**«Ἐγκάρδιες εὐχές γιά εὐλογημένη χρονιά μέ ἀγωνιστικό φρόνημα καί ἀμείωτο ἐνδιαφέρον γιά τή φύλαξη Ἐντολῶν καί Παραδόσεων..!»**
Ἀποκαλύψτε κάθε κακοδοξία καί πλάνη... καί φράξτε τά μιαρά καί βλάσφημα στόματα ὅσων ἀλλοιώνουν τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ καί τῶν Ἁγίων Του, γιατί δέν ἀρκεῖ μόνο νά ἀκοῦμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά Τόν γνωρίζουμε, ἀλλά πρέπει καί νά Τόν φυλᾶμε, δηλαδή νά Τόν ἐνθυμούμεθα διαρκῶς ὥστε νά μήν παραδοθεῖ ὁ Λόγος στή λήθη, διότι ἄλλος δρόμος σωτηρίας δέν ὑπάρχει..
Μέ το «φυλάσσοντες αὐτόν» ἐννοεῖ ἐπίσης ὅτι πρέπει νά ἐνδιαφερόμαστε προστατεύοντάς Τόν ἀπό τούς παραχαράκτες τοῦ Εὐαγγελίου, οἱ ὁποῖοι ἐν γνώσει τους ἀρέσκονται νά κόβουν καί νά ..ράβουν στά μέτρα τούς αὐτά πού εἶναι ἀπαρασάλευτα.
Ἐξυπακούεται βεβαίως ὅτι πρέπει νά πράττουμε αὐτά πού μᾶς διδάσκει ὁ Λόγος «Μή γίνεσθε μόνο ἀκροατές τοῦ Λόγου, ἀλλά καί ποιητές.»
Μήν ξεχνᾶμε ἐπίσης ὅτι: «Ὁ γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς». (Λουκ. Ἴβ'47)
«Ἐρευνᾶτε τάς Γραφάς» ἑπομένως, μένετε εἰς Αὐτάς.
Μήν ἀποσπᾶσθε καί μήν παρασύρεστε σέ ἑρμηνεῖες λανθασμένες τῶν ἐπιτήδειων πού ἀλλοιώνουν τόν βαθύ καί Πάνσοφο Λόγο τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὅταν ὁ Κύριος ἀποστόμωνε τούς Σαδδουκαίους, Φαρισαίους καί Ἰουδαίους, ἐκεῖνοι δέν εἶχαν τίποτα νά ποῦν. Δέν πρόβαλαν κανέναν ἀντίλογο, ἀλλά ἔφευγαν ντροπιασμένοι ἔχοντας μεγαλύτερο μῖσος καίτοι τά Λόγια τοῦ Κυρίου ἀναφέρονταν στήν Παλαιά Διαθήκη.
Σήμερα ἔχουμε τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ, «ἁπλά γραμμένο γιά τούς ἀγγράμματους καί δυσνόητα γραμμένο γιά τούς ἐγγράμματους ὥστε νά μήν ὑποτιμηθεῖ ὁ Λόγος», κατά τούς Ἁγίους Πατέρες.
Ἔχουμε λοιπόν τό Εὐαγγέλιο καί δέ δικαιολογεῖται καμία παρερμήνευσή Του.
Ἐντούτοις, πολλοί, ἀκούοντες ὄχι μόνο δέν φράζουν τά στόματά τους μετά ...ἑκατοστῆς νουθεσίας, ἀλλά τολμοῦν νά ἐναντιώνονται, ἄκουσον - ἄκουσον, κατά τοῦ Εὐαγγελίου, δηλαδή ἄλλα λέει τό Εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ, ἄλλα λένε αὐτοί γιά νά ἐξυπηρετήσουν τί;; Μᾶλλον νά ἱκανοποιήσουν τη
διαστροφή τους ,φυσικά εἰς βάρος τοῦ ποιμνίου γιά τή σωτηρία τοῦ ὁποίου φαινομενικά ἐνδιαφέρονται ,ἐνῶ οὐσιαστικά τό ὁδηγοῦν στό σωματικό καί πνευματικό ..θάνατο!
Παίρνουν ἐπιλεκτικά χωρία (ἀποσπάσματα) γιά νά στερεώσουν τή σαθρή, διαστρεβλωμένη διδασκαλία τους πρός ἐξαπάτηση τοῦ ποιμνίου.
Μολονότι λοιπόν ὅλα ἔχουν χιλιοειπωθεί, οἱ πονηροί ἐπιμένουν στά ἴδια καί στά ἴδια διότι τίποτα πνευματικό δέν ἔχουν νά οἰκοδομήσουν, παρά μόνο νά ἀποδομήσουν ὅ,τι εἶναι ἀμετακίνητο - ἀπαρασάλευτο. Τέτοια μωρία τούς κατέχει. Φτιάχνουν δικό τους Εὐαγγέλιο. Ἀναφέρουν -κατά τόν ἱερό Χρυσόστομο- μερικά καλά καί βάζουν ταυτόχρονα καί τό.. «δηλητήριο», περιτυλίγοντάς το μέ λόγια πού ἀρέσουν στόν κόσμο! Προσποιοῦνται ἐνδιαφέρον γιά τήν Ὀρθοδοξία καί στήν οὐσία ὁδηγοῦν τούς πιστούς κατ' εὐθεῖαν στό στόμα τῶν λύκων ,ἀπατεώνων, ξένων, ἀλλότριων τοῦ Π.Σ.Ε.
Τά παραδείγματα πού παραθέτονται στή συνέχεια, εἶναι ἀδιαμφισβήτητη ἀπόδειξη τῶν ὅσων γράφονται.
Ἀκολουθεῖ ἡ ἀποδόμηση τοῦ ψεύδους καί ἡ ἀνάδειξη τῆς Ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ-Λόγου...
Λένε οἱ ἀπατεῶνες καί παραχαράκτες τοῦ Εὐαγγελίου:
Βάζουν στή μία ἄκρη τούς οἰκουμενιστές πού ἐγκατέλειψαν τήν Ὀρθοδοξία ἐπισήμως μετά τήν Ψευδοσύνοδο τό 2016 , δημιουργῶντας (...τρομάρα τους!) «νέα ἐκκλησία» ἀνάμεσα στίς 348 στό σύνολο καί στήν ἄλλη ἄκρη βάζουν τούς ζηλωτές πού ὄχι μόνο δέν πείραξαν τίποτα δογματικό ἀλλά ἐνδιαφέρονται μέ θεῖο ζῆλο γιά τόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ.
Συγκρίνουν τήν πανθρησκεία των παναιρετικῶν μέ τήν ἀπαρασάλευτη Ὀρθοδοξία καί τοποθετοῦν τόν ἑαυτόν τους...εκεί κάπου στή μέση, ὅπως ὁ καθένας τό ἐννοεῖ.
Ἀκοῦνε οἱ ἀκατήχητοι καί σάν ἄλογα πρόβατα ἀκολουθοῦν, χωρίς νά νοιάζονται ἄν αὐτά πού ἀκοῦνε εἶναι Ὀρθά ἤ ..ὄχι. Βολεύονται μᾶλλον!
Ἄς μάθουμε λοιπόν ἀπό τούς Ἁγίους ποιά εἶναι ἡ βασιλική ὁδός καί νά τήν φυλάξουμε καλά γιατί χωρίς αὐτήν δέ σωζόμαστε.
Ταυτόχρονα ἀναδεικνύουμε τήν Ἀλήθεια πού τεχνηέντως ἀποκρύπτεται γιά το ποιά εἶναι ἡ βασιλική ὁδός τήν ὁποία περπάτησαν οἱ Ἅγιοι. Αὐτή λέγεται καί πεπατημένη ὁδός ἤ ὁδός τῶν Ἁγίων, πού καλούμεθα νά ἀκολουθήσουμε ὡς συνέχεια τοῖς Ἁγίοις Πατράσι... ΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ νά σωθοῦμε!
Αὐτή εἶναι ἡ βασιλική ὁδός, κατά τόν Ἅγιο Δωρόθεο (σέλ.273-275)
Ι' Διδασκαλία, σελ. 269-285,ΕΡΓΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ
(...) ἄν καθένας μας δέν ἀγωνιστεῖ μέ ἀνύσταχτη φροντίδα καί προσοχή, πολύ εὔκολα θά ξεστρατίσει ἀπό τό σωστό δρόμο πού ὁδηγεῖ στίς ἀρετές.
