Θαυμαστή μαρτυρία για τον Παπα-Τύχωνα!

Όταν ήμουν νεαρός μοναχός με την ευλογία του γέροντος μου Φιλάρετου πήγα να εξομολογηθώ στον παπα Τύχωνα τον Ρώσο (τον γέροντα του π.Παϊσίου).

Αφού μας δέχθηκε ,του είπαμε γιατί πήγαμε και ξεκίνησα την εξομολόγηση.

Έλεγα με σκυμμένο κεφάλι τις αμαρτίες μου και όσο περνούσε η ώρα ένοιωθα τον αυχένα μου να μουσκεύει.

Δεν ήξερα τι συμβαίνει.

Μόλις τέλειωσα την εξομολόγηση και σήκωσα το κεφάλι είδα τον παπα Τύχωνα να κλαίει με πολλά δάκρυα, τα οποία έπεφταν πάνω στο κεφάλι μου όση ώρα έκανα την εξομολόγηση!!!

Η αδιακρισία πληγώνει, κουράζει και ταλαιπωρεί - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Δεν χρειάζεται ούτε υπερβολική αυστηρότητα ούτε μεγάλη επιείκεια. Άστοχες και αδιάκριτες παρεμβάσεις έκαναν ανθρώπους να πικραθούν και να απογοητευθούν για πάντα. Στα θέματα προσεγγίσεως των άλλων δεν ωφελούν πείσματα, ρηχότητες και προχειρότητες. 

 

Η διάκριση προέρχεται από γνώση, εμπειρία, πνευματική καλλιέργεια και ωριμότητα. Είναι αποτέλεσμα αυτοελέγχου, αυτοκριτικής, μελέτης και θείου φωτισμού. Η διάκριση παρηγορεί και αναπαύει ψυχές. 

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας: Εύχομαι η γλυκειά μας Παναγία να σε κάνη καλά...

 

Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας 

Εύχομαι η γλυκειά μας Παναγία να σε κάνη καλά κατ’ άμφω, να μετριάζη το πνεύμα της λύπης σου, να σου το αντικαθιστά με το πνεύμα της παρακλήσεως δι’ Αγίου Πνεύματος. 

 

Όλα τα λυπηρά, μας αποστέλλονται, χωρίς πάσης αμφιβολίας, δια θεραπείαν της νοσούσης ψυχής μας, όπως δια των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και παντός πάθους. 

Οι άγιοι πατέρες για την αγωγή των παιδιών - Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)

Ο άγιος Χρυσόστομος συνηθίζει να λέει πως το παράδειγμα των γονέων προς τα παιδιά είναι το παν. Ο τρόπος της συνομιλίας τους θα επηρεάσει τα παιδιά. Αν ο σύζυγος προσβάλλει, επιτίθεται, βρίζει τη σύζυγο και το αντίθετο, πληγώνονται τα παιδιά, αλλά και συνηθίζουν να συμπεριφέρονται έτσι.

Ο σεβασμός, η αγάπη, η υπακοή εμπνέονται καλύτερα και δύσκολα διδάσκονται με ξερά λόγια. Είναι πολύ διαφορετικό να κάνει κανείς αυτό που του λένε από φόβο, πειθαρχία, καταναγκασμό και υποχρέωση κι άλλο να προτιμά το θέλημα του άλλου από αγάπη.

Στα μαθήματα, στα παιχνίδια, στ’ αθλήματα θα πρέπει να μάθουν από μικρά τα παιδιά ότι τα αγαθά αποκτιούνται με κόπο, μόχθο, αγώνα, άσκηση, δυσκολία, υπομονή κι επιμονή. Έτσι δεν είναι σωστό να τους τα παρουσιάζουμε όλα εύκολα. Είναι καλό να μάθουν να προσπαθούν, να ζητούν και τη βοήθεια του άλλου, να ταπεινώνονται, να φιλοτιμούνται, να βγαίνουν από τον ατομισμό, τον εγωισμό και τη φιλαυτία.

Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Καψάνης (†) : Η δόξα της Θεοτόκου

Η Αγία μας Εκκλησία τοποθετεί πολύ υψηλά την Παναγία μας και την εγκωμιάζει ως «τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Η ίδια η Θεοτόκος είχε προφητεύσει, ότι «από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί, ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο δυνατός».

Τα μεγαλεία του Τριαδικού Θεού στην Θεοτόκο θεολογεί ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σε πολλές ομιλίες του, αλλά κυρίως στην ομιλία του στα Εισόδια της Θεοτόκου (η μετάφραση είναι του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου).

Η Θεοτόκος είναι υπερτέρα των αγγέλων και όλων των Δικαίων της Παλαιάς Διαθήκης.

«Μόνο αυτή υπήρξε ένα θαύμα θαυμάτων στη γη και ένα σημείο κοινωφελέστατο σε όλους… Μόνη η Παρθένος είναι μεθόριο ανάμεσα στην κτιστή και την άκτιστη φύση, και κανείς δεν μπορεί να έλθει προς τον Θεό, παρά μόνο διά μέσου αυτής και του εξ αυτής γεννηθέντος μεσίτου Χριστού. Και κανένα χάρισμα δεν μπορεί να δοθεί μήτε στους αγγέλους, μήτε στους ανθρώπους, παρά δια μέσου αυτής.

Εκοιμήθη ο Γέροντας Δανιήλ της Αδελφότητας των Δανιηλαίων

 

Εκοιμήθη σε ηλικία 91 ετών ο Γέροντας Δανιήλ της Αδελφότητος των Δανιηλαίων του Αγίου Όρους.

Εγγονός και φερώνυμος του Οσίου Δανιήλ του Κατουνακιώτου, αγωνίσθηκε στην έρημο και ακολούθησε πιστά τα βήματα εκείνου, που ήταν ο εκφραστής της αυτοσυνειδησίας του Αγίου Όρους.

Διακρίθηκε για το τάλαντο του στη βυζαντινή  μουσική καθώς ήταν από τους σημαντικότερους ψάλτες του Αγίου Όρους

Ο μακαριστός Γέροντας γεννήθηκε (1931) στο Παλαιοχώρι Καβάλας (κατά κόσμον Βασίλειος Γρανδίκης).

Το πνευματικό κίνημα των Αγιορειτών «Κολλυβάδων» και η προσφορά του.

Η περί Μνημοσύνων και θ. Ευχαριστίας έρις
Του Παναγιώτου Σ. Μαρτίνη Δρ. Θεολογίας

 

Ο μοναχισμός υπήρξε πάντοτε σθεναρός πρόμαχος της Ορθοδοξίας και θεματοφύλακας των ιερών της Εκκλησίας παραδόσεων.

Ιδιαίτερα οι μοναχοί του Αγίου Όρους πρόσφεραν ανεκτίμητες προς την Ορθοδοξία υπηρεσίες και πολλοί αναδείχτηκαν μεγάλες θρησκευτικές προσωπικότητες (άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Κοσμάς ο Αιτωλός, ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης κ.ά.).

Στην ιστορία του Αγ. Όρους αναφέρονται πολλές προσπάθειες αγιορειτών Πατέρων για εμβάθυνση στο πνεύμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τις οποίες δύο διακρίνονται περισσότερο.

Γέροντας Αρσένιος Σπηλαιώτης: Το δώρο της Παναγίας στην κορυφή του Άθωνα!

 

Οι δυο μεγάλοι αθλητές [ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και ο Γέροντας Αρσένιος ο Σπηλαιώτης], μέσα στα πλαίσια των σκληρών νεανικών τους αγώνων, ποτέ δεν άναψαν σόμπα να ζεσταθούν σ’ εκείνο το χειμωνιάτικο παγωμένο αγιάζι κάτω από την κορυφή του Άθωνα.

Μάλιστα και πολύ συχνά συνήθιζαν να διανύουν εκείνο το χιονισμένο παγόδρομο και ν’ ανεβαίνουν στα αγαπημένο τους εκκλησάκι της Παναγίας μας [λίγο πιο κάτω από την κορυφή του Άθωνα], όπου διανυκτέρευαν προσευχόμενοι.

Μια φορά -διηγείται ο παππούς [ο Γέροντας Αρσένιος ο Σπηλαιώτης]- ανεβαίνοντας κατά τον χειμώνα το χιονισμένο μονοπάτι [προς την κορυφή του Άθωνα], όταν κοντέψαμε στην Παναγία, είτε από δαιμονικήν ενέργειαν, είτε για να μας δοκιμάση η Παναγία μας, έπιασε μια τόσο πυκνή ομίχλη, ώστε δεν βλέπαμε ούτε βήμα μπροστά μας.

Μου λέει ο γέροντας:

Γέροντας Άνθιμος Αγιαννανίτης: Ας προσευχόμαστε λοιπόν όλοι, διότι χανόμαστε!

 

Σήμερα διερχόμαστε την χειρότερη κρίση από κτίσεως κόσμου. Βλέπετε τους ανθρώπους, ενώ ο Θεός έδωσε τη σοφία για το αγαθό, αυτοί την καταχρώνται για το πονηρό. Έχουν αποθηριωθεί, πράγμα που δεν συμβαίνει στα θηρία.

Κανένα καλό δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς τη μετάνοια. Ας ανατρέξουμε στην Παλαιά Διαθήκη στο εξής περιστατικό. Λέει ο προφήτης Ιωνάς: «Ακόμη τρεις ημέρες και η Νινευΐ καταστρέφεται». Τι έκαναν τότε οι Νινευΐτες; Μετανόησαν και νήστεψαν οι πάντες, ακόμη και τα ζώα τους. Το ίδιο και μείς, ας υψώσουμε τους νοητούς οφθαλμούς μας προς τον Θεό, να ζητήσουμε το θείο έλεος για μας, το Έθνος, την Εκκλησία, τον κόσμο ολόκληρο, λέγοντας: «Κύριε, κατάπεμψον το έλεός σου επί τον λαόν σου και συγχώρησον ημάς τους αμαρτωλούς και όλον τον κόσμον σου».

Ἡ ἐκκοσμίκευση

 

Σήμερα ἔχουμε ν᾿ ἀντιμετωπίσουμε μία ἄλλη Εἰκονομαχία, τὴν πίεση ποὺ ἀσκεῖ ἡ ἐκκοσμικευμένη κοινωνία στὴν Ἐκκλησία νὰ προσαρμοστεῖ στὰ ἰδικά της μέτρα καὶ ἰδεώδη, ὥστε καὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐκκοσμικευθεῖ. 

Ὁ κίνδυνος γιὰ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν ἐκκοσμίκευση εἶναι μεγάλος. Ἀντὶ ἡ Ἐκκλησία νὰ βοηθεῖ τὸν κόσμο νὰ ἐκκλησιοποιηθεῖ, ὁ κόσμος προσπαθεῖ νὰ ἐπηρεάσει τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ τὴ μεταβάλλει σὲ κόσμο. Ἔτσι, ἡ Ἐκκλησία θὰ κρατεῖ τὰ τυπικά της, ἀλλὰ θὰ χάσει τὴν πίστη της. Θὰ πάθει ὅ,τι ἔπαθε ὁ Παπισμός, γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Ἅγιος Νεκτάριος ἔγραφε:

«Διὰ τοῦ δόγματος τοῦ ἀλαθήτου ἡ Δυτικὴ Ἐκκλησία ἀπώλεσε τὴν πνευματικήν της ἐλευθερίαν, ἀπώλεσε τὸν στολισμὸν αὐτῆς, ἐκλονίσθη ἐκ βάθρων, ἐστερήθη τοῦ πλούτου τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ· ἀπὸ πνεύματος δὲ καὶ ψυχῆς κατέστη ἄναυδον σῶμα».

Καιρός αγώνος, ομολογίας και μαρτυρίας ό,τι και αν μας στοιχίσει! ~ Αρχ. Γεώργιος Καψάνης

 

Είναι για όλους μας καιρός αγώνος, ομολογίας και μαρτυρίας ό,τι και αν μας στοιχίσει!

Μακαριστός Γέροντας Γεώργιος Καψάνης

Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους († 2014)

Με πολύ πόνο διαπιστώνουμε ότι πράγματι σε μερίδα νεοελλήνων υπάρχει αποστασία από τον Θεό των Πατέρων μας, αντιχριστιανικό και αντιεκκλησιαστικό πνεύμα που μερικές φορές γίνεται φανερός ή ύπουλος διωγμός κατά της Εκκλησίας, οργανωμένος, μεθοδευμένος και μανιώδης.

Τους έδιωξε η Παναγία – Θαύμα στα Κατουνάκια

 

Στην ησυχαστική Καλύβα «Κοίμησις της Θεοτόκου» στα πάνω Κατουνάκια, με πολλή άσκηση αγωνίζονταν ο Γέροντας Ιγνάτιος που ήταν αόματος.

Ο Γέροντας αυτός είχε και δυο υποτακτικούς τον Νεόφυτο Μοναχό και τον νεώτερο Παπά Ιγνάτιο. Όλοι τους αγωνίζονταν με κάθε τρόπο, με παντός είδους στερήσεις, προσπαθώντας να ευαρεστήσουν τον Κύριο.

Σε μια χρονιά μεγάλης ξηρασίας, έγινε αφορία και το λάδι ήταν πολύ λιγοστό και για τον λόγο αυτόν, ενώ μέχρι τότε άναβαν και τα τέσσερα καντήλια στις εικόνες του τέμπλου της εκκλησίας, τη χρονιά εκείνη έδωσε εντολή ο Γέροντας να ανάβουν μόνον το καντήλι που κρέμεται μπροστά στην εικόνα της Παναγίας.

Ἐπιστολή τοῦ γἐροντος Γαβριήλ σέ ἁγιορείτικη μονή γιὰ τὸν διωγμό μοναχῶν μὲ Ὀρθόδοξο φρόνημα

 

Μοναχός Γαβριήλ
Ἱερόν Κελλίον Ὁσίων
Χριστοδούλου τοῦ ἐν Πάτμῳ
καί Ἀρσενίου Καππαδόκου
Ἱερᾶς Μονῆς Κουτλουμουσίου Ἁγ. Ὄρους Ἄθω

 

Ἐν Ἁγίῳ Ὄρει τῇ 25-6-2022

Πανασιολογιώτατον Καθηγούμενον
Ἀρχιμανδρίτην π. Νικόλαον
καί σεβαστήν Γεροντίαν
Ἱ. Μ. Κουτλουμουσίου

Σεβαστοί πατέρες Εὐλογεῖτε.

Μέ τόν ἁρμόζοντα σεβασμό πρός ὑμᾶς, ὡς μοναστηριακήν ἀρχήν ὅλων τῶν ἐξαρτηματικῶν ἀδελφῶν τῆς Μονῆς μας, θά ἤθελα νά σᾶς ἀπασχολήσω γιά ἕνα σοβαρότατο θέμα, τό ὁποῖο πρέπει νά ἀντιμετωπισθεῖ μέ φιλάδελφα αἰσθήματα καί μέ βάση τήν ὑποχρέωση ὅλων τῶν Χριστιανῶν, καί ἰδιαίτερα ἡμῶν τῶν Μοναχῶν, νά μήν ὑποχωροῦμε σέ θέματα Πίστεως καί Ἀληθείας.

Αποφθέγματα από την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση

 

Ο γερω Με­λέ­τιος ὁ Συ­κι­ώ­της, γέ­ρων τοῦ Δι­ο­νυ­σι­ά­τι­κου Κελ­λιοῦ «Εὐ­αγ­γε­λι­σμός τῆς Θε­ο­τό­κου», πλη­σί­ον τῶν Κα­ρυ­ῶν, γεν­νή­θη­κε στήν Ἀ­τα­λάν­τη τό 1907 καί τό 1925 ἦρ­θε γιά μο­να­χός. Τό βα­πτι­στι­κό του ὄ­νο­μα ἦ­ταν Ἰ­ω­άν­νης. Ἀ­πό δώ­δε­κα ἐ­τῶν ἐρ­γα­ζό­ταν σέ Φαρ­μα­κεῖ­ο καί πα­ρα­σκε­ύ­α­ζαν φάρ­μα­κα μέ τόν τρό­πο τῆς ἐ­πο­χῆς ἐ­κε­ί­νης. (Φαρ­μα­κο­τρίβης).

 

Ἦ­ταν πο­λυ­τά­λαν­τος, εὐ­φυ­έ­στα­τος καί ὀ­λι­γο­μί­λη­τος. Ἦ­ταν δά­σκα­λος τῆς Ἁ­γι­ο­γρα­φί­ας καί τῆς Βυ­ζαν­τι­νῆς Μου­σι­κῆς στήν Ἀ­θω­νι­ά­δα. Ἔ­βγα­λε πολ­λούς μα­θη­τές. Ὑ­πῆρ­ξε ἄ­ρι­στος θε­ω­ρη­τι­κός τῆς Βυ­ζαν­τι­νῆς μου­σι­κῆς –ἴ­σως ὁ κα­λύ­τε­ρος στήν Ἑλ­λά­δα– καί συ­νέ­γρα­ψε πολ­λά μου­σι­κά κείμενα. Πολ­λοί με­γά­λοι μου­σι­κοί ἔρ­χον­ταν καί τόν συμ­βου­λεύ­ον­ταν. Οἱ με­γά­λοι Κα­ρυ­ῶ­τες ψάλ­τες τόν πα­ρα­δέ­χον­ταν λέ­γον­τας: «Ἐ­μεῖς εἴ­μα­στε ψάλ­τες, ὁ γε­ρω Με­λέ­τιος εἶ­ναι δά­σκα­λος».

Βίντεο Άγιον Ορος - Γέροντας Γαβριήλ Μήνυμα προς τις ένοπλες δυνάμεις και όλο τον Ελληνικό λαό!

 

Ο Χρήστος Βασιλειάδης, (διαπιστευμένος δημοσιογράφος του ΥΠΕΘΑ) κατά την επίσκεψη του στο Άγιον Όρος βρέθηκε στο Κελλί του Γέροντα Γαβριήλ. 

 

Συνομίλησε μαζί του και ζητήσαμε την ευλογία να καταγράψουμε ένα μικρό πνευματικό μήνυμα για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και τον Ελληνικό λαό. 

 

Ο γέροντας δέχθηκε και μετά χαράς σας μεταφέρουμε το μήνυμα του

Εντυπώσεις Κελλιωτών Πατέρων από την επίσκεψη του Πατριάρχου και απαντήσεις στα λεγόμενά του.

 

 

Σχόλιο Πᾶνος: Ἁγιορεῖτες Κελλιῶτες Πατέρες, μᾶς ἀνέπαυσε πολὺ τὸ κείμενό σας ὅπως καὶ κάθε φορὰ ποὺ γράφετε καὶ παίρνετε τὴν ἀνάλογη θέση στίς αἱρετικές καὶ βλάσφημες κινήσεις τοῦ ἀρχιαιρεσιάρχου Πατριάρχη. 

Αὐτὸ τὸ «Παναγιώτατε» τί τὸ θέλατε; Ἀντιδρᾶτε καὶ πάρα πολὺ σωστὰ, ἐπισημαίνοντας τίς βλάσφημες καὶ αἱρετικὲς ἐνέργειές του καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ τὸν προσφωνῆτε «Παναγιώτατε», ποὺ αὐτὴ ἡ προσφώνηση γιὰ κανέναν ἅγιο ἤ ἁγία δὲν γνωρίζω νὰ χρησιμοποιήθηκε.  

Νομίζω, εἰδικὰ στὸν συγκεκριμένο, κάθε ἄλλο παρὰ αὐτὴ ἡ προσφώνηση τοῦ ἀξίζει, ἀντιθέτως μᾶς σκανδαλίζει πάρα πολύ ὅποτε χρησιμοποιοῦνται τέτοιες προσφωνήσεις εἴτε γιὰ τὸν συγκεκριμένο, εἴτε γιὰ αἱρετίζοντες Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς, ὅπως, «ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητα», «Σεβασμιότατε». «Ἅγιε» κ.λπ. 

Ἐπίσης δίνεται ἡ τροφὴ κάθε φορὰ στοὺς ζηλωτὲς παλαιοημερολογῖτες ἤ τοὺς φανατικοὺς ἀποτειχισμένους (δὲν εἴμαστε ἐναντίον τῆς ἀποτειχίσεως) νὰ μᾶς ἀποκαλοῦν ὅλους, λαϊκοὺς καὶ μή, αἱρετικούς, σχισματικοὺς κ.λπ. 

Ἄσχετα μὲ τὸ κίνητρό τους, σὲ ἕνα μεγάλο βαθμὸ ἔχουν δίκιο. 

Πέρασαν οἱ ἐποχὲς ποὺ θεσπίστηκαν καὶ δικαίως μποροῦσαν νὰ χρησιμοποιοῦνται τέτοιες προσφωνήσεις.

Συγχωρέστε με γιὰ τὸν χαρακτηρισμὸ, ἀλλὰ κάθε φορὰ ποὺ ἀκούω τὸ «Παναγιώτατος» γιὰ τὸν συγκεκριμένο, στὰ αὐτιά μου ἠχεῖ τὸ «Δαιμονιότατος» μὲ ὅσα ἔχει κάνει καὶ συνεχίζει νὰ κάνει.

Ὁ Θεὸς νὰ ἐλεήσει ὅλους μας, διότι γιὰ νὰ τὸ Ἐπιτρέπει,  μᾶλλον αὐτὸ μᾶς ἀξίζει...

______________________________ 

Ομάδα Κελλιωτών Πατέρων

Ανάληψις του Σωτήρος 20/5 2/6/22

Ήλθε ο Πατριάρχης στο Α.Ο.,αλλά κατά την ομολογία πολλών ανθρώπων άφησε μια βαριά αίσθηση λόγω της αυστηρότητος των μέτρων που εφαρμόστηκαν καί το πλήθος των σωματοφυλάκων.

Ποιό ήταν το μήνυμα που έδωσε με αυτή του την επίσκεψη στο Περιβόλι της Παναγίας; Στην ομιλία της Ι.Μ.Καρακάλλου εκεί εξέφρασε τα μηνύματα που ήθελε να περάσει για να διαμορφώσει την σχέση που πρέπει να έχει το Α.Ο., οι αγιορείτες πατέρες και όλη η Εκκλησία με τον ίδιον και το Πατριαρχείο.

Κατ αρχάς εγκωμίασε τον κοινοβιακόν μοναχισμόν ενώ υποβάθμισε τον αναχωρητικόν, διότι αυτοί που αντιδρούν στις αντικανονικές ενέργειές του είναι οι κελλιώτες μοναχοί οι οποίοι έχουν στις τάξεις τους σχεδόν όλους τους διαλάμψαντες οσίους παλαιούς κ συγχρόνους, ενώ οι κοινοβιάτες μοναχοί οφείλουν να κάνουν υπακοή εις τον Ηγούμενον και να μην έχουν ιδίαν γνώμην και οι ηγούμενοι των κοινοβίων με τις οικονομικές, κρατικές και πατριαρχικές δεσμεύσεις, δεν μπορούν να αντιδρούν, όμως όσον αφορά στα θέματα της πίστεως δεν χωρεί ούτε η υπακοή ούτε η σιωπή.

Οι επτά σωματικές πράξεις της Μετάνοιας!

 

Οι επτά σωματικές πράξεις της Μετάνοιας! Πως θα επέλθει η μετάνοια στον άνθρωπο; «Το πόσο απαραίτητη είναι αυτή η πράξη το απέδειξε ο Κύριος μας, όταν ανέλαβε με την παρουσία του την ανάπλασή μας…». Διαβάστε παρακάτω την πρακτική των πατέρων όπως μας την περιγράφει ο Γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός.Στην πρακτική των Πατέρων, που αναλύουμε αναφέρονται επτά σωματικές πράξεις στις οποίες στηρίζονται οι τρόποι και τα έργα της μετάνοιας.

Ως πρώτη πράξη στη μετάνοια οι Πατέρες τοποθετούν την ησυχία.

Είναι η απερίσπαστη διαγωγή. Η απομάκρυνση από τα αίτια, που δημιουργούν τις αφορμές της πτώσης και της ήττας, ειδικά σε όσους είναι ασθενείς χαρακτήρες, αλλά και από αυτόν τον «ὡς λέοντα περιπατοῡντα καί ζητοῡντα νά μάς καταπιή» (Πέτρ. ε’ 8).

Με την ησυχία απέχει ο αγωνιστής από τη μάταιη και άσκοπη μέριμνα και του επιτρέπεται αν θέλει να στρέψει τη σκέψη και ασχολία του προς το Θεό, απ’ όπου φωτιζόμενος από τη θεία Χάρη ανακαλύπτει τον εαυτό του, που είναι απαραίτητο καθήκον.

Τρεις ξεχωριστοί Ρουμάνοι ασκητές του Αγίου Όρους

Ο γέροντας Φανούριος από την Καψάλα

Οι γεροντάδες μας ήταν πολύ αυστηροί. Πηγαίναμε την Κυριακή στην Θ. Λειτουργία στο Πρωτάτο. Μετά το «Άξιον εστί» μας έπαιρναν –για να μη τελειώσει η Θ. Λειτουργία και μας πιάσει κουβέντα κανείς άλλος· να μη δούμε κανέναν– και το απόγευμα της Κυριακής μας έπαιρνε ή ο π. Ιωάσαφ ή ο π. Αγαθάγγελος και κάναμε καμιά βόλτα. Πηγαίναμε στα εξωκέλλια, πότε προς τα δω, πότε προς τα κάτω, πότε προς τα πέρα. Αυτή ήταν όλη η έξοδός μας από το κελλί· μόνοι μας πουθενά.

Ως επί το πλείστον πηγαίναμε στην Καψάλα και βλέπαμε ασκητές. Αυτό μας άρεζε πολύ, γιατί αναπαυόμασταν εκεί πέρα. Βλέπαμε πώς ζούσαν απλά, πολύ απλά.

Πάμε μια μέρα και βλέπουμε έναν γέροντα να διαβάζει ένα βιβλίο. Ήταν ο π. Φανούριος από την Ρουμανία. Έμενε στο κελλί του αγίου Βασιλείου, εκεί που είχε ζήσει και αγίασε ο άγιος Θεόφιλος ο Μυροβλύτης. Βλέπω μέσα στο κελλί που έμενε ότι είχε ένα κρεβάτι με τάβλες ξύλινες και μια πέτρα για προσκέφαλο. Εγώ πρώτη φορά έβλεπα προσκέφαλο πέτρας. «Σ’ αυτή την εποχή;», λέω. Κι όμως! 

Αρχ. Γεώργιος Kαψάνη - «Ὅποιος εἶναι ἑνωμένος μέ τόν Χριστό, αὐτός θά διακρίνει καί τά σημεῖα τῶν καιρῶν»

 

Μακαριστού Καθηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη †

Ἐπειδὴ θὰ γίνουν ὁπωσδήποτε πειρασμοὶ στὴν Ἐκκλησία καὶ σὲ μᾶς ὅλους, διότι αὐτὰ εἶναι καὶ προφητευμένα καὶ τὰ βλέπουμε νὰ ἔρχονται, ἐμεῖς πρέπει νὰ προετοιμαζόμαστε πνευματικά, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τοὺς πειρασμοὺς αὐτούς. Καὶ πῶς πρέπει νὰ προετοιμαζόμαστε;

Νὰ εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ τὸν Χριστό. 

Νὰ φροντίσουμε ἀπὸ τώρα ὅλοι μας νὰ κάνουμε περισσότερο πνευματικὸ ἀγώνα, νὰ εἴμαστε συνέχεια ἑνωμένοι μὲ τὸν Χριστό. 

Γέρων Νίκων Νεοσκητιώτης: Ὁ διάβολος καί ὁ ἀνθρώπινος νοῦς...

 

Οἱ ἄνθρωποι σκέπτονται περισσότερο ἀπὸ ὅσο ἀναπνέουν. Σὲ μία ἀναπνοὴ μποροῦμε νὰ κάνουμε χίλιες σκέψεις, καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ σκεπτόμαστε. Δὲ σκεπτόμαστε ὅτι οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε σχηματίζουν τὸν χαρακτήρα μας, διαμορφώνουν τὴν προσωπικότητά μας, οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε μᾶς δίνουν τὴν ταυτότητά μας καὶ παρουσιάζουν αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ ἕνας Ἀμερικανὸς φιλόσοφος λέει: “εἶστε αὐτὸ ποὺ σκέπτεστε”.

Ὁλόκληρη ἡ ζωὴ μας εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν σκέψεών μας, μποροῦμε μὲ τὶς σκέψεις μας γιὰ παράδειγμα νὰ ἀλλάξουμε τὸ μέλλον μας, τὸ μέλλον μας δὲν εἶναι δεδομένο, δὲν ὑπάρχει γραφτό, δὲν ὑπάρχει κισμέτ, ἐμεῖς θὰ ἀποφασίσουμε ποιὸ θὰ εἶναι τὸ μέλλον μας. Μὲ τὶς σκέψεις μας μποροῦμε νὰ κάνουμε καὶ τὸν Θεὸ νὰ ἀλλάξει τὸ μέλλον ποὺ εἶχε κατὰ νοῦ Του γιά μᾶς.