Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η βασιλεία των ουρανών βιάζεται

(Ματθ. 11:12)

Ο Κύριος απαιτεί από τους πιστούς Του να ασκήσουν κάθε δυνατή βία, να καταβάλουν κάθε κόπο, να εργάζονται έως ότου έχουν το φως, να προσεύχονται δίχως διακοπή, να απαιτούν, να ζητούν, να κρούουν, να νηστεύουν, να επιτελούν πολυάριθμα έργα ελεημοσύνης, όλα τούτα με σκοπό να τους ανοιχτεί η βασιλεία των ουρανών, δηλαδή η μεγάλη, φοβερή και ζωοποιός παρουσία του Θεού. «Αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρώ δεόμενοι – λέει ο Κύριος – ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του υιού του ανθρώπου» (Λκ. 21:36).

Αγρυπνείτε επάνω στην καρδιά σας, για να μην προσκολληθεί στη γη. Αγρυπνείτε επάνω στους λογισμούς σας, για να μη σας απομακρύνουν από τον Θεό. Αγρυπνείτε επάνω στα έργα σας, για να διπλασιάσετε το τάλαντό σας και όχι να το ελαττώσετε και απολέσετε. Αγρυπνείτε επάνω στις ημέρες σας, για να μη σας αιφνιδιάσει ο θάνατος και σας αρπάξει αμετανόητους, εν μέσω των αμαρτιών σας.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Η Ευρώπη διώχνει τον Χριστό με κάθε τρόπο

Ο Χριστός με τη διδασκαλία του συνέβαλε στην πρόοδο της Ευρώπης; Η Ευρώπη ευχαρίστησε τον Χριστό;

Αδελφοί μου, αυτά τα ερωτήματα μπορούν να αποτελέσουν θέμα μελέτης και διδαχής. Τι πρόσφερε ο Χριστός στην Ευρώπη; Οι ευρωπαίοι ανέμεναν πολλά από τον Χριστό και Αυτός τους έδωσε περισσότερα από όσα εκείνοι περίμεναν. Τους πρόσφερε τα πάντα.

Ο Χριστός απάλλαξε την Ευρώπη από τον σκοταδισμό της αθεΐας και τη μωρία της ειδωλολατρίας. Αυτή η φράση είναι σημαντική για όποιον μπορεί να καταλάβει τι είναι ειδωλολατρία και τι είναι αθεΐα. Για όποιον δεν μπορεί να την κατανοήσει, θα την εξηγήσω περισσότερο.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Πώς ο Θεός καθαρίζει τους μετανοημένους αμαρτωλούς.

« και δεύτε διαλεχθώμεν, λέγει Κύριος – και εάν ώσιν αι αμαρτίαι υμών ως φοινικούν, ως χιόνα λευκανώ, εάν δε ώσιν ως κόκκινον, ως έριον λευκανώ·» (Ησαΐας 1,18)

Ώ, το άπειρο έλεος του Θεού! Στο αποκορύφωμα τις οργής Του επί των απίστων και αχαρίστων ανθρώπων – επί του λαού, ο οποίος είναι πλήρης αμαρτιών, σπέρμα πονηρόν, υιοί άνομοι (Ησαΐας 1,4)• ως άρχοντες Σοδόμων (Ησαΐας 1,10)• και ως λαός Γομόρρας (ό.π.) – ο Κύριος, παροργισθείς, εν τούτοις δεν αποσύρει το έλεος Του, αλλά καλεί σε μετάνοια τον λαό Του, όπως μετά από μία φοβερή αστραπή πέφτει μιά απαλή βροχή.

Ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ…Ἐμφάνιση Ἁγίας Κυριακῆς

-Πες μου, αδελφή Μαρίνα, κάτι απ’το λαό. Εσύ ταξιδευες πολύ, πολλές μοίρες ανθρώπων έμαθες και τους δρόμους της πρόνοιας κατάλαβες.

