Ζωὲς πνιγμένες δυὸ φορὲς καὶ μόχθος γενεῶν σὲ μιὰ ριπή. Καὶ πάλι πλάτη ὁ λαὸς κι᾿ ἂς τὸν ληστέψουν πάλι τυμβωρύχοι ποὺ καραδοκοῦν νὰ θησαυρίσουν ἀπ᾿ τὴν συμφορά – ἀρχαία συνήθεια τους. Ξανὰ πισώπλατα ἡ Ἑλλάδα ἀπ᾿ τοὺς δειλοὺς ποὺ τοὺς ξερνάει πάντα τὸ φῶς. Ποιά ἐκδίκηση νὰ ἡσυχάση τὴν ὀργὴ γιὰ τὸ ἔγκλημα ποὺ τὰ σημεῖα δείχνουν προμελέτη ὅπως καὶ στὶς πυρκαγιές. Ἂν κυβερνοῦσαν Ἕλληνες δὲν θὰ ὑπῆρχε ἀντιμνημόνιο γιὰ τὸ ψευτοχρέος, ἀντι- HAARP γιὰ τὶς πλημμύρες καὶ τὰ χιόνια καὶ ἀντι – λέϊζερ γιὰ τὶς πυρκαγιές, τὰ σκοτεινά τους ἀρχηγεῖα; Γιὰ ὅσους βλέπουν πέρα ἀπ᾿ τὴν μύτη τους: Οὔτε τὰ σύνορα στρατός, τὰ δάση οἱ πυροσβέστες, οὔτε ἀπὸ σεισμοὺς (μὲ διοχέτευση κραδασμῶν στὰ ἐνεργὰ ρήγματα), οὔτε ἀπὸ λαθροεισβολεὶς καὶ ἐμβόλια ἡ κυβέρνηση τῆς λαθροχειρίας καὶ ἡ ἀντιπολίτευση μὲ ἄπραγους «ὁραματισμούς», συναυτουργοὶ στὴ συστημικὴ (ἰδιαίτερα τὴν πνευματικὴ) ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων μὲ προκάλυμμα παπαγαλάκια. Ἂς φυλάξει ὁ Θεός τοὺς ἐπιζήσαντες ἀπὸ ἀπόγνωση θανάσιμη.
Μὴν ἀποστρέψουμε τὸ βλέμμα ἀπ᾿ τὶς βαθύτερες αἰτίες ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς μιὰ καταστροφή. Μήπως γιατί οἱ πληγέντες εἶναι δυνατοί, γιὰ νὰ τοὺς ἀνεβάσει πιὸ ψηλὰ στὴν ἁγιότητα; Ἢ ἡ ἀποστασία πρὸς τὶς αἱρέσεις καὶ τὴ μήτρα τους τὸν ἐωσφορισμό, μὲ ὁδηγοὺς ποὺ τάχθηκαν ποιμένες καὶ ἀπωθοῦν τὴν Χάρη καὶ τὴν Παρουσία.
Προηγήθηκε ἡ (τροχιοδεικτική;) διατύπωση γνώμης τῶν ἐπισκόπων ὅτι ἡ ταυτότητα δὲν ἔχει πνευματικὸ χαρακτῆρα, εἶναι ἀκίνδυνη γιὰ ὅλους. Τεκμηρίωση καμία. Παράλληλα ἀνασύρθηκε ἡ ἀναπόδεικτη ὕβρις ὅτι ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔγραψε τὸ «Σημεῖα τῶν καιρῶν» χωρὶς φώτιση Θεοῦ (τέτοια ἀνευθυνότητα) καὶ ὅταν δῆθεν τὸ παραδέχτηκε στὸν Ἅγιο Πορφύριο, χωρὶς μία δήλωση δημόσια, τὸ ἄφησε νὰ κυκλοφορῇ ζημιώνοντας ψυχὲς (ἀκόμη πιὸ ἐγκληματικὴ ἀνευθυνότητα). Ἴδια ἐξύβριση γιὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, ποὺ (ἐνῶ σὲ ἠχογραφημένο τηλεφώνημα ἀντιπράττει στὶς νέες ταυτότητες) δῆθεν θεώρησε ὡς μὴ θεόπνευστα τὰ «Σημεῖα» ἀλλὰ δὲν τὸ δημοσιοποίησε, ἀφήνοντας ἐγκληματικὰ νὰ πλανηθοῦν πιστοί. Ἡ ἀπόπειρα νὰ ἐμφανιστοῦν σὲ ψευδῆ ἀντιπαράθεση τοὺς δύο Ἁγίους, γιὰ νὰ ἀποκόψουν τοὺς πιστοὺς ἀπ᾿ τὴν βεβαιότητα τους στὴν ἀντίσταση σὲ ἐπιβολὴ ἀντίχριστου συστήματος, εἶναι μόνο ἀνάντρια ὡς ἀβάσιμη κατηγορία σὲ κεκοιμημένους ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ὑπερασπίσουν τὴν τιμή τους καὶ κατάντημα σὲ εἰδεχθῆ ἐξύβριση Ἁγίων; Ἔχουν ἐλέγξει ἂν αὐτοὶ οἱ ἰσχυρισμοὶ καὶ ἡ προσοχή τους συνιστοῦν εὐθέως βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού – γιὰ νὰ μὴ μολύνει κι ἄλλους καὶ ἐπιφέρει ὀργὴ Θεοῦ – συνεπάγεται ἀφορισμὸ ἁρμοδιότητας Συνόδου;
