Γράφει ὁ Θεόκλητος Ρουσάκης
Ἑορτάζουμε καὶ πάλι τὰ Χριστούγεννα καὶ προσπαθοῦμε μὲ δυσκολία νὰ διακρίνουμε τὸ φωτεινὸ ἀστέρι τῆς Βηθλεὲμ ποὺ θὰ μᾶς ὁδηγήσει στὸν ἀνατέλλοντα «Ἥλιον τῆς Δικαιοσύνης». Τοῦτο διότι εἶναι νωπὴ ἀκόμη στὴ μνήμη μας ἡ παγερὴ εἰκόνα τῶν θανάτων τῆς πανδημίας, στὴν ὁποία προστέθηκαν τὰ δεινὰ ἀπὸ τὶς ἀνοικτὲς πληγὲς ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ πρωτοφανεῖς φυσικὲς καταστροφὲς ἀπὸ τὶς πυρκαγιὲς καὶ τὶς πλημμύρες.
Πολὺ κοντά μας, κυριαρχεῖ ἡ σύγχυση καὶ ἡ ὀδύνη ποὺ συνεχίζει νὰ προκαλῇ ὁ πόλεμος μεταξὺ ὀρθοδόξων λαῶν. Καὶ πάλι θὰ ὀνειρευτοῦν τό «... ἐπὶ γῆς εἰρήνη...», ποὺ ὅμως δυστυχῶς, εἶναι ἀκόμη πολὺ μακρινὸ ὄνειρο. Καὶ στὴν Ἁγία Γῆ, φαίνεται πὼς φέτος ἡ Παναγία μας καὶ ὁ Ἰωσὴφ δυσκολεύονται περισσότερο νὰ βροῦν τὸ Σπήλαιο γιὰ τὴν γέννηση τοῦ Θείου Βρέφους. Οἱ καπνοὶ τοῦ πολέμου, ὁ θάνατος ἀθώων ἀπὸ τὶς ἐκρήξεις τῶν ρουκετῶν καὶ τῶν βομβῶν ἀνασαίνουν σὰν ἡφαίστεια παντοῦ καὶ διαταράσσουν τὴν γαλήνη τῆς Ἅγιας Νύχτας.
Μέσα ὅμως σὲ αὐτὰ τὰ ζοφερὰ καὶ δύσκολα γεγονότα, ὁ ὕμνος «Χριστὸς Γεννᾷται σήμερον ....» ἀκούγεται πάλι καὶ δονεῖται ἀπὸ ἐλπίδα καὶ εὐλογία ἡ ψυχή μας. Τοῦτο διότι τὸ νεογέννητο Βρέφος εἶναι ὁ Θεός, ἡ δὲ Μητέρα Του εἶναι Παρθένος. Καὶ «ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». Τί πιὸ μεγάλο καὶ θαυμαστὸ θὰ μποροῦσε νὰ συμβῇ; Μέσα λοιπὸν στὴν καταχνιὰ καὶ ἀπόγνωση τῶν δυσκολιῶν τῆς ἐποχῆς, τὰ μηνύματα τῆς ἐλπίδος καὶ τῆς ἀγάπης ποὺ ἀναδύονται ἀπὸ αὐτὸ τὸ θαυμαστὸ γεγονὸς τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ, μᾶς προτρέπουν νὰ συμφιλιωθοῦμε καὶ νὰ ὁμοιωθοῦμε μὲ Αὐτόν.
Ἂς μὴ χάσουμε τὴν μοναδικὴ καὶ ἐπίκαιρη αὐτὴ εὐκαιρία καὶ ἂς προσέλθουμε μὲ εὐγνωμοσύνη, ἀγάπη καὶ ταπείνωση πρὸς τὸ Θεῖο Βρέφος. Ἂς καθαρίσουμε καὶ ἂς ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας γιὰ τὴν ὑποδοχὴ Του γιὰ νὰ βιώσουμε τὴν ἄπειρη ἀγάπη Του, γιὰ ἀληθινὴ ζωὴ καὶ εὐλογημένη προοπτική.
Καλὰ καὶ εὐλογημένα Χριστούγεννα
καί
Εὐτυχισμένος μὲ ὑγεία ὁ Καινούργιος Χρόνος.
καί
Εὐτυχισμένος μὲ ὑγεία ὁ Καινούργιος Χρόνος.
Μὲ ἀγάπη
Θεόκλητος
Θεόκλητος
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου