Ἅγιος Βαρσανούφιος: Ὁ πρακτικός άνθρωπος

 

Ὅταν κάποιος δὲν συμπλέει μὲ τὸν σύγχρονο τρόπο ζωῆς, οἱ ὑπόλοιποι τὸν χαρακτηρίζουν ἀπαρχαιωμένο· ἀπολίθωμα· ἀπροσγείωτο· ἀνεδαφικό· ἄνθρωπο, χωρὶς πρακτικὴ σκέψη.

Καὶ ποιὸς ἄραγε εἶναι ὁ ἄνθρωπος ὁ χωρὶς πρακτικὴ σκέψη; Ἐκεῖνος ποὺ δὲν κλέβει· ποὺ δὲν ἐκμεταλλεύεται πρόσωπα καὶ καταστάσεις.

Παράδειγμα, ἕνας μεγάλος στρατηγός, ὁ Τσερνιάγεφ. Πολέμησε ἐναντίον τῶν Τούρκων καὶ προσέφερε πολλὲς ὑπηρεσίες στὴν πατρίδα του. Ὅμως δὲν ἦταν ἄνθρωπος «πρακτικός». Ἐνῶ εἶχε δυνατότητα νὰ κάμει μεγάλη περιουσία, δὲν ἔκαμε! Γι’ αὐτό, οἱ «πρακτικοὶ» ἄνθρωποι τοῦ περιβάλλοντός του τὸν κατέκριναν! Τὸν ἔλεγαν βλάκα καὶ κουτό.

Ὁ Θεὸς νὰ μὴν δώσει ποτέ, νὰ γίνετε καὶ σεῖς ἄνθρωποι «πρακτικοί»! Τὸ ἴδιο συνέβαινε καὶ μὲ τοὺς πρώτους χριστιανούς. Ὅταν τοὺς ὁδηγοῦσαν μπροστὰ στὸν εἰσαγγελέα καὶ τοὺς ἔλεγαν νὰ προσκυνήσουν τοὺς θεούς, ἀπαντοῦσαν:

Ἅγιος Βαρσανούφιος: Nά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους…

Κάποτε, ἕνας ἄρχοντας τῆς τσαρικῆς αὐλῆς, πῆγε νά συμβουλευτεῖ ἕναν περίφημο τότε γιά τήν ἀρετή του, ἱερέα τῆς Πετρούπολης:

-Πάτερ, πές μου, τί νά κάμω; Ἔχω πολλούς ἐχθρούς. Μέ μισοῦν «ματαίως»· χωρίς κανένα λόγο. Μέ συκοφαντοῦν στόν Τσάρο. Κινδυνεύω νά χάσω τή δουλειά μου. Ἂν ὁ Τσάρος πεισθῆ καί μέ ἀπολύσει, ποῦ θά σταθῶ; Πῶς θά ζήσω; Σᾶς παρακαλῶ, συμβουλέψετέ με. Τί νά κάμω;

-Νά προσεύχεσαι. Γιά ὅλους. Καί περισσότερο γιά αὐτούς πού ξεσηκώθηκαν ἐναντίον σου. Καί στό σπίτι. Ἀλλά καί στήν Ἐκκλησία, στή θεία Λειτουργία. Ἔχει μεγάλη σημασία αὐτό.

Είτε μιλάμε, είτε σιωπάμε, αν το κάνουμε για το Θεό, είναι καλό!

Οι πατέρες είπαν, ότι το να ομιλεί κανείς για το Θεό είναι καλό και το να σιωπά για το Θεό είναι καλό.

 

Ο λόγος των πατέρων λοιπόν σημαίνει αυτό. Εκείνος που ομιλεί, όπως σου είπα, χωρίς πάθος, κάνει καλό, διότι ομιλεί για το Θεό, και εκείνος που βλέπει ότι πρόκειται να μιλήσει κατά πάθος και σιωπά, κάνει καλό, διότι εσιώπησε για τον Θεό• εάν πρόκειται να ομιλείς όπως είναι αρεστό στο Θεό, να μη μεριμνάς τι θα πεις, διότι καταργείς την εντολή, αλλά άφησε το πράγμα στο Θεό, και θα δώσει στο στόμα σου τι να πεις για το συμφέρον.

 

Ο Θεός γνωρίζει να περιζώσει εμάς τους ασθενείς με δύναμη και αυτός είθε να σε ενδυναμώσει, αδελφέ. …

Προσοχή στους λογισμούς - π. Συμεών Κραγιόπουλος (†)

Θα ασχοληθούμε με μια απάντηση του αββά Βαρσανουφίου.

«Αδελφέ, μη βάλης σεαυτόν διακρίναι τους ερχομένους σοι λογισμούς· και γαρ ουκ έστι του μέτρου σου». Αδελφέ, μην προσπαθείς εσύ να διακρίνεις τους λογισμούς σου, διότι δεν είσαι σε τέτοια μέτρα, που να μπορείς να τους διακρίνεις.

Να, κάτι πάρα πολύ σοβαρό, κάτι πολύ σημαντικό.

Δεν ξέρω αν υπάρχει κανένας χριστιανός που δεν πέφτει έξω σ’ αυτό το σημείο. Λίγο πολύ όλοι γίνονται σύμβουλοι του εαυτού τους και νομίζουν ότι είναι σε θέση να καταλάβουν τι είναι ο ένας λογισμός, τι είναι ο άλλος, γιατί έρχεται ο ένας λογισμός, γιατί έρχεται ο άλλος, και διαφεντεύουν, και μόνος κανονίζει ο καθένας τον εαυτό του. 

Ακόμα και τα πνευματικά μπορούν να σε παγιδέψουν!

Γνωρίζει ο Θεός αυτά τα οποία έχεις ανάγκη και φροντίζει για σένα. Ο Θεός σε έφερε εκεί που σε έφερε, ο Θεός σε φωτίζει, σε καθοδηγεί. Γιατί λοιπόν πέφτεις σε μέριμνα ακόμα και στα πνευματικά ζητήματα;

Ενώ δηλαδή νομίζεις ότι τάχα ασχολείσαι με πνευματικά θέματα και έχεις πνευματικά ενδιαφέροντα και έχεις πνευματικά ερωτήματα και έχεις πνευματικές απορίες και θέλεις να σου εξηγούν και θέλεις να σου πουν και να μάθεις, τελικά περιπλέκεσαι, τελικά μπαίνεις σε μέριμνα και σε φροντίδα.

Εγώ θα έλεγα και περισσότερο και από αυτό. Δεν είναι απλώς ότι μπαίνει κανείς σε κάποιες φροντίδες, αλλά παγιδεύεται από τον ίδιο τον εαυτό του, από τον εγωισμό του.

Το καλό που κάνεις. Δεν το κάνεις σ’ εκείνον αλλά στον εαυτό σου

Είναι πολλές οι φορές που δυσκολευόμαστε μέσα μας όταν χρειάζεται να βρεθούμε μπροστά σε έναν άνθρωπο που μας αδικεί ή μας έχει αδικήσει!

Όλα όσα νομίζουμε ότι είμαστε, την ώρα της δυσκολίας, του πειρασμού, της ταραχής έρχονται θα λέγαμε να δοκιμαστούν στην φωτιά. Και είναι αλήθεια πως δεν το αντέχουμε αυτό! Ο Άλλος «έρχεται» με την παρουσία Του να μας κρίνει!

Ερώτηση :

‘Ένας φιλόχριστος αδελφός που αδικείτε από κάποιον ανέφερε το θέμα στον Άγιο Βαρσανούφιο.

Και η απάντηση του Αγίου μονάχα τρείς  λέξεις: