-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό;
-Θ᾿ ἀστειεύεσαι βέβαια! Δὲν μὲ ξέρεις καλά! Δὲν μὲ ἔχεις ζήσει! Δὲν ἔχω κάτσει ποτὲ στὸ τραπέζι καὶ νὰ μὴν ἔχω κάνει τὸν Σταυρό μου! Τὰ κομποσχοίνια στὰ χέρια μου δὲν τὰ βλέπεις; Δὲν ἔχεις παρατηρήσει ποὺ κάθε τόσο τα φιλῶ; Τὸν ἔχω μέσα μου ἐγὼ τὸν Θεό!
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό;
-Μὲ ἔχεις δεῖ ποτὲ νὰ λείπω Κυριακὴ ἀπὸ τὴν ἐνορία μας; Μαζὶ μὲ τὸν παπᾶ φτάνω τὸ πρωί! Ὄρθρου βαθέος! Καὶ στὰ διακονήματα πρώτη! Νὰ σκουπίσω, νὰ γυαλίσω! Γι αὐτὸ καὶ δὲν μὲ ἐγκαταλείπει ποτὲ ἡ Παναΐτσα!
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό ;
-Θ᾿ ἀστειεύεσαι βέβαια! Δὲν μὲ ξέρεις καλά! Δὲν μὲ ἔχεις ζήσει! Δὲν ἔχω κάτσει ποτὲ στὸ τραπέζι καὶ νὰ μὴν ἔχω κάνει τὸν Σταυρό μου! Τὰ κομποσχοίνια στὰ χέρια μου δὲν τὰ βλέπεις; Δὲν ἔχεις παρατηρήσει ποὺ κάθε τόσο τα φιλῶ; Τὸν ἔχω μέσα μου ἐγὼ τὸν Θεό!
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό;
-Μὲ ἔχεις δεῖ ποτὲ νὰ λείπω Κυριακὴ ἀπὸ τὴν ἐνορία μας; Μαζὶ μὲ τὸν παπᾶ φτάνω τὸ πρωί! Ὄρθρου βαθέος! Καὶ στὰ διακονήματα πρώτη! Νὰ σκουπίσω, νὰ γυαλίσω! Γι αὐτὸ καὶ δὲν μὲ ἐγκαταλείπει ποτὲ ἡ Παναΐτσα!
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό ;
-Τὰ βλέπεις τὰ καινούρια τὰ καντήλια στὸ τέμπλο; 8 ἐκεῖ καὶ ἄλλα 4 στὰ προσκυνητάρια! Ξέρεις πόσο μοῦ στοίχισαν; Διακοπὲς δὲν πῆγα φέτος! Τὸ τάμα βλέπεις... Όχι σὰν κάτι ἄλλους! Μόνο Σταυροὺς καὶ μετάνοιες! Ἐδῶ φαίνεται ἂν ἀγαπᾶς τὸν Θεό!
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό ;
-Ἐγὼ δὲν ἀγαπῶ τὸν Θεό; Γεμᾶτο τὸ σπίτι μου μὲ εἰκόνες, λιβάνι μυρίζει συνεχῶς, καντήλι ἀκοίμητο, ἀσταμάτητα μεταδίδει τὸ ραδιόφωνο τῆς Μητροπόλεως τὸν σταθμό! Ἄσε τὰ δάκρυα ποὺ μοῦ γεμίζουν τὰ μάτια μόλις ἀκούσω γιὰ κανένα θαῦμα...
Διαφορετικὲς φαινομενικὰ ἀποκρίσεις σὲ μιὰ ἐρώτηση, ἕναν ἔλεγχο τῆς συνείδησης... Τὸ εὐλογημένο δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο! Ἐλέγχει καὶ σωφρονεῖ, ὅταν τῆς ἐπιτρέπουμε βέβαια νὰ ἐπιτελέσει τὸν Θεόσδοτο ρόλο της καὶ δὲν τὴν περιορίζουμε, δὲν τὴν κοιμίζουμε αὐτάρεσκα καὶ ἀνθρωπάρεσκα. Σὲ ὅλους μας ἔχει ὑποβάλλει αὐτὴ τὴν ἐρώτηση! Πάλιν καὶ πολλάκις! Καὶ δὲν θὰ πάψει ὡς τὴν ὕστατη πνοή μας νὰ μᾶς ρωτᾶ:
-Ἀγαπᾶς τὸν Θεό ;
-Ἐγὼ δὲν ἀγαπῶ τὸν Θεό; Γεμᾶτο τὸ σπίτι μου μὲ εἰκόνες, λιβάνι μυρίζει συνεχῶς, καντήλι ἀκοίμητο, ἀσταμάτητα μεταδίδει τὸ ραδιόφωνο τῆς Μητροπόλεως τὸν σταθμό! Ἄσε τὰ δάκρυα ποὺ μοῦ γεμίζουν τὰ μάτια μόλις ἀκούσω γιὰ κανένα θαῦμα...
Διαφορετικὲς φαινομενικὰ ἀποκρίσεις σὲ μιὰ ἐρώτηση, ἕναν ἔλεγχο τῆς συνείδησης... Τὸ εὐλογημένο δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο! Ἐλέγχει καὶ σωφρονεῖ, ὅταν τῆς ἐπιτρέπουμε βέβαια νὰ ἐπιτελέσει τὸν Θεόσδοτο ρόλο της καὶ δὲν τὴν περιορίζουμε, δὲν τὴν κοιμίζουμε αὐτάρεσκα καὶ ἀνθρωπάρεσκα. Σὲ ὅλους μας ἔχει ὑποβάλλει αὐτὴ τὴν ἐρώτηση! Πάλιν καὶ πολλάκις! Καὶ δὲν θὰ πάψει ὡς τὴν ὕστατη πνοή μας νὰ μᾶς ρωτᾶ:
Ἀγαπᾶς τὸν Θεό;
Εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σωτῆρα μᾶς Χριστοῦ τούτη ἡ ἀγάπη! Ἕνας νομικὸς κάποτε πειράζοντας τὸν Κύριο τὸν ρώτησε γιὰ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ πιὸ μεγάλη ἐντολὴ μέσα στὸν νόμο. Στὸ κατὰ Ματθαῖον συναντᾶμε αὐτὸν τὸν διάλογο.
Εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σωτῆρα μᾶς Χριστοῦ τούτη ἡ ἀγάπη! Ἕνας νομικὸς κάποτε πειράζοντας τὸν Κύριο τὸν ρώτησε γιὰ τὸ ποιὰ εἶναι ἡ πιὸ μεγάλη ἐντολὴ μέσα στὸν νόμο. Στὸ κατὰ Ματθαῖον συναντᾶμε αὐτὸν τὸν διάλογο.
Ἔλαβε μιὰ ἄληστη ἀπάντηση ὁ νομικός: Θ᾿ ἀγαπᾶς τὸν Κύριο καὶ Θεό σου, ἐξ ὅλης καρδίας ψυχῆς καὶ διανοίας. Ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή! Εἶναι ἄραγε τὰ παραπάνω ποὺ ἀπαντήθηκαν, ἐκεῖνα ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριος; Μήπως ἁπλᾶ εἶναι ἕνας γλυκασμὸς τῆς ψυχῆς; Εὐλογημένα ὅλα καὶ ἅγια, μὰ γιὰ νὰ προστρέξουμε πάλι στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Φωτός, στὸ κατὰ Ἰωάννη.
Ὅλες οἱ ἐρωτήσεις βρίσκουν ἀπαντήσεις μέσα στὸν λόγο καὶ στὸν νόμο τοῦ Σωτῆρος! Δὲν ὑπάρχει τὸ παραμικρὸ ποὺ νὰ ἄφησε ἀναπάντητο ὁ Θεὸς Λόγος! Ἐὰν ἀγαπᾶτε με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμᾶς τηρήσατε! Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀληθινὴ καὶ ἡ εἰλικρινὴς ἀγάπη! Ὅποιος ἐγκολπώνεται καὶ φυλάττει τὶς ἐντολὲς καὶ τὰ δικαιώματα μου, μόνο αὐτὸς μὲ ἀγαπᾶ λέει μόλις λίγο παρακάτω! Ὁ ἔχων τὰς ἐντολάς μου καὶ τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστὶν ὁ ἀγαπῶν με. Ὁ δὲ ἀγαπῶν με ἀγαπηθήσεται ὑπὸ τοῦ Πατρός μου καὶ Ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν ἐμφανίσω αὐτὸν ἐμαυτόν.
