Ὅλες οἱ ἀξιόπιστες μελέτες γιὰ τὴν ψηφιακὴ ταυτότητα συγκλίνουν στὴ διαπίστωση ὅτι ὁδηγεῖ σὲ ἠλεκτρονικὴ σκλαβιὰ ἀσύγκριτα χειρότερη ἀπὸ κάθε προηγούμενη.
Γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς πηγὲς ὅτι ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» - ἀθάνατος, ἐλεύθερος καὶ λογικός, συστατικὰ ἰδιώματά του, δίχως τὰ ὁποῖα δὲν ὑφίσταται ἄνθρωπος. Ἐλεύθερος ὡς τὸ σημεῖο νὰ ἀρνεῖται ἀκόμη καὶ τὸν Θεὸ (σὰ νὰ εἶναι θεὸς καὶ ὁ ἴδιος), εἴτε νὰ ἀνάγεται σὲ ὁμοίωση μὲ τὸν Θεό, «κοινωνὸς θείας φύσεως», μέτοχος σὲ ἄκτιστη ἀγάπη, ἀφοῦ «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί». Ἀκριβῶς γιατί χωρὶς ἐλευθερία εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσῃ, ἀφοῦ ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἀπὸ τὴν φύση της μὲ βία δὲν ἐπιβάλλεται. Δικαίωση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ἀγάπη.
Τὸ νὰ παραδώσῃ κάποιος τὴν ἐλευθερία του στὰ πάθη ποὺ τὸν μηχανοποιοῦν, ἢ σὲ δυνάστη, εἶναι δυνατότητα, ἀλλὰ ὄχι δικαίωμα, ἀφοῦ δὲν εἶναι αἴτιός της ὁ ἴδιος. Καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶναι αὐτοσκοπὸς ἡ ἐλευθερία, χρέος κάθε ἀνθρώπου, ὄχι μόνο νὰ τὴν ὑπερασπιστῇ, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν ἀναπτύξῃ σύμφωνα μὲ τὴν δυναμική της, ὡς θέωση, συνεργῶντας μὲ τὸν Θεάνθρωπο.
Πρόσωπο μὲ ὄνομα ἐνώπιον τοῦ Δημιουργοῦ του ὁ πιστός, καθὼς θεώνεται, δικαιώνει τὴν Ἀνάσταση Του, ποὺ λυσσοῦν νὰ ματαιώσουν οἱ ἀντιάνθρωποι, καλῶντας τον νὰ ἐκπέσῃ ἀπ’ τὴν ἐλευθερία του (γιὰ νὰ ἀπαλλαγῇ καὶ ἀπὸ τὴν εὐθύνη τῆς ὕπαρξής του), ἀποδεχόμενος ὡς «προσωπικὸ» τὸν ἀριθμὸ ποὺ τὸν ἀποπροσωποποιεῖ. Ἀκόμη κι ἂν δὲν περιέχει τὰ ἑξάρια αὐτὴ ἡ ταυτότητα, καὶ μόνο ποὺ ἀντικαθιστᾶ, σταδιακὰ ἢ ἄμεσα, μὲ ἀριθμὸ τὸ ὄνομα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ πιστός, μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἄρνηση κατ’ ἐπέκταση καὶ τοῦ Βαπτίσματος, πού – ἂν καὶ δὲν ἐξαλείφεται οὔτε στὴν κόλαση- καθίσταται ἀνενεργό.
Κάποιοι θεωροῦν χάραγμα μόνο τὸ νὰ τυπωθοῦν τὰ ἑξάρια στὴν παλάμη ἢ στὸ μέτωπο, παρ’ ὅτι ὁ Ἅγιος Παΐσιος θεωροῦσε πτώση καὶ τὴν ταύτιση τοῦ ὀνόματος μὲ τὰ ἑξάρια στὴν ταυτότητα, ποὺ ὑπογράφεις καὶ χρησιμοποιεῖς. Ἴσως λένε μετανοιώσουν τότε καὶ γιὰ τὴν ταυτότητα. Μετάνοια ἐκ προμελέτης; Καὶ δὲν θὰ εἶναι πολλαπλάσια πιὸ δύσκολο τότε ἀφοῦ τὰ πνεύματα θὰ ἔχουν ἐξουσία στὶς ψυχές τους ἐξ αἰτίας τῆς ταυτότητας; Ποιός ἐγγυᾶται ἐξάλλου ὅτι θὰ ζοῦν;
Λίγο ἀργότερα θὰ τὸν καλέσουν νὰ παραιτηθῇ καὶ ἀπ’ τὸν νοῦ του, ἀναθέτοντας στὴν «τεχνητὴ νοημοσύνη» νὰ τοῦ ὑπαγορεύῃ μέσῳ ἐμφυτευμένου βιοτσίπ, σκέψεις, διαθέσεις καὶ ἀποφάσεις, ἴσως καὶ ἀπὸ δαίμονες, ποὺ καθόλου ἀπίθανο νὰ τὸν ἐξωθήσουν σὲ αὐτοκτονία ἢ νὰ τὸν σκοτώσουν. Νοῦς ἀνελεύθερος, ἕρμαιο τοῦ θανάτου καὶ ἀπόλυτης ἀπόγνωσης.
