Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἀγγελικός πνευματικός κόσμος τοῦ Θεοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ Θεία Δημιουργία διακρίνεται στὴν ἄϋλη, τὴν ἀόρατη καὶ πνευματικὴ καὶ στὴν ὁρατὴ ὑλική. Στὴν πρώτη κατηγορία ἀνήκουν οἱ ἄϋλες ἀγγελικὲς δυνάμεις. Πρόκειται, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, γιὰ ἀναρίθμητες πνευματικὲς ὀντότητες τὶς ὁποῖες δημιούργησε ὁ Θεὸς πρὶν τὴν ὑλικὴ δημιουργία (Ἰώβ. 38,7). Ἡ φύση τῶν ἀγγέλων, ὅπως ἀναφέρεται στὴν Ἁγία Γραφή, εἶναι λίγο ἀνώτερη ἀπὸ τὴ φύση τῶν ἀνθρώπων, ὡς πνευματικὰ ὄντα στεροῦνται διάκρισης γένους (Ματθ. 22,30) καὶ εἶναι κατὰ χάριν ἀθάνατοι. Ἄγγελος σημαίνει ἀπεσταλμένος ἢ ἀγγελιοφόρος, διότι οἱ ἄγγελοι εἶναι ἐπιφορτισμένοι νὰ διαμηνύουν στοὺς ἀνθρώπους τὴ βουλὴ καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Η βάρκα των Αρχαγγέλων

  

Στην αγιορείτικη σκήτη της Αγίας Άννης, ο ιερομόναχος Ανανίας, από την καλύβη των Αρχαγγέλων, έστειλε τον υποτακτικό του Μιχαήλ στη Δάφνη για επείγουσα εργασία, με τη ρητή εντολή να επιστρέψει το βράδυ.

Ο π. Μιχαήλ ξεκίνησε το πρωί με τη βάρκα του γερο-Γιωργάκη, που έκανε τη γραμμή Δάφνη-Αγιάννα. Έφτασε στον προορισμό του και τελείωσε την εργασία του.  Αλλά, ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει, ο καιρός χάλασε. Φύσηξε δυνατός αέρας κι ακολούθησε μεγάλη θαλασσοταραχή.

Οι άλλοι πατέρες, μη μπορώντας να επιστρέψουν, πήγαν στα γειτονικά μοναστήρια Ξηροποτάμου και Σίμωνος Πέτρας. Ο π. Μιχαήλ, μοναχός απλός και άκακος, κάθησε στο λιμάνι της Δάφνης και περίμενε τη θάλασσα να γαληνέψει. Δεν εννοούσε να φύγει από την ακτή, γιατί στ’ αυτιά του ηχούσε η εντολή του γέροντά του.

Ξαφνικά, βλέπει μπροστά του δυο φωτεινούς νέους και τους ακούει να τον ρωτάνε: