Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2023

Χρῆστος Κελαϊδώνης: Ἡ ἐποχή τῶν ἐσχάτων ἐπιγραμματικά - Μέρος Α'


Ἡ ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου καὶ τοῦ ψευδοπροφήτη στὸ προσκήνιο τῆς ἱστορίας
 
 
Γνωρίζουμε ὅτι ἡ πορεία τοῦ μυστηρίου τῆς εὐσεβείας μέσα στοὺς αἰῶνες ξεκίνησε μετὰ τὴν Πτώση τῶν Πρωτοπλάστων μαζὶ μὲ ἐκείνη τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας:
 
«καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ»   Πρὸς Τιμόθεον Α' 3, 16

"τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας"  Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β' 2, 7


Γνωρίζουμε ἀκόμα ὅτι αὐτὰ τὰ δυὸ μυστήρια κινοῦνται διαρκῶς παράλληλα μέσα στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία.

Μᾶς εἶναι, ἐπίσης, γνωστὸ ὅτι, ἀκριβῶς ὅπως τὸ μυστήριο τῆς εὐσεβείας ἔδωσε τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἔτσι καὶ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας θὰ δώσει κάποια στιγμὴ τὸν ἀντίχριστο.

Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, μάλιστα, μᾶς ζητᾷ νὰ εἴμαστε προσεκτικοὶ πάνω στὸ θέμα γιὰ νὰ μὴν πλανηθοῦμε:
 
«καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μὴ τίς ὑμᾶς πλανήσῃ. πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγὼ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι»  Κατὰ Ματθαῖον 24, 4-5

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι πρέπει νὰ τὸ ἔχουμε πάντοτε ὑπόψη μας, χωρὶς ὅμως ὑπερβολές, διότι ἔχει παρατηρηθεῖ πὼς πολλοὶ ἔχουν φτάσει στὸ ἀντίθετο ἄκρο, δηλαδὴ ἀρέσκονται στὸ νὰ ἀσχολοῦνται μόνο μὲ τὸν ἀντίχριστο καὶ ἀφήνουν στὴν ἄκρη τα περὶ τοῦ Χριστοῦ.

Ἐμεῖς πρέπει νὰ γνωρίζουμε καὶ πολὺ καλὰ τὰ περὶ τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καί τὰ περὶ τοῦ ἀντιχρίστου, χωρὶς νὰ κάνουμε τὰ δεύτερα κεντρικὸ θέμα τῆς ζωῆς μας, ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ τὰ περιφρονοῦμε, διότι μόνο καὶ μόνο ποὺ ἔχουν εἰπωθεῖ, σημαίνει ὅτι ἔχουν ἀξία καὶ πρέπει νὰ τοὺς δώσουμε ἰδιαίτερη σημασία.

(Ὑπάρχουν, πάντως, καὶ χωρία, ὅπως θὰ δοῦμε στὴ συνέχεια, ποὺ ἂν καὶ σχετίζονται μὲ τὸν ἀντίχριστο, ἀποκαλύπτουν μὲ ἕνα παράδοξο τρόπο θεολογικὲς ἀλήθειες).

Παρακάτω θὰ κάνουμε μιὰ προσπάθεια γιὰ νὰ παρουσιάσουμε κάποια βασικὰ σημεῖα τόσο γιὰ τὴν ἐποχὴ τῶν ἐσχάτων, ὅσο καὶ γιὰ τὸν ἴδιο τὸν ἀντίχριστο.

Ἐπειδή, ὅμως, τὸ θέμα εἶναι πάρα πολὺ ὀλισθηρὸ καὶ δύσκολο, θὰ πρέπει νὰ ἔχουμε πάντα μιὰ ἐπιφύλαξη γιὰ αὐτὰ ποὺ θὰ ποῦμε καὶ νὰ μὴν ἀποφασίσουμε νὰ τὰ δεχτοῦμε ἀπροϋπόθετα.

Ἐπειδή, δυστυχῶς, τὸ πρωτότυπο ἑβραϊκὸ κείμενο ἔχει χαθεῖ καὶ ἡ μετάφραση τοῦ Θεοδοτίωνα, ποὺ χρησιμοποιεῖ ἡ Ἐκκλησία μας, εἰδικὰ γιὰ τὸ βιβλίο τοῦ Δανιήλ, σὲ κάποια σημεῖα εἶναι δυσνόητη, ἐμεῖς, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτή, θὰ παραθέτουμε τὰ ἀντίστοιχα χωρία τοῦ μασοριτικοῦ κειμένου καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν ἐκδοχὴ τῆς μετάφρασης τῶν Ἑβδομήκοντα ποὺ ἔχει διασωθεῖ  σὲ μόλις δυὸ χειρόγραφα (στὰ χωρία, βέβαια, ποὺ μπορεῖ νὰ βγεῖ νόημα ἀπὸ τὴν τελευταία)

Ἄς ξεκινήσουμε, λοιπόν.

Ἡ ἐμφάνιση τοῦ ἀντιχρίστου στὴν ἱστορία ἀποτελεῖ μιὰ παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴ συχνὴ ἐπανάληψη τῆς φράσης: «καὶ ἐδόθη αὐτῷ» μέσα στὴν Ἁγία Γραφή.

Ὁ ἴδιος ὁ ἀπόστολος Παῦλος μας πληροφορεῖ γι᾿ αὐτὴν τὴν παραχώρηση:
 
«καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ· τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται»  Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β' 2, 6-7

Παρατηροῦμε ὅτι ὁ ἀπόστολος χρησιμοποιεῖ τίς μυστηριώδεις ἐκφράσεις «τὸ κατέχον» καί «ὁ κατέχων» γιὰ νὰ ὑποδείξει τὸ πρόσωπο ποὺ συγκρατεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, ὥστε νὰ μὴν κορυφωθεῖ, φέρνοντας μέσα στὴν ἱστορία τὸν ἀντίχριστο.

Καὶ αὐτὸ τὸ πρόσωπο ποὺ ἔχει τὴ δύναμη νὰ κάνει κάτι τέτοιο μέσα στὸ βάθος τῶν αἰώνων εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Θεός.

Πολλοί, μάλιστα, ἑρμηνεύουν ὅτι ὁ ἀπόστολος ἀναφέρεται συγκεκριμένα στὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἐπειδὴ χρησιμοποιεῖ δυὸ διαφορετικὰ γένη (οὐδέτερο καὶ ἀρσενικὸ γένος), ὅπως βλέπουμε νὰ συμβαίνει καὶ στὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγέλιο:
 
«ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὃ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν» Κατὰ Ἰωάννην 14, 26

Στὸ βιβλίο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως συναντᾶμε μιὰ ἰδιαίτερη συμβολικὴ εἰκόνα γιὰ τὸ μυστηριῶδες πρόσωπο τοῦ ἀντιχρίστου, ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ αὐτὴ τῆς σταδιακῆς ἀνάδυσης τοῦ πρώτου θηρίου μέσα ἀπὸ τὴ θάλασσα:
 
«Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας»  Ἀποκάλυψις 13, 1

Ἐδῶ ἡ θάλασσα συμβολίζει τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο καὶ γενικὰ ὅλο τὸ σύστημα ποὺ δουλεύει ἀνὰ τοὺς αἰῶνες γιὰ νὰ τὸν ἀναδείξει.

Πρέπει νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὁ ἀντίχριστος δὲν εἶναι αὐτὸς τὸ σύστημα, ὅπως πιστεύουν πολλοί, ἀλλὰ ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος.

Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τίς ἀντωνυμίες ἀρσενικοῦ γένους ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὸ κείμενο τῆς Ἱερᾶς Ἀποκαλύψεως γι᾿ αὐτόν, ἀντὶ γιὰ τίς ἀντίστοιχες ἀντωνυμίες οὐδέτερου γένους ποὺ θὰ περίμενε κανεὶς νὰ βρεῖ γιὰ τὴ λέξη «θηρίο»:
 
«καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς»  Ἀποκάλυψις 13, 8
 
«καὶ πλανᾷ τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς διὰ τὰ σημεῖα ἃ ἐδόθη αὐτῷ ποιῆσαι ἐνώπιον τοῦ θηρίου, λέγων τοῖς κατοικοῦσιν ἐπὶ τῆς γῆς ποιῆσαι εἰκόνα τῷ θηρίῳ, ὃς εἶχε τὴν πληγὴν τῆς μαχαίρας καὶ ἔζησε» Ἀποκάλυψις 13, 14

Τὸ ὅτι πρόκειται γιὰ ἄνθρωπο μᾶς τὸ λέει ξεκάθαρα καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος:
 
«μὴ τίς ὑμᾶς ἐξαπατήσῃ κατὰ μηδένα τρόπον· ὅτι ἐὰν μὴ ἔλθῃ ἡ ἀποστασία πρῶτον καὶ ἀποκαλυφθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα, ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ ὡς Θεὸν καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ Θεὸς» Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β΄,  3-4

Ὁ ἀντίχριστος δὲ θὰ εἶναι σαρκωμένος ὁ διάβολος, σὲ ἀντιστοιχία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστὸ ποὺ εἶναι ὁ σαρκωμένος Θεὸς Λόγος, ὅπως πολλοὶ πιστεύουν.

Οὔτε, ὅμως, φαίνεται ὅτι πρόκειται ὅλο αὐτὸ γιὰ τὸ δαιμονισμὸ ἑνὸς ἀνθρώπου, διότι ὁ ἀντίχριστος φαίνεται νὰ ἔχει πλήρη συνείδηση γι᾿ αὐτὰ ποὺ κάνει καὶ συνεπῶς θὰ ἔχει καὶ τὴν πλήρη εὐθύνη γιὰ τίς πράξεις του.

Αὐτὸ σημαίνει ὅτι θὰ ὑπάρξει συνεργασία τῆς ἐλεύθερης βούλησης τοῦ διαβόλου μὲ τὴν ἐλεύθερη βούληση τοῦ ἀντιχρίστου.

Παρ᾿ ὅλο, ὅμως, ποὺ ὁ Θεὸς δὲ θὰ ἐπιτρέψει νὰ γίνει μιὰ τέτοια ὑποστατικὴ ἕνωση διαβόλου - ἀνθρώπου, ὁ ἀντίχριστος θὰ λάβει τὴν ἐνέργεια καὶ τὴ δύναμη τοῦ διαβόλου, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἐπιτελεῖ τὰ μεγάλα σημεῖα τῆς πλάνης του ποὺ θὰ προκαλοῦν το θαυμασμὸ τοῦ ἀποστατημένου κόσμου:
 
«καὶ προσεκύνησαν τῷ δράκοντι (=τὸν διάβολον) τῷ δεδωκότι τὴν ἐξουσίαν τῷ θηρίῳ, καὶ προσεκύνησαν τῷ θηρίῳ λέγοντες· τίς ὅμοιος τῷ θηρίῳ; τίς δύναται πολεμῆσαι μετ᾿ αὐτοῦ;»  Ἀποκάλυψις 13, 4
 
«οὗ ἐστιν ἡ παρουσία κατ᾿ ἐνέργειαν τοῦ σατανᾶ ἐν πάσῃ δυνάμει καὶ σημείοις καὶ τέρασι ψεύδους»  Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β΄ 2, 9

Φαίνεται ὅτι ἡ ἐποχὴ τῆς παρουσίας τοῦ ἀντιχρίστου στὸ δημόσιο βίο ἔρχεται μετὰ τὸ τέλος ἑνὸς πολὺ μεγάλου πολέμου, παγκόσμιας κλίμακας, ὁ ὁποῖος στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως ξεκινᾷ συμβολικὰ μὲ τὸ σάλπισμα τοῦ ἕκτου ἀγγέλου:

«Καὶ ὁ ἕκτος ἄγγελος ἐσάλπισε· καὶ ἤκουσα φωνὴν μίαν ἐκ τῶν τεσσάρων κεράτων τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χρυσοῦ τοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ,     λέγοντος τῷ ἕκτῳ ἀγγέλῳ· ὁ ἔχων τὴν σάλπιγγα, λῦσον τοὺς τέσσαρας ἀγγέλους τοὺς δεδεμένους ἐπὶ τῷ ποταμῷ τῷ μεγάλῳ Εὐφράτῃ. καὶ ἐλύθησαν οἱ τέσσαρες ἄγγελοι οἱ ἡτοιμασμένοι εἰς τὴν ὥραν καὶ εἰς τὴν ἡμέραν καὶ μῆνα καὶ ἐνιαυτόν, ἵνα ἀποκτείνωσι τὸ τρίτον τῶν ἀνθρώπων. καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν στρατευμάτων τοῦ ἵππου δύο μυριάδες μυριάδων· ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν αὐτῶν»  Ἀποκάλυψις 9, 13-14

Μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε ὅτι ἀναφέρεται σὲ παγκόσμιο πόλεμο ἀπὸ τὸ μέγεθος τῶν στρατευμάτων (διακόσια ἑκατομμύρια) καὶ ἀπὸ τὸν ἀριθμὸ τῶν θυμάτων (τὸ ἕνα τρίτο τῶν ἀνθρώπων).
 