Ποιός νὰ τοὺς προλάβῃ γιὰ νὰ φυλαχτοῦν ἀπὸ ἀσύλληπτη, ἀτελεύτητη ὀδύνη. Ὅσο ἀρνούμαστε οἱ πολλοὶ καὶ μιὰ σταγόνα αἷμα γιὰ τὴν πίστη μας, θὰ λυμαίνονται τὴν Στρατευόμενη Βαρθολομαῖοι καὶ Ἱερώνυμοι, πρόθυμοι νὰ δώσουν ὡς παράδειγμα τὴν πτώση τους στὴν πιὸ ἀκραία αὐτοκαταδίκη. Γιὰ κανέναν ὅμως δὲν θὰ εἶναι πρόφαση αὐτοὶ γιὰ νὰ ἐνδώσῃ. Οὔτε βέβαια ὁ ἀλλόκοτος ποὺ καμώνεται τὸν κυβερνήτη τοῦ ἀνελλήνιστου ἑλλαδικοῦ κρατιδίου, ποὺ μολύνει καὶ τὰ μάτια ὅσων τὸν βλέπουν, ἀσχημίζοντας τὸ ἑλληνικὸ τοπίο καὶ τὴν παιδεία μας. Νὰ ἐλπίσουμε σὲ πατριώτη κυβερνήτη, μὲ φυτεμένους τέκτονες σὲ καίριες θέσεις;
Ὅσοι Ὀρθόδοξοι, δηλητηριασμένοι ὡς τὴν ρίζα, δέχτηκαν γιὰ φῶς τὰ δυτικὰ σκοτάδια, δίχως ἴχνος αἴσθησης τῆς ἱερότητας καὶ τῆς συντριπτικῆς ἀνωτερότητας τῆς ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ τους, καὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους, δὲν χρειάζονται κακοὺς ποιμένες γιὰ νὰ πλανηθοῦν, ἀφοῦ, καὶ πρὶν τὸ χάραγμα ἔχουν προδώσει τὴν οὐράνια γιὰ τὴν ἐπίγεια Ἐδέμ. Μήπως ὅμως ὑποφέρουν περισσότερο ἀπ’ ὅσο οἱ Χριστιανοί, στὰ ἐπερχόμενα, ὅταν θὰ ἐπιβιώνουν μὲ κάποια ἀποθέματα;
Μιὰ ἐξήγηση γιὰ τὶς παρερμηνεῖες προφητειῶν, εἶναι ὅτι ἡ συχνότητα τοῦ προφητικοῦ καὶ ἱστορικοῦ χρόνου δὲν συμπίπτουν. Φαίνεται ὅμως ὅτι τὸ ἐφιαλτικό τους καθεστὼς θὰ τὸ ἀνατρέψῃ ὁ Θεὸς μὲ ἄλλα γεγονότα ποὺ ἤδη ἀρχίζουν, μόλις ξεκίνησε ἡ ἔκδοση τῆς ταυτότητας. Κι ὅταν ἀκόμη ἀργεῖ ἡ ἐπαλήθευση μιᾶς προφητείας, σὲ καμία περίπτωση, καμιὰ θυσία γιὰ τὴν πίστη, δὲν πάει ποτὲ χαμένη. Εἶναι παρήγορο ὅτι ἡ ἐποχή μας δὲν συμπίπτει μὲ τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ ἀκόμη ὁ πλανήτης δὲν εἶναι ἕνα κράτος, οὔτε ἔχει κηρυχτεῖ στὴν οἰκουμένη ἡ Ὀρθοδοξία. Σύντομα θὰ εἶναι, ἄρα, ἡ δοκιμασία ὡς τὸν Θεόσταλτο.
