ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Οἱ Μάρτυρες ἀποτελοῦν τὴν πλέον ἐπίλεκτη καὶ ἐκλεκτὴ χορεία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι μὲ τὴν ὁμολογία τους στὸ Χριστὸ ἀντάλλαξαν τὴ δόξα, τὶς τιμὲς καὶ τὰ ἀξιώματα τοῦ κόσμου μὲ τὴν πίστη τους στὸν ἀληθινὸ Θεό. Αὐτοὶ ὑπῆρξαν οἱ ἰσχυροὶ κυματοθραῦστες κατὰ τῶν λυσσαλέων ἐπιθέσεων κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὸ τίμιο αἷμα τους πότισαν τὸ δένδρο τῆς σώζουσας πίστης. Δύο ἀπὸ τοὺς μυριάδες Μάρτυρες ὑπῆρξαν οἱ ἅγιοι Σέργιος καὶ Βάκχος, ἀξιωματικοὶ τοῦ Ρωμαϊκοῦ στρατοῦ.
Καταγόταν ἀπὸ τὴ Ρώμη καὶ ἔζησαν στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ (286-305). Καταγόταν ἀπὸ εὐγενεῖς οἰκογένειες καὶ εἶχαν λάβει σοβαρὴ μόρφωση. Ἡ ἀριστοκρατική τους καταγωγή τοὺς εὐνόησε νὰ κάνουν καριέρα στὸ ρωμαϊκὸ στρατό. Παρὰ τὸ νεαρὸ τῆς ἡλικίας τους εἶχαν ἀναχθεῖ σὲ ὑψηλὰ ἀξιώματα στὴ «Σχολὴ Κιντιλίων». Οἱ «Σχολὲς» ἦταν ἐπίλεκτες στρατιωτικὲς μονάδες, οἱ ὁποῖες εἶχαν καθιερωθεῖ ἀπὸ τὸν Διοκλητιανὸ (284-305) καὶ ὑπάγονταν κατ’ εὐθεῖαν στὸν αὐτοκράτορα. Λειτουργοῦσαν ὡς σώματα ὅπου ἐκπαιδεύονταν οἱ ἀξιωματικοὶ τῶν ρωμαϊκῶν λεγεώνων. Γι’ αὐτὸ ὅσοι ὑπηρετοῦσαν σ’ αὐτές, ἐπιλέγονταν μὲ μεγάλη προσοχὴ καὶ ἐκτιμῶντο τὰ φυσικὰ καὶ πνευματικά τους πλεονεκτήματα καὶ οἱ σπάνιες στρατιωτικές τους ἱκανότητες. Οἱ δύο νέοι ἀξιωματικοὶ εἶχαν διαλεχτεῖ ἀνάμεσα σὲ χιλιάδες ἄλλους νέους γιὰ τὴν ἀξιοζήλευτη θέση τους στὴ «Σχολή». Ἔχοντας ἐπιδείξει ἀσυνήθιστη ἀνδρεία καὶ ἀρετή, σὲ σύντομο χρονικὸ διάστημα, ὁ μὲν Σέργιος εἶχε ὁριστῇ Πριμηκήριος, ὁ δὲ Βάκχος Σεκουνικήριος.