Γιατί οἱ ἀρετές βρίσκονται στό μέσον. Εἶναι ἡ βασιλική ὁδός γιά τήν ὁποία εἶπε ἐκεῖνος ὁ Ἅγιος Γέροντας: «Νά βαδίζετε τήν βασιλική ὁδό καί νά ξέρετε πόσα μίλια ἔχετε διανύσει». Οἱ ἀρετές λοιπόν, ὅπως εἶπα, βρίσκονται ἀνάμεσα στίς ὑπερβολές καί στίς ἐλλείψεις. Γι' αὐτό ἔχει γραφεῖ: «Μήν ξεφεύγεις στά δεξιά, οὔτε στά ἀριστερά (Παροιμ.4,27), ἀλλά νά βαδίζεις στή βασιλική ὁδό» (Ἀριθμ.20,17).
Καί ὁ Ἅγιος Βασίλειος λέει:
«Εὐθύς στήν καρδιά εἶναι ἐκεῖνος πού ὁ λογισμός του δέν ρέπει σέ ὑπερβολή ἤ σέ ἔλλειψη, ἀλλά ἐκεῖνος πού σκοπεύει τό μέσον, δηλαδή τήν ἀρετή.»
Γι' αὐτό εἴπαμε ὅτι οἱ ἀρετές βρίσκονται στή μέση, π.χ. ἡ ἀνδρεία βρίσκεται μεταξύ τῆς δειλίας καί τῆς θρασύτητας.
Ἡ ταπεινοφροσύνη βρίσκεται μεταξύ τῆς ὑπερηφάνειας καί τῆς ἀνθρωπαρέσκειας.
Παρόμοια ὁ σεβασμός βρίσκεται μεταξύ τῆς ντροπῆς καί τῆς ἀναίδειας.
Ἔτσι, μέ τήν ἴδια ἀναλογία, καί ὅλες οἱ ἄλλες ἀρετές. Ἄν λοιπόν βρεθεῖ ἄνθρωπος πού ἀξιώθηκε νά ἀποκτήσει αὐτές τίς ἀρετές, αὐτός βρίσκεται ἔντιμος στά μάτια τοῦ Θεοῦ. Καί ἐνῶ φαίνεται πάντοτε ὅτι τρώει καί πίνει καί κοιμᾶται, ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι, στήν πραγματικότητα ὅμως εἶναι ἰδιαίτερα ἔντιμος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιά τίς ἀρετές πού ἔχει. Ἄν ὅμως δέν παρακολουθεῖ κανείς μέ ἄγρυπνο μάτι τόν ἑαυτό του καί δέν τόν προφυλάσσει, εὔκολα ξεστρατίζει ἤ στά δεξιά ἤ στά ἀριστερά, δηλαδή ἤ στήν ὑπερβολή ἤ στήν ἔλλειψη καί γεννᾶ τήν ἀρρώστια πού εἶναι ἡ κακία.
Αὐτή λοιπόν εἶναι ἡ βασιλική ὁδός πού βάδισαν ὅλοι οἱ Ἅγιοι. (...)
**************************************
Λένε ἐπίσης οἱ παραχαράκτες τοῦ Εὐαγγελίου..
2ον) «Ἶνα πάντες ἐν ὦσι» ἤ «Ἶνα ὦσι ἕν»
Οἱ ἀδιάντροποι ...θέλουν νά γίνουμε ὅλοι ἕνα, χωρίς περιορισμούς καί προϋποθέσεις.
Ἀπαράδεκτες καταστάσεις!
Παράσταση σέ Ἱερό Ναό ὁ ὁποῖος ἔχει καταληφθεῖ ἀπό τήν «Ὀρθόδοξη ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας» ὑπό τόν λεγόμενο «Μητροπολίτη» Ἐπιφάνιο!
Μέ αὐτούς θά ..ἑνωθοῦμε; Ἄπαγε τῆς βλασφημίας!
(βλέπε: https://twitter.com/i/status/1617989032713285632)
Τεχνηέντως δέν ὁλοκληρώνουν τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου μας, τσουρουφλίζονται στό ἄκουσμα τῆς συνέχειας δηλαδή στό: «ΕΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!»
Νά γίνουμε δηλαδή ὅλοι ἕνα ὅσοι πιστεύουμε στήν Ἀλήθεια, «ὅσοι πιστέψουν δια τοῦ λόγου αὐτῶν τῶν Ἀποστόλων εἰς Ἐμέ». Γι' αὐτούς προσευχήθηκε ὁ Κύριος καί ὄχι γιά τούς εὑρισκόμενους βλάσφημους στήν πόλη τῆς Βαβυλώνας.