Ἄλλα ἀπασχολοῦν ὅμως τὴ Σύνοδο, ποὺ δείχνει νὰ ἀποδέχεται ὡς ἐλευθερία τὸ νὰ διαθέτῃ κάποιος ὅσα ἀπαγορεύονται στοὺς ἀσφράγιστους πιστούς. Συμφωνοῦν ἄρα στὴν ὕβρη τῆς ἀπόλυτης παραποίησης τοῦ ἀνθρώπου – τῆς εἰκόνας Θεοῦ – σὲ μετάνθρωπο; Νούμερα (μὲ RFID στὴν ταυτότητα) ἢ ἄνθρωποι μεταλαμβάνουν τὸν Χριστό; Θὰ δώσουν ἀριθμὸ καὶ στὸν Θεάνθρωπο, τὸ Πρότυπο κάθε προσώπου; Γιατί ἀναβολὴ στὸν πόλεμο, ὅταν κινδυνεύουν οἱ ψυχὲς ἀπὸ ποιμένες σὰν αὐτούς; Θὰ εἶναι δύσκολος ὁ ἀγῶνας μὲ ὅσους καθαροὺς ἱερεῖς, μὲ ὅση ὀργάνωση ἀλληλεγγύης γιὰ κοινὴ ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων, ποὺ χωρὶς τὴν Χάρη καὶ τὴν χαρὰ τῆς Παρουσίας Του, ἀνυπόφορη ὅποια στέρηση.
Ἀναίμακτα Ὀρθόδοξοι, ἀλλότριοι στὴν Ἀνάσταση. Ν’ ἀξιωθοῦμε ν’ ἀνοιχτοῦμε ὁλόψυχα στὸν Δωρητὴ ποὺ ζωοδοτεῖ μὲ τὸ αἷμα Του τὴν τελική μας προοπτική, εἶναι συστράτευση ἀποτελεσματικὴ ἐνάντια στὴν ἀσχήμια τοῦ ἀνοημάτιστου καὶ τῆς φθορᾶς. Οὐσιαστικὴ ἀντίσταση, ἡ ἐμπνευσμένη ἄνωθεν ἐγκαρδιότητα, ποὺ δὲν χωράει προδιαγραφὲς καὶ ὁρισμούς, ὡς ἡ βαθύτερη ἀλήθεια καὶ κορύφωση τοῦ αὐθεντικοῦ ἀνθρώπου, ἀπρόσιτη στοὺς δουλωμένους αὐτόθεους. Καίρια ἀπάντηση, ἡ θέωση τοὺς ἑαυτοῦ μας, καὶ τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου μας. Χωρὶς νὰ ἐξαντλεῖται μὲς στὴν ἱστορία ἡ δυναμική της, τὴν ἀποφασίζει μεταβάλλοντας τὸν συσχετισμὸ τῶν πνευματικῶν δυνάμεων ποὺ τὴν κινοῦν. Νὰ συνταχτοῦμε σὲ Ὀρθόδοξο πολίτευμα ὡς συνεργοὶ τοῦ Θεανθρώπου, μ’ ὅλη τὴν ἀναξιότητά μας, εἶναι ἀπόκριση στὴν πρόκληση, ὅποιο φωτεινὸ ἀποτέλεσμα σημειωθεῖ στὸν χρόνο, ἀφοῦ καὶ στὰ ὅριά του – ὅπου ὁ πόλεμος γιὰ τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα εἰρήνη – παρουσία ὁ Ἀναστημένος Μᾶς Καλεῖ.
Γνωρίζουμε ἀπὸ τὶς πηγὲς ὅτι ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» - ἀθάνατος, ἐλεύθερος καὶ λογικός, συστατικὰ ἰδιώματά του, δίχως τὰ ὁποῖα δὲν ὑφίσταται ἄνθρωπος. Ἐλεύθερος ὡς τὸ σημεῖο νὰ ἀρνεῖται ἀκόμη καὶ τὸν Θεὸ (σὰ νὰ εἶναι θεὸς καὶ ὁ ἴδιος), εἴτε νὰ ἀνάγεται σὲ ὁμοίωση μὲ τὸν Θεό, «κοινωνὸς θείας φύσεως», μέτοχος σὲ ἄκτιστη ἀγάπη, ἀφοῦ «ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί». Ἀκριβῶς γιατί χωρὶς ἐλευθερία εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀγαπήσῃ, ἀφοῦ ἡ ἀληθινὴ ἀγάπη, ἀπὸ τὴν φύση της μὲ βία δὲν ἐπιβάλλεται. Δικαίωση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ἀγάπη.
