ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;» [20-12-1987] (Β187)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 20-12-1987]

(Β187)

Τὸ μήνυμα, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν ἀποροῦντα Ἰωσὴφ περὶ τῆς Μαρίας τῆς μνηστῆς του ἦτο: «Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

Τὸ μήνυμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν Ἰωσὴφ ἦταν θεμελιακό. «Αὐτὸς», λέγει, «σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». «Σώσει». Θὰ εἶναι Σωτῆρας. «Σώσει». Ἤ, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἄγγελος εἶπε στοὺς ποιμένας, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Σωτήρ! Καὶ ἐτέχθῃ αὐτὸς ὁ Σωτὴρ σήμερον.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ» [22-12-1984] (Β128) [ Ἔκδοσις Β΄]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1984]

(Β128)                                                                                                                                     [Ἔκδοσις Β΄]

Σὲ λίγες μέρες, ἀγαπητοί μου, θὰ γιορτάσομε τὸ πιὸ μεγάλο ἱστορικὸ γεγονός. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ στάθηκε τὸ κέντρον τῆς Ἱστορίας. Καὶ ποὺ μέχρι τώρα αὐλακώνει τὴν Ἱστορία καὶ ἐπηρεάζει τὴν Ἱστορία. Εἶναι ἡ  εἴσοδος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα εἰς αὐτὴν τὴν Ἱστορίαν. Καὶ ποὺ δὲν εἶναι τί ἄλλο παρὰ αὐτὸ ποὺ λέμε: ἡ Γέννησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μὲ πολλὴ σαφήνεια ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς παρουσιάζει ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ὁ Λόγος σαρκώθηκε καὶ ἦλθε καὶ σκηνώθηκε, σκήνωσε ἀνάμεσά μας». Ἀπὸ τότε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμφανίζεται μέσα στὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία, ἀναταράσσει τίς ἀνθρώπινες καρδιὲς καὶ θέτει ἕνα βαθύ, ὅσο κανένα ἄλλο, ἐρώτημα, στὴν κάθε ψυχή της κάθε ἐποχῆς: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οἱ ἄνθρωποι τί λένε γιὰ μένα; Ποιός εἶμαι;».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καί 32-40] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» [22-12-1991] (Β 256, ἔκδοσις Β΄)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καὶ 32-40]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1991]

(Β 256, ἔκδοσις Β΄)

Ὅταν ὁ Θεὸς παρήγγειλε, σεβασμιώτατε καὶ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἰς τοὺς πρωτοπλάστους νὰ μὴ δοκιμάσουν ἀπὸ τὸν καρπὸν ὁρισμένου δένδρου, ἤθελε νὰ εἰσαγάγει εἰς τὴν ζωήν των τὴν πίστιν εἰς τὸν Θεόν. «Πίστις» ἐδῶ σημαίνει ἐξάρτησις. Καὶ ἡ πίστις θὰ ἦτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί ἀλλιώτικα ἡ ἐξάρτησις χωρὶς ἐλευθερίαν, παύει νὰ εἶναι ἐλευθερία καὶ ἔτσι εἰσάγεται ὁ καταναγκασμός. Ἔτσι ἡ πίστις εἰσάγεται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους, δυστυχῶς ὅμως ἠθετήθῃ. Ἠθετήθῃ γιατί ἀκριβῶς ὑπῆρχε ἡ ἐλευθερία. Εἶπα ὅμως «δυστυχῶς», διότι δὲν εἶναι -καὶ προσέξατέ το αὐτό- ἡ ἐπιλογὴ μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ ἡ ἐλευθερία ἀλλὰ ἡ δυνατότητα τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, μένοντας ὅμως εἰς τὸ ἀγαθόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ἐλευθερίας. Παντοῦ. Ὄχι μόνο στὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ στὶς σχέσεις μας μεταξύ μας καὶ στοὺς πολῖτες ἀνάμεσα μιᾶς πολιτείας, μεταξὺ πολιτῶν καὶ πολιτείας κ.ὅ.κ. Ἐπειδὴ δὲ εἶναι ἀκριβῶς μεταξὺ ἐπιλογῆς καλοῦ ἢ κακοῦ, γι᾿ αὐτὸ ἔχομε πᾶσαν κακοδαιμονίαν, ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ μία κακῶς νοουμένη ἐλευθερίαν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,1-25] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ. 1,1-25]

   ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

       Aς εγερθούμε  και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως  Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ  Ἀβραάμ(:Κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού  Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)»[Ματθ.1,1].

     Τι λέγεις, λοιπόν, Ματθαίε; Μας υποσχέθηκες ότι θα μας ομιλήσεις για τον μονογενή Υιό του Θεού και εσύ μας μνημονεύεις τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ύστερα από αναρίθμητες γενεές και υποστηρίζεις  ότι αυτός είναι και πατέρας και πρόγονος του Ιησού; Περίμενε, αγαπητέ αδελφέ, και μη ζητείς να τα μάθεις όλα μεμιάς αλλά σιγά και κατ’ ολίγον. Στα πρόθυρα στέκεσαι ακόμη, στα προπύλαια. Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να εισέλθεις στα άδυτα; Ακόμη δεν παρατήρησες καλά όλα τα εξωτερικά πράγματα. Διότι δεν σου διηγούμαι ακόμη εκείνη την προαιώνια γέννηση —αλλά ούτε και αυτήν που επακολούθησε— διότι είναι ανέκφραστη και απόρρητη. Άλλωστε πριν από εμένα, σου το είπε αυτό και ο Ησαΐας, ο οποίος προφητεύοντας το Πάθος και το μεγάλο ενδιαφέρον Του για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γεμάτος κατάπληξη για το ποιος ήταν ο Ιησούς, τι έγινε και πού κατέβηκε, αναφώνησε με δυνατή και ισχυρή φωνή, λέγοντας τα εξής: «Τήν γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται;(:Ποιος δύναται να εκθέσει με λεπτομέρειες την καταγωγή Του;)» [Ησ.53,8].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,8-10 καί 32-40] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,8-10 καὶ 32-40]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πίστει καλούμενος Ἀβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός (:ἐξαιτίας τῆς πίστεώς του ὁ Ἀβραὰμ ὑπάκουσε στὸν Θεό, ὁ Ