Νώντας Σκοπετέας: Μέ θέα τοῦ Οὐρανοῦ τά σκαλοπάτια...( Ἡ ματιά τῆς Παναγίας)

 Γράφει ὁ Νώντας Σκοπετέας

 

...Σὲ ὅποιο μέρος κι ἂν σταθεῖς,  σ᾿ ἀκολουθάει  ἡ ματιά της

Μεσίτρια  ἀχειροποίητη σοῦ λέει τὰ μυστικά της.

Μητέρα Προδρομίττισσα φωνὴ μοῦ μὴ παρίδης!

Μὴ σταματᾷς γλυκύτητα σ ὅλους νὰ μεταδίδεις!

Ἁμαρτωλῶν ἡ δύναμις, ὑπόσχεση πρεσβεία

Ἡ Ἐγγυήτισσα ἡ Κυρὰ σώζει τὴν Αἰγυπτία!

Ἀπ᾿ τοῦ Οὐρανοῦ τίς ἄκριες  κρέμεται σπηλιαράκι

Κλωστὴ ἡλιαχτίδα τὸ βαστᾷ πάνω ἀπ᾿ τὸ θαλασσάκι.

Σαρακοστὲς μὲ δάκρυα καὶ ἀγῶνες περασμένες...

Στοῦ βράχου τὸ ἀπαράκλητο μορφὲς ἡγιασμένες

Χαράδρα ποὺ ἀντιλαλεῖ εὐχὴ εἰς τὸν αἰῶνα!

Μεγαλοσχήμων  τὰ μαλλιὰ πίσω ἀπὸ τὴν Εἰκόνα!

...Μπήκαμε μέσα στὸ καθολικὸ τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Μεγαλόπρεπο,  ὀλοφώτεινο στὸ πρωινό του Ὀκτώβρη καὶ ἐπιβλητικό, γεμᾶτο ζεστὰ φρέσκα χρώματα, περιποιημένο καὶ μὲ τάξη παροιμιώδη. Τὸ εἰκονοστάσι τῆς Παναγίας τῆς Προδρομίτισσας δεσπόζει καὶ ἐντυπωσιάζει μὲ τὴν γλυκύτητα ποὺ ξεχύνει ἀφειδώλευτα στὶς ματιὲς καὶ στὶς ψυχές μας.

Ἡ ἱστορία τῆς εἰκόνας γνωστὴ μὰ εἴπαμε πὼς ἡ πραγματικότητα καὶ ἡ ψηλάφηση τοῦ θαυμαστοῦ εἶναι ἄλλο πρᾶγμα. Ἀχειροποίητη, ἄνευ χειρῶν ἀνθρώπων, Θεαρχίω νεύματι πλασμένη,  σπάνια καὶ ἀνεκτίμητη. Παράσταση μόνο... δίχως  τὸ ἀνὰ νὰ τὴν συνοδεύει... Δὲν χρειάζεται ἡ πρόθεση δίπλα της ...ἐδῶ τὸ ζωντάνεμα τοῦ Οὐρανοῦ καὶ τῆς Ἐνδοξοτέρας Του δὲν ἀπεικονίζεται... Στέκεται ἐν ὑποστάσει  μπροστὰ στὰ ἔκθαμβα μάτια σου. Στὰ 1863 οἱ κτήτορες τῆς σκήτης Νήφων καὶ Νεκτάριος παρήγγειλαν στὸ Ἰάσιο τῆς Ρουμανίας τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας γιὰ νὰ τὴν τοποθετήσουν στὸ καθολικό. Ἕνας εὐσεβέστατος Ἁγιογράφος ὀνόματι Ἰορδάνης ἀνέλαβε τὴν ὑπόθεση, ὑποσχόμενος στοὺς Πατέρες πὼς ἡ δημιουργία τῆς εἰκόνος θὰ ἐτελεῖτο μὲ τὸ προσήκοντα  σεβασμὸ στὴν Παναγία καὶ τὸν Κύριο, ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ... Ξεκίνησε λοιπὸν ὁ σεμνὸς καὶ πιστὸς τεχνίτης νὰ ζωγραφίζει ὅλο θέρμη καὶ προσευχόμενος στὴν Ὑπεραγία Μητέρα...
 

Μόλις τέλεψε μὲ τὰ ἄμφια τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Μητρός Του, ξεκίνησε νὰ ζωγραφίζει τὰ πανίερα πρόσωπά Τους. Μὰ τὸ ἀποτέλεσμα τὸν ἀπογοήτευσε τόσο, ποὺ μὲ δάκρυα καὶ θλιμμένος ἀνείπωτα σκέπασε τὴν εἰκόνα μὲ ἕνα ὕφασμα καὶ κλείστηκε στὸ δωμάτιό του, προσευχόμενος συνεχῶς  καὶ ἐκλιπαρῶντας τὸν Θεὸ διὰ πρεσβειῶν τῆς Θεοτόκου  γιὰ θεία φώτιση, ὥστε νὰ καταφέρει νὰ ὁλοκληρώσει τὴν εἰκόνα. Ἔτσι κύλησε ὅλη ἡ νύχτα... Τὸ πρωὶ μὲ τὰ μάτια κατακόκκινα ἀπὸ τὸ κλάμα καὶ τὴν ἀγρύπνια μπῆκε ξανὰ στὸ ἐργαστήριο μὲ πίστη ὅτι θὰ τὰ καταφέρει. Ξεσκέπασε τὸ εἰκόνισμα καὶ ἔπεσε ἀμέσως κατὰ γῆς δοξάζοντας καὶ εὐχαριστῶντας τὸν Κύριο ποὺ φανερώθηκε σ᾿ αὐτὸν τὸν τόσο ἀνάξιο δοῦλο Του. Ἡ Εἰκόνα ἦταν ἕτοιμη στὴν σημερινή της μορφή!
 

Ἀπὸ χέρια Ἀγγέλων ἔτσι ὅπως πρόσταξε ὁ Κύριος Σαβαὼθ νὰ γίνει! Πῆρε ἔπειτα τὸν δρόμο της γιὰ τὸ Ὄρος θαυματουργῶντας καθ᾿ ὁδὸν καὶ χαρίζοντας ἀπὸ τότε τὴν γαλήνη καὶ τὴν ἄφατη παρηγοριά της σὲ ὅποιον καταφεύγει γονατιστὸς ἔμπροσθέν της. Ἀσάλευτοι καθόμασταν καὶ τὴν κοιτάζαμε γιὰ ἀρκετὴ ὥρα. Ὅπου καὶ νὰ πηγαίναμε ἔπειτα τὸ ὑπέραγνο βλέμμα της  μᾶς ἀκολουθοῦσε. Θεόσδοτο εἰκόνισμα! Προστασία καὶ Σκέπη ἡ Γεννήτρια τοῦ Φωτός. Κι εἶναι τόσα πολλὰ τὰ συναισθήματα ποὺ γεννιοῦνται στὴν θέα Της. Ναί, ἔνιωσα νὰ μὲ ἐλέγχει, νὰ μὲ νουθετεῖ αὐστηρὰ σὰν Μητέρα ποὺ ἀγωνιᾷ. Μὰ δὲν ἄλλαζε τὸ κοίταγμά της. Αὐτό, αἰώνια γλυκό, ἀμετάθετα παραμυθητικὸ στέκεται ἐκεῖ καὶ πάντα σὲ ἀκολουθεῖ. Εἶσαι ἐσὺ ποὺ ἀλλιῶς τὸ εἰσπράττεις, ὅπως θὰ γίνει καὶ στὸν ἄλλον  ἀόρατο ἀκόμα κόσμο, ὅπου τὸ ἀναλλοίωτο Φῶς τοῦ Κυρίου ἄλλους θὰ φωτίζει καὶ ἄλλους θὰ κατακαίει...

Τραβήξαμε οἱ γνωστοὶ πέντε λοιπόν, τὴν πορεία  γιὰ τὸ σπήλαιο τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου. Μιὰ σύντομη δοξολογία δρόμος ὡς τὸν Σταυρό, ποὺ σὰν οὐράνιος ὁδοδείκτης ἔστρεφε τὰ βήματά σου πρὸς  τὸ ἀξόδευτο γαλάζιο. Ἀρχίσαμε νὰ κατεβαίνουμε ἕνα -ἕνα τὰ σκαλιὰ ἀποτυπώνοντας μέσα μας  μαγευτικὲς εἰκόνες βγαλμένες ἀπ᾿ τοῦ Παραδείσου τ᾿ ὄνειρο... Ἀνάσες κομμένες ἀπὸ τὸ ἀπερίγραπτο μὲ χιλιάδες λέξεις ἀκόμα πανόραμα τῶν θαυμασίων τοῦ Πλάστη!

 

Κατ᾿ ἀρχὰς σύ, Κύριε, τὴν γῆ  ἐθεμελίωσας καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σου εἶσιν οἱ οὐρανοί.... Στὴν ἄκρη τοῦ Ὄρους ὁ ἁγιασμένος νότος του ἀπὸ τὴν ἔρημο τῆς Βίγλας. Καὶ ἐδῶ στὴν ἀετοφωλιὰ τοῦ ἀνεμοφαγωμένου γκρεμοῦ,  μιὰ σπηλίτσα ποὺ δὲν ἀκουμπᾷ στὴ γῆ μὰ ἀπ᾿ τὸν οὐράνιο θόλο  μοιάζει κρεμάμενη... Στὸν λαξευμένο βράχο, Θεοῦ θυσιαστήρια νὰ μαρτυροῦν περάσματα Ἁγίων. Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ποὺ καρτερᾶ αἰώνια  τὸν καιρὸ τῶν πνευματικῶν ἀγώνων, τὸ ταξίδι τῶν ἀρετῶν, τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Τεσσαρακοστή... Ἐδῶ ξεκινοῦσε τῶν ἀρετῶν τὸ στάδιο, ἡσυχάζοντας ἀπὸ τὴν Καθαρὴ Δευτέρα ὡς τὸ Σάββατο τοῦ Λαζάρου! Προσευχόμενος γιὰ ὅλα του τὰ ἐκλεκτὰ τεκνία, παλεύοντας ἀνδρείως  μὲ τοὺς ἀνύστακτους δαίμονες καὶ τὰ φιλεπίστροφα, ὑποκινούμενα ἀπὸ αὐτούς, πάθη... Νηστεύοντας καὶ εὐχόμενος  ἀνέβαινε τὸν δικό του Γολγοθᾶ,  μαστίζοντας τὰ τάγματα τῶν ἀοράτων ἐχθρῶν καὶ ἐπέστρεφε ἔπειτα στὴ Λαύρα του καὶ στὸ ποίμνιό του, γιὰ νὰ συνεορτάσει τὴν ἔνδοξη Ἀνάσταση.
 

Κτυπᾶμε τὴν μικρὴ καμπάνα. Γοργόφτερος ὁ ἦχος της μαρτυρᾶ τὸ προσκύνημά μας. Ὁ Ἅγιος ξέρει πὼς εἴμαστε ἐδῶ! Φανερὸς παντοῦ! Στὸ μικρὸ παρεκκλήσι του. Στὸ εἰκόνισμά του  στὸ πλάϊ τῆς Ἐγγυήτισσας Παναγίας! Μήνυμα κρατᾷ ὁ ἴδιος γραμμένο πάνω του! Τὰ λόγια του ἠχοῦν κι αὐτὰ ἀσίγαστα: Ἐν καρδίᾳ πραέων ἀναπαύεται Κύριος. Ψυχὴ δὲ ταραχώδης, δαιμόνων καθέδρα... Οἱ Ἅγιοι δὲν μεριμνοῦν γιὰ τὴν  ὑστεροφημία τους! Θεωροῦν ἐν ζωῇ, ἑαυτοὺς ἁμαρτωλοτέρους καὶ ἐλαχιστοτέρους ἁπάντων. Μόνο τὸν Παράδεισο ζητοῦν γιὰ ὅλους ἀνεξαιρέτως καὶ ἀγωνιοῦν ἀέναα μήπως καὶ οἱ μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου,  μᾶς κάνουν  νὰ τὸν χάσουμε μέσα ἀπ᾿ τὰ χέρια μας. Γι᾿ αὐτὸ μᾶς στέλνουν συνεχῶς μηνύματα... Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω! Νὰ κι ὁ ἕτερος καθηγητὴς τῆς ἐρήμου Μέγας Εὐθύμιος σιμά του κι αὐτός! Ἄλλο Θεῖο ἄγγελμα  ἐκεῖνος  κομίζει στὸν κόσμο: Ὅπλα τοῦ Μοναχοῦ ἡ μελέτη, ἡ προσευχή, ἡ διάκριση, ἡ ταπεινοφροσύνη καὶ ἡ κατὰ Θεὸν ὑπακοή!
 

 

Στεκόμαστε καὶ πάλι ἄσειστοι μπροστὰ στὴν Παναγία! Ἐγγυήτισσα, γιατί ἦταν αὐτὴ ἡ εἰκόνα ποὺ κάποτε βοήθησε τὴν Ἁγία Μαρία τὴν Αἰγυπτία νὰ μετανοήσει καὶ νὰ φύγει στὴν λυτρωτικὴ γιὰ ἐκείνην  ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη. Ἦταν αὐτὴ ποὺ μεσίτευσε καὶ παρηγόρησε καὶ ἐγγυήθηκε τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν! Καὶ ἔπειτα θέλησε νὰ ἔρθει μόνη της  σ᾿ αὐτὸ τὸ σπηλιαράκι. Τὴν βρῆκε ὁ Ἅγιος καὶ θέλησε νὰ τὴν μεταφέρει στὴν Λαύρα γιὰ νὰ προσκυνεῖται ἀπὸ τοὺς Μοναχούς. Ὅμως ἡ εἰκόνα  ἐπέστρεφε στοῦ βράχου τὸ θηκάρι ποὺ τό ᾿θελε γιὰ αἰώνια ἑστία της. Ἔκτοτε ἐδῶ στέκει καὶ ἀγναντεύει τὸ Ἁγιονορείτικο πέλαγο καὶ ὑπόσχεται καὶ ἀσφαλίζει μὲ τὴν παρρησία της. Καὶ ὅσους Μοναχοὺς προστρέχουν, τοὺς ἀγκαλιάζει στοργικὰ καὶ τοὺς σώζει ἐκ παντοίων δεινῶν. Καὶ ἐκεῖνοι,  ἄμετρα  καὶ σπαραχτικὰ  τὴν εὐλαβοῦνται καὶ ἀγνοοῦν τὸ ἀπρόσιτο καὶ τὸ δύσβατο, τοὺς μανιασμένους καιροὺς καὶ τὸ ἀπαράκλητο τοῦ τόπου, γιὰ νὰ τὴν φωτίσουν καὶ νὰ τὴν ὑμνήσουν. Ἀνέβαινε συχνὰ ὁ Γέροντας Ἰωσὴφ ὁ ἡσυχαστὴς ἐδῶ πάνω, νὰ ἀνάψει τὸ καντήλι της. Ἐδῶ ἀξιώθηκε γιὰ πρώτη φορὰ τοῦ ἀκτίστου φωτός! Ἐδῶ ἐκάρῃ Μοναχός... Γι᾿ αὐτὸ ὀνομάστηκε καὶ σπηλαιώτης! 

Ἄν ψάξεις  πίσω ἀπ᾿ τὴν θαυματουργὴ εἰκόνα θὰ βρεῖς ἀκόμα τὸ κερὶ μὲ κολλημένα τὰ μαλλιὰ ἀπὸ τὴν κουρὰ τοῦ Θεοφώτιστου Ἀσκητῆ, τοῦ παπποῦ σχεδὸν ὅλου τοῦ σημερινοῦ ἀθωνικοῦ  κόσμου! Ἄν σκύψεις καὶ ἀσπαστεῖς   στὸ χῶμα τὸ ἁγιασμένο,  ἴσως αἰσθανθεὶς πὼς ἀκόμα δὲν ἔχει στεγνώσει ἀπὸ τὰ δάκρυα τοῦ Παπᾶ-Χαρίτωνος τοῦ Πνευματικοῦ,  ποὺ κάποτε τὸ κατοίκησε γιὰ χρόνους πολλοὺς μὲ τὴν εὐλογημένη του συνοδεία. Κι ἄλλοι ἀμέτρητοι οἰκήτορές της, ἀσκητάδες τῆς ἡσυχίας καὶ τῆς Ἁγιότητας ἀγωνιστές, ἔχουν ἀφήσει τὰ ἀποτυπώματα τῆς δεομένης ψυχῆς τους σὲ αὐτὸ τὸ λάξευμα τοῦ Δημιουργοῦ.  Βρισκόμασταν  σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον συνταρακτικὰ προσκυνήματα τοῦ Ἄθωνα. Στὴν καρδιὰ τοῦ Ἱεροῦ βουνοῦ, τὴν πάντα καιομένη ἀπὸ Θεϊκὸ Ἔρωτα, τὴν σπλαχνικὴ καὶ φιλόξενη γιὰ ὅσους θελήσουν νὰ συμπορευτοῦν μὲ τοὺς χτύπους της...

 

Μαζί μας καὶ ἕνας Ρουμάνος προσκυνητῆς ὁ Κωνσταντῖνος. Μόνος μόνῳ Θεῷ, ταπεινὸς προσκυνητής, ἔλεος ζητοῦσε καὶ γαλήνη, τίποτα ἄλλο! Προσκύνησε ἀθόρυβα στὰ δυὸ παρεκκλήσια τοῦ Ἀκαθίστου ὕμνου καὶ τοῦ Ἁγίου, γονάτισε μπροστὰ στὴν Παναγία καὶ ἔφυγε ἔπειτα. Βρῆκε ἕνα βραχάκι μὲ θέα τοῦ Οὐρανοῦ τὰ σκαλοπάτια καὶ καθόταν ἤρεμος καὶ ἀληθινὰ χαρούμενος μὲ καρδία πραεία φωνάζοντας μὲ τὴν σιωπή του: Ἔρχου Κύριε!...

 

Νώντας Σκοπετέας
Ἡ Παναγία οἰκονόμησε... Ἡμερολόγιο  Ὄρους 2014

Μὲ ἀφορμὴ μιὰ σειρὰ 4 ἐκπομπῶν -Αὔγουστος 2022- μὲ τίτλο:
       "Μὲ τὸ καραβάκι τῆς Ἁγίας Μνήμης Αὔγουστο στὸν Ἄθωνα"

 

Πηγή:http://sotiriapsixis.blogspot.com/

___________________________________

Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ

«Πᾶνος»