Δέκα απαντήσεις στη Λύση για την Ελλάδα

Το σημαντικότερο όλων είναι να σταματήσει η πατρίδα μας την πολιτική των υποκλίσεων, της υποτέλειας, του εθνικού εξευτελισμού και της διεθνούς επαιτείας, να αναλάβει επιθετικές πρωτοβουλίες, καθώς επίσης να σταθεί στα δικά της πόδια, με δικά της μέσα – χωρίς να εξαρτάται από τις διαθέσεις των άλλων.  

.

Ανάλυση

Εισαγωγικά, η Ελλάδα είναι καταδικασμένη στη στασιμότητα εάν συνεχίσει να εφαρμόζει τα προγράμματα της Τρόικα, έως ότου υφαρπαχθεί το μεγαλύτερο μέρος της δημόσιας και ιδιωτικής της περιουσίας – οπότε να αλλάξει το ιδιοκτησιακό της καθεστώς, μαζί με την αλλοίωση του πληθυσμού της μέσω των μεταναστευτικών ροών, έτσι ώστε αφενός μεν να είναι καλύτερα ελεγχόμενη, αφετέρου το κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγομένου προϊόντος να μειωθεί ακόμη περισσότερο.

Με απλά λόγια δεν θα αναπτύσσεται, το ΑΕΠ της θα παραμένει δηλαδή στα ίδια επίπεδα, (ειδικά επειδή η οικονομία της στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό που παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις αφού είναι κυκλικός – ενώ η ανταγωνιστικότητα άλλων χωρών όπως η Τουρκία θα αυξηθεί λόγω της υποτίμησης των νομισμάτων τους), για να μην ανακτηθεί η αξία των περιουσιακών της στοιχείων έως ότου εξαγοραστούν σε εξευτελιστικές τιμές από τους ξένους – υπενθυμίζοντας πως η πτώση των τιμών των ιδιωτικών ακινήτων έχει κοστίσει ήδη περί τα 600 δις € σύμφωνα με την Credit Suisse, του δημοσίου γύρω στα 250 δις € με βάση την εκτίμηση του ΔΝΤ από το 2010, του χρηματιστηρίου τουλάχιστον 150 δις € κοκ.

Παράλληλα θα συνεχιστεί η κατάρρευση του πολιτισμικού της επιπέδου, η οποία είναι ήδη αρκετά μεγάλη, αφού συνήθως συμβαδίζει με το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων – ενώ τα αποτελέσματα της εγκληματικής πολιτικής των μνημονίων φαίνονται από τον περιορισμό των γεννήσεων, καθώς επίσης από την αύξηση των θανάτων (γράφημα), ευρύτερα από το δημογραφικό πρόβλημα, σημειώνοντας πως η πτώση του πληθυσμού μειώνει αυτόματα το ΑΕΠ.

Η κατάσταση αυτή πάντως δεν μπορεί να αλλάξει από τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα ή συμμετείχαν στη διακυβέρνηση της, για τους εξής απλούς λόγους: (α) επειδή έχουν συμβάλλει τα μέγιστα στην καταστροφή, στο βρώμικο παιχνίδι που παίχθηκε εις βάρος των Ελλήνων (ανάλυση) (β) λόγω του ότι είναι διεφθαρμένα και ορισμένα χρεοκοπημένα, οπότε μπορούν να εκβιάζονται πολύ εύκολα από τις δυνάμεις κατοχής της χώρας και (γ) είναι αδύνατον να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη, πόσο μάλλον τη στήριξη των Πολιτών, χωρίς την οποία οποιοδήποτε σχέδιο διάσωσης (εξυγίανσης) της Ελλάδας δεν μπορεί να έχει επιτυχία, ακόμη και αν είναι θεϊκό.

Στα πλαίσια αυτά, προτείναμε επιγραμματικά λύσεις που θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν από ένα εντελώς νέο κόμμα (ανάλυση), χωρίς φυσικά να ισχυρισθούμε πως έχουμε το μαγικό ραβδί – κάτι δηλαδή που θα μπορούσε να αποδώσει από το σήμερα στο αύριο, χωρίς πολύ δουλειά και με μηδενικές δυσκολίες. Διαπιστώσαμε δε με ευχαρίστηση πως οι λύσεις αυτές έγιναν αντικείμενο έρευνας και καλοπροαίρετης δημόσιας κριτικής, η οποία είναι απαραίτητη για τη βελτίωση μίας πρότασης ή ενός σχεδίου – όπως αυτή στο γράφημα που μας αποστάλθηκε.

Εν προκειμένω τα εξής: (1)  Φυσικά υπάρχει τεχνική λύση στο πρόβλημα, στην οποία έχουμε αναφερθεί εν μέρει στην ανάλυση μας, εάν διαβαστεί πολύ προσεκτικά – ενώ προϋποθέτει τη συμμετοχή μίας ομάδας εξειδικευμένων επιστημόνων στο τραπεζικό σύστημα που ασφαλώς διαθέτει η Ελλάδα, χωρίς όμως να τους αξιοποιεί καμία κυβέρνηση.
  

Ποτέ δεν θεωρήσαμε όμως πως η χρεοκοπία (=αναβολή πληρωμών) είναι συνώνυμη με την επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα (ανάλυση) – πόσο μάλλον όταν κανένας δεν μας υποχρεώνει, ενώ η συμμετοχή μίας χώρας στην Ευρωζώνη είναι αμετάκλητη και η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη (άρθρο).

(2)  Υπάρχει το ιταλικό σχέδιο (mini Bots), στο οποίο έχουμε αναφερθεί, το παράλληλο φορολογικό νόμισμα δηλαδή που αναλύσαμε πως επιτρέπεται από τους κανόνες της Ευρωζώνης – ενώ η χρήση υφισταμένων κρυπτογραφημένων νομισμάτων δεν είναι παράλογη. Επομένως δεν χρειάζεται να εφεύρει κανείς από την αρχή τον τροχό – αλλά απλά να βελτιώσει κάτι που ήδη υφίσταται, προσαρμόζοντας το στις συνθήκες και στις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας. Οι κυβερνητικές συνεργασίες πάντως μεταξύ κομμάτων που δεν έχουν συμβάλλει στη θανατική καταδίκη της χώρας μας είναι απολύτως απαραίτητες – ενώ όσο δεν συμβαίνει, η Ελλάδα θα συνεχίσει να διοικείται από τους χειρότερους.

(3)  Η ίδρυση μίας κρατικής επενδυτικής τράπεζας του τύπου της γερμανικής KFW είναι απαραίτητη και εφικτή – ενώ δεν πρόκειται καθόλου για κενά λόγια, αφού το θέμα έχει μελετηθεί επαρκώς. Για τα κόκκινα δάνεια υπάρχει συγκεκριμένη αναφορά (πρόγραμμα), αν και η ριζική επίλυση τους έχει άμεση σχέση με την αντίστοιχη επίλυση του μη βιώσιμου δημοσίου χρέους.

(4)  Η άσκηση ποινικών διώξεων εναντίον των υπευθύνων της χρεοκοπίας είναι απολύτως απαραίτητη, για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τις αποικιοκρατικές δανειακές συμβάσεις, ενώ δεν έχει καμία σημασία τι έχει συμβεί τα τελευταία τριάντα χρόνια – αφού εάν παρέμενε κανείς στα ίδια, τότε δεν θα είχε κανένα νόημα η αλλαγή διακυβέρνησης της χώρας. Δεν πρόκειται λοιπόν ούτε για κάτι ουτοπικό, ούτε για κάτι προσχηματικό – αλλά για μία άκρως απαραίτητη διαδικασία.

(5,6) Η Ευρώπη και ειδικά η Γερμανία ως ομοσπονδιακή ένωση, σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα, στηρίζεται κατά 100% στο Κράτος Δικαίου – το οποίο λειτουργεί εξαιρετικά, αρκεί να το γνωρίζει κανείς και να είναι σε θέση να το χειριστεί σωστά. Ακριβώς για αυτό το λόγο αναφέρεται στην πρόταση μας μία εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων, πλαισιωμένη με διεθνείς εταιρείες που να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν με το νομικό καθεστώς της ΕΕ και με το ευρωπαϊκό δικαστήριο – ενώ υπάρχει μεταξύ άλλων η παραδοχή των λαθών εκ μέρους του ΔΝΤ (άρθρο).

Όσο για το Δίστομο, το αποτέλεσμα είναι 100% δική μας ευθύνη (κακός χειρισμός) – ενώ φυσικά χρειάζεται χρόνος, όπως σε κάθε δικαστήριο. Σε κάθε περίπτωση αναφέραμε ότι, η Ελλάδα δεν θα περιμένει άπραγη τα αποτελέσματα, αλλά θα προσπαθήσει να παράγει πλούτο με τα πενιχρά μέσα που διαθέτει – κάτι που θεωρούμε απόλυτα εφικτό εάν δημιουργηθούν οι σωστές προϋποθέσεις και εφόσον υπάρξει ορθολογικό σχέδιο, βασισμένο στον πρωτογενή τομέα, στην  μεταποίηση, στον τουρισμό και στη ναυτιλία.

Το σημαντικότερο όλων είναι άλλωστε να σταματήσει η Ελλάδα την πολιτική των υποκλίσεων, της υποτέλειας, του εθνικού εξευτελισμού και της διεθνούς επαιτείας, να αναλάβει επιθετικές πρωτοβουλίες, καθώς επίσης να σταθεί στα δικά της πόδια, με δικά της μέσα – χωρίς να εξαρτάται από τις διαθέσεις των άλλων.

(7) Οι πληρωμές προς τη Γερμανία πρέπει να σταματήσουν σίγουρα με την επίκληση των οφειλών της απέναντι μας, ενώ η Ελλάδα φυσικά πρέπει να συμμαχήσει στο συγκεκριμένο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων τόσο με την Πολωνία (ανάλυση), όσο και με τη Ρωσία που έχει εγείρει αντίστοιχες αξιώσεις – ενώ απαιτείται επίσης η συμμαχία με την Ιταλία στο θέμα του νομίσματος και των διαπραγματεύσεων με την ΕΕ για την κατάργηση της πολιτικής λιτότητας, εάν δεν προβεί βέβαια η κυβέρνηση της σε κυβίστηση.

(8) Η μείωση των υπουργείων σε επτά, καθώς επίσης η μετακίνηση των υπουργών ανά έξι μήνες είναι απαραίτητα – ενώ η αποκέντρωση αποτελεί μία αναγκαιότητα της χώρας από πολλά χρόνια τώρα, κατά το παράδειγμα άλλων επιτυχημένων κρατών. 

Όπως στην άμεση δημοκρατία της Ελβετίας τώρα, όπου οι Πολίτες ψηφίζουν οι ίδιοι τους νόμους που τους αφορούν, με εύλογο αποτέλεσμα να στηρίζουν την πιστή εφαρμογή τους, ενώ διεξάγονται δημοψηφίσματα για κάθε σημαντικό θέμα (ήταν απαράδεκτο να μην διεξαχθεί δημοψήφισμα στην Ελλάδα για τη συμμετοχή της στην Ευρωζώνη, για το εγκληματικό PSI ή για το Σκοπιανό), κανένας δεν γνωρίζει τον πρωθυπουργό, έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει και στην Ελλάδα – αλλιώς δεν θα σταματήσει ποτέ η διαπλοκή και η διαφθορά της πολιτικής εξουσίας με τα ΜΜΕ και με την οικονομική ελίτ.

Οι πολιτειακές αλλαγές, όπως αυτή του Συντάγματος μας, το οποίο μας καθιστά ομήρους του κομματικού-πελατειακού κράτους, υποχρεώνοντας μας επί πλέον να δίνουμε λευκή επιταγή στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα και εξουσίες μονάρχη στον πρωθυπουργό (ανάλυση), αποτελούν απόλυτη προτεραιότητα – αφού διαφορετικά θα συνεχιστούν τα μαρτύρια μας.

