμη της προσευχής του οσίου Γεωργίου δεν άφησε κανένα να πάθει κακό.
 ✶✶✶
Από το 1947 και επί τρία έτη το χωριό της Σίψας άδειασε, λόγω των διώξεων των ανταρτών. Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν μεταβεί στη Δράμα. Τα γυναικόπαιδα είχαν φύγει όλα και μόνο μερικοί άνδρες φύλαγαν τα ζώα και το χωριό για να μη το κάψουν. Όλα τα γύρω χωριά τα είχαν κάψει. Το χωριό το κτύπησαν, αλλά κανείς δεν έπαθε τίποτε.