Σ᾿ αὐτὸν δηλαδὴ ποὺ ἀληθινὰ μὲ ἀγαπᾶ, τηρῶντας τὶς ἐντολές μου, σ αὐτὸν θὰ φανερωθῶ! Ὦ, τί βραβεῖο ἔχει αὐτὴ ἡ ἀγάπη! Τί ἀτίμητο δῶρο! Ἄν ἀγαπᾶς τὸν Θεό, ἀγαπᾶς τὸν κάθε ἀδελφὸ σου ὅμως! Ἰδοὺ μιὰ δικλείδα ἀγάπης! Ἕνα δύσκολο ὄντως κριτήριο! Μὰ πόσο ἀξίζει, ὅταν τὸ βραβεῖο της, εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὴν ζωή μας!
Ἀπόδειξη ἀγάπης, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του! Ὅπως ἀκριβῶς μᾶς τὶς παρέδωσε! Οὔτε σουλουπωμένες, οὔτε στρογγυλεμένες, οὔτε προσαρμοσμένες στὸ θεοστυγές σήμερα καὶ στὸ ἄθεσμο ἐγώ... Πάσαν δικαιοσύνη θὰ τηρήσουμε! Ἀλλιῶς, δὲν Τὸν ἀγαπᾶμε! Κι ἂν σχεδὸν πάντα δὲν τὰ καταφέρνουμε, ὠκεανὸς ὁ ἱλασμὸς καὶ ἡ μακροθυμία Του! Ξανὰ θὰ μᾶς συγχωρήσει, ἂν μᾶς σκεπάσει τὸ ἅγιο τὸ πετραχήλι!
Ἀπόδειξη ἀγάπης, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του! Ὅπως ἀκριβῶς μᾶς τὶς παρέδωσε! Οὔτε σουλουπωμένες, οὔτε στρογγυλεμένες, οὔτε προσαρμοσμένες στὸ θεοστυγές σήμερα καὶ στὸ ἄθεσμο ἐγώ... Πάσαν δικαιοσύνη θὰ τηρήσουμε! Ἀλλιῶς, δὲν Τὸν ἀγαπᾶμε! Κι ἂν σχεδὸν πάντα δὲν τὰ καταφέρνουμε, ὠκεανὸς ὁ ἱλασμὸς καὶ ἡ μακροθυμία Του! Ξανὰ θὰ μᾶς συγχωρήσει, ἂν μᾶς σκεπάσει τὸ ἅγιο τὸ πετραχήλι!
Μὲ εἰλικρινῆ μετάνοια καὶ ὄχι τὴν αὐτοδικαίωση ποὺ ἁπλόχερα μᾶς προσφέρει ἡ συναισθηματικὴ ἀγάπη καὶ ἡ ἀγαπολογία ποὺ ὅλα σχεδὸν τὰ ἐπιτρέπει, ἐθελοτυφλῶντας καὶ διαστρεβλώνοντας τὰ εὐαγγελικὰ κελεύσματα. Μιὰ πρώτη εἰλικρινὴς ἀπάντηση στὸ ἐρώτημα ποὺ ἔθεσε ὁ σημερινὸς τίτλος τῆς ἐκπομπῆς μας, εἶναι ὅτι δὲν σ ἀγαπῶ ἀληθινὰ Θεέ μου! Βοήθησέ με ὅμως κάποτε νὰ τὰ καταφέρω! Ἀμήν! Γένοιτο!
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ
Ἀπόσπασμα ἀπὸ ὁμότιτλη ἐκπομπὴ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου