ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Ὁ ἀναχωρητισμὸς εἶναι μιὰ διαχρονικὴ πρακτικὴ τοῦ ὀρθοδόξου μοναχισμοῦ. Μοναχοὶ ἐπέλεξαν νὰ ζήσουν καὶ νὰ ἀσκηθοῦν σὲ ἐρήμους, ὅπου «ἐνώπιοι ἐνωπίῳ» μὲ τὸ Θεό, ἀγωνίστηκαν νὰ καθαριστοῦν, νὰ ἁγιαστοῦν καὶ νὰ θεωθοῦν. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἐρημίτης, ὁ ἐν Καλάνα τοῦ Βάλτου τῆς Ἀκαρνανίας. Μιὰ μεγάλη ἀσκητικὴ μορφή, ὁ ὁποῖος σφράγισε μὲ τὴν πνευματική του ἀκτινοβολία τὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Δυτικῆς Ἑλλάδος.
Γεννήθηκε στὸ χωριὸ Μονοδένδρι τῆς Ἠπείρου τὸ 1209. Κάποιοι θέλουν ὡς πατρίδα του τὸ χωριὸ Συβίστα τῆς Εὐρυτανίας. Καταγόταν ἀπὸ φτωχὴ ἀλλὰ εὐσεβῆ οἰκογένεια, ὅπου διαπλάστηκε στὴν εὐσέβεια καὶ τὴν πίστη στὸ Θεὸ ὁ χαρακτῆρας του. Ἀπὸ μικρὸς ἦταν ἀναγκασμένος νὰ ἐργάζεται σκληρὰ στὰ κτήματα τοῦ πατέρα του. Ταυτόχρονα φρόντιζε νὰ συχνάζει στὴν ἐκκλησία τοῦ χωριοῦ καὶ νὰ συμμετέχει μὲ κατάνυξη στὶς ἱερὲς ἀκολουθίες.
