Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Ἔνοχος ὁ π. Ματθαῖος»

 

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ἐπιστολὴ ποὺ ἀπεστάλει  στὶς 20/10/22 πρὸς τὸν πανοσιολογιώτατο ἀρχιμανδρίτη
π. Ματθαῖο Λενούδια τῆς Ι.Μ. Ἀλεξανδρουπόλεως, γνωστοποιεῖ στὸν κληρικὸ τὴν ποινὴ τῆς ἀργίας τοῦ ἑνὸς μηνός.
 

Ἡ ἀργία, τὸ νέο ἐκφοβιστικὸ ὅπλο τῶν νεοταξιτῶν ἐπισκόπων.
Βέβαια ἂν τὸ καλοσκεφτεῖ κανεὶς ὁ π. Ματθαῖος εἶναι ἔνοχος.
Ἔνοχος ὄχι ἔναντι τοῦ δεσποτικοῦ δεσπότου,  ἀλλὰ ἔναντι τοῦ ποιμνίου καὶ τοῦ λαοῦ.
 

Κατηγορεῖται γιὰ ἀπείθεια ἐπειδὴ δὲν παρέστῃ στὴν ἐπίσημη δοξολογία γιὰ τὴν συμπλήρωση 110 χρόνων ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς  Σαμοθράκης.
 

Ὄχι γιατί δὲν τίμησε τὴν ἑορτὴ τῆς ἀπελευθέρωσης (ποὺ ἐδῶ θὰ ἔφτανε ἕνα μόνο κατ᾿ ἰδίαν  ἐρώτημα πρὸς τὸν κληρικὸ) ἀλλὰ γιατί δὲν τίμησε τὸν ἐπίσκοπο.
Ὄχι γιατί ἀπουσίασε σὲ ἡμέρα μεγάλης ἑορτῆς παρουσία τοῦ ποιμνίου, ἀλλὰ γιατί ἐξέθεσε τὸν δέσποτα στὸ τιμώμενο πρόσωπο.
 

Ποὺ δὲν εἶναι ὁ Χριστὸς βέβαια. Ἀλλὰ μιὰ Θεομάχος  καὶ  ὄχι ἰδιαίτερα φιλόπατρις,  ἡ πρόεδρος τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας.
 

Κρίνεται λοιπὸν ἔνοχος καὶ ἄξιος ἀργίας ὁ κληρικός, ἐπειδὴ δὲν ὑπάκουσε.
Ὁ ἐπίσκοπος Ἀλεξανδρουπόλεως κάποτε εἶχε δηλώσει πὼς  «εἶναι καὶ αὐτὸς σύνδουλος τῶν ἄλλων κληρικῶν καὶ ὁ ἔσχατος  ὅλων τῶν πιστῶν» καί «Ἀλίμονο ἂν ἡ Ἐκκλησία εἶχε ἐμένα ὡς μαντρόσκυλο.». Ἀποδεικνύεται αὐτὸ ἀπ᾿ τίς πράξεις.
 

Καὶ ἀλλοῦ
 

«Ἐγὼ θὰ πῶ αὐτὸ ποὺ λέει ἡ Ἐκκλησία δηλ. τὸ πλήρωμα τῶν πιστῶν ... Θὰ ἀφουγκραστῶ τοὺς χριστιανοὺς τί λένε, ποιὸ θεωροῦν σωστό. Ἀκόμα καὶ ἂν αὐτὸ ποὺ οἱ χριστιανοὶ μας θεωροῦν σωστό, ἀκόμα καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετο μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, ἐγὼ θὰ ὑπερασπιστῶ αὐτὸ ποὺ λένε οἱ χριστιανοί μας γιατί οἱ Χριστιανοὶ μας ἔφτιαξαν τὸ Εὐαγγέλιο.......δὲν ἔφτιαξε τὸ Εὐαγγέλιο τὴν Ἐκκλησία»
 

Καὶ σὲ ἄλλη   ὁμιλία-κήρυγμα μιὰ  Κυριακὴ μετὰ τὰ Χριστούγεννα, ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
 

