Ἅγιος Πορφύριος: Ἔνιωσα ὅτι δέν βρίσκομαι στήν γῆ, ὅτι βρέθηκα στόν οὐρανό

 

Ἕνα βράδυ ἔγινε ἀγρυπνία στό Κυριάκο⁷, στήν Ἁγία Τριάδα. Ἦταν τίς πρῶτες ἡμέρες πού εἶχα πάει. Γιόρταζε ἡ σκήτη μας. 

 

’Αποβραδίς οἱ Γέροντές μου ἔφυγαν γιά την ἐκκλησία κι ἐμένα μ’ ἄφησαν στό κελλί νά κοιμηθῶ. Μικρούλης ἤμουν καί σκέφθηκαν μήπως δέν ἀντέξω ὥς τό πρωί, πού θά τελείωνε ἡ ἀγρυπνία.

Μετά τά μεσάνυχτα, ἔρχεται ό παπα-Ίωαννίκιος καί μέ ξυπνάει.
— Ξύπνα, μοῦ λέει, ντύσου, νά πᾶμε στήν ἐκκλησία.
 

’Αμέσως συμμορφώθηκα .Σέ τρία λεπτά ἐφθάσαμε στήν Ἁγία Τριάδα. Μέ πέρασε πρῶτο στό ναό. Ἦταν ἡ πρώτη φορά πού ἔμπαινα μέσα. Τά ἔχασα! Γεμάτη ἡ ἐκκλησία μέ καλογήρους νά στέκονται ὄρθιοι μέ εὐλάβεια καί προσοχή.
 

Οἱ πολυέλαιοι ἔριχναν τό φῶς τους παντοῦ, φώτιζαν τίς εἰκόνες στούς τοίχους, στά προσκυνητάρια. Ὅλα ἔλαμπαν.
 

Τά καντηλάκια ἀναμμένα, τά λιβάνια νά εὐωδιάζουν, οἱ
ψαλμωδίες νά ἠχοῦν κατανυκτικά μέσα στήν ἀπόκοσμη ὀμορφιά τῆς νύκτας. Δέος μέ κατέλαβε ἀλλά καί φόβος.

 

Ἔνιωσα ὅτι δέν βρίσκομαι στή γῆ, ὅτι βρέθηκα στόν οὐρανό.
 

Μοῦ κάνει νόημα ὁ παπα-Ίωαννίκιος νά προχωρήσω καί
νά προσκυνήσω τίς εἰκόνες. ’Ἐγώ τίποτα.
 

— Τσάκωσέ με, τσάκωσέ με! ἄρχισα νά φωνάζω. Φοβᾶμαι!
 

Μέ πῆρε ἀπ’ τό χέρι κι ἐγώ κρατῶντας του σφιχτά πλησίασα καί προσκύνησα.

 

Ἦταν ή πρώτη μου εμπειρία. Χαράχθηκε μέσα μου. Δέν θά τήν ξεχάσω ποτέ. 

 

Ἀπό τό βιβλίο «Βίος καί λόγοι» τοῦ γέροντος Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου

________________

 

7. Κυριακό: ὁ κεντρικός ναός τῆς σκήτης, ὅπου ἠκκλησιάζοντο οἱ
πατέρες τίς Κυριακές καί τίς μεγάλες ἑορτές.

 «Πᾶνος»