Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας
«Λέγω δὲ ὑμῖν· πᾶς ὃς ἂν ὁμολογήσῃ ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὁμολογήσει ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ· ὁ δὲ ἀρνησάμενός με ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων ἀπαρνηθήσεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ…Ὅταν δὲ προσφέρωσιν ὑμᾶς ἐπὶ τὰς συναγωγὰς καὶ τὰς ἀρχὰς καὶ τὰς ἐξουσίας, μὴ μεριμνᾶτε πῶς ἢ τί ἀπολογήσησθε ἢ τί εἴπητε· τὸ γὰρ ῞Αγιον Πνεῦμα διδάξει ὑμᾶς ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἃ δεῖ εἰπεῖν» (Κατά Λουκάν ιβ΄ 8-12)
Καθώς προχωροῦμε πρός τόν Δεκαπενταύγουστο καί ταυτόχρονα συνεχίζει πάντοτε νά μαίνεται γύρῳ μας ὁ πόλεμος ἀπό ὁρατούς καί (κυρίως) ἀοράτους ἐχθρούς, ἄς θυμόμαστε ὅτι, πέραν τῆς μετάνοιας καί τοῦ προσωπικοῦ μας πνευματικοῦ ἀγῶνα, αὐτή εἶναι ἡ κύρια πράξη ἀντίστασης καί συνάμα τό βασικό μας χρέος μέσα στόν δαιμονικό ζόφο πού μᾶς κυκλώνει ἀσφυκτικά: το νά ὁμολογοῦμε Χριστό.
Καί ὁμολογῶντας Τον, νά λέμε βεβαίως καί γιά ὅλα τά θέματα τήν ἀλήθεια (πραγματικά μαζί πᾶνε αὐτά - γιατί Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἄρα δικές Του εἶναι καί ὅλες οἱ ἐπιμέρους ἀλήθειες).
Καί ἐπίσης νά μή φοβόμαστε τίς διώξεις, οὔτε νά διστάζουμε σκεπτόμενοι τί θά ποῦμε, προκειμένου νά ὑπερασπιστοῦμε τήν πίστη μας. Ὅπως τό ἀκούσαμε ἐπακριβῶς ἀπό τά ἴδια τά χείλη Του, θά μᾶς φωτίσει ἐκείνη τήν ὥρα τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θά μᾶς δώσει θάρρος καί παρρησία.
Γιά νά μή βαυκαλιζόμαστε καί σπαταλοῦμε δυνάμεις ἐπί ματαίῳ, αὐτή εἶναι καί ἡ μόνη δράση πού πραγματικά μπορεῖ νά φέρει ἀποτέλεσμα ἀπέναντι σέ ἕνα πανίσχυρο παγκόσμιο διαβολοσύστημα καί μέσα στήν καρδιά ἑνός τρομακτικοῦ πολέμου πού, ἐπειδή εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου πνευματικός, δέν μπορεῖ νά κερδηθεῖ παρά μόνο μέ τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί μέ τή χρήση ἐκ μέρους μας καθαρά πνευματικῶν ἐπίσης ὅπλων...
«Πᾶνος»
Ευλογημένε αγωνιστή Νεκτάριε δία σου ομιλεί το Πνεύμα το Άγιον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λες:
ὁμολογῶντας Τον, νά λέμε βεβαίως καί γιά ὅλα τά θέματα τήν ἀλήθεια
(πραγματικά μαζί πᾶνε αὐτά - γιατί Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀλήθεια,
ἄρα δικές Του εἶναι καί ὅλες οἱ ἐπιμέρους ἀλήθειες).
ΤΟ ΤΟΝΊΖΩ ΑΥΤΌ:
γιατί Ἐκεῖνος εἶναι ἡ Ἀλήθεια,
Η χειρότερη τιμωρία που μπορεί να δώσει ο Θεός είναι το πνεύμα της πλάνης.
Οι απολυμαίνει θα πιστέψουν στον αντίχριστο.
Αυτοί πού τα ονόματα τους δεν είναι γραμμένα στο Βιβλίο της Ζωής.
Γιατί δεν δέχτηκαν την αλήθεια.
Απέρριψαν την Αλήθεια (τον Κύριό μας Ιησού Χριστό).
Για αυτό ο Θεός, τους έδωσε πνεύμα πλάνης.
Θα ήθελα να τονίσω και κάτι ακόμα, που τόνιζε συνεχώς στις ομιλίες του ο Μακαριστός πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος:
Όταν αναφερόμαστε στον Θεό, καλό είναι να λέμε στον Άγιο Τριαδικό Θεό μας,
ή να τονίζουμε το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
ή να αναφερόμαστε στο Άγιο Πνεύμα.
Έτσι δηλώνουμε την ταυτότητά μας, ότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Γιατί στον θεό αναφέρονται όλοι.
Αλλά όμως σε ποιον θεό δεν γνωρίζουμε.
Στον θεό Μ.Α.Τ.Σ. των μασόνων;
Στον θεό των ψευτομαρτύρων του Ιεχωβά;
ή στον τον θεό αλάχ των μωαμεθανών;
Βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλοί θεοί.
Όμως Άγιος Τριαδικός Θεός είναι μόνο ένας.
Το μόνο μέλημά μας είναι:
να είναι γραμμένα τα ονόματά μας στο Βιβλίον της Ζωής.
Τότε όπως γράφει και ο ευλογημένος Νεκτάριος:
Δεν έχουμε να φοβόμαστε ούτε διώξεις, ούτε δικαστήρια, ούτε και την ίδια τη ζωούλα μας.
Και όπως μας διαβεβαίωσε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός:
τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θά μᾶς δώσει θάρρος καί παρρησία. Αμήν.
Υ.Γ. ο πόλεμος στην κυριολεξία είναι πνευματικός, και οι πρώτοι Χριστιανοί κατέκτησαν όλη την οικουμένη με την μάχαιρα του Λόγου.
Δηλαδή με τον Κύριον μας Ιησού Χριστό.
Αυτόν επικαλούνταν και δεν τους άγγιζαν ούτε δηλητήρια, ούτε βασανιστήρια.
Όμως οι ίδιοι οι Μάρτυρες ποθούσαν τον θάνατο γιατί θα τους έφερνε συντομότερα στην αγκαλιά του Κυρίου μας και της Μητέρας του, της Παναγίας μας.
Για αυτό να διαβάζουμε τα συναξάρια των Αγίων.
Αν διαβάζουμε τους βίους των Αγίων θα αποκτήσουμε τα δικά τους μάτια.
Και ποια είναι, αυτά τα μάτια;
Μα του Αγίου Πνεύματος θα γίνουμε πνευματοφόροι.