Ο Ρώσος Ορθόδοξος φιλόσοφος Ιβάν Κιρεγιέφσκυ διασαφήνισε πως η απόκτηση του πατερικού νου κάνει κάποιον ικανό να δει αυτό που οι άλλοι δεν μπορούν:
«Ένας Ορθόδοξος νους στέκεται στο σημείο όπου συναντιούνται όλοι οι
δρόμοι. Κοιτά προσεκτικά κάθε δρόμο και, από τη μοναδική του πλεονεκτική
θέση, παρατηρεί τις συνθήκες, τους κινδύνους, τις χρήσεις, και τον
τελικό προορισμό κάθε δρόμου. Εξετάζει κάθε δρόμο από την πατερική σκοπιά, καθώς οι προσωπικές του πεποιθήσεις έρχονται σε πραγματική, όχι υποθετική, επαφή με την περιβάλλουσα κουλτούρα».
Σ’
έναν αιώνα σχεδόν καθολικού σκότους και πλάνης, όπου για τους
περισσότερους «Χριστιανούς» ο Χριστός έχει γίνει ακριβώς αυτό που η
Ορθόδοξη διδασκαλία εννοεί με τον αντίχριστο, μόνο η Ορθόδοξη
Εκκλησία του Χριστού κατέχει και μεταδίδει τη χάρη του Θεού. Αυτός είναι
ένας ανεκτίμητος θησαυρός, την ίδια την ύπαρξη του οποίου δεν
υποπτεύεται ούτε ο «χριστιανικός» κόσμος.