Νεκτάριος Δαπέργολας: Ἐπιτέλους μία ἀχτίδα μέσα στό ἐκκλησιαστικό σκοτάδι τῆς ψηφιακῆς ὑποταγῆς…

 Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας     

 

     Γιά νά μήν γκρινιάζουμε μόνο, ὀφείλουμε νά καταθέσουμε καί ἕνα ἐπαινετικό σχόλιο στήν πραγματικά ἐξαιρετική ἐπιστολή πού ἀπέστειλε πρός τήν Δ.Ι.Σ. ὁ μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος, μέ τήν ὁποία ζητᾶ τήν σύγκληση τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας, ἐκφράζει τήν κατηγορηματική διαφωνία του μέ τήν ἀνεκδιήγητη πρόσφατη ἀπόφαση ὑπέρ τοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ, ἀλλά καί μέ τήν δικαιοδοσία τῆς Δ.Ι.Σ. νά ἀποφασίζει γιά τόσο σοβαρά θέματα (θυμίζω ὅτι ἔχει θίξει καί παλαιότερα τό θέμα τῆς κατακουρελιασμένης συνοδικότητας ἀπό τήν παρεούλα τοῦ Ἰερώνυμου) καί - κυρίως - ἀποδομεῖ τήν συγκεκριμένη ἀπόφαση μέ ἀξιοσημείωτη ἐπιχειρηματολογία καί ἐπί τῆς κοσμικῆς, ἀλλά βασικά ἐπί τῆς πνευματικῆς/θεολογικῆς πλευρᾶς τοῦ ζητήματος.

      Ἐπειδή πραγματικά κοντεύουν νά μᾶς τρελάνουν μέ τίς κακοδοξίες τους καί τήν πλήρη διαστροφή καί ἀντιστροφή τῆς πραγματικότητας πού ἐπιχειροῦν, βγάζοντας τρελούς καί ταλιμπάν ὅσους λένε τά ἁπλῶς αὐτονόητα, βρέθηκε ἐπί τέλους ἕνας ἀρχιερέας νά πεῖ τά πράγματα μέ τό ὄνομά τους καί νά ζητήσει τά προφανῆ μέν, πού ὅμως μόνο ὡς τέτοια δέν ἀντιμετωπίζονται ἀπό τούς ποιμένες μας.

      Καί ἐπειδή πολλοί θά ποῦν «καί τί ἔγινε», τονίζοντας ὅτι τίποτε δέν θά ἀλλάξει, ἀκόμη καί ἄν τό θέμα πάει στήν συνοδική ὁλομέλεια, ἐγώ θά ἀπαντήσω ὅτι ναί μέν δέν θά ἀλλάξει πιθανότατα τίποτε (δεδομένης τῆς νῦν συνθέσεως συνολικά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου), ἀλλά ἀπό τήν ἄλλη δέν μποροῦμε νά ὑποτιμοῦμε τήν ὁμολογιακή σημασία ἀκόμη καί τῆς μίας φωνῆς. Προφανῶς δέν αἰθεροβατοῦμε. Ἀλλά ἀπό τήν στιγμή πού τόσον καιρό διαμαρτυρόμαστε, φωνάζοντας «ποῦ εἶναι οἱ ἱεράρχες» - καί ἐννοῶντας βεβαίως κυρίως συγκεκριμένους ἱεράρχες πού πιστεύουμε ὅτι διαφωνοῦν (καθότι τήν θέση τῶν πολλῶν τήν ξέρουμε), δέν εἶναι δυνατόν, ὅταν βρίσκεται ἔστω καί ἕνας τέτοιος, ἐμεῖς νά ὑποβαθμίζουμε τήν ἀντίδρασή του. Ἐννοεῖται πώς αὐτή ἡ ἀντίδραση δέν ἐπαρκεῖ καί ἐλπίζουμε (καί προσευχόμαστε) ὁ ἐν λόγῳ μητροπολίτης νά ἐπιμείνει σέ ὅσα ἔγραψε καί νά πλαισιωθεῖ βεβαίως καί ἀπό ἄλλους. Εἶναι ὅμως ἕνα πρῶτο βῆμα. Ἡ πρώτη ἀκτίδα φωτός μέσα στό σκοτάδι τῆς ἀνεκδιήγητης ὑποταγῆς τῆς διοικούσας Ἐκκλησίας στά δαιμονικά σχέδια τήςς ψηφιακῆς μας ὑποδούλωσης. Ἄν θέλουμε νά εἴμαστε δίκαιοι, αὐτό ὀφείλουμε νά τό ποῦμε.

      Ὅσο γιά τό ἄμεσο ἀποτέλεσμα, ἐπαναλαμβάνω ὅτι αὐτό πιθανότατα δέν θά ἀλλάξει. Ὁ Θεός ὅμως βλέπει καί κρίνει διαφορετικά. Καί θά τό ξαναπῶ γιά πολλοστή φορά: σημασία ἔχει πρωτίστως ἡ ἀντίσταση. Ὅσο πιό ἐκτεταμένη γίνει (καί ὅσο περισσότεροι βεβαίως κληρικοί συμμετάσχουν σέ αὐτήν), τόσο τό καλύτερο. Ἡ ἀντίσταση μπορεῖ νά μή φέρει ἄμεσα ἁπτά ἀποτελέσματα, ἀλλά ἐγγράφει πνευματική παρακαταθήκη. Ἀκόμη καί ἄν οἱ Μῆδοι τώρα διαβοῦνε, σημασία ἔχουνε πρωτίστως οἱ Θερμοπύλες. Καί αὐτό δέν μπορεῖ νά μήν ἐπισύρει κάποια στιγμή τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ...

«Πᾶνος»