Συμπληρωματικὰ ἀναφέρεται ἐπίσης ἡ συμμετοχὴ τῶν Κυπρίων στοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους - 5 Ὀκτωβρίου 1912.
Καὶ στὸν πόλεμο αὐτὸ οἱ Κύπριοι προσέτρεξαν ἐθελοντικὰ νὰ καταταγοῦν στὸν ἑλληνικὸ στρατό. Ὑπολογίζεται ὅτι περίπου 4.000 Κύπριοι πολέμησαν δίπλα στοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς. Ἄνω τῶν 55 Κυπρίων σκοτώθηκαν ἀφοῦ ἡρωικὰ πολέμησαν καὶ ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ στὰ ἑλληνικὰ χώματα. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Δήμαρχος Λεμεσοῦ Χριστόδουλος Σῶζος, 40 ἐτῶν * ΠΠ, ὁ ὁποῖος ἡρωικὰ ἔπεσε στὸ Μπιζανὶ στὶς 6 Δεκεμβρίου 1912. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ὁ παπποῦς τοῦ Σώζου ἦταν ἀγωνιστὴς καπετάνιος τὸ 1821 ἀλλὰ καὶ ὁ πατέρας του συμμετεῖχε ἐνεργὰ στὴν κρητικὴ ἐπανάσταση 1866-1869.
Καὶ στὸν πόλεμο αὐτὸ οἱ Κύπριοι προσέτρεξαν ἐθελοντικὰ νὰ καταταγοῦν στὸν ἑλληνικὸ στρατό. Ὑπολογίζεται ὅτι περίπου 4.000 Κύπριοι πολέμησαν δίπλα στοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς. Ἄνω τῶν 55 Κυπρίων σκοτώθηκαν ἀφοῦ ἡρωικὰ πολέμησαν καὶ ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ στὰ ἑλληνικὰ χώματα. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ ὁ Δήμαρχος Λεμεσοῦ Χριστόδουλος Σῶζος, 40 ἐτῶν * ΠΠ, ὁ ὁποῖος ἡρωικὰ ἔπεσε στὸ Μπιζανὶ στὶς 6 Δεκεμβρίου 1912. Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ὁ παπποῦς τοῦ Σώζου ἦταν ἀγωνιστὴς καπετάνιος τὸ 1821 ἀλλὰ καὶ ὁ πατέρας του συμμετεῖχε ἐνεργὰ στὴν κρητικὴ ἐπανάσταση 1866-1869.
Ο ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΜΥΡΙΑΝΘΕΥΣ, Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΚΥΠΡΙΟΣ ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥ 12-13. ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΜΕ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΗΜΑ ΣΤΙΣ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΕΣ ΜΑΧΕΣ. ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΘΗΚΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ. ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ Στὴ ΚΥΠΡΟ ΕΞΕΛΕΓΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ.
Ἐπίσης ἀνάμεσα στὶς τάξεις τῶν Κυπρίων ἐθελοντῶν ὑπῆρχαν ἰατροί, δικηγόροι, καθηγητές, ἱεράρχες ὅπως ὁ Μακάριος Μυριανθεύς, ὁ Μητροπολίτης Κιτίου Μελέτιος, οἱ βουλευτὲς Εὐάγγελος Χατζηιωάννου, Εὐγένιος Ζήνων, Ἰωάννης Κυριακίδης, Νικόλαος Λανίτης, ὁ ἰατρὸς Ἰωάννης Πηγασίου ἀπὸ τὸν Καραβᾶ ποὺ ἡγεῖτο ἀποσπάσματος ἐθελοντῶν ἀπὸ τὸν Καραβᾶ, Μήτσος Χαριλάου, Χριστόφορος Ἀρσενίου, Στυλιανὸς Μωυσῆς, Χριστόδουλος Μωυσῆς, Λάμπρος Γεωργίου, Σοφοκλῆς Φιλίππου, Σ. Ρούκου κ.ἄ. Συνολικὰ 46, ἀκόμη καὶ ἀνήλικοι ὅπως ὁ 16χρονος μαθητὴς Μιχαὴλ Χατζηδημητρίου, ὁ φοιτητὴς Κωνσταντῖνος Κοιλανιώτης.
Ὁ Χριστόφορος Ἀρσενίου, προύχοντας τοῦ Καραβᾶ, ἦταν πάντα περήφανος γιὰ τὴ συμμετοχὴ τῶν παιδιῶν του στὸν ἑλληνικὸ στρατό. Ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά του ἔπεσε μαχόμενο στὴν ἡρωικὴ μάχη τῆς Τσουμάγιας.
Ὁ Κύπριος Προκόπης Γεωργιάδης ἔγραφε: «Οἱ Κύπριοι πάντα ἐκπληροῦσαν πιστὰ καὶ ἡρωικὰ τὸ καθῆκον τους.» Στὰ Δεκεμβριανὰ ὁ Γεωργιάδης τραυματίστηκε ἀπὸ σφαίρα καὶ πέθανε ἀργότερα. Τὰ δύο παιδιά του, ὁ Ροδίων καὶ Μιλτιάδης, ἀγωνίστηκαν ἡρωικὰ καὶ ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ στὰ ἱερὰ χώματα τῆς Ἑλλάδας. Ἡ ἀδελφὴ τους Εὐανθία ἔλαβε μέρος στὴν Ἐθνικὴ ἀντίσταση καὶ παρασημοφορήθηκε μὲ παράσημο ἀνδρείας.
Ὁ φοιτητὴς Κύπριος Πέτρος Χατζηαργυροῦ ἀπὸ τὴν Πάφο ποὺ ἔπεσε ἡρωικὰ στὴν Ἀετοράχη Ἠπείρου ἔγραφε στὸν ἀδελφό του: « Ἔχω καταταχθεῖ στὸν ἑλληνικὸ στρατὸ ὡς ἐθελοντής. Δὲν ἠδυνάμῃν ἀδελφέ μου νὰ κάθομαι ἐντὸς τῶν καφενείων τῶν Ἀθηνῶν καθ᾿ ἦν στιγμὴ ὁλόκληρος ἡ ἀγαπητὴ πατρὶς Ἑλλὰς κινητοποιεῖται κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδας καὶ καθ᾿ ἦν στιγμὴ χιλιάδες Κύπριοι πολεμοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς...»
Ὁ Ἰωάννης Τσαγγαρίδης, βετερᾶνος Κύπριος ἀπὸ τοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους καὶ τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ἡρωικὰ καὶ μὲ αὐτοθυσία ὡς διοικητὴς ἀποσπάσματος Κυπρίων ἐθελοντῶν ἔφθασε μέχρι τὸν Σαγγάριο.
Τὸ 1897 στὸν ἑλληνοτουρκικὸ πόλεμο ἡ ταξιαρχία τοῦ Συνταγματάρχη Σμολένσκυ μὲ ἑκατοντάδες Κύπριους συμμετεῖχε σὲ πολλὲς νικηφόρες μάχες.
Πολυάριθμοι Κύπριοι ἐθελοντὲς ἀπὸ τὴν Μεσαορία καὶ ἀπὸ ὅλη τὴν Κύπρο, πρόσφεραν τὶς ὑπηρεσίες τοὺς ἡρωικὰ στὸ Μακεδονικὸ μέτωπο (Μacedonian Mule Corps-MMC). Μακεδονικὸ Μέτωπο 1914-1918. 11193 Κύπριοι ἐθελοντὲς ὑπηρετοῦσαν στὸ σῶμα αὐτό. Ἄλλοι περὶ τὶς 2000 ἐθελοντὲς Κύπριοι ἦρθαν ἐθελοντικὰ ἀπὸ Κύπρο καὶ ἐνίσχυσαν τὰ σώματα τῶν ἀδελφῶν Ἑλλήνων Μακεδονομάχων. Οἱ Ἕλληνες Μακεδονομάχοι ὑποδέχθηκαν μὲ θέρμη τοὺς ἀδελφοὺς Κύπριους καὶ τοὺς προσφώνησαν ........« Κυπραίοι ἀδελφοί, ἄφοβοι καὶ ἡρωικοί, τὸ ἴδιο αἷμα ρέει στὶς φλέβες μας, ἂν χρειαστεῖ θὰ τὸ χύσουμε μαζὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Μακεδονία, γιὰ τὴν ἀδελφή μας Κύπρο....
Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Μακεδονία, ὁ Ἑλληνισμός σᾶς ὀφείλουν αἰώνια ἐθνικὴ εὐγνωμοσύνη, γιὰ τὴν αὐτοθυσία σας αὐτή....»
Ἑκατοντάδες Κύπριοι ἄφησαν τὴν τελεταία τους πνοὴ στὴ Β. Ἑλλάδα
Μερικὰ ὀνόματα ἐθελοντῶν Κυπρίων ποὺ διασώζονται μέχρι σήμερα:
Γεώργιος Παντελῆ Παρτοῦ, Γιαννάκης Διάκου Τζιηνή. Ὁ Στυλλῆς Παρβέρη παρασημοφορήθηκε κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα μὲ παράσημο ἀνδρείας. Ὁ Μιχαὴλ Β. Σπανοῦ, τοῦ ὁποίου σώζεται ἐπιστολή του, ποὺ περιγράφει τὶς γενναῖες νικηφόρες μάχες τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐθελοντῶν Κυπρίων, κατὰ τῶν Βουλγάρων, στὶς ὁποῖες συμμετεῖχε.
Μεταξὺ αὐτῶν καὶ τοῦ ξάδελφου τοῦ προπάππου τοῦ πατέρα μου, Ἀντώνη *Ἀντωνᾶ Ματθαίου, σύμφωνα μὲ ἀφήγηση τοῦ 92χρονου θείου μου ἀπὸ Βατυλή, Γεώργιου Ζαχαρίου (Ἀντωνᾶ-Βοσκοῦ), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τὴν 3η Μαϊου 1927 καὶ εἶναι μιὰ κινητὴ Κυπριακὴ Ἱστορικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια. Εἶναι δισέγγονος τοῦ προύχοντα Μάρκελλου, ποὺ ἀπαγχονίσθηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς μαζὶ μὲ ἄλλους Βατυλιώτες καὶ Μεσαορίτες.
Ὁ Χριστόφορος Ἀρσενίου, προύχοντας τοῦ Καραβᾶ, ἦταν πάντα περήφανος γιὰ τὴ συμμετοχὴ τῶν παιδιῶν του στὸν ἑλληνικὸ στρατό. Ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιά του ἔπεσε μαχόμενο στὴν ἡρωικὴ μάχη τῆς Τσουμάγιας.
Ὁ Κύπριος Προκόπης Γεωργιάδης ἔγραφε: «Οἱ Κύπριοι πάντα ἐκπληροῦσαν πιστὰ καὶ ἡρωικὰ τὸ καθῆκον τους.» Στὰ Δεκεμβριανὰ ὁ Γεωργιάδης τραυματίστηκε ἀπὸ σφαίρα καὶ πέθανε ἀργότερα. Τὰ δύο παιδιά του, ὁ Ροδίων καὶ Μιλτιάδης, ἀγωνίστηκαν ἡρωικὰ καὶ ἄφησαν τὴν τελευταία τους πνοὴ στὰ ἱερὰ χώματα τῆς Ἑλλάδας. Ἡ ἀδελφὴ τους Εὐανθία ἔλαβε μέρος στὴν Ἐθνικὴ ἀντίσταση καὶ παρασημοφορήθηκε μὲ παράσημο ἀνδρείας.
Ὁ φοιτητὴς Κύπριος Πέτρος Χατζηαργυροῦ ἀπὸ τὴν Πάφο ποὺ ἔπεσε ἡρωικὰ στὴν Ἀετοράχη Ἠπείρου ἔγραφε στὸν ἀδελφό του: « Ἔχω καταταχθεῖ στὸν ἑλληνικὸ στρατὸ ὡς ἐθελοντής. Δὲν ἠδυνάμῃν ἀδελφέ μου νὰ κάθομαι ἐντὸς τῶν καφενείων τῶν Ἀθηνῶν καθ᾿ ἦν στιγμὴ ὁλόκληρος ἡ ἀγαπητὴ πατρὶς Ἑλλὰς κινητοποιεῖται κατὰ τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδας καὶ καθ᾿ ἦν στιγμὴ χιλιάδες Κύπριοι πολεμοῦν μαζὶ μὲ τοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς...»
Ὁ Ἰωάννης Τσαγγαρίδης, βετερᾶνος Κύπριος ἀπὸ τοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους καὶ τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ἡρωικὰ καὶ μὲ αὐτοθυσία ὡς διοικητὴς ἀποσπάσματος Κυπρίων ἐθελοντῶν ἔφθασε μέχρι τὸν Σαγγάριο.
Τὸ 1897 στὸν ἑλληνοτουρκικὸ πόλεμο ἡ ταξιαρχία τοῦ Συνταγματάρχη Σμολένσκυ μὲ ἑκατοντάδες Κύπριους συμμετεῖχε σὲ πολλὲς νικηφόρες μάχες.
Πολυάριθμοι Κύπριοι ἐθελοντὲς ἀπὸ τὴν Μεσαορία καὶ ἀπὸ ὅλη τὴν Κύπρο, πρόσφεραν τὶς ὑπηρεσίες τοὺς ἡρωικὰ στὸ Μακεδονικὸ μέτωπο (Μacedonian Mule Corps-MMC). Μακεδονικὸ Μέτωπο 1914-1918. 11193 Κύπριοι ἐθελοντὲς ὑπηρετοῦσαν στὸ σῶμα αὐτό. Ἄλλοι περὶ τὶς 2000 ἐθελοντὲς Κύπριοι ἦρθαν ἐθελοντικὰ ἀπὸ Κύπρο καὶ ἐνίσχυσαν τὰ σώματα τῶν ἀδελφῶν Ἑλλήνων Μακεδονομάχων. Οἱ Ἕλληνες Μακεδονομάχοι ὑποδέχθηκαν μὲ θέρμη τοὺς ἀδελφοὺς Κύπριους καὶ τοὺς προσφώνησαν ........« Κυπραίοι ἀδελφοί, ἄφοβοι καὶ ἡρωικοί, τὸ ἴδιο αἷμα ρέει στὶς φλέβες μας, ἂν χρειαστεῖ θὰ τὸ χύσουμε μαζὶ γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν Μακεδονία, γιὰ τὴν ἀδελφή μας Κύπρο....
Ἡ Ἑλλάδα, ἡ Μακεδονία, ὁ Ἑλληνισμός σᾶς ὀφείλουν αἰώνια ἐθνικὴ εὐγνωμοσύνη, γιὰ τὴν αὐτοθυσία σας αὐτή....»
Ἑκατοντάδες Κύπριοι ἄφησαν τὴν τελεταία τους πνοὴ στὴ Β. Ἑλλάδα
Μερικὰ ὀνόματα ἐθελοντῶν Κυπρίων ποὺ διασώζονται μέχρι σήμερα:
Γεώργιος Παντελῆ Παρτοῦ, Γιαννάκης Διάκου Τζιηνή. Ὁ Στυλλῆς Παρβέρη παρασημοφορήθηκε κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα μὲ παράσημο ἀνδρείας. Ὁ Μιχαὴλ Β. Σπανοῦ, τοῦ ὁποίου σώζεται ἐπιστολή του, ποὺ περιγράφει τὶς γενναῖες νικηφόρες μάχες τῶν Ἑλλήνων καὶ ἐθελοντῶν Κυπρίων, κατὰ τῶν Βουλγάρων, στὶς ὁποῖες συμμετεῖχε.
Μεταξὺ αὐτῶν καὶ τοῦ ξάδελφου τοῦ προπάππου τοῦ πατέρα μου, Ἀντώνη *Ἀντωνᾶ Ματθαίου, σύμφωνα μὲ ἀφήγηση τοῦ 92χρονου θείου μου ἀπὸ Βατυλή, Γεώργιου Ζαχαρίου (Ἀντωνᾶ-Βοσκοῦ), ὁ ὁποῖος γεννήθηκε τὴν 3η Μαϊου 1927 καὶ εἶναι μιὰ κινητὴ Κυπριακὴ Ἱστορικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια. Εἶναι δισέγγονος τοῦ προύχοντα Μάρκελλου, ποὺ ἀπαγχονίσθηκε ἀπὸ τοὺς Ὀθωμανοὺς μαζὶ μὲ ἄλλους Βατυλιώτες καὶ Μεσαορίτες.
Ὁ μικρότερος ἐθελοντὴς 15χρονος, ἡρωικὸς Ἕλληνας Κύπριος, Μακεδονομάχος, Βαλκανιομάχος καὶ πολεμιστὴς τοῦ ΑΠΠ. Κύπρος Ἰωάννου (Κυπρὴς Βοσκοῦ)
Σημειώνεται ὅτι ὁ μικρότερος Μακεδονομάχος καὶ Βαλκανιομάχος ἦταν ὁ Κύπριος Κύπρος Ἰωάννου (Κυπρὴς Βοσκοῦ) καὶ ὁ μεγαλύτερος ὁ διάσημος ἡρωικὸς Κύπριος καπετάνιος, ὁ Γεώργιος Ἀργυρίου Κυπραῖος ἢ Καπετὰν Γιώργης καὶ ἄλλοι ἑκατοντάδες Κύπριοι.
Ὁ Λεβεντοκαπετάνιος ἡρωικὸς Ἕλληνας Κύπριος Μακεδονομάχος, Βαλκανιομάχος. ΑΠΠ, Γεώργιος Ἀργυρίου - Καπετὰν Γιώργης.
Ὁ Καπετὰν Γιώργης σὲ μεγάλη ἡλικία στὴν ἐκπομπὴ τοῦ Φρέντυ Γερμανοῦ. Μέχρι τα βαθειά του γεράματα διατηροῦσε τὴν Κυπριακὴ λεβεντιὰ καὶ παλληκαριά.
Τὴν Κυπριακὴ ἱστορία μας πρέπει νὰ γνωρίσουμε εἶναι ἐπική.
Καὶ οἱ δύο μαζὶ μὲ ἑκατοντάδες ἄλλους ἐθελοντὲς Ἕλληνες Κυπρίους τιμήθηκαν καὶ παρασημοφορήθηκαν γιὰ τὸν ἡρωισμὸ καὶ τὴν αὐτοθυσία τους γιὰ τὴν συμμετοχή τους στὸν Μακεδονικὸ ἀγῶνα, στὰ Βαλκάνια, τὸ ΑΠΠ στὶς περιοχὲς τῶν Δαρδανελλίων καὶ Καλλίπολις ὅπου ἔγιναν οἱ σκληρότερες μάχες.
Καὶ τὸ πλέον ἔνδοξο καὶ τιμητικό. Αὐτὰ τὰ ἡρωικὰ παλληκάρια, ποὺ ἡ πατρίδα τους σκλαβωμένη ἦταν, ἐθελοντικὰ στὰ Ἑλληνικὰ χώματα ἦρθαν γιὰ νὰ γίνουν ἀπελευθερωτές! Εἶναι συγκινητικὸ καὶ ἐπικὰ ἀνεπανάληπτο.
Ποτέ τους δὲν δέχτηκαν χρηματικὲς ἀμοιβές... ΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ Ὁ ΑΓΩΝ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ...ΠΑΜΠΤΩΧΟΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Σημειώνεται μεταξὺ ὅτι τὴν δεκαετία 1910 ἀρκετοὶ Κύπριοι *Δάσκαλοι ἐργάστηκαν ἐθελοντικὰ σὲ σχολεῖα τῆς Κεντρικῆς καὶ Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, Χαλκιδικῆς, Φλώρινας καὶ ἄλλες παραμεθόριες περιοχές, κατόπιν προτροπῆς τοῦ ἀείμνηστου Μητροπολίτη Ἀθηνῶν Μελετίου Μεταξάκη, ὁ ὁποῖος εἶχε ἱδρύσει καὶ τὸ Ἱεροδιδασκαλειο Λάρνακας.
Καὶ τὸ πλέον ἔνδοξο καὶ τιμητικό. Αὐτὰ τὰ ἡρωικὰ παλληκάρια, ποὺ ἡ πατρίδα τους σκλαβωμένη ἦταν, ἐθελοντικὰ στὰ Ἑλληνικὰ χώματα ἦρθαν γιὰ νὰ γίνουν ἀπελευθερωτές! Εἶναι συγκινητικὸ καὶ ἐπικὰ ἀνεπανάληπτο.
Ποτέ τους δὲν δέχτηκαν χρηματικὲς ἀμοιβές... ΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ Ὁ ΑΓΩΝ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ...ΠΑΜΠΤΩΧΟΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Σημειώνεται μεταξὺ ὅτι τὴν δεκαετία 1910 ἀρκετοὶ Κύπριοι *Δάσκαλοι ἐργάστηκαν ἐθελοντικὰ σὲ σχολεῖα τῆς Κεντρικῆς καὶ Ἀνατολικῆς Μακεδονίας, Χαλκιδικῆς, Φλώρινας καὶ ἄλλες παραμεθόριες περιοχές, κατόπιν προτροπῆς τοῦ ἀείμνηστου Μητροπολίτη Ἀθηνῶν Μελετίου Μεταξάκη, ὁ ὁποῖος εἶχε ἱδρύσει καὶ τὸ Ἱεροδιδασκαλειο Λάρνακας.
9 Ἰουλίου 1821 -Μιὰ μαύρη μέρα γιὰ τὸν Ἑλληνισμό... ΘΥΣΙΑ ΥΠΕΡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Τὸ ποίημα «Ἡ 9η Ἰουλίου τοῦ 1821 ἐν Λευκωσίᾳ Κύπρου» θεωρεῖται ἕνα ἀπὸ τὰ σημαντικότερα ποιήματα τῆς Κυπριακῆς ποίησης λογοτεχνίας καὶ τὸ ὁποῖο ἀνήκει στὸν Κύπριο ποιητὴ Βασίλη Μιχαηλίδη.
Τὸ ποίημα ἔχει ὡς κύριο θέμα τὸν ἀπαγχονισμὸ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανοῦ καὶ τῶν ὑπολοίπων Ἱεραρχῶν, προυχόντων καὶ ἀμάχων, ποὺ ἔγινε τὴν 9η Ἰουλίου τοῦ 1821 ἀπὸ τοὺς Τούρκους.
Τὸ ποίημα διδάσκεται εὐρέως στὰ σχολεῖα τῆς Κύπρου. Πρόκειται γιὰ ἕνα ἄρτια δομημένο λογοτεχνικὸ δημιούργημα, γραμμένο στὴν τοπολαλιὰ τοῦ νησιοῦ. Τὸ ποίημα χωρίζεται σὲ 24 ραψωδίες καὶ ἔχει 560 δεκαπεντασύλλαβους στίχους.
Ἀποσπάσματα.
«Ἀντὰν ἀρτζιέψαν οἱ κρυφοὶ ἀνέμοι τζι ἐφυσοῦσαν
τζι ἀρκίνησεν εἰς τὴν Τουρτζιὰν νὰ κρυφοσυνεφκιάζη
τζιαὶ ποὺ τὲς τέσσερεις μερκὲς τὰ νέφη ἐκουβαλοῦσαν,
τζι ἀρκίνησεν εἰς τὴν Τουρτζιὰν νὰ κρυφοσυνεφκιάζη
τζιαὶ ποὺ τὲς τέσσερεις μερκὲς τὰ νέφη ἐκουβαλοῦσαν,
ὥστι νὰ κάμουν τὸν τζιαιρὸν ν᾿ ἀρτζιεύκη νὰ στοιβάζῃ,
εἴσιεν σγιὰν εἶχαν οὔλοι τους τζὶ ἡ Τζιύπρου τὸ κρυφόν της
μέσ᾿ στοὺς ἀνέμους τοὺς κρυφοὺς εἴσιεν τὸ μερτικόν της.
εἴσιεν σγιὰν εἶχαν οὔλοι τους τζὶ ἡ Τζιύπρου τὸ κρυφόν της
μέσ᾿ στοὺς ἀνέμους τοὺς κρυφοὺς εἴσιεν τὸ μερτικόν της.
τζὶ ἀντὰν ἐφάνῃν ἡ στραπὴ εἰς τοῦ Μοριᾶ τὰ μέρη
τζὶ ἐξάπλωσεν τζὶ ἀκούστηκεν παντοῦ ἡ πουμπουρκά της,
τζὶ οὔλλα ξηλαμπρατζιήσασιν τζιαὶ θάλασσα τζιαὶ ξέρῃ
εἴσιεν σγιὰν εἶχαν οὔλοι τους τζὶ ἡ Τζιύπρου τὰ κακά της.
τζὶ ἐξάπλωσεν τζὶ ἀκούστηκεν παντοῦ ἡ πουμπουρκά της,
τζὶ οὔλλα ξηλαμπρατζιήσασιν τζιαὶ θάλασσα τζιαὶ ξέρῃ
εἴσιεν σγιὰν εἶχαν οὔλοι τους τζὶ ἡ Τζιύπρου τὰ κακά της.
Ἡ Ρωμιοσύνη ( τῆς Κύπρου) ἐν φυλῇ συνότζιαιρη τοῦ κόσμου,
κανένας δὲν ἐβρέθηκεν γιὰ νὰ τὴν ἰ-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την ποὺ τὰ ‘ψη ὁ Θεός μου.
Ἡ Ρωμιοσύνη ἐν νὰ χαθῇ, ὄντας ὁ κόσμος λείψει!
κανένας δὲν ἐβρέθηκεν γιὰ νὰ τὴν ἰ-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την ποὺ τὰ ‘ψη ὁ Θεός μου.
Ἡ Ρωμιοσύνη ἐν νὰ χαθῇ, ὄντας ὁ κόσμος λείψει!
Σφάξε μας οὔλους κι ἂς γενεῖ τὸ γαίμαν μας αυλάκιν,
κάμε τὸν κόσμον μακελλειὸν καὶ τοὺς Ρωμιοὺς τραούλλια,
κάμε τὸν κόσμον μακελλειὸν καὶ τοὺς Ρωμιοὺς τραούλλια,
ἀμμὰ ξερε πὼς ἴλαντρον ὄντας κοπεῖ καβάκιν
τριγύρου τοῦ πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
τριγύρου τοῦ πετάσσουνται τρακόσια παραπούλια.
Τό 'νιν ἀντὰν νὰ τρώ' τὴν γῆν, τρώει τὴν γῆν θαρκέται,
μὰ πάντα κεῖνον τρώεται καὶ κεῖνον καταλυέται.