Ἐπίσης, καταλαβαίνουμε ὅτι πρόκειται γιὰ συγκεκριμένο γεγονὸς ἀπὸ τὴν ἔκφραση: «εἰς τὴν ὥραν καὶ εἰς τὴν ἡμέραν καὶ μῆνα καὶ ἐνιαυτόν»

Προκύπτει, ἀκόμα, ὅτι μᾶλλον προηγεῖται τῆς ἐποχῆς τῆς δημόσιας ἐμφάνισης τοῦ ἀντιχρίστου ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲ γίνεται καμία ἀναφορὰ σὲ κάποιο θηρίο.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὸν τὸν πόλεμο οἱ ἄνθρωποι δὲ θὰ μετανοήσουν:
 
«καὶ οὐ μετενόησαν ἐκ τῶν φόνων αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν φαρμακειῶν αὐτῶν οὔτε ἐκ τῆς πορνείας αὐτῶν οὔτε ἐκ τῶν κλεμμάτων αὐτῶν»  Ἀποκάλυψις 9, 21

Ὑπάρχει, μάλιστα, μιὰ φράση τοῦ Κυρίου ποὺ ἀναφέρεται σὲ ἐκείνη τὴν πνευματικὴ κατάσταση τῶν ἀνθρώπων στὰ ἔσχατα, ποὺ θυμίζει ἕνα χωρίο τῆς μετάφρασης τῶν Ἑβδομήκοντα στὸ δωδέκατο κεφάλαιο τοῦ βιβλίου τοῦ Προφήτη Δανιήλ:
 
«καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» Κατὰ Ματθαῖον 24, 12
 
«καὶ σύ, Δανιήλ, κάλυψον τὰ προστάγματα καὶ σφράγισαι τὸ βιβλίον ἕως καιροῦ συντελείας, ἕως ἂν ἀπομανῶσιν (=κυριευτοὺν ἀπὸ μανία, τρελαθοῦν) οἱ πολλοὶ καὶ πλησθῇ ἡ γῆ ἀδικίας» Δανιὴλ 12, 4  Μετάφραση Ἑβδομήκοντα

Daniel 12 Swete's Septuagint

Σὲ αὐτὴν τὴν ἐποχὴ καὶ μέσα σὲ αὐτὸ τὸ παγκόσμιο κλίμα τῆς ἀποστασίας, τῆς ἀνομίας, τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀπελπισίας, τῆς πείνας, τοῦ θρήνου, τοῦ θρησκευτικοῦ καὶ ἰδεολογικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τῆς παραφροσύνης, ἐμφανίζεται ὁ ἀντίχριστος, ὄντας γνήσιο παιδί της:
 
«Τοῦτο δὲ γίνωσκε, ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί· ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. καὶ τούτους ἀποτρέπου»  Πρὸς Τιμόθεον Β' 3, 1-5
 
«Ἔρχεται καιρός, ἵνα οἱ ἄνθρωποι μανῶσι· καὶ ἐπὰν ἴδωσι τινὰ μὴ μαινόμενον, ἐπαναστατήσονται αὐτῷ λέγοντες, ὅτι σὺ μαίνῃ, διὰ τὸ μὴ εἶναι ὅμοιον αὐτοῖς»  Μέγας Ἀντώνιος

Αὐτὸς θὰ θεωρηθεῖ ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ὡς ὁ σωτῆρας, ὁ  δίκαιος νομοθέτης, ὁ ἄνθρωπος ποὺ θὰ φέρει τὴ λύση στὰ προβλήματα τοῦ κόσμου.

Φαίνεται σὲ κάποια σημεῖα ὅτι δὲ θὰ εἶναι εἰρηνική, σίγουρα, ἡ περίοδος τῆς διακυβέρνησής του καὶ πιθανῶς καὶ ἐκείνη τῆς ἀναρρίχησής του στὴν ἐξουσία.

Αὐτὸ  σημαίνει ὅτι θὰ ἡγηθεῖ στρατοῦ, ἔχοντας τὸν τίτλο τοῦ κοινωνικοῦ ἐπαναστάτη καὶ μεταρρυθμιστῆ, ποὺ πολεμᾷ καὶ ἀνατρέπει τὸ ὑπάρχον «κακὸ» σύστημα ἢ τοὐλάχιστον ἕνας μέρος του:
 
«καὶ τὰ δέκα κέρατα τῆς βασιλείας δέκα βασιλεῖς στήσονται• καὶ ὁ ἄλλος βασιλεὺς μετὰ τούτους στήσεται, καὶ αὐτὸς διοίσει κακοῖς ὑπὲρ τοὺς πρώτους καὶ τρεῖς βασιλεῖς ταπεινώσει»   Δανιὴλ 7, 24 Μετάφραση Ἑβδομήκοντα
 
«καὶ τὰ δέκα κέρατα αὐτοῦ, δέκα βασιλεῖς ἀναστήσονται, καὶ ὀπίσω αὐτῶν ἀναστήσεται ἕτερος, ὃς ὑπεροίσει κακοῖς πάντας τοὺς ἔμπροσθεν, καὶ τρεῖς βασιλεῖς ταπεινώσει»  Δανιὴλ 7, 24 Μετάφραση Θεοδοτίωνα

https://biblehub.com/interlinear/daniel/7-24.htm   (Μασοριτικὸ κείμενο)

Αὐτὸ τὸ σύστημα, ὅμως, στὴν πραγματικότητα θὰ εἶναι καὶ ἡ μήτρα ποὺ θὰ τὸν ἔχει ἀναδείξει, ὅπως φαίνεται στὸ βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως μὲ τὴν εἰκόνα τῆς πόρνης Βαβυλώνας ποὺ κάθεται πάνω στὸ θηρίο, καθὼς αὐτὴ δύναται νὰ συμβολίζει τὸ μέρος καὶ κατ᾿ ἐπέκταση τὸ σύστημα ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἐκεῖνος θὰ προέλθει:
 
«καὶ εἶδον γυναῖκα καθημένην ἐπὶ τὸ θηρίον τὸ κόκκινον, γέμον ὀνόματα βλασφημίας, ἔχον κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα» Ἀποκάλυψις 17, 3

Φαίνεται ὅτι ὄντως ὁ ἴδιος μαζὶ μὲ τοὺς συμμάχους του τὴν καταστρέφει:
 
«καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες καὶ τὸ θηρίον, οὗτοι μισήσουσι τὴν πόρνην καὶ ἠρημωμένην ποιήσουσιν αὐτὴν καὶ γυμνήν, καὶ τὰς σάρκας αὐτῆς φάγονται, καὶ αὐτὴν κατακαύσουσιν ἐν πυρὶ»  Ἀποκάλυψις 17, 16

Μὴ μᾶς ἀκούγεται παράξενο αὐτό, γιατί καὶ ὁ διάβολος ἔτσι ἐνεργεῖ.

Ἐκθέτει καὶ καταστρέφει τὰ ὄργανά του, ὅταν πλέον δὲν τοῦ φαίνονται χρήσιμα.

Τὰ συστήματα, οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ ὀργανώσεις ποὺ ἀποβλέπουν σὲ μιὰ κάποια νέα Τάξη πραγμάτων καὶ δουλεύουν μὲ ζῆλο γι᾿ αὐτή, στρώνοντας τὸ χαλὶ γιὰ τὸν ἀντίχριστο, δὲν μποροῦν νὰ συνειδητοποιήσουν ὅτι οἱ ἴδιοι καὶ τὸ παρὸν σύστημά τους εἶναι ἁπλῶς ἡ «σκαλωσιὰ» τοῦ ἐπερχόμενου συστήματός του, τὴν ὁποία θὰ γκρεμίσει χωρὶς δισταγμὸ ὅταν ὁλοκληρωθεῖ τὸ σχέδιο τοῦ μυστηρίου τῆς ἀνομίας.

