Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στρατηλάτης - Ὁ ἡρωικός Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Κάποιοι κακοήθεις καὶ ἀνιστόρητοι, θέλουν νὰ περιορίσουν τὴ χριστιανικὴ πίστη τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας στοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς δούλους. Ὅμως ἔρχεται ἡ ἱστορία καὶ τὰ συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ νὰ τοὺς διαψεύσουν οἰκτρά. Τὴ νέα πίστη εἶχαν υἱοθετήσει ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλες τὶς κοινωνικὲς τάξεις καὶ τὰ ἐπαγγέλματα. Μιὰ ἀπὸ αὐτὲς ἦταν οἱ στρατιωτικοί. Μέσα ἀπὸ τὶς τάξεις τους ἀναδείχθηκαν μυριάδες Μάρτυρες κατὰ τὴ διάρκεια τῶν διωγμῶν τῶν πρώτων τριακοσίων χρόνων.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μεγαλομάρτυρας ὁ Στρατηλάτης

Ὢν Θεόδωρος ἀξίαν Στρατηλάτης,

Ὑπῆρξε τμηθεὶς τοῦ Θεοῦ Στρατηλάτης.

Ὄμβριμον ὀγδοάτῃ Θεοδώρου αὐχένα κόψαν.

Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος καταγόταν ἀπὸ τὰ Εὐχάϊτα καὶ ἔζησε στὴν Ἡράκλεια τοῦ Πόντου, στὴν ἀρχαία χώρα τῆς Βιθυνίας, ἐπὶ Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Κατεῖχε ἀνώτερο βαθμὸ στὸ στρατὸ τῆς Ἀνατολῆς. Στὸ Συναξάρι ἀναφέρεται, ὅτι ἦταν «στρατιωτικὸς ἔνδοξος, ὡραῖος τὴν παράστασιν, εἴλκυεν εἰς φιλίαν τοὺς πάντας καὶ διὰ τῆς λαμπρότητος τοῦ λόγου σαγήνευε τοὺς ἀκούοντας».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14] O ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Λουκ. 18, 9-14]

O ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ

«...Ἔχεις ὅμως καὶ τρίτo δρόμο ποὺ φέρνει στὴ μετάνοια. Καὶ σοῦ παρουσίασα  πολλές ὁδούς μετάνοιας, γιὰ νὰ σοῦ κάνω μὲ τὴν ποικιλία τους εὔκολη τὴ σωτηρία. Ὅμως ποιά εἶναι αὐτὴ ἡ τρίτη ὁδός;  Ἡ ταπεινοφροσύνη. Ἔχε ταπεινό φρόνημα καὶ ἐξάλειψες τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν σου. Καὶ ἔχεις καὶ γι᾿ αὐτὸ ἀπόδειξη ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τῆς παραβολῆς τοῦ Τελώνη καὶ τοῦ Φαρισαίου [:Λουκᾶ 18, 10-14 ].

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

   Ὁμιλία εἰς τήν κατά τόν Τελώνην καί τόν Φαρισαίον τοῦ Κυρίου παραβολήν

    Εφευρετικός είναι για το κακό ο νοερός προστάτης της κακίας· ικανός ν’ αφαιρέσει ευθύς από την αρχή τα θεμέλια της αρετής που ήδη κατατίθενται στην ψυχή, μέσω της ανελπιστίας και της απιστίας, αλλά επίσης ικανός πάλι να επιτεθεί μέσω της αδιαφορίας και της ραθυμίας εναντίον των τοίχων της οικίας της αρετής, την ώρα που ανεγείρονται, ακόμη δε και να κρημνίσει μέσω της υπερηφάνειας και της παραφροσύνης τον όροφο των αγαθών έργων οικοδομημένο ήδη. Αλλά κρατηθείτε, μην πτοηθείτε· διότι ο επιμελής είναι περισσότερο επινοητικός στα αγαθά και η αρετή έχει περισσότερη ισχύ γι’ αντιπαράταξη προς την κακία, αφού διαθέτει την άνωθεν χορηγία και συμμαχία από τον ίδιο ο Οποίος δύναται τα πάντα και ενδυναμώνει από αγαθότητα όλους τους εραστές της αρετής. Έτσι η αρετή όχι μόνο παραμένει αδιάσειστη από ποικίλα πονηρές πανουργίες που μηχανεύεται ο Αντικείμενος, αλλά μπορεί και να σηκώσει και επαναφέρει όσους έπεσαν στον βυθό των κακών και να τους προσαγάγει εύκολα στον Θεό με τη μετάνοια και την ταπείνωση.   

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Τιμ. Β΄ 3,10-15] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Τιμ. Β΄ 3,10-15]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Σὺ δὲ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ (:Ἐσὺ ὅμως ἔχεις παρακολουθήσει τὴ διδασκαλία μου)» [Β΄ Τιμ. 3,10]. «Ὁ στόχος σου ἦταν νὰ εἶσαι ἰσχυρός· δὲν ἦρθες ἁπλῶς, ἀλλά ''ἔχεις παρακολουθήσει''». Ἐδῶ δηλώνει ὅτι ὁ χρόνος ἦταν πολύς, μὲ τὸ νὰ πεῖ «ἔχεις παρακολουθήσει τὴ διδασκαλία μου»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὸν λόγο, τὴν προφορικὴ διδασκαλία τοῦ Παύλου· «τῇ ἀγωγῇ (:τὴ γενικότερη συμπεριφορά μου)»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὸν βίο του· «τῇ προθέσει (:τὴν πρόθεση καὶ τὰ ἐλατήριά μου)»: αὐτὸ λέγεται γιὰ τὴν προθυμία καὶ τὴν καρτερικότητα τῆς ψυχῆς του. «Αὐτά», λέγει, «δὲν τὰ ἔλεγα χωρὶς νὰ τὰ ἐφαρμόζω καὶ οὔτε φιλοσοφοῦσα μόνο μὲ λόγια».

Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης: «Μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά»

Είχα την ευλογία – διηγείται ο κ. Γεώργιος Τσακαρδάνος – να γνωρίσω τον μακαριστόν Γέροντα ολίγα έτη πριν την κοίμησή του, όταν είχα τοποθετηθή ως Διευθυντής στο τοπικό υποκατάστημα ΙΚΑ Μαντουδίου, που απέχει περίπου 45 χιλιόμετρα από το Μοναστήρι του Οσίου Δαυΐδ, όπου μόναζε ο γέροντας Ιάκωβος που διέθετε όλα τα χαρίσματα των Αγίων, διορατικό, προορατικό και ιαματικό. Θα αναφέρω μερικές προσωπικές εμπειρίες:

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου

Ἀφῆκε τὸν χοῦν Παρθένιος Λαμψάκῳ,

Λαμπτῆρα πυρσεύοντα φῶς αὐτοῦ μέγα.

Παρθένιος κατέδαρθε, λαχὼν μακρὸν ἑβδόμῃ ὕπνον.

Ὁ Ὅσιος Παρθένιος καταγόταν ἀπὸ κάποια κωμόπολη τῆς Βιθυνίας καὶ ἔζησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.). Ἦταν υἱὸς τοῦ διακόνου τῆς Ἐκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, ἀπὸ τὸν ὁποῖο διδάχθηκε τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Από τον βίο του οσίου Γεωργίου του Χοζεβίτου

Εγώ – γράφει ο Αντώνιος, ο μαθητής του Οσίου – επειδή κατανύχθηκα, επιπόλαια σκέφτηκα μέσα μου να κοιμάμαι στο χώμα· και μάλιστα αυτό το αντελήφθη ο Γέροντας και με άφησε να κοπιάσω λίγο. Όταν όμως πέρασαν λίγες μέρες το πρόσωπό μου άλλαξε χρώμα και το σώμα μου πάγωσε. Και μου λένε οι αδελφοί· μήπως αρρώστησες; γιατί αλλοιώθηκες. Αλλά εγώ είπα· καμμία αρρώστεια δεν έχω· και ο Γέροντας με λυπήθηκε μην κουτσαθώ και μείνω ανάπηρος και μου λέγει· «παιδί μου, πάμε στο κελλί του διακονήματός σου, όπου κοιμάσαι, γιατί θέλω να σου μιλήσω ιδιαιτέρως». Του λέγω· «γιατί δεν μου μιλάς εδώ;». Επειδή δεν ήθελα, όπως είχε κατά νου, να δει την ανόητη εργασία μου. Αλλά αυτός μου απάντησε· «εκεί θέλω να σου μιλήσω»· και προχώρησε μπροστά μου.

Όταν μπήκε στο κελλί μου λέγει· «Παιδί μου, πού μπορώ να καθίσω;». Εγώ αφού καθάρισα το κελλί, κατέβασα τη στρώση που ήταν κρεμασμένη και του την έβαλα να καθίσει. Και αφού κάθισε μου λέγει· «Αν θέλεις να το κάνεις αυτό, πάρε δρεπάνι και βγες, κόψε χορτάρι, κάνε δεμάτια και κάνε μ’ αυτά στρώση και ξάπλωνε». Εγώ έκανα έτσι, και στο εξής ξάπλωνα σαν σε στρώματα χωρίς καθόλου να βλάπτομαι.

Σοφία Μπεκρῆ: Μέγας Φώτιος - Ἕνας Οἰκουμενικός Πατήρ

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

Ὡς «Ὀρθοδοξίας πρόμαχον», τῆς «Ἐκκλησίας στῦλον καὶ ἑδραίωμα» καὶ τῆς «οἰκουμένης διδάσκαλον», τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας τὸν Μέγα Φώτιο κάθε χρόνο τὴν 6^η Φεβρουαρίου. Πράγματι. Ὁ λαμπρὸς αὐτὸς ἀστέρας τῆς Ἐκκλησίας ἔλαμψε τὸν 9^ο αἰῶνα καὶ σκόρπισε τὸ φῶς του σ’ ὅλη τὴν τότε γνωστὴ οἰκουμένη.  Μὲ τὴν ὀρθόδοξη πίστη, ζωὴ καὶ πολιτεία του ἀνεδείχθη «θεόφθογγος κιθάρα τοῦ Πνεύματος» ἀλλὰ καὶ «στερρώτατος αἱρέσεων ἀντίπαλος».

            Γιὰ νὰ μπορέσῃ, ὅμως, ὁ Φώτιος νὰ καταστῆ «τηλαυγέστατος φωστὴρ» καὶ «ὀρθοδόξων ὁδηγός», στηρίχθηκε στὴν «ἐξ ἀρχῆς παράδοσιν καὶ διδασκαλίαν καὶ πίστιν τῆς καθολικῆς Ἐκκλησίας, ἥν ὁ Κύριος ἔδωκεν, οἱ δὲ Ἀπόστολοι ἐκήρυξαν καὶ οἱ Πατέρες ἐφύλαξαν» [Μ. Ἀθανασίου, Πρὸς Σεραπίωνα» 1, 28 (PG 26, 593D-596A)].

            «Ἑπόμενος», λοιπόν, «τοῖς Ἁγίοις Πατράσι» ὁ Φώτιος, δὲν διεφύλαξε ἁπλῶς τὴν παρακαταθήκη αὐτὴν μὲ πίστη καὶ συνέπεια, ἀλλὰ καὶ τὴν διεύρυνε καὶ τὴν στερέωσε καλύτερα στὰ ἀρχικά της θεμέλια, γεγονός ποὺ τὸν καθιστᾶ ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἄξιο συνεχιστὴ τῶν προκατόχων του, ἀφ’ ἑτέρου δὲ Πατέρα ἄλλων Πατέρων.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Τέμπη: Δεν ξεχνάμε, δεν αποπροσανατολιζόμαστε – Όσο ήταν έγκλημα η έκρηξη, τόσο ήταν και η σύγκρουση

Σύγκρουση - έκρηξη - συγκάλυψη: Αυτό είναι το τρίπτυχο του εγκλήματος που δεν επιτρέπεται να αποσιωπηθεί σε κανένα από τα 3 μέρη του

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης   

Μετά τις απανωτές αποκαλύψεις για τα Τέμπη που οδήγησαν στην ιστορική διαδήλωση διαμαρτυρίας, η άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης έγινε παρουσιάζοντας ένα νέο αφήγημα. Ο πρωθυπουργός είπε ότι «εξαπατήθηκε» όταν αποκαλούσε θεωρίες συνομωσίας τα περί παράνομων χημικών στην εμπορική αμαξοστοιχία. «Έτσι του είπαν – έτσι είπε».

Ποιοι του τα είπαν; H Hellenic Train και ο ΟΣΕ, δηλαδή εκείνοι που εξαρχής έπρεπε να είναι υπόλογοι. Άρα ο Μητσοτάκης εξαρχής όχι μόνο υιοθέτησε την υπερασπιστική γραμμή των ελεγχόμενων, αλλά δεν σήκωνε και μύγα στο σπαθί του. Πριν καν προχωρήσει η έρευνα, έγινε εκείνος… ανακριτής, πραγματογνώμονας, δικαστής και ό,τι άλλο θέλετε.

Φώτης Μιχαήλ: Ὁ Μέγας Φώτιος ὡς γνώμονας χρηστῆς διοίκησης

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

Τό «ἄθλημα τῆς πόλης», δηλαδή ἡ ὑπεύθυνη καί σοβαρή ἐνασχόληση μέ τά κοινά, ἀπευθύνεται ἀσφαλῶς σέ ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς πολῖτες, ἀλλά οἱ «δυνάμενοι χωρεῖν», ἐκεῖνοι πού διαθέτουνε τίς ἀπαιτούμενες προϋποθέσεις ἀξιόπιστης συμμετοχῆς, εἶναι ὁμολογουμένως μετρημένοι καί δυσεύρετοι.

 Ποῦ λοιπόν θά ψάξουμε νά βροῦμε αὐτούς τούς ἀνθρώπους καί μέ ποιά κριτήρια ἀναζήτησης; Μέ ποιό μέτρο;

Τό μέτρο, πού μετράει μέ ἀκρίβεια τό μπόϊ μας τό πολιτικό, θά ἐπιχειρήσουμε νά τό δανειστοῦμε ἀπό μιά κορυφαία μορφή τῆς Βυζαντινῆς Ἀναγέννησης, τόν Μέγα Φώτιο.

Σέ παραινετική του ἐπιστολή, πού απευθύνεται, τόν Μάϊο του 861, πρός τόν τότε νεοφώτιστο χριστιανό ἄρχοντα τῆς Βουλγαρίας Βόγορι-Μιχαήλ, προσφέρει, γιά κάθε σημερινό ὑποψήφιο ἄρχοντα, ὅλες τίς ἀναγκαῖες συνθῆκες χρηστῆς καί επιτυχημένης διοίκησης.

Νώντας Σκοπετέας: “Χῶμα καί Χριστός... Τῶν λεμονΑνθΩν τό συναξάρι...” (Νέο βιβλίο)

Βιωματικοὶ ἐκφραστὲς τῆς Ἁγίας Πίστης καὶ σύγχρονες μορφὲς τοῦ Ἱεροῦ Συναξαριοῦ ποὺ συγκλονίζουν, δείχνοντας τὸν δρόμο γιὰ τὸ αἰώνιο Φῶς, μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ νέου βιβλίου του Νώντα Σκοπετέα.

Ἅγιος Πορφύριος, Ἅγιος Παΐσιος, Μακαριστὸς Ἐπίσκοπος Κοσμᾶς, Γ. Ἐφραίμ Ἀριζονίτης, Γ. Ἐφραίμ Σεραγιώτης, παπᾶ-Νικόδημος ὁ Πνευματικός, Δημήτριος Παναγόπουλος, Γερόντισσα Γαλακτία, Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος, Ἅγιος Ἱερομάρτυρας Φιλούμενος, π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Ἅγιος Ἀμφιλόχιος Μακρής, π. Ἀνανίας Κουστένης, π. Ἠλίας Ἀλευρᾶς, κυρ-Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κυρ-Φώτης Κόντογλου, κυρ-Κώστας Γανωτὴς καὶ τόσοι ἄλλοι, ἄγνωστοι στοὺς πολλούς, μὰ διαλεχτοὶ καὶ διδαχτοὶ τοῦ Ἁγίου Θεοῦ στὶς σελίδες του μὲ ἄρωμα λεμονανθοῦ...

Ὁ Μέγας Φώτιος ὡς Ἅγιος, Χριστιανός ἀνθρωπιστής, μεγάλος ἱεραπόστολος καί σπουδαῖος θεολόγος.

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα τοῦ πατρός Θεοδώρου Ζήση, ἐπιτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

 

Ὁ Μέγας Φώτιος εἶναι μία έντελῶς ἐξαιρετική καί ἐξέχουσα μορφή Ἁγίου, διδασκάλου, λογίου, ὁμολογητοῦ, ἱεραποστόλου, διπλωμάτου.

Ὁ Μἐγας Φώτιος θεωρεῖται ἕνας μεγάλος ἀνθρωπιστής· εἶναι ἐραστής καί λάτρης τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν γραμμάτων, ὄχι ὅμως σάν τόν τῦπο τῶν ἀνθρωπιστῶν τῆς Ἀναγεννήσεως, τῶν ἀθέων, οἱ ὁποῖοι ἐστράφησαν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ἐναντίον τῶν Πατέρων, ἐστράφησαν ἐναντίον τῶν παραδόσεων. Ὁ ἅγιος Φώτιος εἶναι μεγάλος ἀνθρωπιστής, ἀλλά Χριστιανός ἀνθρωπιστής, ὁ  ὁποῖος τιμᾶ καί τήν Ἁγία Γραφή καί τιμᾶ, ἐπίσης, ὑπερβαλλόντως καί τούς Ἁγίους Πατέρας, ἐπί τῇ βάσει τῶν ὁποίων πορεύεται.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΠΕΜΠΤΗ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Βουκόλος Ἐπίσκοπος Σμύρνης

Σμύρνης ὁ Ποιμὴν Βουκόλος θυηπόλος,
Ἄγρυπνός ἐστι, καὶ θανών, ποίμνης φύλαξ.
Ἀγλαὸν ἠελίοιο φάος λίπε Βουκόλος ἕκτῃ.

Ὁ Ὅσιος Βουκόλος ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἔγινε κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μαθητὴς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος τὸν χειροτόνησε Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης.

Συντονιστική Ἐπιτροπή Πιστῶν Ἱ.Μ.Περιστερίου: Ἡ Ἑλλάδα νοσεῖ θανάσιμα - Μισοῦν Χριστό καί Πατρίδα

Τήν Κυριακή, 26 Ἰανουαρίου 2024, στό Σύνταγμα, πραγματοποιήθηκε μιά συγκινητική συγκέντρωση ἀνταπόκρισης τοῦ κόσμου, ὕστερα ἀπό τό κάλεσμα τοῦ Συλλόγου Συγγενῶν Θυμάτων Τεμπῶν, μέ αἴτημα τήν ἀπόδοση δικαιοσύνης γιά τό τραγικό δυστύχημα. Ὡστόσο, συνέβη ἕνα περιστατικό πού ἔδειξε πώς ὁ Βασιλιᾶς (ἡ ἑλληνική κοινωνία) εἶναι γυμνός καί τό δημοσιεύουμε τώρα πού κατακάθισε ὁ ἐνθουσιασμός γιά τήν ἐπιτυχία τῆς διαμαρτυρίας.

Μιά παρέα ἕξι ἀδελφῶν μας, τρεῖς γυναῖκες καί τρεῖς ἄνδρες  μέσης ἡλικίας, μετά τόν Κυριακάτικο ἐκκλησιασμό, ἀποφάσισαν νά παρευρεθοῦν στή διαμαρτυρία, ἐκφράζοντας αὐθόρμητα τήν ἀλληλεγγύη τους στούς συγγενεῖς τῶν θυμάτων καί τήν συμπαράσταση τους στήν ἀδικία καί τόν πόνο τους. Ἡ παρέα τῶν ἀδελφῶν ἔφερε μαζί της μία Ἑλληνική Σημαία ἡ ὁποία ἐκτός τοῦ πανεθνικοῦ συμβολισμοῦ της,  λειτουργοῦσε καί ὡς σημεῖο ἀναφορᾶς γιά νά μή χαθοῦν μεταξύ τους μέσα στό πλῆθος.

Κατά τίς 12:50 ἐνῶ εἶχαν φτάσει στό ὕψος τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, ὅπου καί θά συναντοῦσαν μιά ἄλλη παρέα, γινόταν «τό ἀπροχώρητο» μέ τόν κόσμο νά εἶναι ἀσφυκτικά κολλημένος ὁ ἕνας στόν ἄλλον.

Ἅγιος Παΐσιος: «Τοῦτο ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ»

– Γέροντα, ὅταν ἕνας δὲν ἔχη ἀνάγκη, ἀλλὰ προσποιῆται ὅτι ἔχει, πρέπει νὰ τὸν βοηθήσουμε;

– Ὁ Χριστὸς εἶπε: «Νὰ δίνουμε σ᾿ αὐτὸν ποὺ μᾶς ζητάει, χωρὶς νὰ ἐξετάζουμε»[1]. Καὶ ἂν δὲν ἔχη ἀνάγκη αὐτὸς ποὺ σοῦ ζητάει, πάλι πρέπει νὰ τοῦ δώσης. Νὰ χαίρεσαι ποὺ θὰ τοῦ δώσης. Ὁ Θεὸς «βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους»[2], ἐμεῖς γιατί νὰ μὴ βοηθήσουμε τὸν πλησίον μας; Μήπως καὶ ἐμεῖς εἴμαστε ἄξιοι γιὰ ὅλα τὰ δῶρα ποὺ μᾶς δίνει ὁ Θεός; Ὁ Θεὸς «οὐ κατὰ τὰς ἀνομίας ἡμῶν ἐποίησεν ἡμῖν, οὐδὲ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν»[3]. Σοῦ ζητάει κάποιος φτωχὸς βοήθεια; Ἀκόμη καὶ ἂν ἀμφιβάλλης γιὰ τὴν κατάστασή του, πάλι νὰ τὸν βοηθήσης μὲ διάκριση, γιὰ νὰ μὴ σὲ πειράξη ὁ λογισμός. Εἶδες τί λέει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ; «Καὶ ἔφιππος νὰ σοῦ ζητήση, νὰ τοῦ δώσης»[4]. Δὲν ξέρεις σὲ τί κατάσταση εἶναι. Ἐσὺ νὰ πιστεύης αὐτὸ ποὺ σοῦ λέει ὁ ἄλλος καὶ νὰ δίνης ἀνάλογα μὲ αὐτὸ ποὺ σοῦ ζητάει.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νεομάρτυς Ἀντώνιος ὁ Ἀθηναῖος

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ ἔνδοξη πόλη τῶν Ἀθηνῶν δὲν φημίζεται μόνον γιὰ τὸ προχριστιανικό της παρελθόν, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὸ μετέπειτα χριστιανικό της. Ἀπὸ τὰ πρῶτα χριστιανικὰ χρόνια ἀνάδειξε μεγάλους ἁγίους. Στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκικῆς δουλείας ἀνάδειξε ἐπίσης καὶ πολλοὺς Νεομάρτυρες. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Ἀθηναῖος.
 

Γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα στὰ μισὰ τοῦ 18ου αἰῶνα. Οἱ γονεῖς του Μῆτρος καὶ Καλομοῖρα, ἦταν πάμφτωχοι καὶ ἄσημοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ εὐσεβεῖς χριστιανοί. Μεγάλωσαν τὸν γιό τους Ἀντώνιο μὲ στοργὴ καὶ τοῦ ἐνέπνευσαν τὴν πίστη στὸν ἀληθινὸ Τριαδικὸ Θεό. Μέσα στὴ φτώχεια τους κατόρθωσαν νὰ τοῦ μάθουν στοιχειώδη γράμματα, ὅσα μποροῦσαν νὰ μάθουν οἱ ὑπόδουλοι Ρωμηοί. Ὅταν ἔγινε δώδεκα χρονῶν, θέλοντας νὰ βοηθήσῃ οἰκονομικὰ τὴν πτωχὴ οἰκογένειά του, παραδόθηκε στὴ δούλεψη ἑνὸς πλούσιου τουρκαλαβανοῦ, ἀπὸ τοὺς πολλοὺς οἱ ὁποῖοι κατοικοῦσαν στὴν Ἀθήνα καὶ λυμαίνονταν τὶς πλούσιες γαῖες τῆς Ἀττικῆς γῆς. Ὁ Ἀντώνιος ὑπέδειξε ἀσυνήθιστη ἐργατικότητα καὶ τιμιότητα, ὥστε ἀπέκτησε τὴν ἐμπιστοσύνη τῶν ἀφεντικῶν του.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ἡ Ἁγία Ἀγάθη ἡ Μάρτυς

Χαίρει, σκότει δοθεῖσα φρουρᾶς Ἀγάθη,

Μισοῦσα καὶ φῶς, εἰ πλάνων ὄψεις βλέπει.

Πέμπτῃ ἐν φυλακῇ Ἀγάθη θάνεν εἶδος ἀρίστη.

Ἡ Ἁγία Μάρτυς Ἀγάθη καταγόταν ἀπὸ τὴν Κατάνη τῆς Σικελίας. Τὸ λατινικὸ Μαρτύριον, ποὺ εἶναι ἀρχαιότερο, ὅπως καὶ τὸ Ἐγκώμιον, ποὺ συνέταξε ὁ Πατριάρχης Μεθόδιος, δὲν ἀναφέρουν τὴν ἰδιαίτερη πατρίδα της. Ἀντίθετα ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Μεταφραστὴς σημειώνει ὅτι τόπος καταγωγῆς τῆς Ἁγίας ἦταν τὸ Παλέρμο.

Νεκτάριος Δαπέργολας: Περί «φωτισμένων ἱεραρχῶν» καί παραμορφωτικῶν προτύπων: ἡ περίπτωση τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας Ἀναστασίου

Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας

    Τό κείμενο αὐτό γράφτηκε μέ ἐσκεμμένη μικρή καθυστέρηση, περιμένοντας νά καθίσει πρῶτα λίγο ἡ σκόνη ἀπό τόν ὑμνολογικό κουρνιαχτό πού σήκωσε ἡ ἐκδημία τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἀλβανίας Ἀναστασίου, ἀλλά καί προτοῦ παρέλθει τό τόσο κρίσιμο γιά τήν ψυχή τοῦ μεταστάντος (ὅπως ἄλλωστε καί κάθε κεκοιμημένου) σαρανταήμερο.

     Φυσικά γνωρίζω ὅτι κάποιοι θά δυσαρεστηθοῦν μέ αὐτά πού θά διαβάσουν, κάποια πράγματα ὡστόσο εἶναι ἀδήριτη ἀνάγκη νά εἰπωθοῦν. Ἀφ’ ἑνός γιατί ἡ διαστρέβλωση τῆς ἀλήθειας ὁδηγεῖ (καί) στήν περίπτωση αὐτή σέ παραμορφωτικά πρότυπα γιά τούς πιστούς, πρᾶγμα ἐπικίνδυνο καί πνευματικά ἐπιβλαβές γιά τούς ἴδιους, ἀφ’ ἑτέρου ὅμως γιατί ὀφείλουμε νά σκεφτοῦμε καί τό καλό τῆς ψυχῆς τοῦ ἴδιου του ἐκλιπόντος. Καί ἐξηγοῦμαι ἀναλυτικότερα: 

Φώτης Μιχαήλ: ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

 Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός

 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Στά 1204 οἱ Φράγκοι καί οἱ σύμμαχοί τους (...τό σημερινό ΝΑΤΟ δηλαδή) μέ τίς εὐλογίες τοῦ πάπα κατέλαβαν καί κατέστρεψαν τήν Βασιλεύουσα Πόλη ὁλοσχερῶς. Τήν λεηλάτησαν καί κουβάλησαν ὅλα της τά πλούτη στά δικά τους λημέρια.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ: Τά τρία πέμπτα τοῦ τότε παγκόσμιου πλούτου ἦσαν συγκεντρωμένα στήν Κωνσταντινούπολη. Ἀπό αὐτά τά πλούτη, τά δικά μας, πού ἁρπάχτηκαν τό 1204 ἀπό τούς λεγόμενους σταυροφόρους, ἱδρύθηκαν οἱ πρῶτες Τράπεζες τῶν σημερινῶν μας ‘’ἑταίρων’’ δανειστῶν.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Για κάθε Άγγελο του κόσμου

Ας αφήσουμε τις κατάρες στους ενόχους και τις υποκριτικές κατηγορίες στον Θεό - Τη συγγνώμη στον Άγγελο την οφείλουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Ένας μάρτυρας τριών ετών. Αυτός είναι ο Άγγελος που έκανε ολόκληρη την Ελλάδα να κλαίει. Ένα αγγελούδι που κανείς δεν άκουσε, κανείς δεν είδε, κανείς δεν αντιλήφθηκε τους ανείπωτους βασανισμούς που περνούσε. Όχι γιατί δεν υπήρχαν ευκαιρίες. Αλλά γιατί σε αυτήν την υπόθεση ο εγκεφαλικά νεκρός είναι ένας: η κοινωνία μας.

Είναι αδύνατον να μην υπήρξε ένας γιατρός, ένας γνωστός ή ακόμα και ένας περαστικός που να είδε ενδείξεις κακοποίησης. Αλλά κυριαρχεί η ίδια νοοτροπία. Που να πάω να… μπλέξω; Άσε μη βρω κι εγώ κανένα… μπελά. Ξεχάσαμε μήπως πριν μερικούς μήνες που μια κοπέλα είχε πέσει κατάκοιτη στον δρόμο, χτυπημένη από αμάξι στη λεωφόρο Αθηνών, και τα διερχόμενα αυτοκίνητα την προσπερνούσαν σαν να ήταν άψυχο αντικείμενο;

Κι όμως ... κάποιοι αντιδρούν.

 

1. Οι τελευταίες πόλεις, που δεν γιόρταζαν τον καρνάβαλο,
ετοιμάζονται για μεγάλες, πολυήμερες καρναβαλικές εκδηλώσεις. Βέροια, Θεσσαλονίκη, Πτολεμαΐδα  ... 

 

Μέχρι και στην μητρόπολη του αγωνιστή Μητροπολίτη π.Αυγουστίνου Καντιώτη (μετά τις αλλαγές στην τοπική εκκλησιαστική ηγεσία), ξεχάστηκαν τα κηρύγματα και οι αγώνες ...
«Σιωπή ιχθύος» μία ακόμη φορά από τους ιεράρχες μας για τα καρναβάλια!

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΤΡΙΤΗ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ὅσιος Ἰσίδωρος ο Πηλουσιώτης

Ὁ Ὅσιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης ἐγεννήθηκε στὴν Αἴγυπτο περὶ τὸ 360 μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς θεοφιλεῖς και ἦταν συγγενὴς τῶν Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας, Θεοφίλου (385 – 412 μ.Χ.) καὶ Κυρίλλου Α’ (412 – 444 μ.Χ.). Σὲ νεαρὴ ἡλικία ἔλαβε μεγάλη και θαυμαστὴ θεολογικὴ και φιλοσοφικὴ γνώση. 

