ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ

Ολοι τὸν ἤξεραν ὡς ὁδηγὸ ἀπορριμματοφόρου τὸν κ. Ἠλία στὴν ἐπαρχιακὴ κωμόπολη τοῦ ἀκριτικοῦ Ἕβρου. Μέχρι ποὺ βγῆκε στὴ σύνταξη, ἐργαζόταν στὸ Δῆμο.  

 

Τὴν ἐργασία του τὴν θεωροῦσε λειτούργημα καὶ τὴν ἀσκοῦσε μὲ εὐσυνειδησία. Πίστευε ὅτι βοηθοῦσε ἀπὸ τὸ πόστο του νὰ εἶναι ἡ πόλη τους καθαρή, γιὰ νὰ ὑπάρχει τάξη καὶ ὁμαλότητα στὸν κοινωνικὸ βίο. Ἀλλὰ καὶ ὡς οἰκογενειάρχης ἦταν ὑποδειγματικός, ἀφοσιωμένος στὴ σύζυγο καὶ στὰ παιδιά του. 

 

Ὁ Ἠλίας εἶχε κι ἕναν καλὸ γείτονα ποὺ ἦταν συγχρόνως ἱερέας καὶ καθηγητὴς θεόλογος στὸ Γυμνάσιο, τὸν π. Γεώργιο. Ἡ πρεσβυτέρα του ἦταν κι αὐτὴ ἐκπαιδευτικὸς καὶ εἶχαν πολλὰ παιδιά, χαριτωμένα σὰν ἀγγελούδια! 

Ἀλλὰ τὰ πρωινά, ἐφόσον πήγαιναν καὶ οἱ δυό τους στὸ σχολεῖο, ἔπρεπε νὰ ἔχουν κάποιον στὸ σπίτι γιὰ τὰ μικρὰ παιδιά τους. Γιὰ τὴν κάλυψη αὐτῆς τῆς ἀνάγκης προσφέρθηκε ἡ σύζυγος τοῦ Ἠλία, ἡ Καλή, ποὺ ἦταν ὄνομα καὶ πράγμα καλή, ἀλλὰ καὶ εὔκαιρη τὴν περίοδο ἐκείνη, διότι τὰ δικά της παιδιὰ ἦταν μεγαλύτερα στὴν ἡλικία καὶ πήγαιναν στὸ Λύκειο. 

 

Αὐτὴ ἡ ἐπιπρόσθετη συνεργασία ἔγινε ἀφορμὴ νὰ συνδεθοῦν ἀκόμη πιὸ πολὺ οἱ δυὸ οἰκογένειες. Ἀλλὰ καὶ κάτι ἀκόμη τοὺς συνέδεε μὲ ἀκατάλυτους πνευματικοὺς δεσμούς. Ὁ ἱερέας ἦταν καὶ καλὸς ἐξομολόγος καὶ τὸν εἶχαν ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογένειας τοῦ Ἠλία Πνευματικό τους. 

 

Τὰ χρόνια κυλοῦσαν καὶ ὁ Ἠλίας βγῆκε στὴ σύνταξη. Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρὸ ὅμως πιάστηκε ἡ μέση του καὶ χρειάστηκε νὰ νοσηλευθεῖ στὸ νοσοκομεῖο. Ὁ γείτονας καὶ Πνευματικός του πῆγε ἀπὸ τοὺς πρώτους νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ. 

 

 –Ἠλία, στὴν ἡλικία ποὺ εἴμαστε καὶ μὲ τὴν ὑγρασία ποὺ ἔχει ἡ πόλη μας, ὅλοι μας λίγο-πολὺ ἔχουμε προβλήματα στὴ μέση μας. Περαστικὰ νὰ εἶναι. Νὰ σοῦ διαβάσω μία εὐχή, καὶ εὔχομαι σύντομα νὰ ἐπιστρέψεις στὸ σπίτι σου. 

 

 Τοῦ διάβασε τὴν εὐχή... ἔκανε νὰ φύγει... κοντοστάθηκε ὅμως καὶ γυρνώντας πρὸς τὸν Ἠλία τοῦ εἶπε: 

 

 –Ἠλία, κάτι ἀκόμη ἔχω νὰ σοῦ πῶ. Ἐγὼ σὲ ξέρω καλά... σὲ ἐξομολογῶ τόσα χρόνια. Λέω μήπως τούτη ἡ ἀρρώστια σου εἶναι κλήση τοῦ Θεοῦ γιὰ κάτι ἄλλο...

 

 –Σὰν τί σκέφτεσαι, πάτερ μου; 

 

 –Νά, λέω μήπως εἶναι κλήση Θεοῦ, τώρα ποὺ πῆρες τὴ σύνταξή σου νὰ ζητήσεις ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο νὰ χειροτονηθεῖς, νὰ γίνεις λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου, νὰ ὑπηρετεῖς τὸν ἅγιο Θεὸ στὸ ἅγιο Θυσιαστήριο, νὰ ἁγιάζεσαι καὶ νὰ ἁγιάζεις καὶ τοὺς πιστούς! 

 

Σίγουρα καὶ ὡς ὁδηγὸς ἀπορριμματοφόρου ἐκτελοῦσες λειτούργημα μέχρι τώρα, ἀλλὰ ἂν γίνεις ἱερέας, θὰ ἐκτελεῖς ἀκόμη ὑψηλότερο λειτούργημα! Θὰ δανείζεις τὸ χέρι σου, τὴ γλώσσα σου στὸν ἴδιο τὸν Χριστό, ὁ Ὁποῖος προσφέρει τὴν ἀναίμακτη θυσία! Κι ἀκόμη θὰ βοηθᾶς νὰ λειτουργοῦνται οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ σὲ κάποια χωριὰ ποὺ ἔμειναν χωρὶς ἱερέα. Τόσα κενὰ ἔχει ἡ Μητρόπολή μας. Δὲν βλέπεις πόση ζημιὰ γίνεται στὸν τόπο μας; 

 

 Τά ’χασε ὁ Ἠλίας. Εὐχαρίστησε τὸν ἱερέα... Ζήτησε μόνο λίγο χρόνο νὰ σκεφτεῖ. Πέρασε διάστημα κι ὁ Ἠλίας βρέθηκε στὸ ἐξομολογητήρι. 

 

 –Πάτερ μου, αὐτὸ ποὺ μοῦ πρότεινες, τὸ σκέφθηκα, παρακάλεσα τὸν Θεὸ νὰ μὲ φωτίσει, τὸ συζήτησα καὶ μὲ τὴν οἰκογένειά μου... εἴμαστε σύμφωνοι. Ἂν εἶναι θέλημα Θεοῦ, νὰ προχωρήσουμε. Μόνο σὲ παρακαλῶ νὰ μὲ βοηθήσεις, γιατὶ εἶμαι τοῦ Δημοτικοῦ. Ἰδίως στὴν ἀρχὴ ὅλα θὰ μοῦ φαίνονται βουνό. Κι ἀκόμη σὲ παρακαλῶ νὰ εἶμαι ἄμισθος ἱερέας. Τὰ παιδιά μου ἔκαναν δικές τους οἰκογένειες. Δὲν θέλουμε πολλά. Ἡ σύνταξη ποὺ παίρνω ἀπὸ τὸ Δῆμο φθάνει γιὰ νὰ ζοῦμε μὲ τὴν πρεσβυτέρα. 

 

 –Καλά, Ἠλία. Θὰ πάω στὴ Μητρόπολη γιὰ κάποιες ὑποχρεώσεις. Ἔλα κι ἐσὺ μαζί μου νὰ σὲ δεῖ ὁ Σεβασμιώτατος. Κι ἂν εἶναι θέλημα Θεοῦ νὰ γίνεις λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου, ὅλες οἱ δυσκολίες, ποὺ εἶναι φυσικὸ νὰ ἀντιμετωπίσεις στὴν ἀρχή, σιγά-σιγὰ καὶ μὲ τὴν προσπάθεια ποὺ θὰ καταβάλεις θὰ ξεπερασθοῦν. 

 ❁ ❁ ❁ 

 Στὸν ἱερὸ ναὸ τῆς Παναγίας πλήθη λαοῦ παρακολουθοῦν μὲ κατάνυξη τὴ συγκινητικότατη χειροτονία. Δάκρυα κυλοῦν ἀπὸ τὰ μάτια τους καὶ μ’ ὅλη τὴ δύναμη τῆς ψυχῆς τους φωνάζουν τὸ «Ἄξιος!»... Κατόπιν οἱ χριστιανοὶ συζητοῦσαν καὶ ἔλεγαν:

 

 –Θεέ μου, τί θεόσταλτο δῶρο ἦταν αὐτό; Ὁ Ἠλίας, ὁ συνταξιοῦχος τοῦ Δήμου, ἀποφάσισε νὰ γίνει λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου! Μὴ μᾶς ἀφήσεις χωρὶς κληρικοὺς στοὺς δύσκολους καιρούς μας! Ἰδίως τώρα ποὺ περιορίστηκαν μὲ νόμο οἱ χειροτονίες στὶς ἱερὲς Μητροπόλεις καὶ μένουν τόσα χωριὰ ἀλειτούργητα, χάρισε κι ἄλλους ἄμισθους Λειτουργοὺς στὸ ἅγιο Θυσιαστήριο, σὰν τὸν Ἠλία, τὸν πρώην ὁδηγὸ τοῦ ἀπορριμματοφόρου!

 

ΟΣΩΤΗΡ2071

 

Πηγή:https://antonisparas.blogspot.com/

«Πᾶνος»