Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἡ παραβατικότητα τῶν νέων καὶ τά αἴτια

 

Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει στὴ χώρα μας μὲ τὶς μουντζοῦρες στοὺς τοίχους εἶναι ἀκατανόητο, ἀπαράδεκτο καὶ ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο ἐλλείψεως ἀγωγῆς ἀπὸ μερίδα νέων μας. 

 

Πρόσφατα, ταξίδευε ἕνα τουριστικὸ λεωφορεῖο σὲ κάποιες πόλεις τῆς Εὐρώπης μὲ Ἕλληνες ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. Κατὰ τὴν μετακίνηση τοῦ λεωφορείου μέσα στὴν πόλη τῆς Πράγας, οἱ ταξιδιῶτες ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη ἐντυπωσιάστηκαν ἀπὸ τὴν καθαριότητα καὶ τὴν παντελῆ ἔλλειψη ρυπάνσεων τῶν τοίχων τῆς πόλεως. 

 

Τὴν ἐντύπωση αὐτὴ τὴν εἶπαν στὴν συνοδό τους ἀγανακτισμένοι ἀπὸ τὴν εἰκόνα ποὺ παρουσιάζουν τοῖχοι ἰδίως δημοσίων κτιρίων κ.λ.π. στὴν Ἑλλάδα. Ἡ συνοδὸς χαμογέλασε καὶ εἶπε, πὼς κι ἐδῶ ὑπάρχουν γραψίματα στοὺς τοίχους. Λίγο πιὸ κάτω σὲ μιὰ στροφὴ ἔδειξε στοὺς ἐκδρομεῖς μὲ δεικτικὸ χαμόγελο ἕνα τοῖχο, ποὺ ὄντως ἦταν γραμμένος, ἔκπληκτοι διαβάσανε τὴν λέξη «ΠΑΟΚΑΡΑ» (Ὑπ᾿ ὄψιν εἶμαι συμπαθῶν τοῦ ΠΑΟΚ, γιὰ νὰ μὴν παρεξηγηθοῦμε).
 

Αὐτὴ ἡ λαίλαπα, τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς Μουτζούρας, τῶν γκράφιτι καὶ τῆς συνθηματολογίας πολιτικῆς, κοινωνικῆς καὶ γηπεδικῆς ποὺ ρυπαίνουν τοὺς τοίχους τῶν μεγαλουπόλεων καὶ ἰδίως τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, ἔχει ξεπεράσει ἀκόμη καὶ τὴν ὑπερβολή.
 

Τὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας μοιάζει μερικὲς φορὲς ἔτσι ὅπως εἶναι γραμμένοι οἱ τοῖχοι του, σὰν νὰ πρόκειται γιὰ μιὰ ὑπαίθρια γκαλερὶ ζωγραφικῆς ἀφῃρημένης τέχνης. Ἰσόγεια πολυκατοικιῶν, δημόσια κτίρια, νεοκλασικὰ διατηρητέα, σχολεῖα, παγκάκια, βαγόνια τρένων κ.λπ., φαίνεται ὅτι τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ γλυτώσει ἀπὸ τὴν λαίλαπα αὐτὴν τῶν παραβατικῶν ἐνεργειῶν κάποιων οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν ν᾿ ἀποθανατίσουν ἀποτυπώματά τους στοὺς τοίχους μὲ ἄθλιες μουντζοῦρες, ἀλλὰ καὶ πολλὲς φορὲς μὲ ἀξιόλογα «γκράφιτι» ἔργα τέχνης, ποὺ μειώνουν τὴν ἀξία των, μὲ τὴν ἄνομη παρουσία αὐτῶν σὲ ἀκατάλληλους χώρους.
 

-Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ μειώνει ἀφάνταστα τοὺς φοιτητές μας, αὐριανοὺς ἐπιστήμονες, εἶναι οἱ θλιβερὲς εἰκόνες,  κακὴ τῇ μοίρᾳ συνθημάτων στοὺς τοίχους τῶν Πανεπιστημίων μας, κυρίως τῶν μεγαλουπόλεων. Μία σύγκριση μὲ Πανεπιστήμια τοῦ ἐξωτερικοῦ μας ἀπογοητεύει καὶ μᾶς θυμώνει. Καί! Ἐδῶ ἔλλειψη νόμου καὶ ἐλέγχου.

Τὰ «γκράφιτι» ποὺ θεωροῦνται μία ἤπιας μορφῆς παραβατικότητα, κατὰ κάποιους ἐρευνητές, ἄρχισαν νὰ ἐμφανίζονται σὲ πόλεις ποὺ διέρχονται κρίση καὶ πολλαπλασιάστηκαν ὅταν αὐτές, γνώρισαν οἰκονομικὰ προβλήματα καὶ μεγάλες κοινωνικὲς ἀνισότητες. Ἡ ταυτότητα τοὐλάχιστον τῶν ἑλληνικῶν «γκράφιτι», κατὰ τοὺς εἰδικοὺς καταδεικνύουν τὴν πολιτισμικὴ κρίση ποὺ διέρχεται ἡ χώρα μας, τὴν ἀποσύνθεση τοῦ δημοσίου χώρου καὶ τὰ ἀδιέξοδα τῆς σημερινῆς νεολαίας, παρουσιάζοντας μιὰ νεολαία θυμωμένη, συχνὰ ἀσεβὴς καὶ βάρβαρη μέσα ἀπὸ τὴν παράνομη δημιουργική της.
 

Ἡ ποινικοποίηση τῶν «γκράφιτι» μιᾶς βέβαια ἤπιας μορφῆς παραβατικότητας δὲν ἔχει γίνει στὴν Ἑλλάδα, οὔτε ἔχουν ληφθεῖ ἄλλα μέτρα γιὰ τὸν περιορισμό των. Ἡ Ἀστυνομία στὴν Ἑλλάδα, ὅταν ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ θέμα αὐτό, τοὺς ὁδηγεῖ στὴν Ἀστυνομία πρὸς ἐξακρίβωση στοιχείων καὶ τίποτε ἄλλο.
 

Ἡ Πολιτεία δὲν ἔχει προβλέψει, οὔτε ἔστω ἤπιους τρόπους ἀντιμετώπισης τοῦ προβλήματος ρύπανσης τῶν τοίχων, ὅπως συμβαίνει σὲ πολλὲς πόλεις τῆς Εὐρώπης. Πχ. στὴ Γαλλία ἔχουν δημιουργηθεῖ ὁμάδες πολιτῶν ποὺ σβήνουν τὰ «γκράφιτι» καὶ λοιπὲς μουντζοῦρες. Βγαίνουν μὲ εἰδικὰ αὐτοκίνητα στοὺς δρόμους καὶ κάνουν αὐτὴ τὴν δουλειά, προσπαθῶντας πολλὲς φορὲς νὰ ἐντοπίσουν ἀκόμη καὶ τὸν παραβάτη.
 

Εἶναι ἐξακριβωμένο ὅσο μεγαλώνει ὁ νέος ἀλλάζει μυαλά, δὲν γράφει πλέον, ὅπως τοῦ ἔρθει καὶ ὅπου τοῦ ἔλθει. Μεγαλώνοντας δημιουργοῦνται ὁρισμένες ἀναστολὲς τῆς παραβατικότητάς του αὐτῆς, ἴσως ἀπὸ φόβο, ἴσως ἀπὸ αἴσθημα πλέον εὐθύνης καὶ ἴσως ἀπὸ τὴν γνώση πλέον ὅτι, μὲ τὴν ἄνομη συμπεριφορά του, ἀναγνωρίζει τὴν ζημιὰ ποὺ προκαλεῖ στοὺς συνανθρώπους, στὴν κοινωνία καὶ στὴν ὅλη εἰκόνα τῆς Πατρίδος του.
 

Πέραν τῶν μέτρων ἀπόσβεσης τῶν καλαισθητικῶν καὶ κακαισθητικῶν εἰκόνων ποὺ παρουσιάζουν τὰ πάσης μορφῆς γραφόμενα στοὺς τοίχους, ἀπαιτεῖται καὶ προσπάθεια πρόληψης καὶ ἐὰν εἶναι δυνατὸν μείωσης στὸ ἐλάχιστο τοὐλάχιστον τῆς ἀντιαισθητικῆς εἰκόνας αὐτῆς ἀπὸ τοὺς τοίχους.
 

Γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ αὐτὸ ἀπαιτεῖται συντονισμένη προσπάθεια τῆς πολιτείας, τῶν διδασκάλων καὶ τῆς οἰκογένειας, γιὰ τὴν διαπαιδαγώγηση τῶν νέων μας, ὥστε νὰ συνειδητοποιήσουν ἀπὸ τὴν μικρή των ἡλικία ὅτι δὲν θὰ πρέπει νὰ ἐπιδίδονται σὲ τέτοιες παραβατικότητες ποὺ βλάπτουν τοὺς συνανθρώπους των καὶ τὴν εἰκόνα τῆς πόλης των.

Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ.

«Πᾶνος»