Στὴν ἀρχὴ ἐργάσθηκε ὡς διδάσκαλος καὶ κατηχητὴς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξάνδρειας. Ἐπιζητώντας ὅμως τὴν ἡσυχία, γιὰ νὰ δύναται νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ ἔργο τῆς ζωῆς του, τὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ἀποσύρθηκε σὲ κάποιο μοναστήρι στὸ ὄρος Πηλούσιο, γι’ αὐτὸ καὶ ἔλαβε τὸ ὄνομα Πηλουσιώτης. Ἀργότερα χειροτονεῖται πρεσβύτερος καὶ στὴ συνέχεια ἐκλέγεται ἡγούμενος στὸ μοναστήρι του.

Θεοφάνης Μαλκίδης: Μπίζνες και εθνικισμός - Η τουρκική οικονομική διείσδυση στη Θράκη

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης 

 

Η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη έχει, από την περίοδο της Συνθήκης της Λωζάννης μέχρι σήμερα, πολυποίκιλες όψεις, προσπαθώντας να έχει παρέμβαση στον πολιτικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, θρησκευτικό  και βεβαίως και στον οικονομικό τομέα.

Είτε στις εθνικές και τοπικές εκλογές, είτε στην  απαίτηση για αποκλειστική διδασκαλία στην τουρκική γλώσσα όλων των μουσουλμάνων, είτε στη θεωρία περί ύπαρξης μόνο Τουρκικής μειονότητας, είτε στην απομόνωση όσων δηλώνουν ότι είναι Πομάκοι. Ωστόσο το τελευταίο χρονικό διάστημα, και όχι αποκλειστικά σ΄ αυτό στο οποίο η Ελλάδα πέρασε οικονομική  κρίση,    η Τουρκία ρίχνει ολοένα και περισσότερο βάρος στην οικονομική της παρουσία στη Θράκη. Άλλωστε η οικονομία είναι (και)  αυτή που έχει χρησιμοποιηθεί στη Θράκη, προκειμένου να γίνει «φυσιολογικό» ότι η Τουρκία θα πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο στη Θράκη. 

Η εφημερίδα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στοχοποιεί το αντίδωρο.

Είδαμε την φωτογραφία και το σχόλιο στο makpress, εδώ, και δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε.

 

Κι όμως, μια μεγάλη, ιστορική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης, η «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», στοχοποίησε το «αντίδωρο»!

Γέροντας Ἰωαννίκιος Κοτσώνης: Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ

Ἀφήσαμε τήν Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας ἀθωράκιστη.

Ἔτσι σύν τῷ χρόνῳ ἐπῆλθε ἰσχυρή ἀλλοτρίωση τῆς ταυτότητάς μας. Ἐξ αὐτῆς ἡ ἐπακολουθοῦσα κρίση καί φθορά. Ἀπό τό Κοινοβούλιο καί τήν οἰκογένεια ἕως τό σχολειό καί τήν ἀγορά.

Ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας εἶναι ἡ σπονδυλική στήλη τοῦ Ἔθνους. Προσβάλλοντας αὐτήν ἀσθενεῖ, καταρρέει, παραλύει τό Ἔθνος.

Ἡ Παράδοση γιά μᾶς τούς Ρωμηούς εἶναι ἡ δεύτερη πηγή τῆς Πίστεώς μας, εἶναι ἡ Ρωμηοσύνη ἐπάνω στήν ὁποία ἑνώνονται ἀδιάσπαστα Ἑλληνισμός καί Ὀρθοδοξία. Καί γιά τόν λόγο αὐτό ἡ Ἑλληνορθόδοξη Παράδοση καλύπτει ὅλες τίς φάσεις καί τίς ἐκφράσεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ καί ἐθνικοῦ μας βίου.

Σοφία Μπεκρῆ: Οἱ προϋποθέσεις τῆς συναντήσεως

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος

 

Εἶναι πολλὰ καὶ ποικίλα τὰ μηνύματα τῆς μεγάλης καὶ κοσμοσωτηρίου ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου μας καὶ δὲν εἶναι, ἀσφαλῶς, εὔκολο νὰ ἀναλυθοῦν ὅλα σὲ ἕνα σύντομο ἄρθρο. Γι’ αὐτό, μὲ ἀφορμὴ τὴν συνάντηση καὶ μάλιστα προϋπάντηση τοῦ σαρκωθέντος Κυρίου ἀπὸ τὸν Συμεῶνα καὶ τὴν Ἄννα, θὰ ἀναφερθοῦμε στὶς προϋποθέσεις τῆς δικῆς μας συναντήσεως μὲ τὸν Κύριο.

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Δίκαιος ὁ Θεοδόχος

 

Ἤγγειλε νεκροῖς Πρέσβυς, ὡς Θεὸς Λόγος,

Ἄνθρωπος ὀφθείς, μέχρι καὶ τούτων φθάσει.

Ὁ Συμεὼν ἦταν ἄνθρωπος δίκαιος καὶ εὐλαβής, «προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ». Ἦταν ἄνθρωπος κατὰ τὴν φύση, ἀλλὰ στὴν ἀρετὴ ἄγγελος, ἄνθρωπος συναναστρεφόμενος μὲ ἀνθρώπους, ἀλλὰ συμπολιτευόμενος μὲ ἀγγέλους. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ εἶχε ἀποκαλύψει ὅτι δὲν θὰ πεθάνει προτοῦ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν Χριστὸ καὶ νὰ Τὸν κρατήσει στὴν ἀγκαλιά του.

Ἱερός Χρυσόστομος - Ἀγαπητοί γονεῖς

 

Ἀγαπητοὶ γονεῖς, καθένας ἀπὸ ἐσᾶς τοὺς πατέρες καὶ τὶς μητέρες, σὰν νὰ εἶστε ἀγαλματοποιοί, νὰ ἀφιερώνετε ὅλο τὸν χρόνο σας γιὰ νὰ κάνετε τὰ παιδιά σας θαυμαστὰ ἀγάλματα, ποὺ νὰ μοιάζουν μὲ τὸν Θεό, ἀφαιρῶντας τὸ περιττὸ καὶ προσθέτοντας τὸ ἀναγκαῖο καὶ χρήσιμο. Καὶ κάθε μέρα νὰ παρακολουθεῖτε ποιό φυσικὸ προσὸν ἔχουν, ὥστε νὰ τὸ αὐξήσετε, καὶ ποιό φυσικὸ ἐλάττωμα, ὥστε νὰ τὸ ἐξαλείψετε.

