Μυργιώτης Παναγιώτης: Τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

 

 

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης 

 

Ὅπως ἀναφέραμε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν σαρκώθηκε ὅπως ὁ Χριστός, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν Πεντηκοστὴ καὶ ἐντεῦθεν εἶναι διαρκῶς παρὸν μέσα ἀπὸ τὶς δωρεὲς τὶς ὁποῖες παρέχει στὸν καθένα μας. Ὅπως χαρακτηριστικὰ ψάλλομε: «Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναβλύζει τὰ τῆς Χάριτος ρεῖθρα, ἀρδεύοντα ἅπασαν τὴν κτίσιν πρὸς ζωογονίαν» (Ἀναβαθμοὶ δ’ ἤχου). 
 

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι «ζωῆς χορηγὸς» καὶ «θησαυρὸς ἀγαθῶν». Ἱεροποιεῖ τὰ σύμπαντα. Κατέχει κεντρικὴ θέση εἰς τὴν διδασκαλία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας Συγκροτεῖ τὴν ἐκκλησία, τὴν ζωογονεῖ, τὴν ὁδηγεῖ στὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἁγιάζει. Στὴν παλαιὰ διαθήκη μίλησε μὲ τὸ στόμα τῶν προφητῶν. Τοὺς ἁγίους τῆς Καινῆς Διαθήκης τους ὁδήγησε στὴν ὀρθὴ διατύπωση τῶν ἀληθειῶν τῆς πίστης καὶ στὴ συνέχεια ἔγινε ὁ ἐπιστάτης τῆς σωστῆς ἑρμηνείας τῆς ἀπὸ τοὺς πατέρες Ἐκκλησίας καὶ ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔργο Του εἶναι νὰ διατηρηθῇ ἡ ἀλήθεια στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ ἀπόφαση τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου ἀρχίζει μὲ τὰ λόγια: «ἀποφασίστηκε ὡς σωστὸ ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἀπὸ μᾶς...» (Πρ. 15,28). 
 

Ὅλα τὰ μυστήρια τελοῦνται μὲ τὴν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, δίνοντας τὸν μυστηριακὸ χαρακτῆρα σὲ αὐτά. Μέσῳ τῶν μυστηρίων ἐνεργεῖ τὸν ἁγιασμὸ τῶν μελῶν της, τοὺς χαρίζει ποικίλα χαρίσματα, τοὺς καθιστᾶ ἱκανοὺς νὰ πορεύονται στὸ δρόμο τοῦ Θεοῦ. 
 

Στὴ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας ἀναδεικνύει ποιμένες καὶ διδασκάλους, οἱ ὁποῖοι παρὰ τὰ λάθη καὶ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες, μὲ τὸν φωτισμό Του, βρίσκουν τὰ πρόσφορα μέσα γιὰ τὴν καθοδήγηση τῶν πιστῶν στὴν κατὰ Χριστὸν ζωὴ καὶ σωτηρία. 
 

Ἂν δὲν ὑπῆρχε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν ἕνα ἵδρυμα ἀνθρώπων ποὺ θὰ ἀποτελοῦσε ἀνάμνηση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ. 
 

ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ 

 

Γιὰ τὴν πνευματικὴ πορεία τοῦ πιστοῦ βασικὴ προϋπόθεση εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ εἴσοδος τοῦ πιστοῦ στὴν Ἐκκλησία γίνεται μὲ τὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, τὸ ὁποῖο τελεῖται «εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». Κατὰ τὸ μυστήριο τοῦ Χρίσματος, τὸ ὁποῖο ἀκολουθεῖ τὸ Βάπτισμα, τὸ Ἅγιο Πνεῦμα σφραγίζει τὸν Χριστιανό («σφραγὶς δωρεᾶς Πνεύματος Ἁγίου» ὅπως χαρακτηριστικὰ λέγει ὁ ἱερέας ποὺ τελεῖ τὸ μυστήριο) καὶ τὸν καθιστᾶ «πνευματοφόρο» καὶ τοῦ μεταδίδει τὰ χαρίσματά Του. 
 

Κατὰ τὴν Θεία λειτουργία μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γίνεται ἡ μεταβολὴ τοῦ ἄρτου καὶ τοῦ οἴνου σὲ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. 
 

Ἄπειρα εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μπορεῖ νὰ γράψει κανεὶς γιὰ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Τόμοι ὁλόκληροι. Θὰ κλείσω τὸ κείμενο μὲ μιὰ ἁπλῆ ἀλήθεια: 
 

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνεται στὸν καθένα μας ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων του, ἀλλὰ δωρεάν, σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία του. 
 

Ἀπολυτίκιον 
 

Εὐλογητὸς εἶ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ πανσόφους, τοὺς ἁλιεῖς ἀναδείξας, καταπέμψας αὐτοῖς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, καὶ δι' αὐτῶν, τὴν οἰκουμένην σαγηνεύσας· φιλάνθρωπε, δόξα σοι. 

Κοντάκιον 
 

Ὅτε καταβὰς τὰς γλώσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ Ὕψιστος· ὅτε τοῦ πυρὸς τὰς γλώσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καὶ συμφώνως δοξάζομεν, τὸ πανάγιον Πνεῦμα. 

Μυργιώτης  Παναγιώτης
Μαθηματικός

__________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»