Γιατί αὐτοὺς πρῶτα θὰ κατηγορήσει καὶ θὰ κυνηγήσει μὲ ἀγριότητα γιὰ νὰ φανεῖ ἡ «δικαιοσύνη» του.

Ἱστορικά, ὑπάρχουν ἀναρίθμητα παραδείγματα μὲ ἀνθρώπους ποὺ κυνήγησαν καὶ ἐξολόθρευσαν, ὄχι μόνο συνεργάτες τους, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ τοὺς βοήθησαν νὰ ἀναρριχηθοῦν στὴν ἐξουσία (π.χ. ὅπως ἔκανε ὁ Χίτλερ τὴ «νύχτα τῶν μεγάλων μαχαιριῶν»).

Μετὰ ἀπὸ αὐτό, ἀντίθετα ἀπὸ τὸν Χριστό, ποὺ ἀπέκρουσε τίς προτάσεις τοῦ διαβόλου ὅταν Τὸν ἀνέβασε σὲ ὑψηλὸ ὄρος καὶ Τοῦ ἔδειξε ὅλες τίς βασιλεῖες τοῦ κόσμου, θὰ δεχτεῖ νὰ τίς πάρει στὰ χέρια του:
 
«ὁ γὰρ Θεὸς ἔδωκεν εἰς τὰς καρδίας αὐτῶν ποιῆσαι τὴν γνώμην αὐτοῦ, καὶ ποιῆσαι μίαν γνώμην καὶ δοῦναι τὴν βασιλείαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ, ἄχρι τελεσθῶσιν οἱ λόγοι τοῦ Θεοῦ»  Ἀποκάλυψις 17, 17

Καὶ αὐτὲς θά τοὺς τίς παραδώσουν μὲ τὴ θέλησή τους οἱ ἄνθρωποι ποὺ θὰ πιστέψουν σὲ αὐτόν.

Ὅπως λένε οἱ Ἅγιοι, ὁ ἀντίχριστος θὰ εἶναι ὁ «πίθηκος» τοῦ Χριστοῦ, διότι θὰ ἐπιχειρήσει νὰ Τὸν μιμηθεῖ σὲ πολλά, μὲ τὸ δικό του, ὅμως, τρόπο.

Ἔτσι, θὰ προσπαθήσει νὰ μιμηθεῖ τὸν θάνατο καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, προσποιούμενος φαινομενικὸ θάνατο καὶ ἀνάσταση:
 
«καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον. καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη, καὶ ἐθαύμασεν ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω τοῦ θηρίου»  Ἀποκάλυψις 13, 3

Θὰ θεωρήσει ὅτι ὁ ἑαυτός του εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλους καὶ ὅλα.

Γι᾿ αὐτὸ δὲ θὰ λογαριάζει κανέναν ἄλλο θεὸ καὶ θὰ περιφρονεῖ τίς σαρκικὲς ἐπιθυμίες, μιμούμενος τὴ σαρκικὴ ἀπάθεια τοῦ Χριστοῦ:
 
«καὶ ἐπὶ τοὺς θεοὺς τῶν πατέρων αὐτοῦ οὐ μὴ προνοηθῇ, καὶ ἐν ἐπιθυμίᾳ γυναικὸς οὐ μὴ προνοηθῇ· ὅτι ἐν παντὶ ὑψωθήσεται»  Δανιὴλ 11, 37 Μετάφραση Ἑβδομήκοντα
 
«καὶ ἐπὶ πάντας θεοὺς τῶν πατέρων αὐτοῦ οὐ συνήσει καὶ ἐπὶ ἐπιθυμίαν γυναικῶν καὶ ἐπὶ πᾶν θεὸν οὐ συνήσει, ὅτι ἐπὶ πάντας μεγαλυνθήσεται»   Δανιὴλ 11, 37 Μετάφραση Θεοδοτίωνα

Daniel 11:37 Interlinear   (Μασοριτικὸ κείμενο)
 
«ὁ ἀντικείμενος καὶ ὑπεραιρόμενος ἐπὶ πάντα λεγόμενον Θεὸν ἢ σέβασμα»  Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Β' 2, 4

Καὶ ὅπως, ἀκριβῶς, παρουσιάστηκε ὁ Τίμιος Πρόδρομος λίγο πρὶν τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ προετοιμάσει τὸν κόσμο γιὰ τὴν ἔλευσὴ Του καὶ γιὰ νὰ Τὸν ὑποδείξει ὡς τὸν ἀμνὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, ἔτσι καὶ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη θὰ παρουσιαστεῖ πρῶτα ἕνας ψευδοπροφήτης ποὺ θὰ προετοιμάσει τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν ἀντίχριστο μέσῳ τῶν μεγάλων ψευδοθαυμάτων ποὺ θὰ ἐπιτελεῖ.