(9) Εσωτερικός δανεισμός είναι η πώληση κρατικών ομολόγων στις εγχώριες τράπεζες, στις επιχειρήσεις της χώρας, στα νοικοκυριά της και γενικότερα στους ημεδαπούς επενδυτές – σε οποιοδήποτε νόμισμα θέλει. Επομένως σίγουρα δεν απαιτείται εθνικό νόμισμα, ενώ έτσι τα χρήματα που πληρώνονται για τους τόκους παραμένουν στο εσωτερικό και δεν φεύγουν έξω, μειώνοντας τη ρευστότητα της χώρας.

Όσο για τα υπόλοιπα, η βασική προϋπόθεση είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης των Πολιτών προς την Πολιτεία, όπως συμβαίνει στην Ιαπωνία – όπου ο εσωτερικός δανεισμός της είναι το 90% του συνολικού, με αποτέλεσμα να επιβιώνει και να δανείζεται το κράτος με χαμηλά επιτόκια (0,11% το δεκαετές), παρά το ότι το χρέος της είναι στο 253% του ΑΕΠ της (φυσικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι – άρθρο). 


Χωρίς τη στήριξη των Πολιτών που ασφαλώς χρειάζεται χρόνο όπως όλα, δεν θα μπορέσει ποτέ η Ελλάδα να βγει από την κρίση, ούτε φυσικά να αγοράσουν ομόλογα της οι Έλληνες – ενώ πολύ σωστά πρέπει να ψηφίζουν οι ομογενείς.

Περαιτέρω, κριτήριο μας δεν είναι οι ελληνικές ταινίες, αλλά το ιδιοτελές συμφέρον – με την έννοια πως εάν οι εγχώριοι επενδυτές ή οι ομογενείς πιστέψουν ότι τους συμφέρει να τοποθετήσουν τα χρήματα τους στην Ελλάδα, επειδή διαβλέπουν μεγάλες μελλοντικές προοπτικές, τότε θα το κάνουν. 

Ως εκ τούτου, προέχει η επίλυση των βασικών προβλημάτων της χώρας, όπως είναι το φορολογικό (άρθρο), το ορθολογικό επιχειρηματικό πλαίσιο, ο περιορισμός της γραφειοκρατίας κοκ. – έτσι ώστε να μετατραπεί πραγματικά σε επενδυτικό Eldorado. Οφείλει να σημειωθεί όμως εδώ πως οι επενδυτές σχεδόν πάντοτε «προεξοφλούν» τις ευκαιρίες – δηλαδή, τοποθετούνται πολύ πριν υπάρξει το αποτέλεσμα, εκτιμώντας τις προοπτικές με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά κριτήρια, όσο πιο ενωρίς γίνεται.

(10) Φυσικά, χωρίς παραγωγή και χωρίς πολύ δουλειά από όλους τους Έλληνες, δεν γίνεται απολύτως τίποτα – ενώ ο πρωτογενής τομέας, ο τουρισμός και η ναυτιλία είναι αυτά που θα στηρίξουν την ανάπτυξη της βιομηχανίας. Εν προκειμένω τα περιθώρια της Ελλάδας είναι αρκετά μεγάλα – έχοντας δυνατότητα να αναπτυχθεί με πολύ ισχυρούς ρυθμούς, μετά την κατακόρυφη πτώση του ΑΕΠ τα τελευταία χρόνια.

Ολοκληρώνοντας, κανένα κυβερνητικό πρόγραμμα δεν αναλύεται και δεν τεκμηριώνεται με ένα μικρό κείμενο στο διαδίκτυο. Εν τούτοις, φαίνονται τα βασικά του συστατικά στοιχεία και η λογική που το διέπει, αρκεί να κρίνεται καλοπροαίρετα και χωρίς προκατάληψη – με στόχο αποκλειστικά και μόνο τη βελτίωση του.

Βασίλης Βιλιάρδος


Πηγή: https://analyst.gr/

«Πᾶνος»