Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος 19-06-2022
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή : «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστοῦ»[1]. Τό ἴδιο φωνάζει σήμερα καί καθένας ἀπό τούς ἁγίους Πάντες σ’ἐμᾶς. Ἄν εἶστε Χριστιανοί, μιμηθῆτε μας! Διότι, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, «τιμή γάρ μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος»[2]. Ἄν ἑορτάζουμε τούς ἁγίους, πρέπει νά τούς μιμηθοῦμε. Σέ τι, ὅμως, νά τούς μιμηθοῦμε; Στά μαρτύρια; Στήν ἀσκητικότητα; Στά θαύματα; Εἴμαστε ἁμαρτωλοί, σκουλήκια βρωμερά καί δέν μποροῦμε νά τούς φτάσουμε. Σέ τί, ὅμως, μποροῦμε νά τούς μοιάζουμε; Στήν ὁμολογία τῆς πίστεως. Ἄν δέν ἔχεις ὁμολογία πίστεως, Χριστιανός δέν εἶσαι, μᾶς εἶπε ὁ Κυριος στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω καγώ ἐν αὐτῶ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Ὅστις δ’ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν καγώ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»[3]. Τί θά πεῖ ὁμολογία πίστεως; Αὐτό, πού πιστεύεις, νά μήν τό κρατᾶς κρυφό μές τήν καρδιά σου, ἀλλά νά ἔχεις τό θάρρος νά τό λες, νά τό ἐκφράζεις μέ τή γλῶσσα σου. Ἔτσι ἔκαναν οἱ ἅγιοι Πάντες.
Τί πρέπει νά ὁμολογήσουμε ἐμεῖς οἱ σημερινοί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί στή σύγχρονη ἐποχή, πού ζοῦμε;
Α) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀποκλειστικῶς καί μόνον αὐτή ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως˙ ὅτι αὐτή εἶναι ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας καί ὅτι ἐκτός αὐτῆς, δηλαδή στά σχίσματα, στίς αἱρέσεις καί στίς παραθρησκεῖες, δέν ὑπάρχει σωτηρία.
Β) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμός καί ὁ Μονοφυσιτισμός εἶναι αἱρετικές θρησκευτικές παρασυναγωγές, εἶναι αἱρέσεις καί ὄχι «ἐκκλησίες» καιί ὅτι οἱ ἀρχηγοί τους εἶναι αἱρεσιάρχες.
Γ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ὁ διαχριστιανικός καί διαθρησκειακός συγκρητιστικός Οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεση καί οἱ οἰκουμενιστές παναιρετικοί.
Δ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι εἶναι ἀνεπίτρεπτη καί ἀπαράδεκτη ἡ συμμετοχή πλείστων Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν στόν παμπροτεσταντικό ὁμογενοποιητικό ὀργανισμό τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου τῶν λεγομένων «Ἐκκλησιῶν», μᾶλλον Αἱρέσεων. Μόνη λύση ἡ ἔξοδος ἀπ’ αὐτό.
Ε) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ Διευρυμένη Σύναξη τῶν Προκαθημένων τῶν 10 ἀπό τίς 14 Τοπικές Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, πού ἔλαβε χώρα στήν Κρήτη τόν Ἰούνιο τοῦ 2016, δέν εἶναι οὔτε Πανορθόδοξη, οὔτε Ἁγία, οὔτε Μεγάλη οὔτε Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀλλά εἶναι μία αἱρετική, ληστρική, βατικάνεια, ἀμερικανική, οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδος καί καϊαφαϊκό συνέδριο.
ΣΤ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ ὑπογραφή κοινῶν ἀντορθόδοξων κειμένων, οἱ συμπροσευχές, τά κοινά συλλείτουργα καί τό κοινό ποτήριο μέ αἱρετικούς καί σχισματικούς εἶναι παρά τούς Θείους καί Ἱερούς Κανόνες, οἱ ὁποῖοι κανονίζουν μέ βαρειά ἐπιτίμια τούς παραβαίνοντες.
Ζ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι οἱ σχισματοαιρετικοί καί ἐθνικιστές τῆς Οὐκρανίας καί τῶν Σκοπίων μέ ἐπικεφαλῆς τούς ψευδοκληρικούς Ἐπιφάνιο καί Στέφανο δέν ἀποτελοῦν «ἐκκλησία» τοῦ Χριστοῦ, οὔτε εἶναι «αὐτοκέφαλοι», ἀλλά κακοκέφαλοι.
Η) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ὁ Βαρθολομαῖος εἶναι ὁ μεγαλύτερος καί χειρότερος αἱρετικός ὅλων τῶν ἐποχῶν, μέγας οἰκουμενιστής, σχίστης καί ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας, προβατόσχημος λύκος βαρύς.
Θ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ ἔνεση γιά τόν κορωναϊό, ἡ ὁποία ἔχει ὁδηγήσει πάρα πολλούς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἠλικιῶν στόν θάνατο, εἶναι σφράγισμα τῶν ἀνθρώπων, καί ὄχι τό τελικό χάραγμα τοῦ ἀντιχρίστου, χωρίς αὐτό νά σημαίνει ὅτι εἶναι ἐπιτρεπτή.
Ι) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ μασκοφορία, ἡ τήρηση τῶν «ὑγειονομικῶν μέτρων» στούς Ναούς, ἡ μή προσκύνηση τῶν ἁγίων Εἰκόνων καί τῶν ἱερῶν λειψάνων, ἡ κατάργηση τῆς ἱερᾶς λαβίδος καί ἡ μή προσέλευση στήν Θεία Κοινωνία ἀπό φόβο μολύνσεως καί μεταδόσεως ἰῶν, καί ἡ μετάθεση, ἀλλαγή τοῦ Πάσχα, εἶναι φοβερότατες καί τρομερότατες αἱρέσεις.
ΙΑ) Πρέπει νά ὁμολογήσουμε ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό χειρότερο ἠθικό καί σαρκικό ἁμάρτημα, ὁ κολοφώνας τῶν ἁμαρτιών, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τεράστια προσβολή καί βλασφημία ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ἡ μεγαλύτερη ὁμολογία πίστεως στήν ζοφερότατη ἐποχή μας εἶναι ἡ διακοπή μνημονεύσεως τῶν αἱρετιζόντων καί οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων, ἡ ἁγιοπνευματική, ἱεροκανονική καί ἁγιοπατερική, ὀρθῶς ἐφαρμοσμένη ἀποτείχιση!
Ἀγαπητοί μου, ζοῦμε σέ ἐποχή ἀρνήσεως τῆς πίστεως. Ὁ Χριστός, ὅμως, ζητάει καί σήμερα νά τόν ὁμολογοῦμε. Ἄς γίνουμε, λοιπόν, κι ἐμεῖς μικροί ὁμολογητές. Κι ἄν ἀκόμη ὅλοι ἀρνηθοῦν τόν Χριστό, καί μείνεις ἕνας καί μόνος σου, ἐσύ νά ὁμολογεῖς τό πανάχραντο ὄνομά Του. Τότε θά μοιάζεις μέ τούς ἁγίους Πάντας. Τό εἶπε καθαρά ὁ Χριστός. Μέ ὁμολογεῖς; Θά σέ ὁμολογήσω. Μέ ἀρνεῖσαι; Θά σέ ἀρνηθῶ. Γνώρισμα τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ εἶναι παντοῦ καί πάντοτε, μέ λόγια, μέ ἔργα καί μέ αἷμα, νά ὁμολογεῖ τόν Χριστό, τόν Ὁποῖο ὑμνοῦν ἅγγελοι καί ἀρχάγγελοι εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν!
Ας ανοίξουμε τα αυτιά της ψυχής μας και να σκύψουμε το κεφάλι, να κλείσουμε το στόμα, να επαναφέρουμε στην θέση της την "επηρμένην οφρύν" και να ακούσουμε τι λέει ο π. Άγγελος. Όλα τα λοιπά περιττά και επικίνδυνα... Όχι επειδή είναι κληρικός, σπουδαγμένος κλπ. Ούτε ότι είναι κάποια αγία μορφή. Μόνο και μόνο επειδή ομολογεί την Αλήθεια ξεκάθαρη, μέσα σ' αυτόν τον κυκεώνα της άρνησης του μηνύματος του Ευαγγελίου του Χριστού! Ευχαριστούμε, πάτερ!
ΑπάντησηΔιαγραφή«Καὶ μὴ περιέλῃς ἐκ τοῦ στόματός μου λόγον ἀληθείας ἕως σφόδρα, ὅτι ἐπὶ τοῖς κρίμασί σου ἐπήλπισα». Ψαλ. 118,43.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ μη αφαιρέσης από το στόμα μου, Κύριε, τον λόγον της αληθείας σου και το θάρρος να ομολογώ αυτήν. Διότι εγώ εις τας ιδικάς σου δικαίας κρίσεις και αποφάσεις έχω ελπίσει.