Μὲν μάχεσαι τὴν θάλασσαν νά τὴν-ἰ 'ξηντιλήσεις·
ἄδικα λόγια μὲν χάνεις κι ἀρκεῖς εἰς τὴν δουλειάν σου.
Τὸν ἥλιον μὲ φύσημαν μπορεῖς νά τὸν-ἰ σβήσεις;
μὰ πάντα κεῖνον τρώεται καὶ κεῖνον καταλυέται.
Μὲν μάχεσαι τὴν θάλασσαν νά τὴν-ἰ 'ξηντιλήσεις·
ἄδικα λόγια μὲν χάνεις κι ἀρκεῖς εἰς τὴν δουλειάν σου.
Τὸν ἥλιον μὲ φύσημαν μπορεῖς νά τὸν-ἰ σβήσεις;
Σκοτῶστε μας καὶ γράψετε κ᾿ ἐμᾶς τὸν σκοτωμόν μας.
Μὰ τοῦτοι οὔλ᾿ οἱ σκοτωμοὶ ἔν᾿ οὔλοι γιὰ κακὸν σας·
ἐσεῖς θαρκέστ᾿ ἀννοίετε τὸ μνήμαν τὸ δικόν μας,
κ᾿ ἐν τὸ πεισκάζετε πὼς ἔν᾿ τὸ μνήμαν τὸ δικόν σας.
Σκοτῶστε ὅσους θέλετε, ἀμμ᾿ ἂν νὰ σᾶς-ἰ βλάψει·
τὸ γαίμαν ποὺ χονώννετε ᾿πού μας τοὺς δεσποτάες
ὲν λάϊν εἰς τὴν λαμπρακιὰν π᾿ ἀφταίννει νὰ σᾶς κάψει.
Ποὺ τὴν πελλάραν τους τραβοῦν καὶ τοῦτοι κ᾿ ἡ φυλή τους
κι ἀκόμα ἔν᾿ νὰ πάθουσιν μὲ τούν᾿ τὸν νοῦν περίτου.
Κανέναν φόοον δὲν ἔχουν ποττὲ οἱ Κυπριώτες!
Μὰ τοῦτοι οὔλ᾿ οἱ σκοτωμοὶ ἔν᾿ οὔλοι γιὰ κακὸν σας·
ἐσεῖς θαρκέστ᾿ ἀννοίετε τὸ μνήμαν τὸ δικόν μας,
κ᾿ ἐν τὸ πεισκάζετε πὼς ἔν᾿ τὸ μνήμαν τὸ δικόν σας.
Σκοτῶστε ὅσους θέλετε, ἀμμ᾿ ἂν νὰ σᾶς-ἰ βλάψει·
τὸ γαίμαν ποὺ χονώννετε ᾿πού μας τοὺς δεσποτάες
ὲν λάϊν εἰς τὴν λαμπρακιὰν π᾿ ἀφταίννει νὰ σᾶς κάψει.
Ποὺ τὴν πελλάραν τους τραβοῦν καὶ τοῦτοι κ᾿ ἡ φυλή τους
κι ἀκόμα ἔν᾿ νὰ πάθουσιν μὲ τούν᾿ τὸν νοῦν περίτου.
Κανέναν φόοον δὲν ἔχουν ποττὲ οἱ Κυπριώτες!
«Θεέ, ποὺ νάκραν δὲν ἔχεις ποττὲ στὴν καλωσύνην, λυπήθου μας καὶ δῶσε πκιὸν χαρὰν στὴν Ρωμιοσύνη...
Συμπληρωματικὴ ἀνακεφαλαίωση: «ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.»
Ἀποσπάσματα:
Κολοκοτρώνης: «Ὁ πρῶτος νεκρὸς στὴν κατάληψη τῆς Τριπολιτσὰς ἦταν ὁ Κύπριος. Εἴχαμε ἀκόμη νεκροὺς Κύπριους, στὸ Μεσολόγγι... παντοῦ, σὲ ὅλα τὰ πεδία τῶν μαχῶν. Μάλιστα στὴ μάχη τῆς Ἀθήνας τὸ 1827, εἶχαν πέσει νεκροὶ πάνω ἀπὸ 130 Κύπριοι».
Ἡ φάλαγγα τῶν Κυπρίων πολέμησε ἡρωικὰ σὲ ὅλες τὶς μάχες καὶ εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ρήση τοῦ Στρατηγοῦ Χατζηπέτρου γιὰ τὰ παράσημα ποὺ φοροῦσε «Μοῦ τά ᾿δωκε ὁ ἡρωισμὸς καὶ ἡ παλληκαριὰ τῶν Κυπρίων φαλαγγιτῶν».
Μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Λευκωσιάτη Φιλικὸ Ἰωάννη Καρατζᾶ, ἑκατοντάδες Κύπριοι ἐθελοντικὰ (Ἱερὸς Λόχος) μὲ ἀπαράμιλλο ἡρωισμὸ πολέμησαν δίπλα στοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς, κατὰ τῶν Τούρκων κατακτητῶν. Τὸ λάβαρα τῶν Κυπρίων, ἕνα ἄσπρο πανὶ μὲ γαλάζιο σταυρὸ στὴ μέση, ἔγραφε «Σημαία Ἑλληνικὴ Πατρὶς Κύπρου». Ἡ ἱστορικὴ σημαία βρίσκεται σήμερα στὸ Ἐθνικὸ Ἱστορικὸ Μουσεῖο τῶν Ἀθηνῶν.
Ἡ φάλαγγα τῶν Κυπρίων πολέμησε ἡρωικὰ σὲ ὅλες τὶς μάχες καὶ εἶναι χαρακτηριστικὴ ἡ ρήση τοῦ Στρατηγοῦ Χατζηπέτρου γιὰ τὰ παράσημα ποὺ φοροῦσε «Μοῦ τά ᾿δωκε ὁ ἡρωισμὸς καὶ ἡ παλληκαριὰ τῶν Κυπρίων φαλαγγιτῶν».
Μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Λευκωσιάτη Φιλικὸ Ἰωάννη Καρατζᾶ, ἑκατοντάδες Κύπριοι ἐθελοντικὰ (Ἱερὸς Λόχος) μὲ ἀπαράμιλλο ἡρωισμὸ πολέμησαν δίπλα στοὺς Ἕλληνες ἀδελφούς, κατὰ τῶν Τούρκων κατακτητῶν. Τὸ λάβαρα τῶν Κυπρίων, ἕνα ἄσπρο πανὶ μὲ γαλάζιο σταυρὸ στὴ μέση, ἔγραφε «Σημαία Ἑλληνικὴ Πατρὶς Κύπρου». Ἡ ἱστορικὴ σημαία βρίσκεται σήμερα στὸ Ἐθνικὸ Ἱστορικὸ Μουσεῖο τῶν Ἀθηνῶν.
Ἕνα ἀπὸ τὰ πρωτοπαλλήκαρα τοῦ Στρατηγοῦ Μακρυγιάννη ἦταν Κύπριος. Μὲ τὶς ἡρωικὲς ἐνέργειές του, ἔσωσε τοὺς 1189 πολιορκημένους τοῦ Νεοκάστρου, ὅταν ἐθελοντικὰ πέρασε κολυμπῶντας τὶς τουρκικὲς γραμμὲς καὶ πῆγε σὲ ἀγγλικὴ φρεγάτα γιὰ νὰ ζητήσει βοήθεια. Ὁ ἀγωνιστὴς αὐτὸς πληγώθηκε βαριὰ τὸ 1825 στὴ μάχη τῶν Μύλων τοῦ Ἄργους. Παρὰ τὸν βαρὺ τραυματισμό του, πολέμησε μέχρι τὸ τέλος τῆς μάχης. Γράφει ὁ Μακρυγιάννης τότε «Ἐκεῖ ποὺ ριχτήκαμε μὲ τὸ γιουρούσι μου ἐπληγώθῃ βαρέως καὶ ὕστερα πέθανε ὁ καλὸς καὶ γενναῖος Κυπραῖος».
Γράφει ὁ Ὑψηλάντης στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κυπριανό: « Μακαριώτατε καὶ φιλογενέστατε Δέσποτα. Ὁ φιλογενέστατος κύριος Δημήτριος Ίπατρος μὲ ἐβεβαίωσε περὶ τῆς γενναίας συνεισφορᾶς σας....» Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Θεόφιλος Θησεύς, ἀρχηγὸς Κυπρίων ἐθελοντῶν, μαζὶ μὲ τὸν ἀδελφό του Ἀρχιστράτηγο Νικόλαο, διακρίθηκαν σὲ σκληρὲς νικηφόρες μάχες κατὰ τῶν Τούρκων μὲ ὑψηλὸ τίμημα ἀπὸ νεκροὺς Κύπριους. Ὁ Κολοκοτρώνης λέει γιὰ τὸν Νικόλαο: «Ὁ Νικόλαος, ἕνας ἐκ τῶν προθύμων καὶ εἰλικρινῶν συναγωνιστῶν κατὰ τὸν ὑπὲρ ἀνεξαρτησίας ἀγῶνα». Τὸ 1822 ὁ Νικόλαος διακρίθηκε στὶς μάχες τῆς Δράμας καὶ ἀλλοῦ. Ὅπου τὸν χρειαζόταν ἡ πατρίδα. Ὁ Νικόλαος ἦταν ἀνιδιοτελὴς ἀγωνιστὴς καὶ ποτὲ δὲν ἀνακατεύθηκε στὶς διχόνοιες μας. Τὸ σῶμα τῶν ἐθελοντῶν Κυπρίων ποὺ ἡγεῖτο τὸ αὐτοσυντηρούσε ἀπὸ χρήματα ἐράνων ποὺ γίνονταν στὴν Κύπρο. Ὁ Κολοκοτρώνης λέει γιὰ τὸν Κύπριο Νικόλα Θησέα... « Ὁ Νικόλαος ἕνας ἐκ τῶν προθύμων καὶ εἰλικρινῶν συναγωνιστῶν...διακρίθηκε σὲ ὅλες τὶς μάχες...» κ.ά.π.
Καὶ τὸ πλέον ἔνδοξο καὶ τιμητικό. Αὐτὰ τὰ ἡρωικὰ παλληκάρια, ποὺ ἡ πατρίδα τους σκλαβωμένη ἦταν, ἐθελοντικὰ στὰ Ἑλληνικὰ χώματα ἦρθαν γιὰ νὰ γίνουν ἀπελευθερωτές!
Εἶναι συγκινητικὸ καὶ ἐπικὰ ἀνεπανάληπτο.
Ποτέ τους δὲν δέχτηκαν χρηματικὲς ἀμοιβές... ΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ Ὁ ΑΓΩΝ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ...ΠΑΜΠΤΩΧΟΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.
Τὰ ὀνόματα τῶν Ἑλλήνων Κυπρίων ἐθελοντῶν ποὺ συμμετεῖχαν σὲ ὅλους τοὺς ἐθνικοὺς ἀγῶνες τῆς Ἑλλάδας καὶ τῶν ἡρωϊκῶς πεσόντων, ἀνέρχονται σὲ χιλιάδες. Ἀρκετά, ὅσα διασώθηκαν, ὑπάρχουν στὸ ἀρχεῖο τοῦ πολεμικοῦ Μουσείου (1821, Βαλκανικοὶ Πόλεμοι, Μακεδονικὸς ἀγῶνα, Κρητικὴ ἐπανάσταση, Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία, ΒΠΠ κ.ὰ).... Αἰωνία τους ἡ μνήμη.
Τιμὴ καὶ δόξα συνοδεύει του Ἕλληνες Κύπριους ἐθελοντές, ποὺ μὲ αὐτοθυσία καὶ ἡρωισμὸ συμμετεῖχαν καὶ ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἔχυσαν τὸ αἷμα σὲ Ἑλληνικὴ γῆ, σ᾿ ὅλους τοὺς ἐθνικοὺς ἀγῶνες τῆς Ἑλλάδας, χωρὶς ποτὲ νὰ ζητήσουν ἐπιβράβευση, ἢ ἀντίδωρο. Ἠθικὴ τιμητικὴ ἀναγνώριση μόνο ἤθελαν καὶ ΕΝΩΣΗ μὲ τὴν μητέρα πατρίδα Ἑλλάδα....
( Παρένθεση)
Καὶ ἐπ᾿ εὐκαιρία θὰ ἤθελα νὰ εὐχηθῶ, γιὰ αὐτὸ τὸ ἀκριτικὸ Ἑλληνικὸ νησί, ἀναπόσπαστο σιαμαίο κομμάτι τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ποὺ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἔρημο καὶ μόνο ἀγωνίζεται, γιὰ νὰ παραμείνει ΕΛΛΗΝΙΚΟ καὶ συμμετεῖχε σὲ ὅλους ἀνεξαιρέτως τοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ τῆς μητέρας πατρίδας..., νὰ μὴν «ξεχασθεῖ» ἀπὸ τὴν Ἐπιτροπὴ τῶν ἑορτασμῶν τῶν 200 χρόνων τοῦ Ἔπους τοῦ 1821.......... Ἄν κάποιοι ἀνατρέξουν στὰ ἀρχεῖα τοῦ πολεμικοῦ μουσείου, θὰ ἀνακαλύψουν ἀρκετοὺς τόμους περὶ Ἐθνικῶν προσφορῶν τῆς Κύπρου πρὸς τὸν ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ.... ΙΔΩΜΕΝ.... Ἔγραφε καὶ λαλοῦσε o νομπελίστας Γ. Σεφέρης, γιὰ τοὺς Κυπρίους Ἕλληνες:
«Ἡ Κύπρος πλάτυνε τὸ αἴσθημα μου ποὺ εἶχα γιὰ τὴν Ἑλλάδα... Κάποτε λέω ὅτι μὲ πῆρε ψυχοπαίδι της. ... Τὸν ἔχω ἀγαπήσει αὐτὸ τὸν τόπο. Ἴσως γιατί βρίσκω ἐκεῖ πράγματα παλιά, ποὺ ζοῦν ἀκόμα, ἐνῶ ἔχουν χαθεῖ στὴν ἄλλη Ἑλλάδα..... Ἴσως γιατί αἰσθάνομαι πὼς αὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ὅλη μας τὴν ἀγάπη καὶ ὅλη μας τὴν συμπαράσταση.... Ἕνας πιστὸς λαὸς πεισματάρικα καὶ ἤπια σταθερός.... Ὑπάρχουν σὲ μιὰ γωνιὰ 400 χιλιάδες ψυχὲς ἀπὸ τὴν καλύτερη, τὴν πιὸ ἀτόφια Ρωμιοσύνη ποὺ προσπαθοῦν νὰ τὶς ἀποκόψουν ἀπὸ τὶς πραγματικὲς τοὺς ρίζες...»
«Ἡ Κύπρος πλάτυνε τὸ αἴσθημα μου ποὺ εἶχα γιὰ τὴν Ἑλλάδα... Κάποτε λέω ὅτι μὲ πῆρε ψυχοπαίδι της. ... Τὸν ἔχω ἀγαπήσει αὐτὸ τὸν τόπο. Ἴσως γιατί βρίσκω ἐκεῖ πράγματα παλιά, ποὺ ζοῦν ἀκόμα, ἐνῶ ἔχουν χαθεῖ στὴν ἄλλη Ἑλλάδα..... Ἴσως γιατί αἰσθάνομαι πὼς αὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ὅλη μας τὴν ἀγάπη καὶ ὅλη μας τὴν συμπαράσταση.... Ἕνας πιστὸς λαὸς πεισματάρικα καὶ ἤπια σταθερός.... Ὑπάρχουν σὲ μιὰ γωνιὰ 400 χιλιάδες ψυχὲς ἀπὸ τὴν καλύτερη, τὴν πιὸ ἀτόφια Ρωμιοσύνη ποὺ προσπαθοῦν νὰ τὶς ἀποκόψουν ἀπὸ τὶς πραγματικὲς τοὺς ρίζες...»
Λόγια ἀνεπανάληπτης ἀλήθειας..., λόγια προφητικὰ γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Κύπρο.....
Ὁ ἐπίσης νομπελίστας Ὀδυσσέας Ἐλύτης, πολλοὺς μῆνες καθόταν στὴν θαλασσοφίλητη ἥσυχη Κύπρο καὶ ἔγραφε.
Ἔλεγε γιὰ τὴν Κύπρο: «Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἕνα θαῦμα (γιὰ τὴν Κύπρο). Νὰ δυναμώνεις καὶ νὰ ἀντρειεύσαι τότε ἀκριβῶς ποὺ κινδυνεύεις νὰ χάσεις αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾷς, ὅμως νὰ ξέρεις πὼς εἶναι δικά σου, κατάδικά σου. Καὶ νὰ δίνεις τὴν χροιὰ τοῦ ἀκατάλυτου καὶ τοῦ αἰώνιου... Διατηρήθηκαν ( Οἱ Ἕλληνες Κύπριοι) μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ στὰ Δημοτικὰ τραγούδια. Τὸ παρατηροῦμε αὐτὸ ἐντελῶς ἰδιαίτερα στὴ Κύπρο....»
«Καὶ νὰ γιατί μοῦ ἔδωσε τόση ἱκανοποίηση ἡ συμβίωση μου μὲ τὴν πραγματικότητα τῆς Κύπρου. Γιατί βρῆκα τὰ «ἀνάλογα» τῆς γλώσσας αὐτῆς, ἔξω ἀπὸ κάθε ἱστορικὴ καὶ πολιτικὴ σκοπιμότητα, σ᾿ αὐτὴ τὴν «μνήμη» ποὺ τὴν κουβαλᾶτε καὶ τὴν ἐξωτερικεύεται ὅλοι σας καὶ ποὺ εἶναι μαρτυρία ἑνὸς ἀνεπανάληπτου πολιτισμοῦ.»
Ὁ ἐπίσης νομπελίστας Ὀδυσσέας Ἐλύτης, πολλοὺς μῆνες καθόταν στὴν θαλασσοφίλητη ἥσυχη Κύπρο καὶ ἔγραφε.
Ἔλεγε γιὰ τὴν Κύπρο: «Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἕνα θαῦμα (γιὰ τὴν Κύπρο). Νὰ δυναμώνεις καὶ νὰ ἀντρειεύσαι τότε ἀκριβῶς ποὺ κινδυνεύεις νὰ χάσεις αὐτὰ ποὺ ἀγαπᾷς, ὅμως νὰ ξέρεις πὼς εἶναι δικά σου, κατάδικά σου. Καὶ νὰ δίνεις τὴν χροιὰ τοῦ ἀκατάλυτου καὶ τοῦ αἰώνιου... Διατηρήθηκαν ( Οἱ Ἕλληνες Κύπριοι) μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ στὰ Δημοτικὰ τραγούδια. Τὸ παρατηροῦμε αὐτὸ ἐντελῶς ἰδιαίτερα στὴ Κύπρο....»
«Καὶ νὰ γιατί μοῦ ἔδωσε τόση ἱκανοποίηση ἡ συμβίωση μου μὲ τὴν πραγματικότητα τῆς Κύπρου. Γιατί βρῆκα τὰ «ἀνάλογα» τῆς γλώσσας αὐτῆς, ἔξω ἀπὸ κάθε ἱστορικὴ καὶ πολιτικὴ σκοπιμότητα, σ᾿ αὐτὴ τὴν «μνήμη» ποὺ τὴν κουβαλᾶτε καὶ τὴν ἐξωτερικεύεται ὅλοι σας καὶ ποὺ εἶναι μαρτυρία ἑνὸς ἀνεπανάληπτου πολιτισμοῦ.»
«Ἡ Κύπρος μὲ ἐντυπωσίασε καὶ μοῦ ἔδωσε μιὰ βαθιὰ ἱκανοποίηση, θὰ ἔλεγα μιὰν ἐπαλήθευση τῆς ταυτότητας μου σὰν μέλους μιᾶς κοινότητας ποὺ σὰν Γένος ἐπέτυχε πάντα!»