Ἂς διδάσκουμε στὰ παιδιά μας νὰ προτιμοῦν ἀπ’ ὅλα τὴν ἀρετή, καὶ νὰ θεωροῦν τὴν χρηματικὴ περιουσία σὰν ἕνα μηδενικό.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Εκτρώσεις: Φρίκη με τον ρατσισμό των πάνελ για τα αγέννητα ΑμΕΑ – «Να αφήνουμε τα μωρά με σύνδρομο Down και αυτισμό να γεννιούνται;»

Δεν χωράει ανθρώπινος νους τις αθλιότητες που ακούστηκαν σε εκπομπή του Alpha - Τύφλα να 'χει η ευγονική των Ναζί!

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

 

Θεώρησα απαραίτητο να γραφτεί ένα συμπληρωματικό άρθρο για τις αμβλώσεις, όταν άκουσα μια φρικιαστική κουβέντα σε πάνελ «πρωινάδικου» που αυτές τις μέρες είχε αναλάβει την υπεράσπιση της θανάτωσης των αγέννητων παιδιών.

Στα πλαίσια του γενικότερου «δαιμονισμού» τους για όσα ορθότατα είπε ο Άρης Σερβετάλης, ακούστηκε μια «πανελίστρια» να λέει το εξής απίστευτο:

«Άρα να μην κάνουμε και προγεννητικό έλεγχο, να μην κάνουμε αμνιοπαρακέντηση και να αφήνουμε όλα τα μωρά με σύνδρομο Down και αυτισμό να γεννιούνται, εντάξει τι να πούμε…»

Νώντας Σκοπετέας: Μέ ψυχή Ὑπαπαντή...

«Ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν

καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουὴλ» (Ἠσαΐας, ζ 14)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

Κοιτῶντας τὴν ἁγιογραφία τῆς Ὑπαπαντῆς, στὸν περικαλλῆ Ἅγιο Νικόλαο Ἀχαρνῶν καὶ στὴν περίβλεπτη καὶ πολυπροσκυνημένη Παναγία τὴν Καπνικαρέα στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας, θὰ παρατηρήσουμε ὅτι ἐν ἀντιθέσει μὲ τὶς πλεῖστες εἰκονογραφήσεις τῆς Μεγάλης Ἑορτῆς, ὁ μακαριστὸς κυρ Φώτης ὁ Κόντογλου, ἀναπαριστᾶ τὸν Ἅγιο Συμεὼν τὸν Θεοδόχο, νὰ ὑποδέχεται τὸν Κύριο σκύβοντας σύγκορμα. 

Σοφία Μπεκρῆ: Ὑπαπαντή, ἡ ἑορτὴ ὅλης τῆς οἰκογενείας

Σοφία Μπεκρῆ, φιλόλογος-θεολόγος 

 

«Δεῦτε, οὖν, καὶ ἡμεῖς Χριστῷ συναντηθῶμεν…», μᾶς προτρέπει ὁ θεῖος ὑμνογράφος σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ τροπάρια τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς. Καὶ ὄχι μόνον «συναντηθῶμεν», ἀλλὰ καί «δεξώμεθα αὐτόν, οὗ τὸ σωτήριον ὁ Συμεὼν ἑώρακεν.»

Ὑπάρχει, ἄραγε, ὡραιότερη προτροπὴ ἀπὸ αὐτήν, ἀγαπητοί μου; Ὄχι μόνον νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸν Κύριο, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν δεχθοῦμε, νὰ δεχθοῦμε δηλαδή «τὸ σωτήριον», τὴν σωτηρία μας, ποὺ εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Νὰ δεχθοῦμε Αὐτὸν ποὺ εἶδε μὲ τὰ μάτια του καὶ δέχθηκε στὶς ἀγκάλες του ὁ θεοδόχος Συμεών, γιὰ νὰ τὸν εὐλογήσῃ καὶ νὰ εὐλογηθῆ ἀπὸ Ἐκεῖνον, «ὡς ἔπρεπε», σύμφωνα μὲ τὸ ὑπέροχο Κοντάκιο.

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. Β΄, εδάφια 22-26

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

     Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

     από την ερμηνεία του στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ.Β΄,εδάφια 22-26

   «Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ». «Όταν επληρώθησαν –δεύτερη πράξις τώρα- το πρώτο ἐπλήσθησαν  αναφέρεται εις τις οκτώ ημέρες. Τώρα έχομε ένα δεύτερο ἐπλήσθησαν - δηλαδή συνεπληρώθησαν- τι; Οι σαράντα ημέρες του καθαρισμού. Τώρα, αυτός ο καθαρισμός αναφέρεται εις την μητέρα. Όχι εις το παιδί πλέον. Η μητέρα θεωρείται ακάθαρτος έως την τεσσαρακοστήν ημέραν, εφόσον το παιδί που θα γεννούσε θα ήτο αγόρι. Εάν ήτο κορίτσι, ο καθαρισμός της επληρούτο την ογδοηκοστήν ημέραν. Δηλαδή σε ογδόντα ημέρες. Διπλάσια απ’ ό,τι εις το αγόρι. Στις ογδόντα μέρες έπαιρνε η γυναίκα τον καθαρισμό της.

Τό Εὐαγγέλιο καί ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς (Ἡ Ὑπαπαντή τοῦ Κυρίου) 2 Φεβρουαρίου 2025

Εὐαγγέλιον

 

ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 - 40

²² Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, ²³ καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται, ²⁴ καὶ τοῦ δοῦναι θυσίαν κατὰ τὸ εἰρημένον ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου, ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν. ²⁵ Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν Ἰερουσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ἅγιον ἐπ’ αὐτόν· ²⁶ καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. ²⁷ καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ ²⁸ καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· ²⁹ Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ³⁰ ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ³¹ ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. ³² φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ. ³³ καὶ ἦν Ἰωσὴφ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θαυμάζοντες ἐπὶ τοῖς λαλουμένοις περὶ αὐτοῦ. ³⁴ καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς Συμεὼν καὶ εἶπεν πρὸς Μαριὰμ τὴν μητέρα αὐτοῦ· Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον. ³⁵ καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ῥομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. ³⁶ Καὶ ἦν Ἅννα προφῆτις, θυγάτηρ Φανουήλ, ἐκ φυλῆς Ἀσήρ· αὕτη προβεβηκυῖα ἐν ἡμέραις πολλαῖς, ζήσασα μετὰ ἀνδρὸς ἔτη ἑπτὰ ἀπὸ τῆς παρθενίας αὐτῆς, ³⁷ καὶ αὐτὴ χήρα ἕως ἐτῶν ὀγδοήκοντα τεσσάρων, ἣ οὐκ ἀφίστατο ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ νηστείαις καὶ δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα καὶ ἡμέραν· ³⁸ καὶ αὕτη αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἐπιστᾶσα ἀνθωμολογεῖτο τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλάλει περὶ αὐτοῦ πᾶσι τοῖς προσδεχομένοις λύτρωσιν ἐν Ἱερουσαλήμ. ³⁹ Καὶ ὡς ἐτέλεσαν πάντα τὰ κατὰ τὸν νόμον Κυρίου, ὑπέστρεψαν εἰς τὴν Γαλιλαίαν εἰς πόλιν ἑαυτῶν Ναζαρέτ. ⁴⁰ Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, καὶ χάρις Θεοῦ ἦν ἐπ’ αὐτό. 

ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ - ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2025

Ἡ Ὑπαπαντὴ τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ

Κόλπους Πατρὸς τυποῦσι τοῦ σοῦ, Χριστέ μου,
Τοῦ Συμεὼν αἱ χεῖρες, αἱ φέρουσί σε.
Δέξατο δευτερίῃ Χριστὸν Συμεὼν παρὰ Νηῷ.

Τὸ γεγονὸς τῆς Ὑπαπαντῆς, ποὺ ἐξιστορεῖ ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς στὸ β’ κεφάλαιο τὸ Εὐαγγελίου του, συνέβη σαράντα ἡμέρες μετὰ τὴν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ. Σύμφωνα μὲ τὸν Μωσαϊκὸ Νόμο, ἂν τὸ πρῶτο παιδὶ τῆς οἰκογένειας ἦταν ἀγόρι, ἀφιερωνόταν στὸν Θεὸ καὶ συγχρόνως προσφερόταν γιὰ θυσία ἕνας ἀμνὸς ἢ ἕνα ζευγάρι τρυγόνια ἢ δυὸ μικρὰ περιστέρια.

Νώντας Σκοπετέας: Ἀπὸ τὸν φόβο Του ὡς τὴν ἀγάπη Του...

«…καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου·

ἀπὸ γὰρ τῶν κριμάτων σου ἐφοβήθην….

(Ψαλμ.118, 120)

Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας 

Κάθε λέξη τοῦ ἀμώμου ψαλμοῦ, συγκλονίζει, προειδοποιεῖ καὶ ἐλέγχει. Φωνὴ Φιλανθρωποτάτου Κυρίου ποὺ «πασχίζει νὰ τοὺς σώσει ὅλους, ποὺ ἀναζητᾶ συνεχῶς ψήγματα καὶ ρανίδες ἐλαφρυντικῶν ἀφορμῶν μετανοίας γιὰ νὰ δικαιολογήσει τὸ πλάσμα του, ὡς τῶν Ἐφετῶν Ἡ ἀκρότης! Καὶ ἐμεῖς οἱ ἀγνώμονες καὶ ἀχάριστοι εὐεργετηθέντες, ἁμαρτάνουμε τόσο, σὰν δὲν τὸν ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή μας, σὰν δὲν τὸν ἀναζητᾶ ὡς τὸ ἄκρως Ἐφετόν... Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτό, ἐξακολουθοῦμε φρενοβλαβῶς τὴν ἡδονοθηρία μας, ἀγνοῶντας καὶ διστρεβλώνοντας τὰ κρίματα τὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἐντολές του, μὴ ἔχοντας ἐλάχιστο φόβο Θεοῦ. Αὐτὴ ἡ σπαρακτικὴ φωνὴ τοῦ ψαλμωδοῦ, ἂν κατάφερνε νὰ παρεισδύσῃ στὰ ἀπονεκρωμένα ἐσώτερά μας... Καθήλωσον ἐκ τοῦ φόβου σου τὰς σάρκας μου... Τότε θὰ ζούσαμε ἀπὸ ἐδῶ τὸν Παράδεισο καὶ δὲν θὰ τὸ κουνάγαμε ἐλάχιστα μὴ καὶ χάσουμε το Φῶς τὸ αἰώνιο. Θέλει πνευματικὴ βία τὸ πρᾶγμα! Ἔχει συνάφεια καὶ μὲ ἐκείνη τὴν ποιμενικὴ παροιμία, αὐτὸ τὸ καθήλωσον... Ὁ φόβος φυλάει τὰ ἕρμα... Λίγο πιὸ πάνω στὸν ἄμωμο, ξανὰ μιὰ κραυγὴ ἀγωνίας καὶ σωσμοῦ... Ἀνακάλεσέ μὲ Σωτὴρ καὶ σῶσον με... Τὸ ἀπολωλὸς πρόβατο, ποὺ ἀπομακρύνθηκε ἀπὸ τὴν σωστική σου ποίμνη εἶμαι ἐγώ...

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Λουκ. 2,22-40] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Λουκ. 2,22-40]

          ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

          ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

   «Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλία.καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ καθαρισμοῦ αὐτῶν κατὰ τὸν νόμον Μωϋσέως, ἀνήγαγον αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παραστῆσαι τῷ Κυρίῳ, καθὼς γέγραπται ἐν νόμῳ Κυρίου ὅτι πᾶν ἄρσεν διανοῖγον μήτραν ἅγιον τῷ Κυρίῳ κληθήσεται (:Και όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες για να γίνει στο παιδί η περιτομή, του έκαναν περιτομή, για να επιβεβαιωθεί και με την πράξη αυτή ότι ήταν γνήσιος απόγονος του Αβραάμ. Και Του δόθηκε το όνομα Ιησούς, όπως δηλαδή το είχε ονομάσει ο άγγελος προτού ακόμα συλληφθεί το παιδί στην κοιλιά της μητέρας του. Και η παρουσίαση και η αφιέρωση αυτή γινόταν σύμφωνα με εκείνο που είχε γραφεί στο νόμο του Κυρίου, ότι κάθε αρσενικό παιδί που για πρώτη φορά ανοίγει τη μήτρα της μητέρας του και γεννιέται, δηλαδή κάθε πρωτότοκο και πρωτογενές, πρέπει να θεωρείται και να ονομάζεται αφιερωμένο στον Κύριο)»[Λουκ.2,22-23].