Τὸ νὰ παραδώσῃ κάποιος τὴν ἐλευθερία του στὰ πάθη ποὺ τὸν μηχανοποιοῦν, ἢ σὲ δυνάστη, εἶναι δυνατότητα, ἀλλὰ ὄχι δικαίωμα, ἀφοῦ δὲν εἶναι αἴτιός της ὁ ἴδιος. Καὶ ἐπειδὴ δὲν εἶναι αὐτοσκοπὸς ἡ ἐλευθερία, χρέος κάθε ἀνθρώπου, ὄχι μόνο νὰ τὴν ὑπερασπιστῇ, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν ἀναπτύξῃ σύμφωνα μὲ τὴν δυναμική της, ὡς θέωση, συνεργῶντας μὲ τὸν Θεάνθρωπο.
Πρόσωπο μὲ ὄνομα ἐνώπιον τοῦ Δημιουργοῦ του ὁ πιστός, καθὼς θεώνεται, δικαιώνει τὴν Ἀνάσταση Του, ποὺ λυσσοῦν νὰ ματαιώσουν οἱ ἀντιάνθρωποι, καλῶντας τον νὰ ἐκπέσῃ ἀπ’ τὴν ἐλευθερία του (γιὰ νὰ ἀπαλλαγῇ καὶ ἀπὸ τὴν εὐθύνη τῆς ὕπαρξής του), ἀποδεχόμενος ὡς «προσωπικὸ» τὸν ἀριθμὸ ποὺ τὸν ἀποπροσωποποιεῖ. Ἀκόμη κι ἂν δὲν περιέχει τὰ ἑξάρια αὐτὴ ἡ ταυτότητα, καὶ μόνο ποὺ ἀντικαθιστᾶ, σταδιακὰ ἢ ἄμεσα, μὲ ἀριθμὸ τὸ ὄνομα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ πιστός, μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἄρνηση κατ’ ἐπέκταση καὶ τοῦ Βαπτίσματος, πού – ἂν καὶ δὲν ἐξαλείφεται οὔτε στὴν κόλαση- καθίσταται ἀνενεργό.
Κάποιοι θεωροῦν χάραγμα μόνο τὸ νὰ τυπωθοῦν τὰ ἑξάρια στὴν παλάμη ἢ στὸ μέτωπο, παρ’ ὅτι ὁ Ἅγιος Παΐσιος θεωροῦσε πτώση καὶ τὴν ταύτιση τοῦ ὀνόματος μὲ τὰ ἑξάρια στὴν ταυτότητα, ποὺ ὑπογράφεις καὶ χρησιμοποιεῖς. Ἴσως λένε μετανοιώσουν τότε καὶ γιὰ τὴν ταυτότητα. Μετάνοια ἐκ προμελέτης; Καὶ δὲν θὰ εἶναι πολλαπλάσια πιὸ δύσκολο τότε ἀφοῦ τὰ πνεύματα θὰ ἔχουν ἐξουσία στὶς ψυχές τους ἐξ αἰτίας τῆς ταυτότητας; Ποιός ἐγγυᾶται ἐξάλλου ὅτι θὰ ζοῦν;
Λίγο ἀργότερα θὰ τὸν καλέσουν νὰ παραιτηθῇ καὶ ἀπ’ τὸν νοῦ του, ἀναθέτοντας στὴν «τεχνητὴ νοημοσύνη» νὰ τοῦ ὑπαγορεύῃ μέσῳ ἐμφυτευμένου βιοτσίπ, σκέψεις, διαθέσεις καὶ ἀποφάσεις, ἴσως καὶ ἀπὸ δαίμονες, ποὺ καθόλου ἀπίθανο νὰ τὸν ἐξωθήσουν σὲ αὐτοκτονία ἢ νὰ τὸν σκοτώσουν. Νοῦς ἀνελεύθερος, ἕρμαιο τοῦ θανάτου καὶ ἀπόλυτης ἀπόγνωσης.
Ποιός νὰ τοὺς προλάβῃ γιὰ νὰ φυλαχτοῦν ἀπὸ ἀσύλληπτη, ἀτελεύτητη ὀδύνη. Ὅσο ἀρνούμαστε οἱ πολλοὶ καὶ μιὰ σταγόνα αἷμα γιὰ τὴν πίστη μας, θὰ λυμαίνονται τὴν Στρατευόμενη Βαρθολομαῖοι καὶ Ἱερώνυμοι, πρόθυμοι νὰ δώσουν ὡς παράδειγμα τὴν πτώση τους στὴν πιὸ ἀκραία αὐτοκαταδίκη. Γιὰ κανέναν ὅμως δὲν θὰ εἶναι πρόφαση αὐτοὶ γιὰ νὰ ἐνδώσῃ. Οὔτε βέβαια ὁ ἀλλόκοτος ποὺ καμώνεται τὸν κυβερνήτη τοῦ ἀνελλήνιστου ἑλλαδικοῦ κρατιδίου, ποὺ μολύνει καὶ τὰ μάτια ὅσων τὸν βλέπουν, ἀσχημίζοντας τὸ ἑλληνικὸ τοπίο καὶ τὴν παιδεία μας. Νὰ ἐλπίσουμε σὲ πατριώτη κυβερνήτη, μὲ φυτεμένους τέκτονες σὲ καίριες θέσεις;
Ὅσοι Ὀρθόδοξοι, δηλητηριασμένοι ὡς τὴν ρίζα, δέχτηκαν γιὰ φῶς τὰ δυτικὰ σκοτάδια, δίχως ἴχνος αἴσθησης τῆς ἱερότητας καὶ τῆς συντριπτικῆς ἀνωτερότητας τῆς ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ τους, καὶ τοῦ ἑαυτοῦ τους, δὲν χρειάζονται κακοὺς ποιμένες γιὰ νὰ πλανηθοῦν, ἀφοῦ, καὶ πρὶν τὸ χάραγμα ἔχουν προδώσει τὴν οὐράνια γιὰ τὴν ἐπίγεια Ἐδέμ. Μήπως ὅμως ὑποφέρουν περισσότερο ἀπ’ ὅσο οἱ Χριστιανοί, στὰ ἐπερχόμενα, ὅταν θὰ ἐπιβιώνουν μὲ κάποια ἀποθέματα;
Μιὰ ἐξήγηση γιὰ τὶς παρερμηνεῖες προφητειῶν, εἶναι ὅτι ἡ συχνότητα τοῦ προφητικοῦ καὶ ἱστορικοῦ χρόνου δὲν συμπίπτουν. Φαίνεται ὅμως ὅτι τὸ ἐφιαλτικό τους καθεστὼς θὰ τὸ ἀνατρέψῃ ὁ Θεὸς μὲ ἄλλα γεγονότα ποὺ ἤδη ἀρχίζουν, μόλις ξεκίνησε ἡ ἔκδοση τῆς ταυτότητας. Κι ὅταν ἀκόμη ἀργεῖ ἡ ἐπαλήθευση μιᾶς προφητείας, σὲ καμία περίπτωση, καμιὰ θυσία γιὰ τὴν πίστη, δὲν πάει ποτὲ χαμένη. Εἶναι παρήγορο ὅτι ἡ ἐποχή μας δὲν συμπίπτει μὲ τοῦ ἀντιχρίστου, ἀφοῦ ἀκόμη ὁ πλανήτης δὲν εἶναι ἕνα κράτος, οὔτε ἔχει κηρυχτεῖ στὴν οἰκουμένη ἡ Ὀρθοδοξία. Σύντομα θὰ εἶναι, ἄρα, ἡ δοκιμασία ὡς τὸν Θεόσταλτο.
Ἄλλα ἀπασχολοῦν ὅμως τὴ Σύνοδο, ποὺ δείχνει νὰ ἀποδέχεται ὡς ἐλευθερία τὸ νὰ διαθέτῃ κάποιος ὅσα ἀπαγορεύονται στοὺς ἀσφράγιστους πιστούς. Συμφωνοῦν ἄρα στὴν ὕβρη τῆς ἀπόλυτης παραποίησης τοῦ ἀνθρώπου – τῆς εἰκόνας Θεοῦ – σὲ μετάνθρωπο; Νούμερα (μὲ RFID στὴν ταυτότητα) ἢ ἄνθρωποι μεταλαμβάνουν τὸν Χριστό; Θὰ δώσουν ἀριθμὸ καὶ στὸν Θεάνθρωπο, τὸ Πρότυπο κάθε προσώπου; Γιατί ἀναβολὴ στὸν πόλεμο, ὅταν κινδυνεύουν οἱ ψυχὲς ἀπὸ ποιμένες σὰν αὐτούς; Θὰ εἶναι δύσκολος ὁ ἀγῶνας μὲ ὅσους καθαροὺς ἱερεῖς, μὲ ὅση ὀργάνωση ἀλληλεγγύης γιὰ κοινὴ ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων, ποὺ χωρὶς τὴν Χάρη καὶ τὴν χαρὰ τῆς Παρουσίας Του, ἀνυπόφορη ὅποια στέρηση.
Ἀναίμακτα Ὀρθόδοξοι, ἀλλότριοι στὴν Ἀνάσταση. Ν’ ἀξιωθοῦμε ν’ ἀνοιχτοῦμε ὁλόψυχα στὸν Δωρητὴ ποὺ ζωοδοτεῖ μὲ τὸ αἷμα Του τὴν τελική μας προοπτική, εἶναι συστράτευση ἀποτελεσματικὴ ἐνάντια στὴν ἀσχήμια τοῦ ἀνοημάτιστου καὶ τῆς φθορᾶς. Οὐσιαστικὴ ἀντίσταση, ἡ ἐμπνευσμένη ἄνωθεν ἐγκαρδιότητα, ποὺ δὲν χωράει προδιαγραφὲς καὶ ὁρισμούς, ὡς ἡ βαθύτερη ἀλήθεια καὶ κορύφωση τοῦ αὐθεντικοῦ ἀνθρώπου, ἀπρόσιτη στοὺς δουλωμένους αὐτόθεους. Καίρια ἀπάντηση, ἡ θέωση τοὺς ἑαυτοῦ μας, καὶ τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου μας. Χωρὶς νὰ ἐξαντλεῖται μὲς στὴν ἱστορία ἡ δυναμική της, τὴν ἀποφασίζει μεταβάλλοντας τὸν συσχετισμὸ τῶν πνευματικῶν δυνάμεων ποὺ τὴν κινοῦν. Νὰ συνταχτοῦμε σὲ Ὀρθόδοξο πολίτευμα ὡς συνεργοὶ τοῦ Θεανθρώπου, μ’ ὅλη τὴν ἀναξιότητά μας, εἶναι ἀπόκριση στὴν πρόκληση, ὅποιο φωτεινὸ ἀποτέλεσμα σημειωθεῖ στὸν χρόνο, ἀφοῦ καὶ στὰ ὅριά του – ὅπου ὁ πόλεμος γιὰ τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα εἰρήνη – παρουσία ὁ Ἀναστημένος Μᾶς Καλεῖ.
___________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Ωραία εντάξει δεν θα πάρουμε τον Προσωπικό Αριθμό, η Ιερά Σύνοδος λέει ότι πρέπει να την πάρουμε, άρα έχουμε διαφορετική πίστη και προφανώς η πίστη της Συνόδου είναι κακόδοξη, εμείς όμως όταν τους λέμε ότι Ορθοτομούν τον Λόγο της Αληθείας δεν κακοδοξούμε καταργόντας την εντολή περί μη Ψεύδους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑὐτὸ βρῆκες νὰ σχολιάσῃς ἀδερφέ μου;
ΔιαγραφήΜήπως ἡ μόνη κακοδοξία εἶναι αὐτὴ ποὺ λές ἤ τὰ ξεπέρασες ὅλα;
Τότε ἄς πάρουμε τὸν Π.Α. ἀφοῦ κακοδοξοῦμε/ἁμαρτάνουμε καθημερινά.
Ἄσχετο τελείως αὐτὸ ποὺ ἔγραψες, μᾶλλον κόλλημα θὰ ἔλεγα...
Μα γιατί είναι κακόδοξο το σχόλιο;
ΔιαγραφήΑπλώς λέει ότι :
Ναι δεν πρέπει να πάρουμε τον Π. Α. Αλλά θα συμφωνούμε δια του μνημοσύνου ότι πρέπει να τον πάρουμε;
Ἴσως δὲν ἐκφράστηκα σωστά.
ΔιαγραφήΔὲν ἐννοοῦσα τὸ σχόλιο ὅτι εἶναι κακόδοξο.
Ἤθελα νὰ πῶ τόσες κακοδοξίες κάνουμε/ἁμαρτίες, αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ εἶναι ἐμπόδιο γιὰ νὰ μὴν πάρουμε τὸν Π.Α.;
Μὴν τὰ συγχύζουμε ὅλα.
Παντως θελει σκεψη. Υπηρχαν και ανθρωποι που δεν πηραν τον ΑΜΚΑ, υπηρχε λογος να το κανουν αυτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα αυτα ειναι προδρομος του σφραγισματος. Συμφωνουμε.
Δεν ειναι σφραγισμα ομως. Το σφραγισμα μπορει να ερθει σε 30 χρονια, θα ταλαιπωρουμε τον εαυτο μας και τα παιδια μας μεχρι τοτε;
Ετσι και αλλιως θα μας υποχρεωσουν για ΠΑ και ταυτοτητα .
Εγω προσωπικα σκεφτομαι οτι υπαρχουν οι εξης επιλογες:
1. Να παρω την ταυτοτητα με το Π.Α. που θα ερθει υποχρεωτικα οσωνουπω. Στο μεταξυ θα κανω τα κουμαντα μου για αυταρκεια και βιοπορισμο στο χωριο. Οταν θα ερθει το σφραγισμα, τοτε εγκαταλειπω τα εγκοσμια και παω χωριο.
2. Δεν περνω την ταυτοτητα με ΠΑ και παω κατευθειαν στο χωριο και ζω ασκητικα αλλα ελευθερα.
3. ΟΜΩΣ το 1 και το 2 ακυρωνονται, ΓΙΑΤΙ οταν γινει θεσμος ο ΠΑ και τον αρνηθεις τοτε αυτοματα θα χανεις την περιουσια σου , σπιτι στο χωριο, χωραφια κλπ. ΑΡΑ πας για ερημιτης στα βουνα να εισαι κατι σαν τον Γιαγκουλα τον ληστη για να επιβιωσεις.
Οποτε τα κουκια ειναι μετρημενα. Δεχεσαι καρτες κλπ και ζεις, ειτε Χριστιανικο βιο , ειτε κοσμικο, μεχρι να ερθει το σφραγισμα , το οποιο και αρνησαι και τραβας κατα τα βουνα (αν εχεις κανει μια προετοιμασια). Μπορει ομως να μην χρειαστει καν , διοτι το σφραγισμα μπορει να μην αφορα στην γενεια μας.
Οπως και ναχει ακομα και τα παραπανω θα ειναι λογια του αερα, διοτι ειτε επο πριν ειτε οταν ερθει το σφραγισμ,α καποιος θα πρεπει να εχει δυνατη πιστη για να φυγει στα βουνα και οπωσδηποτε τσαγανο , και αν εχεις και παιδια βραστα.
Συνεπως τα λογια απο την πραξη απεχουν παρασαγκας
Ἀδερφέ μου, κατ᾿ἀρχὴν ποτὲ δὲν μποροῦμε νὰ ξέρουμε τὴν τελευταία στιγμὴ τὶ θὰ ἐπιτρέψει ὁ Κύριος.
ΔιαγραφήὍσον ἀφορᾶ τὸ ὅτι δὲν εἶναι σφράγισμα τὸ γνωρίζουμε,
Ὅμως εἶναι μιὰ προδρομικὴ κατάσταση τοῦ σφραγίσματος.
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ σὲ ὑποχρεώνει νὰ πάρης αὐτὸν τὸν ἀριθμὸ ἀλλιῶς παύεις νὰ μπορεῖς νὰ ζήσεις, μὲ λίγα λόγια σοῦ ἀφαιρεῖ κάθε ἐλευθερία, ἐνῷ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς μᾶς τὴν ἔχει χαρίσει καὶ μόνη αὐτὴ ἡ σκέψη εἶναι ἀρκετὴ γιὰ νὰ καταλάβεις ὅτι δὲν πρέπει νὰ ὑποκύψεις στὸν ἐκβιασμό.
Δὲν εἶναι τόσο ἁπλὰ ὅπως τὰ λές. Ὑποκύπτοντας σὲ αὐτὸν τὸν ἐκβιασμό, ἡ Χάρις ἀπομακρύνεται καὶ θὰ γίνουμε ἕρμαια αὐτῶν τῶν δαιμονισμένων καὶ κατ᾿ ἐπέκταση τοῦ διαβόλου.
Αὐτὸ συνεπάγεται ὅτι μετὰ δὲν πρόκειται νὰ ἀπαρνηθοῦμε τίποτα ἀπὸ ὅσα θὰ μᾶς ἐπιβάλουν. Μόνοι μας δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτα.
Ἄν θὰ ἐπιτύχουμε κάτι, θὰ τὸ πετύχουμε μόνο μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ ὅμως θὰ ἔχουμε κάνει τὴν προσπάθεια μας.
Τὴν τελευταῖα στιγμὴ ποτὲ δὲν ξέρεις ἄν ὁ Θεὸς σοῦ στείλη τὴν Χάρη Του, σὲ ἀνδρειώσει καὶ φτάσεις ἀκόμα καὶ στὸ μαρτύριο.
Ὅλα τὰ ἄλλα, εἶναι νἄχαμε νὰ λέγαμε.
Ἄς κάνουμε τὴν εἰλικρινή μας προσπάθεια καὶ ὁ Θεὸς δὲν θὰ μᾶς ἀφήσῃ.
Ὄχι σκέψεις σὰν αὐτὸ ποὺ ἔγραψες «Το σφραγισμα μπορει να ερθει σε 30 χρονια,
θα ταλαιπωρουμε τον εαυτο μας και τα παιδια μας μεχρι τοτε;»
Αὐτὰ ὄχι μόνο ὑπεκφυγὲς εἶναι, ἀλλὰ τελείως ἄκυρα, μὴν ξεγελιέσαι.
Καλὴ δύναμη!
Noμιζω αγαπητε Πανο ημουν σαφης. Η ταυτοτητα κ ο ΠΑ ειναι θεμα χρονου να επιβληθουν. Αρα οι επιλογες ειναι οι συγκεκριμενες που ειπα.
ΔιαγραφήΕσυ αποτι καταλαβα δεν θα παρεις καμια ταυτοτητα και θα τεθεις εκτος συστηματος; Αυτο προτινεις να κανουμε; Καταλαβα καλά;
ΥΣ
Περιπτωση μαζικης αντιδρασης των ΕΛΛΗΝΩΝ ειναι ουτοπικο να το πιστευουμε.
Ειναι νωπη σχεδον η αποφαση των περισσοτερων Χριστιανων να εμβολιασθουν με το διαβολιο !
Συνεπως προτινεις να ειμαστε ενα μεγαλο ποσοστο που θα πουν οχι ωστε να κολωσει η κυβερνηση; Εννοειται θα ειμαι ενας απο αυτους.
Ομως θα ειμαστε αρκετοι;
Οταν ήδη οι διαβολοκεραταδες της Ιερας Συνοδου ειναι στο πλευρο των σατανιστων του Μητσοτακη!
Ἀδερφὲ, δὲν νομίζω νὰ κατάλαβες ἀπ᾿ ὅσα σοῦ ἔγραψα.
Διαγραφή1. Σοῦ εἶπα μόνο μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ θὰ μπορέσουμε νὰ ἀντισταθοῦμε σὲ αὐτὴ τὴν δοκιμασία ἄν τὴν ἐπιτρέψει ὁ Κύριος.
2. Δὲν γνωρίζουμε τὸ πότε καὶ τὶ θὰ ἐπιτρέψει ὁ Κύριος. Γνωρίζουμε τὰ σχέδιά τους καὶ τὸ τί ἔχουν στὸ πρόγραμμα, ἀλλὰ Ἄλλος κανονίζει πότε καὶ πῶς.
3. Ἐγὼ μὲ τὴν σύζυγό μου ναί, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ πάρουμε Π.Α. καὶ ταυτότητα. Τὸ λέω ξανά, μόνο μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κατάλληλη πνευματικὴ προετοιμασία μας, ἀλλιῶς...
4. Δὲν προτείνω ἐγώ, ἀλλὰ τί μᾶς συμβουλεύουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.
5. Ἐννοεῖται ὅτι δὲν πιστεύω ὅτι πρόκειται νὰ γίνῃ τίποτα μαζικό. Ἡ μέχρι τώρα ἀδράνεια καὶ ὁ ὕπνος τοῦ μεγαλύτερου μέρους τοῦ λαοῦ, μᾶς ἔχουν δείξει ὅτι ἡ ἴδια πορεία θὰ συνεχιστῇ . Ὁπότε ὁ καθένας προσωπικὰ θὰ πράξῃ ὅπως τὸν φωτίσῃ ὁ Θεός. Ὁ κανόνας πάντως εἶναι ἡ πλήρης ἄρνηση καὶ ὄχι διάφορες δικαιολογίες καὶ ὑπεκφυγὲς μὲ τὸ ὅποιο κόστος θὰ ἔχει ὅλο αὐτό καὶ ἄς τὸ κλείσουμε ἐδῶ, διότι δὲν βλέπω νὰ βγαίνει πουθενὰ ἄν ἔχεις διαφορετικὴ ἀντίληψη τῶν πραγμάτων.
6. Καὶ κάτι τελευταῖο. Ἡ ἀνίερη σύνοδος, εἶναι στὸ πλευρὸ τοῦ Μητσοτάκη, ὅπως καὶ ὁ Μητσοτάκης ἐκτελεῖ ἐντολὲς τῶν νεοταξιτῶν, διότι ἐμεῖς τοὺς ἀφήσαμε. Μιὰ χούφτα ἀντιδροῦντες στὸ σύνολο, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ αὐτοὺς χωρὶς Χριστὸ οἱ περισσότεροι, δὲν συγκινοῦν τὸν Χριστὸ ὥστε νὰ ἐπέμβῃ.
Καλὴ δύναμη!