«Το μέλλον για μας μπορεί και να μην έρθει»: Μια προειδοποίηση του γέροντα Ιωάννη Κρεστιάνκιν

Παραθέτουμε ορισμένα από τα αποφθέγματα του Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Κρεστιάνκιν, στα οποία ο γέροντας μιλάει για το πώς να διαφυλάξουμε την ψυχή μας ζωντανή σε μια εποχή που η ανθρωποσύνη μας δοκιμάζεται πολύ σκληρά.

 

Αφήστε τις συζητήσεις για το αν επιτρέπεται ή όχι να σκοτώνουν εκατομμύρια ανθρώπους: γυναίκες, παιδιά και γέρους. Προσπαθήστε να εκφράσετε το ηθικό σας συναίσθημα με μικρά πράγματα: μην δολοφονείτε την προσωπικότητα του πλησίον σας ούτε μια φορά, είτε με λόγια, είτε με υπονοούμενα, είτε με χειρονομίες. Αφού καλοσύνη σημαίνει και το να συγκρατείς τον εαυτό σου από το κακό… Και εδώ, με τα μικρά αυτά πράγματα, μπορείς εύκολα, απαρατήρητα και άνετα για σένα να κάνεις πολλά.

Τώρα όλοι μας φοβόμαστε περισσότερο τη σφραγίδα του Αντιχρίστου που θα έρθει…

Σωζόμαστε, όχι με τους δικούς μας αγώνες, τις αρετές, ούτε ακόμη με τα καλά μας έργα, αλλά με τον αγώνα του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, ο Οποίος μας άφησε ως κληρονομιά τον σωτήριο Σταυρό Του. Οι δικοί μας μικροί σταυροί είναι ομοίωση του δικού Του μεγάλου.

Κουτσαίνουμε πνευματικά και στα δυο πόδια: δεν μπορώ να ζήσω κατά Θεόν και συχνά ούτε θέλω. Αυτό δίνει ευρυχωρία στο σφράγισμα, που φοβούνται όλοι τόσο πολύ. Όμως αυτό το σφράγισμα δεν είναι εξωτερικό˙ ο νους, η καρδιά, η ψυχή σφραγίζονται από την αμαρτία, έτσι ώστε τίποτα θείο δεν μπαίνει πια μέσα στην ψυχή. Ενώ τα διαβατήρια κι οι κάρτες είναι όλα του Καίσαρος. Κατά τον λόγο του Κυρίου δώστε τα του Θεού στον Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.

Τη σφραγίδα θα μπορέσουν να τη βάλουν μόνο σε αυτόν, που αμετανόητα ζούσε μέσα στην αμαρτία και που έχει αποκοπεί με τη ζωή του από τον Κύριο. Πριν τη σφραγίδα του Αντιχρίστου θα έχει σφραγιστεί ο νους με την αμαρτία.

Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κρεστιάνκιν για την οικογενειακή ζωή - Μέρος 2ο και τελευταίο

Δεν είναι απλά σταυρός. Είναι μαρτύριο. Μαρτύριο για τον Χριστό. Η χάρις του Θεού πάντα ενδυνάμωνε τους μάρτυρες. Ενδυνάμωνε και εσάς στην άνιση πάλη σας για τα παιδιά. Θα σας ενδυναμώσει και τώρα. Μόνο να μην χαλαρώσει η χριστιανική πεποίθηση και αφιέρωση, δηλαδή η πίστη μας. Τώρα και εμείς, σαν την Αγία Άννα (μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου), πρέπει να παρακαλάμε τον Κύριο για το θαύμα: «Κύριε! Γιάτρεψε την ασθένεια της καρδιάς μου. Είθε να ευλογείται και να δοξάζεται η ευσπλαχνία Σου στον γεννηθέντα από μένα». Και μην αμφιβάλετε, το θαύμα θα γίνει, κατά την πίστη σας.

Είναι φοβερό και καταστροφικό, όταν, σε μας τους μεγάλους, η πίστη στον Θεό μένει μόνο στα λόγια, δε μεταμορφώνει την καθημερινή μας ζωή και συνοδεύεται μέσα μας με πνευματική στειρότητα που δεν έχει τη ζωντανή ζωτική δύναμη του Πνεύματος του Θεού. Όμως, και αυτό το θαύμα να ζητάτε και θα σας δοθεί.

Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Κρεστιάνκιν για την οικογενειακή ζωή - Μέρος 1ο

 

Δεκαπέντε χρόνια πριν, αποδήμησε εις Κύριον ο γέροντας της Ιεράς Μονής των Σπηλαίων του Πσκοβ, Αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Κρεστιάνκιν). Το 2006, την ημέρα της κοίμησης του Παππούλη – στις 5 Φεβρουαρίου – γιορτάζαμε την ημέρα των Νεομαρτύρων και Ομολογητών της Ρωσικής Εκκλησίας. Αυτό ήταν ιδιαιτέρως συμβολικό. Ο πατήρ Ιωάννης ήταν και ο ίδιος ομολογητής πίστεως, που είχε περάσει βασανισμούς, φυλακές και εξορίες για την ατρόμητη ομολογία πίστεως στον Χριστό. Πολλοί καθοδηγητές, συλλειτουργοί και φίλοι του αγιοκατατάχθηκαν στη χορεία των Αγίων Νεομαρτύρων. Ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης ήταν η έκφραση του αληθινού ποιμένα, του πνευματικού που αγαπάει τα τέκνα του, του χαρισματικού γέροντα. Η αγάπη του πατέρα Ιωάννη εισχωρεί μέσα μας και τώρα: μέσα από τα κηρύγματα και τις επιστολές του, μέσα από αναμνήσεις όσων τον γνώριζαν για τις αξέχαστες συναντήσεις μαζί του.