Ὅπως καὶ ἡ ἄποψη (τὸ ἐπίπεδό της φανερό, ἡ προέλευσή της ἀφανής), πὼς ἄφησε ὁ Θεὸς τὴν Ἐκκλησία σὲ πλάνη ὅτι τὸ ἄθροισμα τῶν γραμμάτων τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀντιχρίστου θὰ εἶναι 666, ἀντὶ γιὰ τό, κατ᾿ αὐτοὺς σωστό, 616! Ἂς τὸ ποῦν στὴ νέα τάξη νὰ τὸ ἀλλάξει, νὰ ἡσυχάσει ἡ ἀνθρωπότητα καὶ οἱ ἴδιοι νὰ πλουτίσουν ἀπ᾿ τὴν εὑρεσιτεχνία τους. Τέτοια ἀλλαγὴ θὰ εἶναι πύραυλος στὸ «θηρίο» των Βρυξελλῶν στενοχωρῶντας ἴσως ὅσους θέλουν νὰ ἀγνοοῦν ὅτι ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος διὰ τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου καὶ τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου ποὺ μαθήτευσε στὸν Ἅγιο Ἰωάννη Εὐαγγελιστή, γνώριζε ὡς σύμβολο τοῦ ἀντιχρίστου τὸ χξς (666), ποὺ ἀναλύει στὸ ἔργο τοῦ περὶ συντέλειας καὶ μὲ φίμωση τοῦ λαοῦ ποὺ ἔχει ἐπίγνωση τί εἶναι ἡ ὑπερκυβέρνηση, ποὺ θέλει διὰ τῆς ἠλεκτρονικῆς σκλαβιᾶς τὸν ἄνθρωπο μὴ θεώσιμο. Καὶ ἐπιμένει ὡς «μάνα» Ἐκκλησία (ὄχι ὡς μητριά, μὲ τὸν Ἱερώνυμο ἀνάδοχο τῶν μνημονίων διαστρέβλωσης στὴν πίστη καὶ στὸ ἦθος τῶν Ὀρθοδόξων) νὰ ἀξιώνει ὑπακοὴ σ᾿ αὐτὴν καὶ ὄχι στὸν Χριστὸ διὰ τῶν Ἁγίων – ποὺ οὔτε ἕναν δὲν ἐπικαλεῖται ἡ ἴδια γιὰ τὶς θέσεις της. Ἂν γιὰ τὸ πραξικόπημα τῆς Δ.Ι.Σ. νὰ καπελώσει τὴν Ἱεραρχία, ἡ ὁλομέλεια της καὶ μὲ ψῆφο φανερή – γιὰ νὰ γνωρίζει ὁ λαὸς ποιοὶ ἀντιστέκονται – κηρύξει ἔκπτωτο τὸν Ἱερώνυμο ἢ τὸ ἀπαιτήσει ὁ λαός; Κι ἂν κάθε ἐπίσκοπος, ὀρθοτομῶντας, δική του στάση στὴν ἐπισκοπή του; Θὰ ἰσχυριστῇ ἡ Δ.Ι.Σ. ὅτι ἡ ἀπόφασή της εἶναι σύμφωνη μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα – ἢ μὲ τὰ πνεύματα ἢ μὲ τὴν «λογικὴ» (ποὺ κάθε πάθος μία καὶ σὲ ἀνάμιξη μὲ καθεμιὰ κάθε ἀρετῆς, μὲ διάφορες ἀναλογίες καὶ ἐντάσεις καὶ σὲ ἐξέλιξη διαρκῆ τὶς κάνει ἀναρίθμητες). Μᾶς νοιάζει ἡ λογικὴ τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ καλικάντζαρου πρωθυπουργοῦ καὶ ὅποιων συνεργῶν καὶ ἀφεντικῶν του. Φαίνεται πὼς δὲν διστάζουν καὶ γιὰ σχίσμα, μὲ τὸν Ἱερώνυμο νὰ ἔχει ἐκπέσει ἐνεργὰ στὴν συνείδηση τῶν ἐνεργὰ πιστῶν.
Ὅτι ἔχουμε δίκιο τὸ ξέρουν. Ὅτι δὲν θὰ τὸ παραδεχτοῦν τὸ ξέρουμε. Μόνος λόγος γιὰ «διάλογο» ἡ ἀπολογία ἐπὶ τοῦ Βήματος, ποὺ ἐμεῖς πιστεύουμε ἀκράδαντα. Πικρὸ ἐρώτημα πῶς στὴν κατ᾿ ἐξοχὴν χώρα τοῦ ἀφθαρτισμοῦ οἱ διαχειριστὲς τῆς ἀφθαρσίας ἐκπίπτουν σὲ φθειρόμενους φθοροποιούς, ἀντὶ ἐκπρόσωποι τοῦ μοναδικοῦ πολιτισμοῦ ποὺ ἀφάνισε τὸν θάνατο στὸ σκήνωμα τῶν Ἁγίων. Ἂν ἡ Ἱεροσύνη (ὅπως τὸ βάπτισμα ποὺ οὔτε στὴν κόλαση δὲν ἐξαλείφεται ἀλλὰ τὴν κάνει πιὸ ἀνυπόφορη) καθίσταται ἀνενεργὸς ἀπ᾿ τὴν συνάφεια μὲ αἱρέσεις ἢ τὸν πρόδρομο τοῦ ἀντιχρίστου, ἴσως θεολογούμενο. Ἀλλὰ νὰ περιμένουμε ὅτι θὰ διδάξουν (οἱ ἴδιοι ἢ κάποιοι γιαλατζὴ καθηγητὲς κατώτεροι τῶν φοιτητῶν τους) ὅτι ὁ θεῖος ἔρωτας, βαθύτατα προσωπικός, μακριὰ ἀπὸ ἀλλότρια βλέμματα περιέργειας ἢ θαυμασμοῦ. Ἐπειδὴ μόνο ἡ ἀγάπη ἀναδεικνύει τὸν ἄνθρωπο σὲ πρόσωπο, ὁ πυρῆνας τῆς προσωπικότητας ἀπρόσιτος γιὰ μὴ οἰκεῖος. Σ᾿ αὐτὸν τὸν πυρῆνα θέλει νὰ διεισδύση καὶ νὰ τὸν ἐλέγξη ἡ ὁλοκληρωτικότερη ὡς σήμερα δικτατορία, παγιδεύοντας στὴν δῆθεν διαφάνεια τὴν ἐλευθερία μὲ ψευδεῖς ἐπαγγελίες γιὰ εὐμάρεια τοὺς σχιζοφρενικοὺς ἐραστὲς δύο παραδείσων – πρόσκαιρου καὶ αἰώνιου – ἀπρόθυμους γιὰ ὅποια θυσία. Πάντα ἡ κόλαση ἐπενδύεται παράδεισο – αὐτὸ καὶ τὸ τρωτό της ὡς ὁμολογία ὅτι γιὰ Παράδεισο ὁ ἄνθρωπος, ὄχι βέβαια μέσα στὴν φθορά. Ἀλλὰ καὶ ἡ πίτα ὁλόκληρη καὶ τὸ σκυλὶ χορτᾶτο, τοὺς βυθίζει στὴν νιρβάνα ἀσήμαντων δραστηριοτήτων καὶ ἐνστίκτων, μαγνητίζοντάς τους σὲ παπαγαλάκια – ὑμνητὲς σκλαβιᾶς σώματος καὶ ψυχῆς μέχρι τὸ ἀσύνειδο, στὸ ὁποῖο ἀπευθύνονται ἀπὸ δεκαετίες μὲ ὑποσυχνότητες σατανιστικὰ μηνύματα ποὺ ἀκούγονται μὲ ἀντίστροφη ἀκρόαση σὲ σχετικὰ τραγούδια.
Οἱ δαίμονες δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ ἐλέγξουν τὸν σκοτεινὸ χῶρο τῆς ψυχῆς ποὺ οἱ ἴδιοι κάποτε χειρίζονται καὶ κατοικοῦν, ἀλλὰ τὸν φωτεινό, νὰ μὴν ἀφήσουν στὴν ψυχὴ διάθεση συνομιλίας μὲ τὸν Θεό, νὰ τὴν ἐξουσιάσουν ὁλοκληρωτικά, νὰ μὴν ξανακερδίσης κυριότητα στὴν ὕπαρξη σου. Σ᾿ αὐτὸ τὸν στόχο ἡ παραψυχολογία ποὺ ἐφαρμόστηκε σὲ σοβιετικὲς κυρίως χῶρες καὶ ποὺ μέσα ἀπὸ σύγχρονη τεχνολογία προχώρησε σὲ καταλυτικὲς ἐφαρμογὲς διοχέτευσης δαιμονικῆς ἐνέργειας ποὺ οἱ ἀπληροφόρητοι ἀφελῶς θεωροῦν ὡς μύθευμα. Μόνος τρόπος νὰ μορφώσης ζωὴ ποὺ ἀπαντάει στὴν πρόκληση, ὁ αὐθεντικὸς ὀρθόδοξος σὲ συμπλήρωση μὲ τὸν Χριστό. Μακριὰ ἀπ᾿ τὸ ψευτοδίλημμα ἂν ἡ θεολογία μεταφυσικὴ ἢ ἐπιστήμη, ἐγκλωβισμένη στὰ ὅρια τοῦ κτιστοῦ, μὲ ὅρια, ὅρους καὶ μεθόδους μεταπτωτικὲς πού, ἀχρηστεύοντάς τη ὡς Ἀποκάλυψη, οὐσιαστικὰ τὴν καταργοῦν.
Ἂν ἡ Ἱεραρχία – ὡς παράδειγμα καὶ γιὰ ἄλλες Ὀρθόδοξες χῶρες- στοιχηθεῖ κατὰ πλειοψηφία τῆς Δ.Ι.Σ. ποὺ ἔστω ὦ νύξη, ἕνα ἴχνος ἐπιφύλαξης, δὲν θέτει ὅριο οὔτε στὸ χάραγμα στὸ χέρι καὶ στὸ μέτωπο, ὥστε νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς πρόκριμα, σὰν δεδικασμένο, γιὰ τὸ τελικὸ χάραγμα, εὑρισκόμενη τουλάχιστο σὲ ἀσυμφωνία μὲ τὴν Ἀποκάλυψη δὲν θὰ εἶναι ἕνα βῆμα στὸν κατήφορο ἀλλὰ γκρέμισμα σὲ βάραθρο μὲ τραγικὲς πνευματικὲς συνέπειες γιὰ ὅσους τοὺς δεχτοῦν. Ὅτι ἡ ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντα ἐντάσσεται σὲ προϋπολογισμό, δείχνει νὰ σηματοδοτεῖ γενίκευση τοῦ πολέμου μὲ κοσμογονικὲς συνέπειες (καταστροφὴ Τουρκίας, ἀνάδειξη Ἑλλάδας) καὶ ἀνατροπὴ τοῦ καθεστῶτος μὲ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη. Ἂν χαθεῖ ὡς τότε μιὰ ψυχὴ ἐπειδὴ ἀκολούθησε τὴν στάση τῆς Δ.Ι.Σ. δὲν θὰ ζητηθῇ ἀπ᾿ αὐτὴν κυρίως καὶ δευτερευόντως ἀπ᾿ τὸν Μητσοτάκη, ποὺ πλουτίζει τώρα καταστρέφοντας προδίνοντας καὶ ξεπουλῶντας;
Νὰ μὴν παγιδευτοῦμε σὲ ἄγονη ἀντιπαράθεση, χωρὶς τομὲς πνευματικές, ὡς δεύτερη ὄψη στὸ ἴδιο νόμισμα. Ὁ ὀρθόδοξος τρόπος νὰ εἶσαι ὀρθόδοξος δὲν εἶναι αὐτονόητος – ὁ τρόπος ἀλλοιώνει τὴν οὐσία. Ἡ κάθαρση ἀπὸ ἀντιλήψεις ξένης μήτρας ποὺ περνοῦν στὸ γίγνεσθαι τοῦ καθενὸς ἀλλοτριώνοντάς τον, δὲν τελειώνει μὲ φραστικὴ ἀποκήρυξη τους. Ὅταν νικάει ἡ ἄποψη, ἡ ἧττα εἶναι ὁλωνῶν. Νὰ νικηθοῦμε ἀπ᾿ τὴν Ἀλήθεια ποὺ εἶναι Πρόσωπο καὶ ἀνάγοντας τὰ ἄτομα σὲ πρόσωπα εὐεργετεῖ καὶ τοὺς ἐχθροὺς στὰ ἀπώτατα τοῦ σκότους ὅταν συντριβοῦν – νίκη γιὰ ὅλους.
Τὸ μικρὸ ὅπως πάντα ποίμνιο θὰ συνεχίση τὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη, ἀπτόητο ἀπ᾿ τὸν ἐμπαιγμὸ καὶ τὴν καταλαλιὰ τῶν νοητῶν καὶ ὁρατῶν ἐχθρῶν ποὺ ἀφρίζοντας χολὴ αὐτοκαταργοῦνται ὡς ὀντότητες ἐκπίπτοντας σὲ πνευματικὸ μὴ εἶναι, ὡς ἀνυπόστατοι ποὺ καίγονται γιὰ ζωή. Οἱ ὅποιες γρατζουνιές τους μᾶς προάγουν σὲ ὁμοίωση μὲ τὸν Ἄναρχο, ὡς συσταύρωση ποὺ ἀντικρύζει συνανάσταση. Ἔδειξε ὁ Χριστὸς ψηλαφητὰ πὼς μέσα σ᾿ ἕνα παγκόσμια πανίσχυρο κρατάει ὄρθιους ὅσους ἀγρυπνοῦν στὸ «ἔρχου Κύριε». Βαθειὰ ἐπιθυμία νὰ συμπορευθῶ. Εὐχόμενος, χωρὶς ὀργή, σὲ ὅσους κλονίστηκαν νὰ ἀποκηρύξουν ὅσο ἀκόμη ἀναπνέουν καὶ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τὴν ἀποστασία τους, μὴ βλαστημήσει κάποιος καὶ τὴν ὥρα ποὺ γεννήθηκε.
Μὴν ἀποστρέψουμε τὸ βλέμμα ἀπ᾿ τὶς βαθύτερες αἰτίες ποὺ ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς μιὰ καταστροφή. Μήπως γιατί οἱ πληγέντες εἶναι δυνατοί, γιὰ νὰ τοὺς ἀνεβάσει πιὸ ψηλὰ στὴν ἁγιότητα; Ἢ ἡ ἀποστασία πρὸς τὶς αἱρέσεις καὶ τὴ μήτρα τους τὸν ἐωσφορισμό, μὲ ὁδηγοὺς ποὺ τάχθηκαν ποιμένες καὶ ἀπωθοῦν τὴν Χάρη καὶ τὴν Παρουσία.
Προηγήθηκε ἡ (τροχιοδεικτική;) διατύπωση γνώμης τῶν ἐπισκόπων ὅτι ἡ ταυτότητα δὲν ἔχει πνευματικὸ χαρακτῆρα, εἶναι ἀκίνδυνη γιὰ ὅλους. Τεκμηρίωση καμία. Παράλληλα ἀνασύρθηκε ἡ ἀναπόδεικτη ὕβρις ὅτι ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔγραψε τὸ «Σημεῖα τῶν καιρῶν» χωρὶς φώτιση Θεοῦ (τέτοια ἀνευθυνότητα) καὶ ὅταν δῆθεν τὸ παραδέχτηκε στὸν Ἅγιο Πορφύριο, χωρὶς μία δήλωση δημόσια, τὸ ἄφησε νὰ κυκλοφορῇ ζημιώνοντας ψυχὲς (ἀκόμη πιὸ ἐγκληματικὴ ἀνευθυνότητα). Ἴδια ἐξύβριση γιὰ τὸν Ἅγιο Πορφύριο, ποὺ (ἐνῶ σὲ ἠχογραφημένο τηλεφώνημα ἀντιπράττει στὶς νέες ταυτότητες) δῆθεν θεώρησε ὡς μὴ θεόπνευστα τὰ «Σημεῖα» ἀλλὰ δὲν τὸ δημοσιοποίησε, ἀφήνοντας ἐγκληματικὰ νὰ πλανηθοῦν πιστοί. Ἡ ἀπόπειρα νὰ ἐμφανιστοῦν σὲ ψευδῆ ἀντιπαράθεση τοὺς δύο Ἁγίους, γιὰ νὰ ἀποκόψουν τοὺς πιστοὺς ἀπ᾿ τὴν βεβαιότητα τους στὴν ἀντίσταση σὲ ἐπιβολὴ ἀντίχριστου συστήματος, εἶναι μόνο ἀνάντρια ὡς ἀβάσιμη κατηγορία σὲ κεκοιμημένους ποὺ ἀδυνατοῦν νὰ ὑπερασπίσουν τὴν τιμή τους καὶ κατάντημα σὲ εἰδεχθῆ ἐξύβριση Ἁγίων; Ἔχουν ἐλέγξει ἂν αὐτοὶ οἱ ἰσχυρισμοὶ καὶ ἡ προσοχή τους συνιστοῦν εὐθέως βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού – γιὰ νὰ μὴ μολύνει κι ἄλλους καὶ ἐπιφέρει ὀργὴ Θεοῦ – συνεπάγεται ἀφορισμὸ ἁρμοδιότητας Συνόδου;
Ὅπως καὶ ἡ ἄποψη (τὸ ἐπίπεδό της φανερό, ἡ προέλευσή της ἀφανής), πὼς ἄφησε ὁ Θεὸς τὴν Ἐκκλησία σὲ πλάνη ὅτι τὸ ἄθροισμα τῶν γραμμάτων τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀντιχρίστου θὰ εἶναι 666, ἀντὶ γιὰ τό, κατ᾿ αὐτοὺς σωστό, 616! Ἂς τὸ ποῦν στὴ νέα τάξη νὰ τὸ ἀλλάξει, νὰ ἡσυχάσει ἡ ἀνθρωπότητα καὶ οἱ ἴδιοι νὰ πλουτίσουν ἀπ᾿ τὴν εὑρεσιτεχνία τους. Τέτοια ἀλλαγὴ θὰ εἶναι πύραυλος στὸ «θηρίο» των Βρυξελλῶν στενοχωρῶντας ἴσως ὅσους θέλουν νὰ ἀγνοοῦν ὅτι ὁ Ἅγιος Ἱππόλυτος διὰ τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου καὶ τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου ποὺ μαθήτευσε στὸν Ἅγιο Ἰωάννη Εὐαγγελιστή, γνώριζε ὡς σύμβολο τοῦ ἀντιχρίστου τὸ χξς (666), ποὺ ἀναλύει στὸ ἔργο τοῦ περὶ συντέλειας καὶ μὲ φίμωση τοῦ λαοῦ ποὺ ἔχει ἐπίγνωση τί εἶναι ἡ ὑπερκυβέρνηση, ποὺ θέλει διὰ τῆς ἠλεκτρονικῆς σκλαβιᾶς τὸν ἄνθρωπο μὴ θεώσιμο. Καὶ ἐπιμένει ὡς «μάνα» Ἐκκλησία (ὄχι ὡς μητριά, μὲ τὸν Ἱερώνυμο ἀνάδοχο τῶν μνημονίων διαστρέβλωσης στὴν πίστη καὶ στὸ ἦθος τῶν Ὀρθοδόξων) νὰ ἀξιώνει ὑπακοὴ σ᾿ αὐτὴν καὶ ὄχι στὸν Χριστὸ διὰ τῶν Ἁγίων – ποὺ οὔτε ἕναν δὲν ἐπικαλεῖται ἡ ἴδια γιὰ τὶς θέσεις της. Ἂν γιὰ τὸ πραξικόπημα τῆς Δ.Ι.Σ. νὰ καπελώσει τὴν Ἱεραρχία, ἡ ὁλομέλεια της καὶ μὲ ψῆφο φανερή – γιὰ νὰ γνωρίζει ὁ λαὸς ποιοὶ ἀντιστέκονται – κηρύξει ἔκπτωτο τὸν Ἱερώνυμο ἢ τὸ ἀπαιτήσει ὁ λαός; Κι ἂν κάθε ἐπίσκοπος, ὀρθοτομῶντας, δική του στάση στὴν ἐπισκοπή του; Θὰ ἰσχυριστῇ ἡ Δ.Ι.Σ. ὅτι ἡ ἀπόφασή της εἶναι σύμφωνη μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα – ἢ μὲ τὰ πνεύματα ἢ μὲ τὴν «λογικὴ» (ποὺ κάθε πάθος μία καὶ σὲ ἀνάμιξη μὲ καθεμιὰ κάθε ἀρετῆς, μὲ διάφορες ἀναλογίες καὶ ἐντάσεις καὶ σὲ ἐξέλιξη διαρκῆ τὶς κάνει ἀναρίθμητες). Μᾶς νοιάζει ἡ λογικὴ τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ καλικάντζαρου πρωθυπουργοῦ καὶ ὅποιων συνεργῶν καὶ ἀφεντικῶν του. Φαίνεται πὼς δὲν διστάζουν καὶ γιὰ σχίσμα, μὲ τὸν Ἱερώνυμο νὰ ἔχει ἐκπέσει ἐνεργὰ στὴν συνείδηση τῶν ἐνεργὰ πιστῶν.
Ὅτι ἔχουμε δίκιο τὸ ξέρουν. Ὅτι δὲν θὰ τὸ παραδεχτοῦν τὸ ξέρουμε. Μόνος λόγος γιὰ «διάλογο» ἡ ἀπολογία ἐπὶ τοῦ Βήματος, ποὺ ἐμεῖς πιστεύουμε ἀκράδαντα. Πικρὸ ἐρώτημα πῶς στὴν κατ᾿ ἐξοχὴν χώρα τοῦ ἀφθαρτισμοῦ οἱ διαχειριστὲς τῆς ἀφθαρσίας ἐκπίπτουν σὲ φθειρόμενους φθοροποιούς, ἀντὶ ἐκπρόσωποι τοῦ μοναδικοῦ πολιτισμοῦ ποὺ ἀφάνισε τὸν θάνατο στὸ σκήνωμα τῶν Ἁγίων. Ἂν ἡ Ἱεροσύνη (ὅπως τὸ βάπτισμα ποὺ οὔτε στὴν κόλαση δὲν ἐξαλείφεται ἀλλὰ τὴν κάνει πιὸ ἀνυπόφορη) καθίσταται ἀνενεργὸς ἀπ᾿ τὴν συνάφεια μὲ αἱρέσεις ἢ τὸν πρόδρομο τοῦ ἀντιχρίστου, ἴσως θεολογούμενο. Ἀλλὰ νὰ περιμένουμε ὅτι θὰ διδάξουν (οἱ ἴδιοι ἢ κάποιοι γιαλατζὴ καθηγητὲς κατώτεροι τῶν φοιτητῶν τους) ὅτι ὁ θεῖος ἔρωτας, βαθύτατα προσωπικός, μακριὰ ἀπὸ ἀλλότρια βλέμματα περιέργειας ἢ θαυμασμοῦ. Ἐπειδὴ μόνο ἡ ἀγάπη ἀναδεικνύει τὸν ἄνθρωπο σὲ πρόσωπο, ὁ πυρῆνας τῆς προσωπικότητας ἀπρόσιτος γιὰ μὴ οἰκεῖος. Σ᾿ αὐτὸν τὸν πυρῆνα θέλει νὰ διεισδύση καὶ νὰ τὸν ἐλέγξη ἡ ὁλοκληρωτικότερη ὡς σήμερα δικτατορία, παγιδεύοντας στὴν δῆθεν διαφάνεια τὴν ἐλευθερία μὲ ψευδεῖς ἐπαγγελίες γιὰ εὐμάρεια τοὺς σχιζοφρενικοὺς ἐραστὲς δύο παραδείσων – πρόσκαιρου καὶ αἰώνιου – ἀπρόθυμους γιὰ ὅποια θυσία. Πάντα ἡ κόλαση ἐπενδύεται παράδεισο – αὐτὸ καὶ τὸ τρωτό της ὡς ὁμολογία ὅτι γιὰ Παράδεισο ὁ ἄνθρωπος, ὄχι βέβαια μέσα στὴν φθορά. Ἀλλὰ καὶ ἡ πίτα ὁλόκληρη καὶ τὸ σκυλὶ χορτᾶτο, τοὺς βυθίζει στὴν νιρβάνα ἀσήμαντων δραστηριοτήτων καὶ ἐνστίκτων, μαγνητίζοντάς τους σὲ παπαγαλάκια – ὑμνητὲς σκλαβιᾶς σώματος καὶ ψυχῆς μέχρι τὸ ἀσύνειδο, στὸ ὁποῖο ἀπευθύνονται ἀπὸ δεκαετίες μὲ ὑποσυχνότητες σατανιστικὰ μηνύματα ποὺ ἀκούγονται μὲ ἀντίστροφη ἀκρόαση σὲ σχετικὰ τραγούδια.
Οἱ δαίμονες δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ ἐλέγξουν τὸν σκοτεινὸ χῶρο τῆς ψυχῆς ποὺ οἱ ἴδιοι κάποτε χειρίζονται καὶ κατοικοῦν, ἀλλὰ τὸν φωτεινό, νὰ μὴν ἀφήσουν στὴν ψυχὴ διάθεση συνομιλίας μὲ τὸν Θεό, νὰ τὴν ἐξουσιάσουν ὁλοκληρωτικά, νὰ μὴν ξανακερδίσης κυριότητα στὴν ὕπαρξη σου. Σ᾿ αὐτὸ τὸν στόχο ἡ παραψυχολογία ποὺ ἐφαρμόστηκε σὲ σοβιετικὲς κυρίως χῶρες καὶ ποὺ μέσα ἀπὸ σύγχρονη τεχνολογία προχώρησε σὲ καταλυτικὲς ἐφαρμογὲς διοχέτευσης δαιμονικῆς ἐνέργειας ποὺ οἱ ἀπληροφόρητοι ἀφελῶς θεωροῦν ὡς μύθευμα. Μόνος τρόπος νὰ μορφώσης ζωὴ ποὺ ἀπαντάει στὴν πρόκληση, ὁ αὐθεντικὸς ὀρθόδοξος σὲ συμπλήρωση μὲ τὸν Χριστό. Μακριὰ ἀπ᾿ τὸ ψευτοδίλημμα ἂν ἡ θεολογία μεταφυσικὴ ἢ ἐπιστήμη, ἐγκλωβισμένη στὰ ὅρια τοῦ κτιστοῦ, μὲ ὅρια, ὅρους καὶ μεθόδους μεταπτωτικὲς πού, ἀχρηστεύοντάς τη ὡς Ἀποκάλυψη, οὐσιαστικὰ τὴν καταργοῦν.