Αὐτὸς θὰ παρουσιάσει στοὺς Χριστιανοὺς τὸν ἀντίχριστο ὡς τὸν Ἴδιο τὸ Χριστὸ ποὺ ἐπέστρεψε φανερὰ στὸν κόσμο:
 
«Καὶ εἶδον ἄλλο θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς, καὶ εἶχε κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ, καὶ ἐλάλει ὡς δράκων. καὶ τὴν ἐξουσίαν τοῦ πρώτου θηρίου πᾶσαν ποιεῖ ἐνώπιον αὐτοῦ. καὶ ποιεῖ τὴν γῆν καὶ τοὺς ἐν αὐτῇ κατοικοῦντας ἵνα προσκυνήσωσι τὸ θηρίον τὸ πρῶτον, οὗ ἐθεραπεύθη ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ. καὶ ποιεῖ σημεῖα μεγάλα, καὶ πῦρ ἵνα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνῃ εἰς τὴν γῆν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων»  Ἀποκάλυψις 13, 11-13

Στὴν Ἱερὰ Ἀποκάλυψη ὁ ψευδοπροφήτης αὐτὸς παρουσιάζεται μὲ συμβολικὸ τρόπο νὰ φέρει δυὸ κέρατα, ποὺ ἔμοιαζαν μὲ αὐτὰ ποὺ ἔχει τὸ ἀρνί, κάτι ποὺ σημαίνει ὅτι θὰ φαίνεται στὸν κόσμο ὅτι εἶναι πρᾶος, ἀγαθὸς καὶ εἰρηνικός

Αὐτό, ὅμως, δηλώνει καὶ τὸ ὅτι θὰ ἔχει ταυτόχρονα δυὸ ἐξουσίες.

Γιὰ παράδειγμα, μιὰ κοσμικὴ καὶ μιὰ θρησκευτική.

(Ὅ,τι καὶ νὰ μᾶς θυμίζει αὐτό...)

Τόσο ὁ ἀντίχριστος, ὅσο καὶ ὁ ψευδοπροφήτης θὰ ἔχουν τὴ δύναμη νὰ ἐπιτελοῦν μεγάλα καὶ ἐντυπωσιακὰ θαύματα, ἔχοντας ὡς στόχο νὰ πλανήσουν, ἂν εἶναι δυνατόν, ἀκόμα καὶ τοὺς ἐκλεκτούς:
 
«ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι,  εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς» Κατὰ Ματθαῖον 24, 24

Δὲ θὰ τὸ πετύχουν αὐτό, ὅμως, ἂν καὶ μπορεῖ νὰ καταφέρουν νὰ τοὺς κλονίσουν γιὰ λίγο.

Καὶ αὐτὸ τὸ λέμε, ἐπειδὴ πολλοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ συγκεκριμένη ρήση τοῦ Χριστοῦ δηλώνει ὅτι θὰ πλανηθοῦν καὶ οἱ ἐκλεκτοί.

Ἡ φράση, ὅμως, «ὥστε πλανῆσαι,  εἰ δυνατὸν» δείχνει τὴν πρόθεση τοῦ ἀντιχρίστου καὶ τοῦ ψευδοπροφήτη νὰ καταφέρουν κάτι τέτοιο καὶ ὄχι τὸ γεγονός.

Ἐξάλλου, γιὰ νὰ χαρακτηριστοῦν ἀπὸ τὸν Ἴδιο τὸν Κύριο ὡς ἐκλεκτοί, φανερώνει ὅτι αὐτοὶ θὰ καταφέρουν νὰ ξεφύγουν ἀπὸ τίς παγίδες καὶ θὰ σωθοῦν.

Ὁ ἀντίχριστος, ἀντίθετα ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ προσπαθοῦσε διαρκῶς νὰ παρουσιάζει μόνο τὴν ἀνθρώπινη φύση Του καὶ νὰ ἀποκρύπτει τὴ θεία φύση Του, θὰ προσπαθεῖ διαρκῶς νὰ ἀποδείξει τὴν ὑποτιθέμενη θεότητά του γιὰ νὰ δείξει ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰδιος ὁ Χριστός, κάνοντας, ὅμως, τὴν ἀκριβῶς ἀντίστροφη πορεία.
 
__________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος» 

1 σχόλιο:

  1. Ευλογημένε συνονόματε Χρήστο σε ευχαριστούμε για τα υπέροχα και ωφέλιμα άρθρο σου.

    Είμαστε στο τέλος των εσχάτων και δυστυχώς εμείς οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι κοιμόμαστε με τα τσαρούχια!

    Το μεγαλύτερο όπλο από το διαβόλου είναι - ένα -.

    Ποιο είναι αυτό;

    Να πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει διάβολος και όλα αυτά είναι συνωμοσίες και παραμύθια.

    Κι όμως ο αντίχριστος είναι τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε.
    Και όταν δεν γνωρίζουμε τον εχθρό, πώς θα τον αντιμετωπίσουμε;

    Θα τονίσω κάτι σε αυτό το αποκαλυπτικό σου άρθρο.

    «Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον

    Ἐδῶ ἡ θάλασσα συμβολίζει τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας, τὸν ἁμαρτωλὸ κόσμο ..

    Πράγματι όταν η ανομία και η αμαρτία φτάσει στο αποκορύφωμα θα εμφανιστεί και ο αντιχριστος.
    Θα είναι γεννημένος όπως όλοι οι άνθρωποι από πατέρα και μητέρα.
    Με τη μόνη διαφορά ότι θα είναι τόσο πολύ βουτηγμένος μέσα στην αμαρτία που δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος από καταβολής κόσμου.
    Θα γίνει με την θέλησή του υποχείριο όργανο του σατανά και θα τελεί ψευδό θαύματα.

    Ο αντίχριστος δεν θα βρει σωματικό θάνατο αλλά θα ριχτεί ζωντανός στο αιώνιο πυρ της κολάσεως.
    Και όσο για όλους αυτούς που δουλεύουν στα σκοτεινά λαγούμια για να φέρουν τον αντίχριστο, ενώ θα περιμένουνε τιμές πλούτη και αξιώματα όπως μας αναφέρεις στο άρθρο σου, θα βρούνε φρικτές τιμωρίες και ατιμωτικό θάνατο.
    Και στην συνέχεια, αιώνια τιμωρία στο πυρ της κολάσεως.

    Και θα κλείσω με αυτό χωρίς να γνωρίζω την συνέχεια του άρθρο σου, ( ίσως να προτρέχω).

    Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός στη Δευτέρα Παρουσία Του θα έρθει από τους ουρανούς.

    Πριν την έλευση Του θα φανεί στον ουρανό το σημείο του Σταυρού που θα είναι ορατό από άκρη σε άκρη σε όλη τη γη και από όλους τους ανθρώπους.
    Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός θα έρθει με μυριάδες (αμέτρητες) στρατιές Αγγέλων.

    θα κάνω μία παρένθεση:
    Όταν πηγαίνουν οι πρόεδροι των υπερδυνάμεων σε άλλα κράτη βλέπουμε τα πολυτελή τζιπ και όλη τη συνοδεία και ασφάλεια που τους περιτριγυρίζει και μας πιάνει ένα δέος, για φανταστείτε τι έχει να συμβεί όταν θα έρθουμε οι άνθρωποι αντιμέτωποι με το υπερφυσικό.

    Φιλιπ. 2,10 ἵνα ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ πᾶν γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων

    Τα επουράνια θα προσκυνήσουν από αγαπητική ευλάβεια και θαυμασμό ενθουσιαστικό·
    τα καταχθόνια θα πέσουν κάτω από τρόμο·
    τα επίγεια θα κάμψουν γόνυ τα μεν από ευλάβεια και θαυμασμό, τα δε από φόβο και φρίκη τιμωρίας.
    Θα του απονείμουν θέλοντας και μη δουλική υπόκλιση και αναγνώριση ως εξουσιαστή τους και τα ακάθαρτα πνεύματα.

    Πρώτα ο Θεός περιμένουμε την συνέχεια.





    ΑπάντησηΔιαγραφή