Τον περασμένο Απρίλιο, ο πρωθυπουργός είχε στήσει μια επικοινωνιακή φανφάρα σε Γυμνάσιο της Πολίχνης, όπου βρέθηκε (με συνοδεία… δεκάδων αυτοκινήτων) για να κηρύξει τον… ανένδοτο αγώνα του ενάντια στα φαινόμενα σχολικής βίας. Εκεί είχε παρουσιάσει ένα σχέδιο με ξαναζεσταμένα μέτρα, όπως η απαγόρευση του κινητού, ο περιορισμός των αδικαιολόγητων απουσιών, η επαναφορά της πενταήμερης αποβολής κ.λπ. Παρέα με αυτά τα ρηχά μέτρα, πλασαρίστηκαν τα ψηφιακά πειράματα του Πιερρακάκη στα σχολεία.
Σε σχετικό άρθρο που είχαμε γράψει για εκείνη την υποκριτική στάση της κυβέρνησης, υπογραμμίζαμε ότι αυτά τα μέτρα δεν θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα για 2 βασικούς λόγους: Πρώτον γιατί αρκούνται στην επιφάνεια του προβλήματος και όχι στην ουσία του, και δεύτερον γιατί η κυβέρνηση με το ένα χέρι τιμωρεί τη βία και με το άλλο την πυροδοτεί.
Όταν ως κράτος έχεις πλημμυρίσει τη νεολαία με το ψυχολογικό παραισθησιογόνο του «δικαιωματισμού», νομοτελειακά θα δημιουργήσεις μια κοινωνική ζούγκλα από αντιμαχόμενα δικαιώματα. Δεν μπορείς λοιπόν να κάνεις τον «έκπληκτο» για το χάλι που εσύ δημιούργησες. Και πόσο μάλλον δεν μπορείς να προσποιείσαι τον «αναμορφωτή» της νεολαίας, όταν εσύ ο ίδιος υποδαυλίζεις συστηματικά τη βία. Σερβίροντας 5-6 μέτρα καταστολής και επιτήρησης δεν καταφέρνεις απολύτως τίποτα, πέρα από το να νομίζεις ότι κοροϊδεύεις τον κόσμο.
Αυτά γράφαμε. Πέντε μήνες μετά από εκείνη τη φαρσοκωμωδία στην Πολίχνη, όχι απλά δεν έχει βελτιωθεί τίποτα, αλλά τα φαινόμενα της βίας ανηλίκων παρουσιάζουν αλματώδη αύξηση. Από 6.000 συλλήψεις ανήλικων δραστών που είχαμε το 2023, φέτος έχουμε φτάσει τις 9.000 μέσα σε μόλις 8 μήνες. Δηλαδή ήδη παρατηρείται αύξηση 46%, έχοντας ακόμα ένα τρίμηνο μπροστά μας για το τέλος του 2024. Το 25% των συλλήψεων αφορά παιδιά έως 14 χρονών. Παράλληλα το τελευταίο οκτάμηνο έχουμε 936 συλλήψεις γονιών για παραμέληση ανηλίκων, που μεταφράζεται σε αύξηση κατά 68,9%.
Με το πανελλήνιο να παρακολουθεί έντρομο τις διάφορες σοκαριστικές ειδήσεις νεανικής βίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έφερε κακήν κακώς το θέμα στο υπουργικό συμβούλιο. Όχι βέβαια για να απολογηθεί για την παταγώδη αποτυχία του, αλλά για να κουνήσει το δάχτυλο στις οικογένειες! Ποιος; Εκείνος που τις καταστρέφει!
«Δικαστής» των οικογενειών ο Μητσοτάκης
«Το κράτος δεν μπορεί να υποκαταστήσει την οικογένεια, ως τον βασικό πυρήνα ανατροφής των παιδιών, όμως έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε πιο αυστηρές τις ποινές για παραμέληση ανηλίκων», είπε με απύθμενο θράσος ο κ. Μητσοτάκης.
Έχοντας στο κρυφό μέρος της ατζέντας του το να αποκόψει (σταδιακά) τη γονική επιμέλεια, ο πρωθυπουργός εκμεταλλεύεται τα φαινόμενα βίας για να στοχοποιήσει τους γονείς. Και έτσι να δικαιολογήσει την «περικύκλωση» του γονέα, με νόμους που θα κάνουν συν – κηδεμόνα το κράτος. Όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλα κράτη που έχουν εξελίξει τον woke πατερναλισμό, οι ποινές στους γονείς αυστηροποιούνται και η αφαίρεση επιμέλειας τέκνου γίνεται με fast track διαδικασίες.
Να θυμίσουμε ενδεικτικά ότι στη Σκωτία παρουσιάστηκε πρόταση νόμου που προέβλεπε έως και 7 χρόνια κάθειρξη για γονιούς που θα αρνούνταν να επιτρέψουν στα παιδιά τους να αλλάξουν φύλο. Ποινικές κυρώσεις για τους γονείς, προβλέπονταν ακόμα και για την αποτροπή του παιδιού «να ντυθεί με τρόπο που αντανακλά τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου του». Θα αρκούσε μόνο το παιδί να καταγγείλει σε κάποια Αρχή τις διαφωνίες των γονιών του, για να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη.
Επομένως βλέπουμε ότι ταυτόχρονα, ΚΑΙ η woke παράνοια καταστρέφει τα παιδιά, ΚΑΙ οι γονείς τιμωρούνται επειδή δεν δέχονται την καταστροφή των οικογενειών τους από αυτή. Ανόθευτος φασισμός.
Αλλά για να ξαναπάμε στο θέμα της άγουρης βίας, μπορούμε μεν να πούμε ότι όντως αξίζει σε ανάξιους γονείς να μη βλέπουν την επιμέλεια ούτε… ζωγραφιστή, αλλά μαζί με τα «ξερά», το κράτος θέλει να κάψει και τα «χλωρά». Για την ακρίβεια τα «χλωρά» είναι ο κύριος στόχος τους, δηλαδή να διαλύσουν την κοινωνική άμυνα των οικογενειών που λειτουργούν ως ανάχωμα στην ατζέντα ανωμαλίας.
Ο woke γενιτσαρισμός δεν αρκείται μόνο στα σχολεία, αλλά εισχωρεί και μέσα στις οικογενειακές εστίες. Και η αυξανόμενη βία των ανηλίκων χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να στριμωχτούν οι γονείς στη μέγγενη του κράτους.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση συνθλίβει τις οικογένειες με φτώχεια, με ακρίβεια, με φόρους, με χρέη, με κατασχέσεις, με χαμηλούς μισθούς, με εργασιακό μεσαίωνα, με διαλυμένη Υγεία και Παιδεία, και με κατάπτυστα νομοσχέδια που καταργούν το ρόλο της μάνας και του πατέρα, ο πρωθυπουργός το μόνο που έχει να πει είναι ότι φταίνε μόνο οι γονείς για την έκρηξη της βίας. Το αφήγημα της «ατομικής ευθύνης» προβάλλεται και στις οικογένειες, μόνο που επεκτείνεται και σε σημείο που ο γονέας θα πάψει να είναι γονέας, και θα είναι απλά ένας «φροντιστής» για τους γενίτσαρους του υπερ – κράτους.
Επιπλέον ο πρωθυπουργός δεν παραδέχτηκε καν ότι η βία των ανηλίκων είναι φαινόμενο που πρέπει να το εξετάσουμε με βάση τα ελληνικά δεδομένα. «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια παγκόσμια κρίση», είπε γενικά και αόριστα, λες και η βία των ανηλίκων είναι ουρανοκατέβατη. Κάτι σαν την… κλιματική κρίση ένα πράγμα, που όλοι έχουν όρεξη να μιλούν για τους «αναγκαίους» φόρους της, αλλά κανείς δεν έχει διάθεση να συζητά τις πραγματικές αιτίες της.
Η βία των ανηλίκων μπορεί να θεωρηθεί «παγκόσμια κρίση», μόνο στο βαθμό που θα παραδεχτούμε ότι υπάρχει παγκόσμια κρίση αξιών. Όσο η Δύση βουλιάζει στον βούρκο της woke προπαγάνδας, τόσο περισσότερο νοσούν οι κοινωνίες, και το πρωταρχικό κύτταρο τους: η οικογένεια.
Οι αυστηρότερες ποινές δεν θα δημιουργήσουν ούτε καλύτερους γονείς, ούτε καλύτερα παιδιά, ούτε καλύτερα σχολεία. Η κακή ανατροφή, η κάκιστη ποιότητα παιδείας, η φτώχεια, οι ταξικές ανισότητες, η υπονόμευση του θεσμού της οικογένειας, η απεμπόληση των παραδοσιακών αξιών από το κράτος, η υποτίμηση της ηθικής, τα χυδαία πρότυπα του «Lifestyle», όλα αυτά είναι ριζικές αιτίες για τη μάστιγα της νεανικής βίας. Με αυτά όμως δεν ασχολείται καθόλου η κυβέρνηση, γιατί είναι βασικά γρανάζια του συστήματος που τη συντηρεί στην εξουσία.
Προτού εντυπωθεί στη συνείδηση του νέου η νομιμοφροσύνη και ο σεβασμός, θα έπρεπε ο πρωθυπουργός να είναι σε θέση να εξηγήσει στον κάθε νέο γιατί μένουν ατιμώρητα τα Τέμπη, το Μάτι, η Θεσσαλία, οι υποκλοπές, τα funds, τα καρτέλ, οι απευθείας αναθέσεις, τα ξεπλύματα πόθεν έσχες, το χρέος της ΝΔ, το ξεπούλημα του ΕΣΥ, οι δολοφονίες δημοσιογράφων και τόσα άλλα προϊόντα πολιτικής βίας που παράγει το σύστημα.
Μόνο τότε θα μπορούμε να πούμε ότι μπαίνει μια αρχή στην αντιμετώπιση της νεανικής βίας. Ειδάλλως η βία από «πάνω», θα απαντάται με όλο και περισσότερη βία από τα «κάτω»…
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου