ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

[...]  Ξέρετε πόσο σπουδαῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ μελετᾷ κανεὶς εἴτε τὴν προσωπική του ἱστορία, εἴτε τὴν Ἱστορία τοῦ λαοῦ του; Πολὺ μεγάλο πρᾶγμα· ἔχει πολὺ μεγάλη ἀξία, ἀγαπητοί μου· ἂν δὲν εἶχε ἀξία ἡ μελέτη τῆς Ἱστορίας, δὲν θὰ ἔρχονταν ἐχθροὶ νὰ τὴ διαστρέφουν καὶ νὰ τὴ διαστρεβλώνουν... Καὶ ἡ Ἱστορία στὴν ἐποχή μας διαστρεβλώνεται ὅσο ποτὲ ἄλλοτε. Ἀκούω κάτι πράγματα..., μὰ κάτι πράγματα ποὺ διδάσκονται οἱ μαθητὲς καὶ οἱ φοιτητὲς στὸ Πανεπιστήμιο, ἤ ,ἂν δὲν διδάσκονται μέσα στὸ Πανεπιστήμιο, ποὺ κυκλοφοροῦν σὲ βιβλία, καὶ διαστρέφεται ἡ Ἱστορία σὲ βαθμὸ ἐξοργιστικό...

Η 25η Μαρτίου (από ένα παλιό αναγνωστικό)

Από μέρες ετοιμάζεται το σχολείο για την εθνική εορτή. Πολλά παιδιά εργάζονται και φτιάχνουν σημαίες. Άλλα ψαλιδίζουν το χαρτόνι και φτιάχνουν γράμματα για τις επιγραφές, άλλα φτιάχνουν στεφάνια.

Ή Τασία θά φτιάσει τό φωτοστέφανο για τήν Παναγία. Αύτόν θά τόν φορέσει ή Θυμιοπούλα. Αύτή θά παραστήσει τήν Παναγία. Είναι  πιό φρόνιμο καί ταπεινό κορίτσι. Όλο το σχολείο την άγαπά.

• Παιδιά! ή γιορτή μας πρέπει νά πετύχει λέει ό δάσκαλος. Θά προσκαλέσουμε καί κόσμο. Νά προσέξουμε νά μήν παραλείψουμε τί ποτε. Νά μή ντροπιαστούμε.

Προτού όμως μοιράσει τίς δουλειές, έξήγησε:

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

[...]  Ξέρετε πόσο σπουδαῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ μελετᾷ κανεὶς εἴτε τὴν προσωπική του ἱστορία, εἴτε τὴν Ἱστορία τοῦ λαοῦ του; Πολὺ μεγάλο πρᾶγμα· ἔχει πολὺ μεγάλη ἀξία, ἀγαπητοί μου· ἂν δὲν εἶχε ἀξία ἡ μελέτη τῆς Ἱστορίας, δὲν θὰ ἔρχονταν ἐχθροὶ νὰ τὴ διαστρέφουν καὶ νὰ τὴ διαστρεβλώνουν... Καὶ ἡ Ἱστορία στὴν ἐποχή μας διαστρεβλώνεται ὅσο ποτὲ ἄλλοτε. Ἀκούω κάτι πράγματα..., μὰ κάτι πράγματα ποὺ διδάσκονται οἱ μαθητὲς καὶ οἱ φοιτητὲς στὸ Πανεπιστήμιο, ἤ ,ἂν δὲν διδάσκονται μέσα στὸ Πανεπιστήμιο, ποὺ κυκλοφοροῦν σὲ βιβλία, καὶ διαστρέφεται ἡ Ἱστορία σὲ βαθμὸ ἐξοργιστικό...