Παρουσίασε ὡς ἀναπόφευκτο ἀλλὰ καὶ ἀπόλυτα δικαιολογημένο γεγονός, τὴν ἐξαφάνιση τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ὀρθολογιστικὰ ὡς ἰσλαμολάγνος,  μοιρολατρεῖ, καθ᾿ ὅτι «κάθε γεγονὸς ποὺ εἶναι παγκόσμιο εἶναι κατὰ τὴν ἄποψή του καὶ ἀναπόφευκτο....  Καλὰ θὰ κάνουμε νὰ τὸ δεχτοῦμε (καὶ ἡ ἀρσενοκοιτία εἶναι παγκόσμιο γεγονὸς)....ἡ σωστὴ ἀξιοποίησή του (τοῦ μεταναστευτικοῦ), θὰ φέρει καλὰ ἀποτελέσματα ...  Τὰ παιδιά τους θὰ νυμφευθοῦν τὰ παιδιά μας.  (Μὲ τὸ μυστήριο τοῦ ὀρθόδοξου γάμου ἢ εἶναι στὰ σκαριὰ κάποιο ἄλλο πανθρησκειακὸ μυστήριο;)
...Θὰ συνεισφέρουν στὶς ἑλληνικὲς συντάξεις ἑνὸς ἔθνους (ποὺ θὰ ἔχει ἐξαφανιστεῖ πλέον.)... Θὰ συμβάλλουν στὴν τόνωση τοῦ πληθυσμοῦ... Τὰ νησιὰ θὰ λύσουν τὸ δημογραφικό, μὲ ἐποικισμὸ τῶν ἰσλαμιστῶν».
 

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ ἔχει πεῖ καὶ ἔχει πράξει ὁ σκανδαλιστὴς ἐπίσκοπος (ποὺ ἀρνεῖται τὴν Παρουσία τοῦ  Παρακλήτου στὰ Ἱερὰ Μυστήρια καὶ τὴ θεοπνευστία τῆς  Ἁγίας Γραφῆς) καὶ τιμωρὸς ἑνὸς κληρικοῦ ποὺ ἀκολούθησε τὸ παράδειγμα τοῦ  Ἁγίου Ἀμβροσίου Μεδιολάνων ὁ ὁποῖος τὸ 390 μ.Χ. ἐμπόδισε τὸν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο νὰ εἰσέλθει στὸν μητροπολιτικὸ ναό, γιατί ἦταν ἔνοχος γιὰ τὴ σφαγὴ 7000 κατοίκων τῆς Θεσσαλονίκης.
 

Αὐτὸ ποὺ ἔπρεπε ὁ ἐπίσκοπος νὰ πράξει τὸ ἔπραξε (σὲ παραλλαγὴ βέβαια) ὁ κληρικός.
 

Ἔνοχος (μὲ ἐπιφύλαξη βέβαια καθότι δὲν γνωρίζουμε πλήρως τὴ σχέση ἐπισκόπου-ἀρχιμανδρίτου ἢ τὴν ἐκδοχὴ ἐλέγχου τοῦ κληρικοῦ πρὸς τὸν ἐπίσκοπο) καθότι δὲν ἔχει προβεῖ σὲ διακοπὴ μνημόνευσης  τοῦ κακόδοξου ἐπισκόπου, ποὺ φλερτάρει μὲ τὴν αἵρεση καὶ κηρύττει γυμνὴ τὴ κεφαλὴ κακοδοξίες καὶ σκανδαλιστικὲς θεωρίες.
 

Ποιοὶ Κανόνες δικαιολογοῦν αὐτὴ τὴν ἐνέργεια τοῦ ἐπισκόπου ἢ τί ἐπισύρουν οἱ Κανόνες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γιὰ τὰ λεγόμενα καὶ πεπραγμένα του;
 

Ὁ Κύριος προειδοποιεῖ γιὰ αὐτούς: «πλὴν οὐαὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται.» (Ματθ.18,7)

 

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»