…Πού να βρει κανένας καταφύγιο;
Εκείνους τους λίγους που δεν είναι
ενθουσιασμένοι από «τα θαύματα της εποχής μας», οι άλλοι, αυτή η
μερμηγκιά που έκανε αυτόν τον παράδεισο και που τον χαίρεται, τους λέγει
τρελλούς, όπως θα λέγανε παλαβούς κάποιους ανθρώπους με σωστά μυαλά οι
άρρωστοι του φρενοκομείου, βλέποντάς τους ανάμεσά τους.
Δόξα στον Θεό, που υπάρχει ακόμα
κάποιο καταφύγιο για μας που δεν είμαστε σε θέση να νοιώσουμε «το
μεγαλείο της εποχής μας». Δόξα στον Θεό που υπάρχουν ακόμα βουνά,
χωράφια και κάποιοι τόποι που δεν τους εξήρανε αυτή η φυλλοξήρα που
λέγεται πολιτισμός.