Γράφει ὁ Γεώργιος Δημητράκης
Τα περί ηθικής και δικαίου αίσθημα οι αρχαίοι πρόγονοί μας τα μάθαιναν εις τις τραγωδίες και κωμωδίες, όπου τα θέατρα ήσαν των διαστάσεων 6.000 έως και 20.000 επισκεπτών και πάντα κατάμεστα, καθότι μόνο εις την απλότητα της ζωής ευρίσκεται ο πλούτος της γνώσης και της σοφίας. Αλλά και εις τα γυμναστήρια με το «Ευ Αγωνίζεσθαι», που είναι το βασικό πνεύμα για την ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας με την διάπλαση ελεύθερων, ολοκληρωμένων και υπεύθυνων πολιτών σωματικά και πνευματικά. Πολιτών οι οποίοι είχαν ισόρροπη ανάπτυξη εις τον νου, εις την ψυχή και εις το σώμα. Ο αθλητικός στίβος έγινε επίσης για το άτομο σχολείο αξιών, υψηλού ήθους και αρετής, συγκρατώντας το από το να υπερβεί τα όρια του. Σημαντική είναι επίσης και η πολύ πλούσια και φιλοσοφημένη Ελληνική γλώσσα, η μοναδική και Μητέρα όλων των γλωσσών εις την Παγκόσμια Ιστορία, από την οποία αντλούσαν επίσης όλα τα εργαλεία της Μάθησης και της Γνώσης. Μερικά παραδείγματα:
- καλός, κακός
- ηθικός, ανήθικος
- δημοκρατία, δικτατορία
- πόλις, πολιτική, πόλεμος (ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής, όμως με άλλα μέσα!)
Εκ των ανωτέρω, εις την ζωή ο άνθρωπος, αλλά και η κοινωνία οφείλουν να βάζουν το ΗΘΟΣ πάνω απο όλα. Μόνο τότε δύναται να εμβαθύνει κανείς εις το βαθύ νόημα της ζωής και την αξία πολλών εννοιών, όπως π.χ. του κόσμου, της ανθρωπογεωγραφίας, της αγάπης προς τον άνθρωπο, την οικογένεια, την Πατρίδα, την βαθιά πίστη, τον σεβασμό και εκτίμηση των άλλων ανθρώπων, το περιβάλλον, την φύση ως οίκο των ανθρώπων κ.α.. Τουτέστιν ότι η ευγνωμοσύνη για να επιτευχθεί απαιτεί σφυρηλάτηση, καθότι δεν εμπεριέχεται αυτή εις την ανθρώπινη καρδιά. Εν κατακλείδι η ενδυνάμωση αυτής της έννοιας της συναισθηματικής Νοημοσύνης και της Ενσυναίσθησης. Διότι ο αγνός και αληθινός άνθρωπος είναι η συνείδηση της κοινωνίας και της ανθρωπότητας.
Ο Μάνος Χατζιδάκις (1925-1994) είπε: «Σκοπός είναι να ζεις την Παιδεία σου χωρίς να την διαφημίζεις. Να βλέπεις και να σκέφτεσαι χωρίς να κοινοποιείς τις εσωτερικές διεργασίες που πραγματοποιούνται μέσα σου. Δεν μπορούν αυτές να αποτελούν τίτλους έπαρσης και αυτοπροβολής. Διότι έτσι αυτόματα αυτοαναιρούνται».
Για να επιστρέψουμε όμως εις το δημιουργικό μεγάλο παρελθόν, πρέπει να απαλλαγούμε πρώτα απο το καταστροφικό παρόν και το Χάος που είναι δικό μας δημιούργημα. Για αυτό, μη κόβεις το χέρι της Ιστορίας που σε ταΐζει!
Γεώργιος Εμ. Δημητράκης
(www.Γεώργιος Εμ.Δημητράκης.gr)
Υποσημείωση:
Ο Συντάκτης κρητικής (Μαριού Νομού Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής, γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη/Θράκη, τον Προμαχώνα της Ελλάδος. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις το Πανεπιστήμιο της Βόννης, και Ιστορία και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου