Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης*
«Εμείς που θανατωθήκαμε εδώ, μην μας ξεχνάς γιατί η λήθη του
κακού είναι άδεια για την επανάληψή του», αναφέρει η επιγραφή του μνημείου στο ναζιστικό
στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Μαουτχάουζεν – Γκούζεν της Αυστρίας,
υπενθυμίζοντας τον θάνατο 3.700 Ελλήνων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου
Πολέμου, αλλά και πως η λήθη μπορεί να σκεπάσει παλιά εγκλήματα και να
επιτρέψει την εμφάνιση νέων.
Το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2000 και ο Oργανισμός Hνωμένων Eθνών το 2005 καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου, την ημέρα δηλαδή του 1945 που απελευθερώθηκε το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς Άουσβιτς-Μπίρκεναου, ως «Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος». Οι δύο αυτοί Οργανισμοί υπεράσπισης, μεταξύ των άλλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, αποφάσισαν να υιοθετήσουν τις σχετικές προτάσεις, ως διαρκή υπενθύμιση της συστηματικής προσπάθειας για την ολοκληρωτική εξόντωση εθνικών ή άλλων ομάδων από τη Ναζιστική Γερμανία και τους συνεργάτες της κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Ειδικότερα το ψήφισμα του ΟΗΕ καλεί όλα τα κράτη -μέλη του να τιμούν τη μνήμη των θυμάτων του Ολοκαυτώματος και να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων σχετικά με την ιστορία του Ολοκαυτώματος, με στόχο να αποφευχθούν μελλοντικές πράξεις Γενοκτονίας.
Η οικογένειά μου (όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλες ελληνικές και ευρωπαϊκές) ήταν παρούσα στην ιστορική στιγμή της αντίστασης στον ιταλικό φασισμό, στον Ναζισμό και τους ξένους και Έλληνες συνεργάτες τους, είχε συμμετοχή στον αντιφασιστικό –απελευθερωτικό - αντιστασιακό αγώνα από το 1940 –έως το 1944, σε όλα τα μήκη και τα πλάτης του Ελληνισμού, αλλά και όπου αυτός βρέθηκε υπερασπιζόμενες τις Ελληνικές – Οικουμενικές αξίες, δίνοντας αίμα και ζωή: Κορυτσά, Ρούπελ, Μέση Ανατολή, κολαστήρια της Γκεστάπο .
Με πράξεις που χαρακτηρίζουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες και που βεβαίως έχουν και το τίμημά τους: Αγωνία, δοκιμασίες, πόνος, φόβος, στερήσεις, βασανιστήρια, απώλειες.
Στην Ελλάδα, η οποία έγινε ολόκληρη Ολοκαύτωμα, τα εγκλήματα των Γερμανών Ναζί και των συνεργατών τους συνδέονται με ομαδικές εκτελέσεις που σόκαραν ακόμη και τους ίδιους τους εκτελεστές. Εκτελεστές οι οποίοι δυστυχώς δεν τιμωρήθηκαν ποτέ, ενώ οι απόγονοί τους συνεχίζουν να προκαλούν ακόμη και σήμερα…
Η παράθεση ορισμένων από τις πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μας όπου δολοφονήθηκαν, εκτελέστηκαν, κάηκαν, πέθαναν από βασανιστήρια αθώοι Έλληνες και αθώες Ελληνίδες, παιδιά, βρέφη, νεογνά, ηλικιωμένοι, ανάπηροι στρατιώτες του 1940-1941, εκεί όπου οι Ναζί και οι συνεργάτες τους βίασαν γυναίκες, έσφαξαν νήπια, έγκυες γυναίκες, μικρά παιδιά και υπερήλικες· απαγχόνισαν και εκτέλεσαν με λιθοβολισμό, με τσεκούρι, με την ξιφολόγχη και με πυροβόλα όπλα, αποτελεί υπόμνηση των μαρτυρικών τόπων, διαρκή υπενθύμιση της τιμωρίας των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας: Κάνδανος Επαρχία Βιάννου, Δράμα, Δοξάτο, Κερδύλλια, Μεσόβουνο, Πύργοι, Επταπύργιο, σκοπευτήριο Καισαριανής, στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου, στρατόπεδο συγκέντρωσης Παύλου Μελά, φυλακές Αβέρωφ, Δομένικο, Ελατοχώρι, Ερμακιά, Χορτιάτης, Μουσιωτίτσα, Κομμένο, Ανδρίτσα, Γύθειο, Ελευθεροχώρι, Κλεισούρα, Κορμίστα, Τρίπολη, Κοντομαρί, Λίμνες, Γιαννιτσά, Δίστομο, Καλάβρυτα …
Η οικογένειά μου, όπως και χιλιάδες άλλες ελληνικές, πριν από την εξόντωση από το Χίτλερ, πριν από
το πρόγραμμα εξαφάνισης των λαών από τους Ναζί του Χίτλερ, είχαμε τη Γενοκτονία,
τα εγκλήματα του Κεμάλ ( Πόντος, Θράκη,
Καππαδοκία, Μικρά Ασία) εγκλήματα τα
οποία τα εγκλήματα επειδή τιμωρήθηκαν, επαναλήφθηκαν: από την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα του
Πόντου, στο Οικονομείο της Θράκης, στο Γκιουρούμτζε της Καππαδοκίας και τη
Σμύρνη του 1922 στην Ελλάδα του 1941- 1944.
Στον τόπο αυτό, στην ιστορία του, στην πορεία και στην παράδοση του Ελληνισμού, είναι βέβαιο, λογικό και αναμενόμενο, ότι δεν έχει χώρο η ιδεολογία του φασισμού και η λατρεία και ο θαυμασμός για την Κεμάλ, δεν χωρούν φιλοκεμαλικοί αντιναζιστές και φιλοναζιστές αντικεμαλικοί. Δε χωρούν καταστάσεις και πρόσωπα που τιμούν τον Κεμάλ και μισούν τον Χίτλερ και τιμούν τον Χίτλερ και μισούν τον Κεμάλ.
Κεμαλισμός και Ναζισμός προέρχονται από την ίδια ολοκληρωτική, φασιστική, ρατσιστική, απάνθρωπη μήτρα. Ο δάσκαλος Κεμάλ και ο μαθητής Χίτλερ, κατά τα λεγόμενα του αρχηγού των Ναζί.
Οφείλουμε , όχι μόνο σήμερα λόγω της Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων Ολοκαυτώματος, αλλά και κάθε στιγμή, κάθε ημέρα να συνεχίσουμε τον αγώνα αναγνώρισης, σπάζοντας το αβγό του φασιστικού φιδιού, αποκαλύπτοντας τον Κεμαλισμό και τη συνέχειά του τον Ναζισμό που δολοφόνησαν εκατομμύρια Έλληνες, Ελληνίδες και παιδιά. Εκατό χρόνια μετά το ελληνικό Ολοκαύτωμα στη Μικρά Ασία, το ατιμώρητο έγκλημα του Κεμαλισμού, έγινε Ναζισμός και σήμερα επαναλαμβάνεται εις βάρος του Ελληνικού και άλλων λαών στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στη Θράκη, στη Συρία, στο Κουρδιστάν.
Η 27η Ιανουαρίου, εκτός από Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ναζισμού να γίνει και Διεθνής Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Κεμαλισμού .
Το καθήκον μας είναι να αποκαλύψουμε την Αλήθεια. Τιμωρία των ενόχων και των επιγόνων τους , αναγνώριση των εγκλημάτων τώρα!
*Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου, συγγραφέας του βιβλίου «Κεμαλισμός και Ναζισμός», Εκδόσεις Εύξεινος Λόγος, Αθήνα 2022.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου