Ἅγιος Παΐσιος: Ἐγκυμοσύνη καὶ θηλασμὸς

 

Ἡ ἀνατροφὴ τοῦ παιδιοῦ ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἐγκυμοσύνη. Ἂν ἡ μητέρα ποὺ κυοφορεῖ συγχύζεται καὶ στενοχωριέται, τὸ ἔμβρυο μέσα στὴν κοιλιά της ταράζεται. 

 

Ἐνῶ, ὅταν ἡ μάνα προσεύχεται καὶ ζῆ πνευματικά, τὸ παιδάκι στὴν κοιλιὰ τῆς μάνας ἁγιάζεται. Γι᾿ αὐτὸ ἡ γυναίκα, ὅταν εἶναι ἔγκυος, πρέπει νὰ λέη τὴν εὐχή, νὰ μελετάη λίγο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, νὰ ψάλλη, νὰ μὴν ἔχη ἄγχος, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι νὰ προσέχουν νὰ μὴν τὴν στενοχωροῦν. 

 

Τότε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννηθῆ θὰ εἶναι ἁγιασμένο καὶ οἱ γονεῖς δὲν θὰ ἔχουν πρόβλημα μαζί του, οὔτε ὅταν εἶναι μικρό, οὔτε ὅταν μεγαλώση.

Ὕστερα, ὅταν γεννηθῆ τὸ παιδί, πρέπει νὰ τὸ θηλάση, ὅσο πιὸ πολὺ μπορεῖ. Τὸ μητρικὸ γάλα δίνει ὑγεία στὰ παιδιά. Μὲ τὸν θηλασμὸ τὰ παιδιὰ δὲν θηλάζουν μόνο γάλα· θηλάζουν καὶ ἀγάπη, στοργή, παρηγοριά, ἀσφάλεια, καὶ ἀποκτοῦν ἔτσι δυνατὸ χαρακτήρα. 

 

Ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν μητέρα τὴν βοηθάει ὁ θηλασμός. Ὅταν οἱ μητέρες δὲν θηλάζουν τὰ παιδιά, δημιουργοῦνται ἀνωμαλίες στὸν ὀργανισμό τους ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσουν σὲ μαστεκτομές.

Παλιὰ μιὰ μητέρα μπορεῖ νὰ θήλαζε καὶ τὸ παιδὶ τῆς γειτόνισσας, ἂν δὲν εἶχε γάλα. Τώρα πολλὲς μητέρες βαριοῦνται νὰ θηλάσουν ἀκόμη καὶ τὰ δικά τους παιδιά. Ἡ μάνα ποὺ τεμπελιάζει καὶ δὲν θηλάζει τὸ παιδί, μεταδίδει τεμπελιὰ καὶ στὸ παιδί. 

 

Παλιὰ τὰ κουτιὰ μὲ τὸ συμπυκνωμένο γάλα εἶχαν ἀπ᾿ ἔξω μιὰ μάνα ποὺ κρατοῦσε στὴν ἀγκαλιά της ἕνα παιδάκι. Τώρα ἔχουν μιὰ μάνα ποὺ κρατάει κάτι λουλούδια! Δὲν θηλάζουν οἱ μάνες τὰ παιδιά, ὁπότε τὰ παιδιὰ μεγαλώνουν ἀπαρηγόρητα. 

 

Ποιός θὰ τοὺς δώση στοργὴ καὶ ἀγάπη; Τὸ κουτὶ μὲ τὸ γάλα τῆς ἀγελάδας; Θηλάζουν ἀπὸ τὸ «παγωμένο» μπουκάλι καὶ παγώνει ἡ καρδιά τους. Ὕστερα, ὅταν μεγαλώσουν, ζητοῦν παρηγοριὰ στὸ μπουκάλι, στὶς ταβέρνες. Πίνουν, γιὰ νὰ ξεχάσουν τὸ ἄγχος, καὶ γίνονται ἀλκοολικοί. 

 

Ἂν δὲν πάρουν στοργὴ τὰ παιδιά, δὲν θὰ ἔχουν νὰ δώσουν στοργή, καὶ πάει σχοινὶ-κορδόνι. Ἔρχονται μετὰ οἱ μανάδες: «Κάνε προσευχή, Πάτερ! Χάνω τὸ παιδί μου». 

 

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Δ' «Οἰκογενειακὴ ζωή»

  «Πᾶνος»