Πρωτίστως ὅμως ,τό διευκρίνισε μέ το «Οὐ ἐρωτῶ περί τοῦ κόσμου». Δηλαδή, ἀπευθυνόμενος πρός τόν Πατέρα εἶπε : «Δέν προσεύχομαι γιά τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀποστασίας».
«...Ἐχθρός ἄνθρωπος τό ἔκαμε..» Οἱ ἄνθρωποι σπέρνουν τά ζιζάνια, κατ' ἐντολή τοῦ πατρός τους τοῦ διαβόλου. Ἔχουν ἐπιλέξει πατέρα, γι' αὐτό μᾶς λέει: «Τέκνα Θεοῦ καί τέκνα διαβόλου». Αὐτά τά τέκνα δέ συμβαδίζουν, οὔτε ἑνώνονται. Δέν μπορεῖ νά ἰσχύσει τό «ἵνα ὦσιν ἕν» (Ἰω. ἴζ΄,21) τῶν δύο αὐτῶν τέκνων. Ἕνωση ἄνευ Ἀληθείας δέν ἐπιτυγχάνεται ,ὅσο κι ἄν προσπαθοῦν κάποιοι. Γι' αὐτό οἱ ἐπικαλούμενοι τήν ἀρχιερατική προσευχή τοῦ Κυρίου μας θά πρέπει νά εἶναι ἰδιαίτερα προσεκτικοί ὅταν ἀναφέρονται στό: «ἵνα ὦσιν ἕν» ἤ στό: «ἵνα πάντες ἕν ὦσι», χωρίς νά διευκρινίζουν ποιοί πάντες , πού ἰσχύει μόνο γιά «ὅσους πιστέψουν δια τοῦ λόγου τῶν Ἀποστόλων εἰς τόν Κύριο».
Ὅπου ὑπάρχει δηλαδή ἡ Ἀλήθεια, ἐκεῖ ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησία καί ἡ ἕνωση. Ὄχι ἕνωση μέ τόν κόσμο τῆς Βαβυλώνας.
(Βλέπε: Ἡ ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ «ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ» ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ)
3ον) Μετά λύπης ὅμως διαπιστώνουμε ὅτι ἡ ἀλλοίωση τοῦ Εὐαγγελίου συνεχίζεται ἀπό τούς παραχαράκτες μέ ἀπύθμενο θράσος καί ὑποκρισία. Φτάνουν ἀκόμα καί στήν καπήλευση τῆς παραβολῆς τοῦ καλοῦ ποιμένος, φτάνουν σέ κάποιο σημεῖο ἀποκρύπτοντας τή συνέχεια. Φτάνουν μέχρι το «...τά δικά Του πρόβατα δέν θά ἀκούσουν τήν φωνήν τῶν ξένων...», καί δέν συνεχίζουν στό ἑπόμενο, ὅτι δηλαδή «θά φύγουν μακράν ἀπό αὐτούς τούς ἀλλότριους, ξένους, ἀπατεῶνες..»
Στά «μέτρα» τους ἡ παραβολή!
Κοπτο-ραπτική στόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Τό «οὐ» γίνεται «ναί» καί τό «ναί» γίνεται «οὐ». Ἡ γνώμη τοῦ καθενός...ευαγγέλιο καί τά πρόβατα (τά) σκορπίζουν.
Ποιό εἶναι συμφερότερο γιά τήν ψυχή, νά φύγει μακράν τῶν ἀλλοτρίων καί νά τούς ἀκούει μακρόθεν ἤ νά εἶναι πλησίον τούς καί νά μήν τούς ἀκούει ὡς κουφό προβατάκι;
Στή δεύτερη περίπτωση κινδυνεύει νά «συλληφθεῖ» κατά τόν θάνατον, μέσα στήν πόλη τῆς Βαβυλώνας ἀθετῶντας τήν Ἐντολή:
«Ἐβγάτε ἔξω ἀπό τήν πόλιν αὐτήν τῆς Βαβυλώνας ὅσοι ἀποτελεῖται τόν λαόν Ἐμοῦ τοῦ Θεοῦ» (Ἀποκ.ιη'4) καί θά ὑποστεῖ τίς ἀνάλογες συνέπειες- μέρος τῶν τιμωριῶν.
Στήν πρώτη περίπτωση θά ἔχει ἀπομακρυνθεῖ μέν (ἡ ψυχή) ἀλλά θά ἔχει στραμμένη τήν προσοχή της ἤ μέρος τῆς προσοχῆς της στούς ἀλλότριους. Ἑπομένως, τί πρέπει νά κάνει; Μόλις μελετηθεῖ καλά καί ἐρευνηθεῖ σχολαστικά ἡ παραβολή τοῦ καλοῦ Ποιμένος μέ τή βοήθεια τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, βγαίνει ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι οὔτε κοντά στούς ἀλλότριους πρέπει νά εἶναι κανείς (κι ἄς μήν τούς ἀκούει), οὔτε τήν προσοχή του νά ἔχει στραμμένη σ' αὐτούς , ἀκόμα κι ἄν βρίσκεται μακριά τους.
Αὐτό μᾶς λέει τό Εὐαγγέλιο μέ τό:
«Φεύξονται τῶν ἀλλοτρίων τήν φωνήν».
Τά δικά Του πρόβατα δέν θά ἀκούσουν τή φωνή τῶν ξένων ἀπατεώνων, ἀλλά θά φύγουν ΜΑΚΡΑΝ ἀπό αὐτούς!
Αὐτό το :
«Θά φύγουν μακράν ἀπό αὐτούς» (τούς ἀλλότριους),σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι δέν ἀρέσει καθόλου στούς ἐπίδοξους, γιατί μετά, ποιούς θά παραπλανήσει ὁ πονηρός δια τῶν ὀργάνων του, ὅταν θά ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό αὐτούς;
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἑρμηνεύοντας σέ ὁμιλία του τήν παραβολή τοῦ καλοῦ ποιμένος, ὀνομάζει πρώτους καταστροφεῖς τούς ἀλλότριους πού εἰσέρχονται ἀλλαχόθεν καί σφάζουν τά πρόβατα καί δεύτερους καταστροφεῖς ὅσους δέν κάνουν τίποτα ἀπό αὐτά, ΑΛΛΑ ΣΙΩΠΟΥΝ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ πλησίον τῶν πρώτων, ἀπρόθυμοι νά ἀποτρέψουν τή σφαγή τῶν προβάτων, ἐνισχύοντας μάλιστα «τή σιωπή τῶν ἀμνῶν»!
Στή συνέχεια μᾶς βεβαιώνει ὅτι καί ἀπό τούς πρώτους καί ἀπό τούς δεύτερους καταστροφεῖς ὁ Ἰησοῦς Χριστός διαχωρίζει τόν Ἑαυτόν Του. Αὐτό ἄς τό λάβουμε ἰδιαιτέρως ὑπόψιν μας!
(Βλέπε: ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ:)
Νά γνωρίζουμε ὅτι σπρώχνουν τόν καιρό, τόν ροκανάνε σιγὰ σιγά παραπλανῶντας τό ποίμνιο προτείνοντας τή σιωπή ἕως ὅτου ὁλοκληρώσουν (χωρίς ἀντιδράσεις) καί τίς τελευταῖες
προπαρασκευές γιά τήν προσωπική ἔλευση τοῦ ἀρχηγοῦ τους. «Τήν κρίσιμη ὥρα τοῦ πολέμου καί ἐνῶ ὁ ἐχθρός πυροβολεῖ στό.. ψαχνό, ἐκεῖνοι προτείνουν ἀγάπη στούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, θαρρεῖς καί δέν ξέρει τί λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ὅταν ἀναφέρει νά τούς πολεμᾶμε καί νά τούς χαλᾶμε τά πάντα ... (ἐκτός φόνου).
Οἱ Ἀπόστολοι ἐπίσης, ὅλοι μαζί ἔγραψαν:
« (...)τούς αἱρετικούς νά μισοῦμεν καί νά ἀποστρεφόμεθα, ἀλλ' ὄχι ποτέ καί νά συμπροσευχόμεθα μέ αὐτούς ἤ νά συγχωροῦμεν εἰς αὐτούς νά ἐνεργήσουν τί Ἐκκλησιαστικόν λειτούργημα, ἤ ὡς κληρικοί, ἤ ὡς ἱερεῖς.» (ΜΕ' τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων,σέλ.51 Ι. Πηδ.)
Μετά, ὅταν κρίνουν ὅτι ἐπιτεύχθει ὁ στόχος τους, θά λένε «τώρα εἶναι καιρός τοῦ λαλεῖν»,ὅμως τότε θά εἶναι ἀργά γιά ὅσους τούς ἀκολουθοῦν, γιατί θά ἔχουν συμπράξει στό ἔγκλημα καθότι κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ:
«ἡ σιωπή εἶναι ἡ Τρίτη μορφή ἀθεΐας» καί κατά τόν Μέγα Βασίλειο:
«Τῆς σιωπῆς τό κρίμα φοβερό ἐστί».
(Βλέπε: ΕΔΩ
Νά δίνουμε τή δέουσα προσοχή στούς λόγους τῶν Ἁγίων καί ὄχι στούς λόγους τῶν 9-ψ. {ψευδοδιδασκάλους, ψευδοπροφῆτες κλπ (...) 9 στό σύνολο.}
Νά μή στρουθοκαμηλίζουμε μέ τίς δικές μας θεωρίες. Μακριά ἀπό προσωπικές θεωρίες καί πλάνες πού ἔρχονται σέ ἀντίθεση μέ τή διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἀντιλαμβάνομαι ότι...έπεσαν «βουνό» ἐπάνω μας τά ἐκκλησιαστικά προβλήματα καί ὄχι μόνο, καί αὐτό συνέβη γιατί ἦταν «ζεστό τό πάπλωμα πού μᾶς πλάκωνε»!
Εἴχαμε καί τούς «ἄλλους» (τούς «εὐλαβεῖς» ἐννοῶ) πού μᾶς «σκέπαζαν ἀντί νά μᾶς (ξέ-)σηκώσουν»!
Γιά τό καλό μας ,βεβαίως -βεβαίως!!
Γιά νά μή φοβηθοῦμε καί .. «μᾶς κοπεῖ τό γάλα!!»
Τρέξτε τώρα ποδαράκια μου νά σωθεῖτε, σχίζοντας τόν ἱστό τῆς ἀράχνης πού ἔπλεξαν για τό … καλό μας!!
Οὐδείς ἄμοιρος εὐθυνῶν, ὅμως!
Τώρα δυσκολευόμαστε, δέν πειράζει, ἀσκούμεθα ...κάτι θέλει ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς, ἔστω καί ἔτσι, δέν ἀπογοητευόμαστε! Ἔστω καί τήν ἑνδεκάτη, ἀρκεῖ νά σωθοῦμε.
Τώρα ζοῦμε καί μποροῦμε νά ἀγωνιστοῦμε. Ἄς ἀφυπνιστοῦμε ἑπομένως γιατί ἔρχονται τά δυσκολότερα καί ὁ καθένας ἐκτός τοῦ ἑαυτοῦ του θά εἶναι ὑπεύθυνος καί γιά ὅλη τήν Ἐκκλησία (Ἅγιοι τό εἶπαν!)
Ἑπομένως, ὅταν ἀκοῦμε κακοδοξία καί αἵρεση, τήν ριζοκόβουμε ὡς ἔχουμε ὑποχρέωση.
Εἴθε ὁ Θεός νά φωτίζει το νοῦ μας ἀπαλλάσσοντάς μας ἀπό πλάνες.
Ἄνευ Αὐτοῦ δέν μποροῦμε νά κάνουμε τίποτα!
«Τόν Κύριον ὑμνοῦμεν καί ὑπευψοῦμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας»!!
Μέ ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον
Ναι αλλά με ποιόν να έχουμε κοινωνία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτούς που Μνημονεύουν (Μνημόνευσή = Ταύτιση πίστεως) τους Αιρετικούς και Σχισματικούς Οικουμενιστές αλλά διαφωνούν στα λόγια;
Με αυτούς που Μνημονεύουν (Μνημόνευση = Ταύτιση Πίστεως) τους Σχισματικούς και Παρασυνάγωγους ΓΟΧ αλλά δεν συμφωνούν στα λόγια;
Ή
Με αυτούς που Δεν Μνημονεύουν ούτε τους μεν ούτε τους δε;
Αν μπορεί κάποιος ας μου διευκρινίσει.