ΤΟ 1821 ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

Πίνακας Γ.Μαυρογένη: «Ο Κανάρης στην Κύπρο το 1821»

 Κωνσταντῖνου Χολέβα, Πολιτικού Ἐπιστήµονος

"Ἡ πατρίς µου, ἀδελφοί, εἶναι ἡ Κύπρος, καί αὐτή νῆσος τῆς Ἑλλάδος. Ἀνεκδιήγητα εἶναι τά δεινά καί αἱ τυραννίαι ὅσας ὑποφέρει ἀπό τούς ἐχθρούς βαρβάρους ἡ δυστυχής αὕτη νῆσος. Λάβετε, λοιπόν, εὐσπλαχνίαν διά ἀθλίους ἀδελφούς καί ἐνεργήσατε εἰς τοῦτο διά τό ὁποῖον σᾶς παρακαλῶ, καθώς καί διά τήν ἐλευθερίαν της, καί θέλετε ἔχει τήν µέν ἀνταµοιβήν παρά Θεοῦ, τόν δέ ἔπαινον ἀπ' ὅλην τήν Ἑλλάδα καί δι' αἰῶνας εὐγνώονας τούς δυστυχεῖς Κυπρίους. Ὁ παντοδύναµος Θεός νά σᾶς ἐνδυναµώνῃ καί νά σᾶς δίδῃ τά τρόπαια κατά τῶν ἀγρίων ἐχθρῶν, ὅπως διά τιµήν τοῦ Γένους µας, ὁµογενεῖς, φίλτατοι, τό ὁποῖον θέλει παραδώσει τά ἔνδοξα ὀνόματά σας εἰς τῶν ἐπερχομένων γενεῶν τήν εὐλογίαν. Εἴθε, εἴθε, γένοιτο, Θεέ βασιλεῦ" !  

Αὐτά ἔγραφε µεταξύ ἄλλων στίς 3 Ἰουλίου 1821 ὁ Κύπριος ἀγωνιστής Κυπριανός Θησεύς ἀπευθυνόµενος πρός τούς δηµογέροντες τῆς ἐπαναστατηµένης Ὕδρας καί πρός τόν Δηµήτριο Ὑψηλάντη. Ὁ Κυπριανός ἦταν ἀδελφός δύο ἄλλων Κυπρίων ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, τοῦ Νικολάου Θησέως καί τοῦ Ἀρχιµανδρίτου Θεοφίλου Θησέως, τά δέ λόγια του καταδεικνύουν τήν ἑλληνικότητα τῆς Κυπριακῆς ψυχῆς καί τόν Πανελλήνιο χαρακτῆρα τῆς Ἐθνεγερσίας.  

17 Μαρτίου 1821: Η Μάνη κηρύσσει την επανάσταση

Στις 17 Μαρτίου του 1821 βάσει της προφορικής τοπικής παράδοσης κηρύχτηκε η επανάσταση στη Μάνη.

Η κήρυξη της επανάστασης στη Μάνη, στην ιστορική αυτή περιοχή της Πελοποννήσου, έλαβε χώρα στις 17 Μαρτίου του 1821 σύμφωνα με την τοπική προφορική παράδοση.

Σύμφωνα με τις γραπτές μαρτυρίες οι πρόκριτοι της περιοχής, που τελούσε υπό προνομιακό καθεστώς, ζήτησαν από τον ηγέτη τους να ξεκινήσει πρώτη η Μάνη τον αγώνα της απελευθέρωσης, κάτι που ήταν σύμφωνο και με τους σχεδιασμούς της Φιλικής Εταιρείας.

Έτσι μετά από πρόσκληση του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη συγκεντρώθηκαν όλοι οι Μανιάτες οπλαρχηγοί στην Τσίμοβα, τη σημερινή Αρεόπολη, κι αποφάσισαν την έναρξη του αγώνα κατά των Τούρκων, που οδήγησε στην απελευθέρωση της Καλαμάτας και τη δημιουργία της Μεσσηνιακής Γερουσίας.

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ (ΠΑΛΙΕΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ) - ΒΙΝΤΕΟ

 

Τα κλέφτικα τραγούδια είναι δημιουργήματα μιας συγκεκριμένης περιόδου της Τουρκοκρατίας μετά τον 16ο αιώνα και στα θέματά τους διαφαίνεται η επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών. 

 

Στους στίχους εγκωμιάζεται η ζωή, τα κατορθώματα, η νικηφόρα μάχη ή ο ένδοξος θάνατός τους. Μολονότι αναφέρονται σε ιστορικά γεγο­νότα, δεν περιλαμβάνουν ακριβή διήγηση, ούτε προσήλωση σε συγκε­κριμένα πρόσωπα .

 

Εδώ οι ήρωες, σε αντίθεση από τα ακριτικά, δεν έχουν υπερφυσικές ικανότητες και είναι απλοί θνητοί. 

 

Στα ολιγόστιχα λιτά, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές περιστατικών, κλέφτικα τραγούδια η μετάβαση από την μια εικόνα στην άλλη γίνεται γρήγορα. 

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821........

 

Ελληνικό δημοτικό τραγούδι και Επανάσταση του 1821

του συγγραφέα-λαογράφου, κ. Γιώργου Λεκάκη
Διάλεξη στον Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Ελευσίνος

Ο σπουδαίος Οδυσσέας Ελύτης είχε γράψει πως «καμιά επανάσταση, ούτε στην τέχνη, ούτε στην ζωή, δεν έχει περισσότερες ελπίδες επιτυχίας, από ΄κείνη που χρησιμοποιεί για ορμητήριό της την παράδοση» (1).

Το δημοτικο-λαϊκό τραγούδι της Επαναστάσεως του ΄21 σκαρώθηκε στα κλέφτικα λημέρια. Τραγουδήθηκε και χορεύτηκε εκεί, πολλές φορές μόνο για μια βραδιά, και μετά χάθηκε, σβήσθηκε, ξεχάσθηκε… Ύμνησε τον άνδρα, τον ήρωα, την γυναίκα, την μάνα, το χωριό, την φύση… Έδωσε χαρά και δύναμη σε όσους το άκουσαν και το χάρηκαν, και την άλλη μέρα, βγήκαν να πολεμήσουν, ψελλίζοντας το στα χείλη τους…

Όπως έκαναν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, που πολεμούσαν τραγουδώντας το τραγούδι που έγραψε ειδικά για την περίσταση ο ποιητής Τυρταίος, και που τους είχε τραγουδήσει το προηγούμενο βράδυ!

Ἰ. Μακρυγιάννης: "Ἐχρειάστηκε νὰ θυσιάσουμε ἀρετὴ καντάρια καὶ κόπους καὶ αἵματα γι’ αὐτὴ τὴν ἐλευθερία. Τηρᾶτε νὰ ‘χετε τὸ νοῦ καθαρὸ καὶ Ὀρθόδοξο καὶ τὸ σῶμα τυραννισμένο, γιὰ νὰ ἀντέχει τοὺς κόπους"

Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰωάννου Μακρυγιάννη πρὸς τοὺς Νέους

 

"Ἡ Ἐπανάσταση δὲν ἔγινε μονάχα τὸ ’21…"

 

Ἀγαπητά μου Παιδιά,

Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίγους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατί ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΘΕΟ

 

[...]  Ἐμεῖς δυστυχῶς δὲν ἔχουμε πιὰ κύριο τὸν Θεό! Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες δὲν ἔχουμε πλέον γιὰ κύριό μας τὸν Θεό. Ἔχουμε ἄλλους κυρίους. Ἄλλους... Ἔχουμε τὴ δύναμή μας! Δὲν εἶναι πιὰ κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός. Αὐτὸ εἶναι ἕνα θλιβερὸ κατάντημα, ποὺ βέβαια ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες σιγὰ σιγὰ τὸ ἐργασθήκαμε. Καὶ ξέρετε ἀπὸ πότε; Ἀπὸ τὸ 1821 μέχρι καὶ σήμερα!...Αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ διανοήθηκε οὔτε τὸ Βυζάντιο, οὔτε ἡ Τουρκοκρατία. Προσέξτε: οὔτε ἡ Τουρκοκρατία δὲν τὸ διανοήθηκε νὰ μὴν εἶναι κύριος τοῦ λαοῦ μας ὁ Θεός! Αὐτὸ ἄρχισε νὰ χαλκεύεται ἀπὸ τὸ 1821,ὅπως σᾶς εἶπα. Ἦλθαν ἀπὸ τὴν Εὐρώπη οἱ λόγιοί μας καὶ κουβάλησαν κι αὐτὴν τὴν ἀρρώστια, ὅτι δὲν μπορεῖ σὲ ἕναν λαὸ νὰ εἶναι κύριος ὁ Θεός του, ἀλλὰ θὰ εἶναι κάποιος κυβερνήτης, θὰ εἶναι ἡ Βουλή, θὰ εἶναι ὁ στρατός, θὰ εἶναι οἱ νόμοι... Αὐτὰ θὰ εἶναι. Ἀλλὰ ὅτι αὐτὰ τελικὰ δὲν μποροῦν νὰ νικήσουν, ἀποδείχθηκε ἱστορικά.

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΞΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

[...]  Ξέρετε πόσο σπουδαῖο πρᾶγμα εἶναι νὰ μελετᾷ κανεὶς εἴτε τὴν προσωπική του ἱστορία, εἴτε τὴν Ἱστορία τοῦ λαοῦ του; Πολὺ μεγάλο πρᾶγμα· ἔχει πολὺ μεγάλη ἀξία, ἀγαπητοί μου· ἂν δὲν εἶχε ἀξία ἡ μελέτη τῆς Ἱστορίας, δὲν θὰ ἔρχονταν ἐχθροὶ νὰ τὴ διαστρέφουν καὶ νὰ τὴ διαστρεβλώνουν... Καὶ ἡ Ἱστορία στὴν ἐποχή μας διαστρεβλώνεται ὅσο ποτὲ ἄλλοτε. Ἀκούω κάτι πράγματα..., μὰ κάτι πράγματα ποὺ διδάσκονται οἱ μαθητὲς καὶ οἱ φοιτητὲς στὸ Πανεπιστήμιο, ἤ ,ἂν δὲν διδάσκονται μέσα στὸ Πανεπιστήμιο, ποὺ κυκλοφοροῦν σὲ βιβλία, καὶ διαστρέφεται ἡ Ἱστορία σὲ βαθμὸ ἐξοργιστικό...

Η απελευθέρωση της Καλαμάτας [23 Μαρτίου 1821]

 

Έφοδος του Θ. Κολοκοτρώνη, των Καπετανάκηδων, Κουμουντουράκηδων, Χρηστέηδων, Βενετσανάκηδων και του Παπαφλέσσα, Νικηταρά και Αναγνωσταρά

Στις 22 Μαρτίου το απόγευμα 2000 ένοπλοι της στρατιάς της «Δυτικής Σπάρτης» όρμησαν από τις Κιτριές της Μάνης και πολιόρκησαν με τους επίλεκτους οπλαρχηγούς τους την Καλαμάτα, ενώ ο Κεφάλας με τον Νικηταρά απέκοψαν το δρόμο προς την Τριπολιτσά.

Στις 23 Μαρτίου το πρωί ο Αρναούτογλου παρέδωσε την πόλη χωρίς αντίσταση στον Αρχηγό των Ελληνικών Δυνάμεων Πετρόμπεη ο οποίος και κράτησε τον Τούρκο αγά ως όμηρό του για να τον ανταλλάξει με το γιο του Αναστάσιο.

Η άλωση του Βασιλαδίου από τους Τούρκους [25 Φεβρουαρίου 1826]

 

Το Βασιλάδι είναι ένα ιστορικό νησάκι στον κόλπο του Μεσολογγίου που δοξάστηκε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Οχυρώθηκε για πρώτη φορά από τον Αλή Πασά το 1805 και το τείχος του διατηρήθηκε μέχρι το 1821, οπότε η οχύρωση συμπληρώθηκε με τρία κανόνια και η φρουρά με 50 Μεσολογγίτες ναύτες. 

 

Στις 20 Ιουλίου 1821 σημειώθηκε η πρώτη μάταιη απόπειρα κατάληψής του από τον εχθρικό στόλο. Κατά την τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου (1825-1826) το Βασιλάδι ήταν καλύτερα οχυρωμένο, με 14 κανόνια. Η φρουρά του επίσης είχε ενισχυθεί σημαντικά, με 60 πεζούς από τον Σπύρο Πεταλούδη, 20 πυροβολητές από τον Α. Παπαλουκά κ.ά.

Ξεκινά το συνέδριο της ντροπής για τον Αλή Πασά – Οργισμένοι οι Σουλιώτες για την παραχάραξη της ιστορίας

 

Επιστολές-κόλαφος για την εθνική ντροπή από τον τρισέγγονο του Σουλιώτη αγωνιστή του 1821 Λάμπρου Κουτσονίκα και τον σύλλογο των απανταχού Σουλιωτών

Ακόμα μία οργισμένη επιστολή έλαβε η εφημερίδα «δημοκρατία» για το συνέδριο της ντροπής με θέμα τον Αλή Πασά που αρχίζει σήμερα (στις 18:00 στον Πολιτιστικό Πολυχώρο «Δημήτρης Χατζής») στα Ιωάννινα. Τη νέα επιστολή υπογράφει ο Δημήτριος Μπότσαρης, προεδρεύων του Συλλόγου των Απανταχού Σουλιωτών.

Μια ακόμα επιστολή, αυτή τη φορά προς τους διοργανωτές του συνεδρίου έστειλε ο Νικόλαος Λάμπρου Κουτσονίκας, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Το Σούλι», τρισέγγονος του Σουλιώτη αγωνιστή του 1821 και ιστοριογράφου Λάμπρου Κουτσονίκα.

Η Ναυμαχία του Ναυαρίνου [8 Οκτωβρίου 1827]

 

Ο τριεθνής στόλος υπό τους ναυάρχους Δεριγνί, Κόδριγκτον και Χέιδεν κατατρόπωσε τον τουρκοαιγυπτιακό του Ιμπραήμ έξω από το Ναβαρίνο και άνοιξε το δρόμο για την ελληνική ανεξαρτησία..

Μετά την πτώση της Ακρόπολης (24 Μαΐου 1827) η Επανάσταση του '21 έπνεε τα λοίσθια. Στην Ηπειρωτική Ελλάδα είχε κατασταλεί και μόνο στο ανατολικό τμήμα της Πελοποννήσου παρέμενε ζωντανή. Κι εκεί, όμως, απειλείτο από τον Ιμπραήμ, που σκόπευε να εκστρατεύσει κατά του Ναυπλίου και της Ύδρας.

Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα, η ευρωπαϊκή διπλωματία άλλαξε στάση και άρχισε να διάκειται ευμενώς προς την Επανάσταση. Συνέβαλε σε αυτό και ο νέος Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας Γεώργιος Κάνινγκ, που έδωσε μια πιο φιλελεύθερη τροπή στην εξωτερική πολιτική της Γηραιάς Αλβιόνας. Έτσι, στις 24 Ιουνίου 1827 υπογράφτηκε στο Λονδίνο συνθήκη μεταξύ Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας, που καθόριζε τα της ανεξαρτησίας της Ελλάδας.