 

Η αδελφή Μαρίνα σκέφτηκε και μετά με πολύ δισταγμό και προφασιζόμενη πως η ίδια τίποτα δεν ξέρει, ότι είναι ανάξια και τα λοιπά διηγήθηκε τα παρακάτω:

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς - Σ’ αυτή την κρύα σπηλιά πρώτα άρχισε να χτυπά η πλέον ζεστή καρδιά, που χτύπησε στη γη…

Προς ένα μελλοντικό προσκυνητή: Για το σπήλαιο της Βηθλεέμ

Ετοιμάζεσαι για ταξίδι στους Αγίους Τόπους του Κυρίου. Άκουσες, λες, την ομιλία του δεσπότη Νεκταρίου περί του προηγούμενου προσκυνηματικού ταξιδιού, οπότε αυτό σε ενθάρρυνε ακόμα περισσότερο να πραγματοποιήσεις τον αγαθό σκοπό σου. Όμως ήθελες ενόψει Χριστουγέννων ακόμα κάτι να μάθεις περί του σπηλαίου της Βηθλεέμ, τούτου του γήινου παλατιού του ουράνιου Βασιλιά.

Η πλέον δοξασμένη απ᾿ όλες τις σπηλιές στον κόσμο βρίσκεται στο τέλος της πόλης της Βηθλεέμ . Καλός δρόμος, λευκός σαν ύφασμα, οδηγεί τους προσκυνητές από τα Ιεροσόλυμα προς τη Βηθλεέμ. Όμως εμείς λίγη προσοχή δώσαμε στον δρόμο. Με τα μάτια κοιτούσαμε τον δρόμο, ενώ με τις σκέψεις σκεφτόμασταν περί εκείνης της ιερής σπηλιάς. Γύρω μας πέτρινοι σωροί, γύρω από τον δρόμο κάτι λίγες πρασινάδες, λίγα αμπέλια, μερικοί κήποι με ελαιόδεντρα, που και που κάποιος αγρός με σιτάρι, αλλά κυρίως πέτρες. Όμως δεν μας νοιάζει. Τα μάτια μας κοιτάζουν όλα αυτά επιφανειακά, ενώ η ψυχή μας προσδοκά να δει εκείνη την αγαπητή σπηλιά.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μη φοβάσαι! Δεν είσαι μόνος!

Μη φοβάσαι! Δεν είσαι μόνος! Μόνος είναι εκείνος που δεν γνωρίζει τον Θεό ακόμα και αν όλοι οι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί του.

Αυτός, και στην πιο πολυάριθμη κοινωνία, θα έλεγε, όπως και τώρα λένε κάποιοι, «βαριέμαι, δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τον εαυτό μου, όλα είναι βαρετά». Αυτές είναι ψυχές άδειες από τον Θεό, φλoύδες χωρίς κουκούτσι, στάχτη χωρίς κάρβουνο. Αλλά εσύ δεν είσαι μόνος αφού είσαι πλάι στον Κύριο και ο Κύριος δίπλα σου.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Πῶς ξεπερνᾶμε τίς βιοτικές μέριμνες;

Όλα τα πλούτη μας, η δόξα και οι τιμές, δεν είναι παρά ένα φευγαλέο όνειρο, που τελειώνει με τον θάνατο. Κάνεις δεν παίρνει τίποτε μαζί του στον άλλο κόσμο, ούτε ένα έστω ψιχουλάκι από το επίγειο συμπόσιο!

Είναι μακάριος όποιος κατανοεί πως η ψυχή είναι το μοναδικό απόκτημα του, το οποίο από τίποτε δεν φθείρεται, ούτε και απ’ αυτόν τον θάνατο!

Ένας τέτοιος άνθρωπος σκέπτεται τρεις μόνον πραγματικότητες: τον θάνατο, την ψυχή και τον Θεό-Κριτή.

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Πῶς θά εἶναι ὁ μελλοντικός πόλεμος;

Οὔτε ἡ πραγματικότητα, οὔτε τά ὄνειρα, οὔτε ἡ φαντασία τῶν ἔντιμων καί λογικῶν ἀνθρώπων δέν μπορεῖ κἄν νά παραστήσῃ τή φοβερή εἰκόνα τοῦ ἐπερχόμενου πολέμου, πού τό ἀνθρώπινο γένος προχωρᾶ γιά νά συναντήσῃ.
 

Θά εἶναι ἕνας πλήρως ἀνελέητος πόλεμος, ἀπαλλαγμένος ἀπό ἐντιμότητα καί ἱπποτισμό.
 

Ὅλοι αὐτοί οἱ πόλεμοι, στούς ὁποίους ἔλαμψαν ἔστω κάποιες ἀκτῖνες ἐλέους, ἐντιμότητας καί ἱπποτισμοῦ, ὅλοι οἱ πόλεμοι πού θά μποροῦσαν νά ἀποτελέσουν ἔμπνευση γιά κάποιον  καλό ποιητή καί γιά κάποιο καλό ποίημα δέν εἶναι παρά εἰδύλλιο μπροστά στόν ἐπερχόμενο πόλεμο.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ας ζήσουμε στο όνομα του Χριστού

Ο καθένας σ’ αυτό τον κόσμο παρουσιάζεται στο όνομα κάποιου, πιο μεγάλου και πιο γνωστού. Έτσι και εμείς οι χριστιανοί παρουσιαζόμαστε στο όνομα του Χριστού.

Όταν λέμε, στο όνομα του Χριστού, με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουμε ποιοι είμαστε, ποιανού είμαστε και από ποιον είμαστε απεσταλμένοι. Παρουσιάζουμε με αυτό τον τρόπο σε ποιον επιστρέφουμε και από ποιον περιμένουμε ανταμοιβή…

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, δεν μπορεί να ζήσει όμως χωρίς ψυχή.

Οι άγιοι του Θεού και όλοι οι συγγενείς μας, πού πέρασαν από αυτόν τον κόσμο, στον οποίο εμείς τώρα βρισκόμαστε, είναι μόνο ζώσες ψυχές στον άλλο τον κόσμο, χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Θα μείνουν έτσι μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, μέχρι το τέλος των αιώνων, και μέχρι την Ανάσταση του σώματος από το θάνατο.

Το σώμα και την περιουσία τη δίνει ο Θεός στους ανθρώπους σαν μία μορφή ζυγαριάς, στην οποία η ψυχή κάθε μέρα αποδεικνύει την αξία της.
Με την ελεημοσύνη και με την υπομονή η ψυχή εξαγοράζεται κάθε μέρα και κάθε στιγμή, επειδή με την ελεημοσύνη αφαιρούμε από την περιουσία και με την υπομονή κερδίζουμε τον αγώνα με το σώμα.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Εὐλόγησε τούς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε!

Εὐλόγησε τοὺς ἐχθρούς μου, ὦ Κύριε! Ἀκόμη κι ἐγὼ τοὺς εὐλογῶ καὶ δὲν τοὺς καταριέμαι. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν ὁδηγήσει μέσα στὴν ἀγκάλη Σου περισσότερο ἀπὸ ὅτι οἱ φίλοι μου. Οἱ φίλοι μὲ ἔχουν προσδέσει στὴν γῆ, ἐνῷ οἱ ἐχθροὶ μὲ ἔχουν λύσει ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἔχουν συντρίψει ὅλες τὶς φιλοδοξίες μου στὸν κόσμο. Οἱ ἐχθροὶ μὲ ἀποξένωσαν ἀπὸ τὶς ἐγκόσμιες πραγματικότητες καὶ μὲ ἔκαναν ἕναν ξένο καὶ ἄσχετο κάτοικο τοῦ κόσμου. Ὅπως ἀκριβῶς ἕνα κυνηγημένο ζῷο βρίσκει ἀσφαλέστερο καταφύγιο ἀπὸ ἕνα μὴ κυνηγημένο, ἔτσι καὶ ἐγὼ καταδιωγμένος ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, ἔχω εὔρει τὸ ἀσφαλέστερο καταφύγιο προφυλασσόμενος ὑπὸ τὸ σκήνωμά Σου, ὁποῦ οὔτε φίλοι, οὔτε ἐχθροὶ μποροῦν ν᾿ ἀπωλέσουν τὴν ψυχή μου.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Αυτοκτονία, βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος

Μια άλλη βλασφημία προς το Άγιο Πνεύμα είναι η έχθρα προς τη ζωή και η αφαίρεση της ζωής από τον εαυτό σου.

Το Άγιο Πνεύμα αποκαλείται και χορηγός της ζωής, δωρητής της ζωής. Έτσι όταν ο άνθρωπος λαμβάνει ζωή από το Άγιο Πνεύμα αλλά αγνοεί από που έλαβε τούτο το δώρο μη ευχαριστώντας τον Θεό, μπορεί να του συγχωρεθεί.

Ακόμα και κάποιος που γνωρίζει από που έλαβε το πολύτιμο αυτό δώρο και παρόλα αυτά δεν ευχαριστεί τον Θεό, μπορεί να του συγχωρεθεί. Αλλά όταν κάποιος λαμβάνει ζωή από το Άγιο Πνεύμα και με περιφρόνηση την πετά, αυτός δεν πρόκειται να συγχωρεθεί.

Η ιστορία για μια γερόντισσα και τις τρεις πιο σημαντικές προσευχές

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η Γερόντισσα Στεφανία από το μοναστήρι του Αγίου Στεφάνου κοντά στην Αχρίδα – τώρα διανύει το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας της- διηγείται: 

«Πέρσι ήμουν εκεί την ημέρα του εορτασμού του Αγίου Εράσμου και διακονούσα όσο μπορούσα. Όταν οι φιλοξενούμενοι έφυγαν παρέμεινα για να διανυκτερεύσω και να ξεκουραστώ.

Τη νύχτα ήρθαν στο όνειρό μου δυο άνθρωποι και στάθηκαν από τις δυο μου πλευρές . Για έναν ο οποίος ήταν σαν δεσπότης σκέφθηκα, ότι είναι ο Άγιος Έρασμος. Αυτός μου είπε: «Κοιμάσαι, ε!! κοιμάσαι, καλόγρια;»

Και εγώ είπα ότι είμαι κουρασμένη και έπρεπε να ξαπλώσω. Τότε αυτός συνέχισε: 

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μέχρι νά ἀρχίσεις νά προσεύχεσαι στόν Θεό ἤσουν σ᾿ ὅλους ἀγαπητός

 

Μέχρι νά ἀρχίσεις νά προσεύχεσαι στόν Θεό ἤσουν σ᾿ ὅλους ἀγαπητός. Καί τώρα ξαφνικά στό σπίτι σου εἶσαι στό ἐπίκεντρο ἐχθρικοῦ στρατοπέδου. Νωρίτερα μεθοῦσες, καί κάπνιζες καί λίγο ἔκλεβες καί ἔβριζες καί τεμπέλιαζες τίς ἐργάσιμες μέρες καί ἔκανες ὁτιδήποτε ἄλλο εἶναι σιχαμερό μπροστά στόν Θεό καί τίμιο στόν κόσμο. Καί ὅμως τότε ἤσουν ἀγαπητός σ᾿ ὅλους στό σπίτι. Ἐνῶ τώρα πού κατευθύνθηκες στόν δρόμο τοῦ δικαίου, τῆς τιμιότητας καί τῆς προσευχῆς, τώρα ὅλοι ὅρμησαν πάνω σου σάν σφῆκες.

Νά χαίρεσαι, ἀδελφέ, ἑκατό φορές νά χαίρεσαι. Μά δέν βλέπεις ὅτι τό Εὐαγγέλιο διαδραματίζεται στό σπίτι σας; Στό ἴδιο σπίτι στό ὁποῖο μέχρι τώρα κουβέντιαζαν γιά τόν φόρο καί τό δύσκολο βαρύ μεροκάματο καί τούς κλέφτες καί τούς κλεπταποδόχους καί τούς πάρεδρους, σ᾿ αὐτό τό ἴδιο σπίτι ἄρχισαν νά ἐκπληρώνονται εὐαγγελικές προφητεῖες. Τό σπίτι σας ἀνυψώθηκε ἕως τούς οὐρανούς, ἔγινε ἡ σκηνή τοῦ χριστιανικοῦ δράματος, ἔπιασε τή σχέση μέ τούς Ἀποστολικούς καί μαρτυρικούς καιρούς. Ἡ ἱστορία τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας συμβαίνει σέ μικρό ἐμβαδόν στό σπίτι σας. Ἰδού οἱ προφητεῖες τοῦ Χριστοῦ, πού συνέβησαν ἀμέτρητες φορές σ᾿ αὐτό τόν γήινο πλανήτη καί πού τώρα ἀρχίζουν νά συμβαίνουν στό σπίτι σας.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Αδελφοί μου, ας είμαστε αισιόδοξοι

Η αισιοδοξία αποτελεί το φωτοστέφανο της χριστιανικής φιλοσοφίας και της χριστιανικής ιστορίας. Αισιόδοξος ήταν ο Θεμελιωτής του Χριστιανισμού, ο πιο Αισιόδοξος από όλους τους αισιόδοξους στον κόσμο. Παρέμενε αισιόδοξος και όταν εγκαταλελειμένος από όλους προσευχόταν μόνος στον Θεό, εκείνη την μοιραία νύχτα πριν αρχίσει η τραγωδία. 

 

Και τότε που τον σύρανε από τον Ηρώδη στον Πιλάτο χλευάζοντάς τον. Και τότε που Του έβαλαν αγκάθινο στεφάνι, που Του έσχιζε το θεϊκό Του κεφάλι, και τότε όταν υπό το βάρος του Σταυρού έβγαινε έξω από τα Ιεροσόλυμα, που Τον αποχαιρετούσαν με γέλια, με κατάρες και με τον ήχο των αδύναμων δακρύων των γυναικών. Και τέλος όταν το ποτήρι της πίκρας ξεχείλισε και εισήλθε στην ιστορία η λέξη Γολγοθάς, πάλι παρέμεινε αισιόδοξος.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μόνος, Ζων και Αληθινός

Ποιος είναι εκείνος που σπέρνει σπόρο αγαθό σε χωράφι ακαλλιέργητο; Άνθρωπος λογικός δεν κάνει τέτοιο πράγμα.

Ο λογικός άνθρωπος ενεργεί σύμφωνα με τον λόγο του Θεού: πρώτα θα καθαρίσει το χωράφι από την ήρα και ύστερα θα σπείρει τον σπόρο τον αγαθό.

Χωράφι, η ψυχή του ανθρώπου· ήρα, η πολυθεΐα, και σπόρος αγαθός, η πίστη στον ένα Θεό.

Σήμερα μας φαίνεται εντελώς φυσικό και κατανοητό το να πιστεύουμε στον ένα και μοναδικό Θεό, καθώς μοιάζει γελοίο και ανόητο το να πιστεύει κανείς στην πολυθεΐα. Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Υπήρχαν καιροί, όπου σε ολόκληρο τον κόσμο μονάχα μερικοί άνθρωποι πίστευαν στον ένα Θεό και ύστερα ακολούθησε μια εποχή, όπου ένας ολόκληρος λαός πίστευε στον ένα Θεό. Όλοι οι υπόλοιποι πολυθεϊστές θεωρούσαν τους μονοθεϊστές, που είχαν μονάχα έναν Θεό, ότι υστερούσαν κατά πολύ.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στην εποχή μας η κόλαση έχει ξεσηκώσει όλες τις στρατιές της εναντίον του Χριστού...

…Στην εποχή μας η κόλαση έχει ξεσηκώσει όλες τις στρατιές της εναντίον του Χριστού και οι πραγματικοί χριστιανοί πρέπει χωρίς φόβο να κοιτούν μπροστά τους, με δυνατή πίστη και εμπιστοσύνη στον μοναδικό Ανίκητο.
Μα, δεν είπε ο Κύριος στους ακολούθους Του, όταν υπήρξαν μόνο μια χούφτα στη μέση της Ρωμαικής αυτοκρατορίας: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον· ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν» (Λουκ. Ιβ΄: 32). Και αυτά τα προφητικά λόγια πραγματοποιήθηκαν. Οι ακόλουθοι του Χριστού υπερνίκησαν τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και πολλά άλλα βασίλεια στη γη, κερδίζοντας το Βασίλειο των Ουρανών.

Η Αποκάλυψη είναι βιβλίο, το οποίο, νομίζω, έχει προφητική σημασία για όλες τις γενιές των χριστιανών μέχρι το τέλος του χρόνου. Γι’ αυτό κάθε γενιά εφάρμοζε το νόημα αυτού του βιβλίου στην εποχή της. Αφού σε κάθε εποχή ξεσηκωνόταν εναντίον της πίστης του Χριστού και από κάποιος δράκος. Θωρακισμένος με όλα τα όπλα της γης και άθεος, κάθε δράκος απ’ αυτούς σηκωνόταν, φούσκωνε, σύριζε, εκτόξευε δηλητήριο, όμως τελικά καθένας τους θρυμματιζόταν και γινόταν στάχτη. Και πάντα, ο παντοδύναμος Χριστός παρέμενε νικητής επάνω σε κάθε τέρας που εμφανιζόταν μέσα στην Αποκάλυψη.

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Πώς θα είναι ο μελλοντικός πόλεμος

Μήπως πρέπει να σας περιγράψω στρατηγέ; Ούτε η πραγματικότητα, ούτε τα όνειρα, ούτε η φαντασία των εντίμων και λογικών ανθρώπων δεν μπορεί καν να παραστήσει τη φοβερή εικόνα του επερχόμενου πολέμου, που το ανθρώπινο γένος προχωρά για να συναντήσει.
 

Θα είναι ένας πλήρως ανελέητος πόλεμος, απαλλαγμένος από εντιμότητα και ιπποτισμό. Ιπποτικός πόλεμος όπως αυτός των Ισραηλιτών και των Φιλισταίων, όπου οι δυο στρατοί παρακολουθούν την μονομαχία των εκπροσώπων τους Δαυίδ και Γολιάθ αναμένοντας το αποτέλεσμα της μονομαχίας, που θα καθορίσει τη νίκη η την ήττα τους, αυτό μοιάζει με ποιμενικό ειδύλλιο μπροστά στον επερχόμενο πόλεμο. Κι ο πόλεμος ανάμεσα στον Αρτζουνα και τον Κάρνα όπως περιγράφεται στη Μαχαμπαράτα, μοιάζει ειδυλλιακός. Όπως ειδύλλιο μοιάζει κι ο πόλεμος ανάμεσα στους Σέρβους και τους Τούρκους στο Κοσσοβο. Μα ειδυλλιακός μοιάζει κι ο πόλεμος του Ναπολέοντα εναντίον της Μόσχας. Τι, λέω; Όλοι αυτοί οι πόλεμοι, στους οποίους έλαμψαν έστω κάποιες ακτίνες ελέους, εντιμότητας και ιπποτισμού, όλοι οι πόλεμοι που θα μπορούσαν να αποτελέσουν έμπνευση για κάποιον καλό ποιητή και για κάποιο καλό ποίημα δεν είναι παρά ειδυλιο μπροστά στον επερχόμενο πόλεμο.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς) Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος

 

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οὐδέποτε ὑπῆρξε στὴν Ἐκκλησία ἀπουσία πατερικῶν μορφῶν. Ὅπως σὲ κάθε ἐποχή, καὶ στοὺς σύγχρονους χρόνους ἀναδείχνονται Πατέρες καὶ διδάσκαλοι. Μιὰ τέτοια σύγχρονη πατερικὴ μορφὴ ὑπῆρξε καὶ ὁ Σέρβος νεοφανὴς ἅγιος Νικόλαος (Βελιμίροβιτς), ἐπίσκοπος Ζίτσης καὶ Ἀχρίδος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τὴν προσωνυμία «ὁ Σέρβος Χρυσόστομος», λόγῳ τῆς ρητορικῆς του δεινότητας καὶ τῶν ἀγώνων του γιὰ τὴν μόνη σώζουσα ὀρθόδοξη πίστη.

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Στον αρχάριο της πίστης: Για την επιστροφή στην πίστη

 

Ὅπως κάποιος που επιστρέφει σπίτι του από πολύ μακριά , έτσι αισθάνεστε εσείς τώρα επιστρέφοντας από τους παγωμένους τόπους της απιστίας στη ζεστή εστία της πίστης των πατέρων σας. Οι δυσκολίες που έχετε , δεν είναι άγνωστες στην Εκκλησία.

Διότι η Εκκλησία έχει γενικά εμπειρία όσων συμβαίνουν στους ανθρώπους όταν απομακρύνονται από την πίστη, και όταν επιστρέφουν σ’ αυτή.

Στην πρώτη περίπτωση τα δαιμόνια τους σπρώχνουν μπροστά , ενώ στη δεύτερη τους γυρίζουν πίσω, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όλους τους δυνατούς πειθαναγκασμούς. Έτσι συμβαίνει και με σας.