Ἂν ἡ Ἱεραρχία – ὡς παράδειγμα καὶ γιὰ ἄλλες Ὀρθόδοξες χῶρες- στοιχηθεῖ κατὰ πλειοψηφία τῆς Δ.Ι.Σ. ποὺ ἔστω ὦ νύξη, ἕνα ἴχνος ἐπιφύλαξης, δὲν θέτει ὅριο οὔτε στὸ χάραγμα στὸ χέρι καὶ στὸ μέτωπο, ὥστε νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς πρόκριμα, σὰν δεδικασμένο, γιὰ τὸ τελικὸ χάραγμα, εὑρισκόμενη τουλάχιστο σὲ ἀσυμφωνία μὲ τὴν Ἀποκάλυψη δὲν θὰ εἶναι ἕνα βῆμα στὸν κατήφορο ἀλλὰ γκρέμισμα σὲ βάραθρο μὲ τραγικὲς πνευματικὲς συνέπειες γιὰ ὅσους τοὺς δεχτοῦν. Ὅτι ἡ ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντα ἐντάσσεται σὲ προϋπολογισμό, δείχνει νὰ σηματοδοτεῖ γενίκευση τοῦ πολέμου μὲ κοσμογονικὲς συνέπειες (καταστροφὴ Τουρκίας, ἀνάδειξη Ἑλλάδας) καὶ ἀνατροπὴ τοῦ καθεστῶτος μὲ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη. Ἂν χαθεῖ ὡς τότε μιὰ ψυχὴ ἐπειδὴ ἀκολούθησε τὴν στάση τῆς Δ.Ι.Σ. δὲν θὰ ζητηθῇ ἀπ᾿ αὐτὴν κυρίως καὶ δευτερευόντως ἀπ᾿ τὸν Μητσοτάκη, ποὺ πλουτίζει τώρα καταστρέφοντας προδίνοντας καὶ ξεπουλῶντας;
Νὰ μὴν παγιδευτοῦμε σὲ ἄγονη ἀντιπαράθεση, χωρὶς τομὲς πνευματικές, ὡς δεύτερη ὄψη στὸ ἴδιο νόμισμα. Ὁ ὀρθόδοξος τρόπος νὰ εἶσαι ὀρθόδοξος δὲν εἶναι αὐτονόητος – ὁ τρόπος ἀλλοιώνει τὴν οὐσία. Ἡ κάθαρση ἀπὸ ἀντιλήψεις ξένης μήτρας ποὺ περνοῦν στὸ γίγνεσθαι τοῦ καθενὸς ἀλλοτριώνοντάς τον, δὲν τελειώνει μὲ φραστικὴ ἀποκήρυξη τους. Ὅταν νικάει ἡ ἄποψη, ἡ ἧττα εἶναι ὁλωνῶν. Νὰ νικηθοῦμε ἀπ᾿ τὴν Ἀλήθεια ποὺ εἶναι Πρόσωπο καὶ ἀνάγοντας τὰ ἄτομα σὲ πρόσωπα εὐεργετεῖ καὶ τοὺς ἐχθροὺς στὰ ἀπώτατα τοῦ σκότους ὅταν συντριβοῦν – νίκη γιὰ ὅλους.
Τὸ μικρὸ ὅπως πάντα ποίμνιο θὰ συνεχίση τὴν στενὴ καὶ τεθλιμμένη, ἀπτόητο ἀπ᾿ τὸν ἐμπαιγμὸ καὶ τὴν καταλαλιὰ τῶν νοητῶν καὶ ὁρατῶν ἐχθρῶν ποὺ ἀφρίζοντας χολὴ αὐτοκαταργοῦνται ὡς ὀντότητες ἐκπίπτοντας σὲ πνευματικὸ μὴ εἶναι, ὡς ἀνυπόστατοι ποὺ καίγονται γιὰ ζωή. Οἱ ὅποιες γρατζουνιές τους μᾶς προάγουν σὲ ὁμοίωση μὲ τὸν Ἄναρχο, ὡς συσταύρωση ποὺ ἀντικρύζει συνανάσταση. Ἔδειξε ὁ Χριστὸς ψηλαφητὰ πὼς μέσα σ᾿ ἕνα παγκόσμια πανίσχυρο κρατάει ὄρθιους ὅσους ἀγρυπνοῦν στὸ «ἔρχου Κύριε». Βαθειὰ ἐπιθυμία νὰ συμπορευθῶ. Εὐχόμενος, χωρὶς ὀργή, σὲ ὅσους κλονίστηκαν νὰ ἀποκηρύξουν ὅσο ἀκόμη ἀναπνέουν καὶ ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τὴν ἀποστασία τους, μὴ βλαστημήσει κάποιος καὶ τὴν ὥρα ποὺ γεννήθηκε.
___________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Άλλο ένα εξαίρετο άρθρο αλλά λίγο δις κατανοητό (τουλάχιστον δια εμέ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μείνω μόνο σε ένα σημείο, που είναι γραμμένο τρεις παράγραφους πριν από το τέλος:
Ὅτι ἡ ἀνέγερση τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντα ἐντάσσεται σὲ προϋπολογισμό, δείχνει νὰ σηματοδοτεῖ γενίκευση τοῦ πολέμου μὲ κοσμογονικὲς συνέπειες (καταστροφὴ Τουρκίας, ἀνάδειξη Ἑλλάδας) καὶ ἀνατροπὴ τοῦ καθεστῶτος μὲ τὴν κάρτα τοῦ πολίτη.
Η πιο βέβαια απόδειξη ότι ο αντίχριστος έχει γεννηθεί και ζει ανάμεσά μας θα είναι, όταν ανακοινωθεί ότι χτίζεται ο ναός του Σολομώντα.
Ο ίδιος ο αντίχριστος θα χτίσει το ναό του Σολομώντα, και εκεί μέσα θα ζητήσει από τους πάντες να τον προσκυνήσουν ως θεό.
Δεν θα μείνω άλλο σε αυτό το σημείο, έχουμε πει κάποια πράγματα και πρώτα ο Θεός θα πούμε πολλά περισσότερα.
Θα αναφερθώ και σε αυτό που λέει πιο κάτω:
(καταστροφὴ Τουρκίας, ἀνάδειξη Ἑλλάδας)
Η καταστροφή της Τουρκίας θα είναι σίγουρη, όσο για την ανάδειξη της Ελλάδος θα γίνει μέσα από πολλές οδύνες.
Επειδή φοβόμαστε να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους.
Το αίμα εκατομμυρίων παιδιών κραυγάζει μπροστά στον θρόνο του Θεού.
Εκατομμύρια αγέννητα ανυπεράσπιστα αγγελούδια ζητούν δικαίωση.
Το αίμα τους, δεν θα γέμιζε μόνο τον Θεσσαλικό κάμπο αλλά θα έπνιγε ολόκληρη την Πατρίδα μας.
Και όποιος τολμήσει να ενημερώσει τον κόσμο για αυτό το φοβερό αμάρτημα (χειρότερο κακούργημα δεν υπάρχει, απλά δεν υπάρχει).
Τρέξαν αμέσως να κατεβάσουν τις αφίσες από το μετρό για το αγέννητο παιδί. Οι αντίχριστοι και ανθέλληνες.
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Φυσικά και θα επέμβει ο Άγιος Τριαδικός Θεός μας, όταν φτάσει ο κόμπος στο χτένι για τις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες.
Όχι γιατί θα το αξίζουμε, αλλά για τους ολίγους που θα αντισταθούνε μέχρι εσχάτων.
Ας ευχόμεθα και ας παρακαλούμε τον Κύριον μας Ιησού Χριστό και την Μητέρα Του την γλυκιά μας Παναγία να συναρυθμιθούμε με αυτούς τους ολίγους. Αμήν.
Χρῆστο μου, στὸ κείμενο ὄντως ὑπάρχουν κάποια σημεῖα ποὺ εἶναι λίγο ἀσαφῆ καὶ θὰ γίνουν κάποιες διορθώσεις.
ΔιαγραφήὍσο γιὰ αὐτὸ ποὺ λὲς γιὰ τὰ ἀγέννητα παιδιὰ, ὅτι φοβόμαστε νὰ ποῦμε τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, δὲν ξέρω σὲ ποιὸν τὸ προσάπτεις ἤ ἄν τὸ λὲς σὰν σχῆμα λόγου, ἀλλὰ θέλει λίγο προσοχὴ διότι εἶναι σὰν νὰ τὸ λὲς γιὰ τὸν ἀρθρογράφο αὐτό, ὁ ὁποῖος κάθε ἄλλο ἀπὸ τὸ νὰ φοβᾶται νὰ πῆ τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, ἐξ ἄλλου γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γίνει ἀμέτρητες ἀναφορὲς ἀπό πολλοὺς.
Αδερφούλη μου αυτή τη φορά Θα σε μαλώσω.
ΔιαγραφήΕίναι δυνατόν να το έγραφα για σένα;
Για τους αγαπούληδες το έγραψα, που ο Θεός είναι μόνο αγάπη, και βγάζουν έξω την δικαιοσύνη Του.
Μὰ δὲν ὑπονόησα ὅτι τὸ λὲς γιὰ μένα.
ΔιαγραφήΤὸ λέω ξεκάθαρα:«εἶναι σὰν νὰ τὸ λὲς γιὰ τὸν ἀρθρογράφο».
Καὶ καλῶς τὸ ξεκαθάρισες γιὰ νὰ μὴν ὑπάρξει παρεξήγηση.
ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΔΥΣΝΟΗΤΟ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΘΕΤΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ "ΠΙΝΕΛΙΑ".....
ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΔΟΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΑ ΕΠΙΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΩΣΙΜΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.
ΠΙΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΑΙΟΤΗΤΑ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ.
ΑΜΗΝ!