25 Σεπτεμβρίου 1849: Ο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος περνά στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους

 

Σαν σήμερα φεύγει από την ζωή ο Ήρωας του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνας, Νικηταράς ο Τουρκοφάγος, ο άνθρωπος που πολλάκις διεκρίθη για τον Ηρωισμό του και την Ιερά Μανία με την οποία πολεμούσε υπέρ Πίστεως και Πατρίδος. Προδομένος και παραμελημένος, όπως πολλοί μεγάλοι άνδρες μέχρι σήμερα -, από το ελλαδικό και τότε νεοσύστατο, αλλά πάντα υπό κατοχή – κράτος, ο Νικηταράς έφτασε μέχρι του σημείου να καταστεί ζητιάνος και τυφλός από τις διώξεις που του επεφύλαξε η κυβέρνηση του Βασιλέα Όθωνα.

Ο Νικηταράς φυλακίστηκε το 1839 με την ανυπόστατη κατηγορία ότι επιθυμούσε την αντικατάσταση του Όθωνα από έναν Ρώσο πρίγκιπα. Παρέμεινε στην φυλακή επί 18 μήνες όπου και έχασε την όραση του από τα βασανιστήρια και το ζάχαρο από το ποίο έπασχε. Στην συνέχεια του δόθηκε μία «άδεια επαιτείας», ώστε να μπορεί να ζητιανεύει στον ναό της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Μετά το 1843 του δόθηκε μία πενιχρή σύνταξη, η οποία δεν αρκούσε καν για να του εξασφαλίσει την αξιοπρεπή διαβίωση.

Η Ψωροκώσταινα υπήρξε μια ηρωική Ελληνίδα που της αξίζει άπειρος σεβασμός!

 

Πανωραία Χατζηκώστα, η άλλοτε εύπορη Μικρασιάτισσα και κατόπιν φτωχή ηρωίδα, που έμελλε τελικά να πολιτογραφηθεί ατυχώς ως Ψωροκώσταινα...

Η Πανωραία, μια από τις όμορφες κόρες των Κυδωνιών της Μικρασίας, έζησε μια ευτυχισμένη ζωή με την οικογένειά της μέχρι τον Ιούνιο του 1821 όταν οι Τούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς τον τόπο της. Ο άντρας της και τα παιδιά της σφαγιάστηκαν άγρια, εκείνη σώθηκε από τύχη και κατέφυγε στα Ψαρά. Εκεί στο νησί, ολομόναχη και πάμπτωχη πλέον, έγινε γνωστή ως Ψαροκώσταινα.

Αργότερα βρέθηκε στο Ναύπλιο μέχρι το 1824.

Εκεί βρίσκει τρόπους να βγάζει το ψωμί της πότε κάνοντας την αχθοφόρο και πότε την πλύστρα.

Η Πίστη των Ελεύθερων Πολιορκημένων

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἔξοδος τοῦ Μεσολογγίου ἔγινε τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1826. 

Ἡ πίστη στόν Θεό, ἡ παρουσία τοῦ Ὀρθοδόξου Κλήρου καί ἡ ἑλληνορθόδοξη παράδοση πού ἦταν ἔμφυτη στούς ἀγωνιστές διεδραμάτισαν συμβολικό καί συνάμα οὐσιαστικό ρόλο στή μεγάλη αὐτή στιγμή τοῦ Νεωρτέρου Ἑλληνισμοῦ. 

Ὁ Κοζανίτης λόγιος καί ὁπλαρχηγός Νικόλαος Κασομούλης περιγράφει ὡς ἑξῆς τήν πίστη τῶν πολιορκημένων Μεσολογγιτῶν στή Θεία Πρόνοια:

«Στίς 22 Μαρτίου οἱ βεζύρηδες ἔκαμαν νέες προτάσεις γιά συνθήκη στούς Μεσολογγίτες. Οἱ καπεταναῖοι συνάχτηκαν νά συντάξουν τήν ἀπάντηση.

-Γράφε, πρόσταξε τόν Κασομούλη ὁ Ραζικότσικας.

-Ἀφῆστε νά τοῦ πῶ ἐγώ τί θά γράψει καί, ἄν δέν σᾶς ἀρέσει, τό χαλᾶμε., εἶπςε ὁ γερο-Νότης.

Ὅλοι σώπασαν. Καί ὁ ἀσπρομάλλης πολέμαρχος ὑπαγόρευσε:

30 Μαρτίου 1822 – Ἡ Χίος πνίγηκε στό αἷμα

Ο πίνακας «Η σφαγή της Χίου»
του Ευγένιου Ντελακρουά

Η σφαγή της Χίου αναφέρεται στην σφαγή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων της Χίου από τον Οθωμανικό στρατό. Το γεγονός συνέβη τον Απρίλιο του 1822. Είχε προηγηθεί ο ξεσηκωμός του νησιού στις 11 Μαρτίου 1822, με την απόβαση εκστρατευτικού σώματος Σαμιωτών. Οι Οθωμανοί (ντόπιοι και άλλοι που είχαν έλθει από την Ασία) κλείστηκαν αρχικά στο κάστρο. Στις 30 Μαρτίου έφθασε ο οθωμανικός στόλος ο οποίος έλυσε την πολιορκία και άρχισε τη σφαγή του ορθόδοξου πληθυσμού με τη συμμετοχή και ατάκτων μουσουλμάνων που κατέφθαναν από τις ακτές της Μ. Ασίας με κάθε είδους πλεούμενο. 

Την περίοδο αυτή η Χίος διέθετε μία μεγάλη και ακμάζουσα ελληνική κοινότητα που ευημερούσε βασιζόμενη στην καλλιέργεια της μαστίχας. Απολάμβανε μάλιστα σημαντικά προνόμια από τους Οθωμανούς, για τους οποίους η μαστίχα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό προϊόν. Συνέπεια των προνομίων ήταν η μεγάλη αύξηση του πληθυσμού του νησιού, που αριθμούσε το 1822 περισσότερους από 100.000 κατοίκους. 

Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΤΑ "ΨΕΛΝΕΙ" ΣΕ ΤΣΙΟΔΡΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ!

Τούτο το Έθνος, ο Χριστός και η Παναγιά το χτίσανε και το σώσανε μυριάδες φορές. Και δεν αντέχει να τους κάνουνε στην άκρη με την μοντέρνα "λογική" και απιστία μας

Ο Γέρος της Λευτεριάς μας ξαναπιάνει τ' "άρματα"! 199 χρόνια μετά το 1821, είδε κλειστές Εκκλησιές, είδε κατάργηση της 25ης Μαρτίου και της Παλιγγενεσίας μας και βγαίνει ξανά στο ξάγναντο.

Γιατί τα ξέρει καλά ο Γέρος. Έχει δει και έχει ζήσει πολλά. Και θα τα λέει κάθε μέρα, με τον δικό του - καλοπροαίρετο μα και τσεκουράτο - μοναδικό τρόπο, ως να συνετιστούν!

Τούτο το Έθνος, ο Χριστός και η Παναγιά το χτίσανε και το σώσανε μυριάδες φορές. Και δεν αντέχει να τους κάνουνε στην άκρη με την μοντέρνα "λογική" και απιστία μας.

ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ - Η ΠΑΤΡΙΔΑ δεν πουλιέται, η ΙΣΤΟΡΙΑ δεν ξεχνιέται... (Βίντεο)

Τιμὴ καὶ δόξα στοὺς Ἀθάνατους προγόνους μας!

Ἄς ἀκούσουμε αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Παπαφλέσσας:

Θὰ νικήσω ἤ θὰ πεθάνω!

Αὐτὸ εἶπαν οἱ Σουλιῶτες καὶ οἱ Μανιάτες καὶ οἱ κλέφτες στὰ βουνά.

Νὰ ξεκινήσουμε· αὐτὸ μετράει πάνω ἀπὸ ὅλα καὶ τότε θὰ μᾶς ἀκολουθήσουν χιλιάδες ἄλλοι.

Ἡ Ἐλευθερία τοῦ γένους χρειάζεται καρδιᾶ καὶ Πίστη!

Ἔχετε καρδιά; Ἔχετε Πίστη;