Ἴδε: Ὁ μέγας ἐθνικὸς ρόλος τῶν τιμηθέντων ΕΛΛΗΝΩΝ μὲ Νόμπελ...
Τέλος ἐπαναλαμβάνω: Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας ἔθεσε τὰ ὅρια τοῦ ἑλληνικοῦ ἐθνικοῦ κράτους συμπεριλαμβάνοντας τὴν Κύπρο, ὄχι μόνο γιατί ἦταν γόνος Κυπρίας μάνας, ἀλλὰ γιατί οἱ Ἕλληνες τῆς Κύπρου συμμετεῖχαν ἐνεργὰ τὸ 1821 στὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, συνεχίζοντας τὴν πνευματικὴ παράδοση τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Κύπρου τῶν 3000 ἐτῶν ἑλληνικῆς ἱστορίας.
«Τὰ ὅρια ταῦτα ἀπὸ τοῦ 1821 καθορίζονται ὑπὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχυθέντος εἰς τὰ σφαγεῖα τῶν Κυδωνιῶν, τῶν Ψαρῶν, τῆς Χίου, τῆς Κρήτης, τῆς Ρόδου καὶ τῆς Κύπρου......».
Γιὰ τὴν πολύπαθη Ἑλληνικὴ Κύπρο....ΦΕΥ! Κοντεύουν 200 χρόνια ἀπὸ τὶς δηλώσεις τοῦ Καποδίστρια......
Ὁ κόσμος σκηνή, ὁ βίος πάροδος. Ἦλθες, εἶδες, ἀπῆλθες.
(Δικό μου .....Καὶ οὐδὲν γέγονε.)
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Ἀρχαῖος Ἕλληνας φιλόσοφος
Τὸ ἀντίδωρο. Τοῦ Ἀντώνη Αντωνά.
(Δικό μου .....Καὶ οὐδὲν γέγονε.)
Δημόκριτος, 470-370 π.Χ., Ἀρχαῖος Ἕλληνας φιλόσοφος
Τὸ ἀντίδωρο. Τοῦ Ἀντώνη Αντωνά.
Ἀντὶ γιὰ τὴν βοήθεια τὴν ἐπιθανάτια/ μὲ τὰ λιγοστά, τὰ ψίχουλα σὲ μιὰ φούχτα/ ἡ Κύπρος θε νάχε λάβει ἀπὸ τὴν «μάνα» της,/ τοὺς εἰσβολεῖς βαρβάρους γιὰ νὰ διώξει,/ «εὐλογημένα» μεταθανάτια μαῦρα κόλλυβα,/ ἔλαβε καὶ χολὴ σὲ μιὰ μικρὴ πήλινη κούπα...
Μὲ πόνο ψυχῆς καὶ ἀπογοήτευσης,/ μετὰ τὴν ἐγκατάλειψη, τὸν ὄλεθρο,/ ἀπ᾿ ἄρτον εὐλογημένο τῆς/ κατεχόμενης Οὐρανίας Καρπασίας,/ θεῖο ἀντίδωρο ἀπ᾿ τὸ σῶμα,/ τῶν νεκρῶν ἡρώων μας παλληκαριῶν,/ δεῦτε λάβετε...
Τοῦτο ἐστὶ τὸ σῶμα τους...
Θεῖα κοινωνία ἀπ᾿ τὸ αἷμα τους,/ ἀπὸ οἶνο εὐλογημένο,/ τὴν ἠδύποτη κουμανταρία,/ σὲ ἅγιο πήλινο δισκοπότηρο,/ μὲ τ᾿ ἀντίδωρο στὴ «μάνα» ἀντιδωρήσαμε...
Τοῦτο ἐστὶ τὸ αἷμα τους.....
Θεῖα κοινωνία καὶ ἀντίδωρο,/ θυσίας καὶ ἀθανασίας./ στὴν πήλινη, φτωχικὴ κούπα,/ Τοῦτο ἐστὶ τὸ σῶμα τους!/ Τοῦτο ἐστὶ τὸ αἷμα τους!/ Καὶ χαραγμένα ἔγραφε,/ «Μέα Κούλπα...»
Ὑστάτη Ἱκεσία, ἡ Ἐσταυρωμένη Περήφανη Ἑλληνικὴ Κύπρος ἀναπέμπει «Ἀπελθέτω τὸ πικρὸν ποτήριον τοῦτο...» καὶ πάλι...! Ἄς ἀπευχηθοῦμε γιὰ τὴν Ἑλληνική μας Κύπρο, ὅτι δὲν θὰ τῆς προσφερθεῖ, γιὰ ἀκόμη μιὰ φορὰ ἀντὶ τοῦ μάννα χολή....!
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ. www.ledrastory.com
Μὲ πόνο ψυχῆς καὶ ἀπογοήτευσης,/ μετὰ τὴν ἐγκατάλειψη, τὸν ὄλεθρο,/ ἀπ᾿ ἄρτον εὐλογημένο τῆς/ κατεχόμενης Οὐρανίας Καρπασίας,/ θεῖο ἀντίδωρο ἀπ᾿ τὸ σῶμα,/ τῶν νεκρῶν ἡρώων μας παλληκαριῶν,/ δεῦτε λάβετε...
Τοῦτο ἐστὶ τὸ σῶμα τους...
Θεῖα κοινωνία ἀπ᾿ τὸ αἷμα τους,/ ἀπὸ οἶνο εὐλογημένο,/ τὴν ἠδύποτη κουμανταρία,/ σὲ ἅγιο πήλινο δισκοπότηρο,/ μὲ τ᾿ ἀντίδωρο στὴ «μάνα» ἀντιδωρήσαμε...
Τοῦτο ἐστὶ τὸ αἷμα τους.....
Θεῖα κοινωνία καὶ ἀντίδωρο,/ θυσίας καὶ ἀθανασίας./ στὴν πήλινη, φτωχικὴ κούπα,/ Τοῦτο ἐστὶ τὸ σῶμα τους!/ Τοῦτο ἐστὶ τὸ αἷμα τους!/ Καὶ χαραγμένα ἔγραφε,/ «Μέα Κούλπα...»
Ὑστάτη Ἱκεσία, ἡ Ἐσταυρωμένη Περήφανη Ἑλληνικὴ Κύπρος ἀναπέμπει «Ἀπελθέτω τὸ πικρὸν ποτήριον τοῦτο...» καὶ πάλι...! Ἄς ἀπευχηθοῦμε γιὰ τὴν Ἑλληνική μας Κύπρο, ὅτι δὲν θὰ τῆς προσφερθεῖ, γιὰ ἀκόμη μιὰ φορὰ ἀντὶ τοῦ μάννα χολή....!
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΝΤΩΝΑΣ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΠΡΟ. www.ledrastory.com
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου