Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός
Ἡ Πίστη μας ἡ Ὀρθόδοξη μαγαρίζεται καί διώκεται.
Ἡ Πατρίδα μας ἡ Ἑλλάδα καίγεται καί καταστρέφεται.
Ὁ θεόσδοτος θεσμός τῆς οἰκογένειας περιφρονεῖται καί πολεμᾶται.
Ὑγιεῖς καί ἀκμαῖοι συνάνθρωποί μας, ἀπανωτά πεθαίνουν ξαφνικά.
Τά μετρητά συνεχῶς λιγοστεύουν.
Τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα πάει σύννεφο.
...καί ἡ βουλή εἶναι σέ διακοπές...!
Καί οἱ δεσποτάδες μῶκο!
Καί οἱ δικαστές μας ἀλλοῦ κοιτᾶνε!
Καί οἱ καλλιτέχνες μας διαβολοσέρνονται!
Καί οἱ στρατιωτικοί μας περιμένουν τόν πολιτικό τους προϊστάμενο νά τούς
διδάξει πατριωτισμό!
διδάξει πατριωτισμό!
Καί ἡ Πατρίδα μας ἡ Ἑλλάδα σιδηροδέσμια πάει τρέχοντας στήν κατρακύλα καί στόν ἀφανισμό!
Εἶναι ὁλοφάνερο πλέον, ὅτι ὁ λαός μας ἔχει δαιμονισθεῖ!!!
Ἀπό τά πλήθη καί τό βάρος μεγάλων ἀνεξομολόγητων ἁμαρτιῶν ὁ νοῦς μας ἔχει σκοτισθεῖ καί βαδίζουμε ἐθελουσίως σέ μιά σκλαβιά πρωτόγνωρης σκληρότητας καί ἀπανθρωπίας.
Οἱ ἐχθροί τῆς Πίστεώς μας καί τῆς Πατρίδας μας πασχίζουν νά μᾶς πείσουν, ὅτι ἀναγκαστικά ἔχουμε μπεῖ σέ μονόδρομο καί ὅτι τό ποτάμι πίσω δέν πάει.
Νά, ὅμως, πού ἔρχονται ὅλοι οἱ ἅγιοι τῶν ἡμερῶν μας (Παΐσιος, Πορφύριος, Ἰάκωβος, Ἐφραίμ, Εὐμένιος, Σάββας, Ἰουστῖνος κ.ἄ.) καί μᾶς βεβαιώνουν, ὅτι ὑπάρχει σωτηρία καί ὅτι ὅλα τά σχέδια τοῦ πονηροῦ, ὅσο ἰσχυρά καί νά φαίνονται, μποροῦν νά ἀνατραποῦν.
Μᾶς λένε: Μή φοβᾶστε τόν μισάνθρωπο τόν πονηρό καί τά ὄργανά του.
Γυρίστε μετανοιωμένοι πίσω στήν Ἐκκλησία. Μέ καθαρή ἐξομολόγηση πετᾶξτε ἀπό πάνω σας τά δεσμά τοῦ διαβόλου καί βάλτε μέσα στίς καρδιές σας τόν Χριστό καί τό ἅγιο θέλημά Του.
Τότε θά πάρει σκοῦπα ἡ Παναγιά μας καί γιά λογαριασμό μας θά καθαρίσει ἀπό τίς βρωμιές τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ὄχι μονάχα τήν Πατρίδα μας, ἀλλά καί ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη.
«Πᾶνος»
Ευλογημένε Γιατρέ μου δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο και ότι έχει απομείνει προσπαθούν να το ισοπεδώσουν και αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λες μέσα από το ευλογημένο άρθρο σου:
Μή φοβᾶστε τόν μισάνθρωπο τόν πονηρό καί τά ὄργανά του (π. Ἰουστῖνος Πίρβου).
Ας έρθουμε στην πραγματικότητα..
Eίμαστε Νερόβραστοι φανεροχριστιανοί …
Αν δεν επέμβει ο Χριστός , καταλαβαίνετε ότι είμαστε Νερόβραστοι φανεροχριστιανοί …
Στην πλειοψηφία μας δεμένοι και ανέτοιμοι ενάντια στο θηρίο ;
Καταλαβαίνετε ότι είμαστε έτοιμοι να συνδεθούμε με την κόλαση ,να αρνηθούμε εν πνεύματι και αληθεία ,στην ΠΡΑΞΗ τον Χριστό και δεν το νοιώθουμε ,δεν το φανταζόμαστε και πρέπει να παρακαλάμε να επέμβει .
Καταλαβαίνετε και αυτοί που νομίζουν και πιστεύουν ότι είναι έτοιμοι, δεν είναι ,αλλά πρώτοι θα τρέξουν στα δύσκολα και στην πίεση και μάλιστα κρυφά να τις παραλάβουν. (Αναφέρομαι στις νέες ταυτότητες).
Τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιεστικά και μοιάζουν τετελεσμένα.
Η Ε.Ε πλέον απαιτεί τις ΨΥΧΕΣ μας έως το 2026 ,ταύτῃ τῇ νυκτὶ πρέπει να έχουμε πάρει αυτήν την ταυτότητα ,το προχάραγμα ,διαφορετικά δεν θα μπορούμε να κινηθούμε ,να κάνουμε τίποτα .
Μετά απλά να περιμένουμε ποτέ θα απαιτήσουν να την εισάγουμε στο σώμα μας ,στο μέτωπο και στο χέρι και τότε δεν θα μπορούμε να αντισταθούμε .
Η πρόοδο στην έκδοση των ταυτοτήτων , η πίεση που θα ασκηθεί ,η υποχρεωτικότητα που θα επιβληθεί ,είναι οι ΔΕΙΚΤΕΣ της δικής μας ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ που προκαλεί ΔΕΙΛΙΑ .
Εγώ ,εσύ ,εμείς ,είμαστε όλοι εμείς που αποφασίζουμε με την ΚΑΡΔΙΑ μας ,ποιόν θέλουμε και αυτόν στο τέλος παίρνουμε στην ταυτότητα μας .
Αν αρνηθήκαμε τις εντολές του Χριστού ,την Εκκλησία Του ,τα Μυστήρια της Εκκλησίας Του ,τους λειτουργούς που Εκείνος επέλεξε ,Αυτόν αρνηθήκαμε
έτσι θα μας σφραγίσει ο άλλος για δικούς του ,μέσα στον φόβο και στην δειλία ,μακριά από την Χάρη του Θεού.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται από δω και πέρα..
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ Κεφ.3
Εκκλ. 3,8 καιρὸς τοῦ φιλῆσαι καὶ καιρὸς τοῦ μισῆσαι, καιρὸς πολέμου καὶ καιρὸς εἰρήνης.
Καιρός να αγαπήση και καιρός να μισήση. Καιρός προς πόλεμον και καιρός προς σύναψιν ειρήνης.
Ο χρόνος που μας δόθηκε της ενός εκάστου προετοιμασίας τελειώνει σύντομα και ξεκινάει η ΘΛΙΨΗ .
Γιατί για να αντέξει κάποιος την πίεση και κυρίως να αφήσει την ζωή του με ΠΙΣΤΗ στον Θεό ,πρέπει να καθαρίσει την ΚΑΡΔΙΑ του.
Για να μπορέσει να δεί τον Θεό και να μην φοβάται ,αλλά να πιστεύει με θάρρος στην Θεία πρόνοια μας δίνεται χρόνος και ευκαιρίες .
Τελειώνει ο χρόνος της ειρήνης ,της δειλίας και έρχεται η ώρα της σύγκρουσης ,του θάρρους , του πολέμου ,της αναταραχής ,του φόβου ,του λιμού και θα σταθούν μόνο οι δόκιμοι στην ΠΙΣΤΗ .
Σύγκρουση των δυνάμεων που απαιτούν τις ψυχές μας και του λαού που δεν παραδίδεται ,δεν αποστατεί ,δεν φοβάται , μετά των αοράτων πανίσχυρών δυνάμεων που στηρίζουν και οδηγούν αυτό τον λαό, ενάντια στο σκότος .
Αποκ. 21,8 τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις …
Πρώτοι πρώτοι που οδηγούνται ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος.
Είναι οι ΔΕΙΛΟΙ μαζί με τους ΑΠΙΣΤΟΥΣ .
Αυτοί που δεν ΟΜΟΛΟΓΗΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟ όταν τους δόθηκε η ευκαιρία ,αλλά προτίμησαν να κρυφτούν μασκοφορεμένοι ,να μην χάσουν την βόλεψη τους ,τις αποταμιεύσεις ,τα ξυλοκέρατα που τρέφονται ‘ἔχοντας αρνηθεί ,χάσει την τροφή της ψυχής ,τον Χριστό .
Ο καιρός γαρ εγγύς ,που θα χρειαστεί να επιλέξω τα ξυλοκέρατα του φοβιτσιάρη ,η να Ομολογήσω τον Χριστό ,να αρνηθώ την νέα ηλεκτρονική ταυτότητα .
Επιλέγω Τον άρτον της ζωής , τον επιούσιον τον εκ του ουρανού καταβάς ή τον θάνατος τον δεύτερό ,εκεί που οδηγεί με σχέδιο η νέα ταυτότητα .
Ιω. 16,33 ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον.
Με τον Νικητή στην Αιώνια Ζωή ….
Καλή Φώτιση και Αρχή Μετανοίας
(Είναι αποσπάσματα του Γ.Μ που προσυπογράφω)
Γ.Μ
Εύχομαι Καλή Παναγιά σε όλους και όλες.
Και ιδιαίτερα στον ευλογημένο Γιατρό μας.
Οι Χριστιανοί, αν και πάροικοι, αγαπούν και υπερασπίζονται την Πατρίδα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πιστός, αφού έχει Πατρίδα, είναι φιλόπατρις. Προσέξτε αυτό. είναι μία αξία που στην εποχή μας έχει ξεθυμάνει, και είναι κατάντημα!
Η έννοια της φιλοπατρίας στην εποχή μας έχει ξεθυμάνει. Μπήκε ένα κοσμοπολίτικο πνεύμα, και αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε Πατρίδα, ή ότι δεν αξίζει η έννοια της Πατρίδος. Είναι φοβερό, είναι κατάντημα.
Σε κατάσταση ανάγκης ο Χριστιανός υπερασπίζεται την Πατρίδα του, ακόμα κι αν ζει μέσα σε μία πολιτεία ειδωλολατρική.
Και όπως έχει αποδειχθεί, και το βλέπουμε στην ιστορία του Χριστιανισμού, οι καλύτεροι στρατιώτες μέσα σε ειδωλολατρικά κράτη ήταν οι Χριστιανοί.
Θυμηθείτε τους Αγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, ήταν σαράντα στρατιώτες από διαφορετικούς τόπους. Ήταν γενναίοι στρατιώτες. Θυμηθείτε τον Άγιο Δημήτριο, που ήτανε Διοικητής της Θεσσαλονίκης κατά τη ρωμαϊκή κατοχή.
Επίσης τον Άγιο Γεώργιο. τον Άγιο Θεόδωρο τον Στρατηλάτη και τόσοι άλλοι. Δεν τους εμπόδισε τίποτα να σταθούν Χριστιανοί.
Όταν έρχεται η ώρα όμως για να ομολογήσουν τον Χριστό, δίνουν την Ομολογία τους.
Τους κοστίζει το Μαρτύριο, αλλά δεν έχει σημασία αυτό, το θέμα είναι ότι μένουν Στρατιώτες, και μάλιστα γενναίοι Στρατιώτες.
Πρώτα η Πίστη, κι έπειτα η Πατρίδα.
Εν τούτοις η αξία της Πατρίδος δεν θεωρείται ανώτερη της χριστιανικής ιδιότητος. γι' αυτό όταν απαιτηθεί, τότε ο Χριστιανός στρατιώτης βάζει πρώτα την Πίστη του, και μετά την Πατρίδα του. Δεν προδίδει ποτέ την Πατρίδα του, αλλά πεθαίνει για την Πίστι του.
Γι' αυτό, μην το ξεχνάτε, δεν θα πούμε ποτέ το λέγει η πολιτεία, και θα απεμπολήσω τον Χριστό.
Όχι. το λέγει ο Χριστός. δεν προδίδω την Πατρίδα μου, αλλά γίνομαι Μάρτυς και θυσιάζομαι για τον Χριστό. Και τούτο γιατί ο Χριστιανός γνωρίζει ότι είναι πάροικος στον παρόντα κόσμο και ότι η αληθινή του Πατρίδα δεν είναι αυτό που λέγεται Ελλάς ή ό,τι άλλο, αλλά Ουρανός, Βασιλεία του Θεού. γιατί, όπως λέει στην Προς Εβραίους ο Απόστολος Παύλος, «ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».
Μεγαλύτερη απώλεια από αυτήν της ΨΥΧΗΣ δεν υπάρχει και μεγαλύτερη επιβράβευση από την Βασιλεία των Ουρανών δεν υπάρχει .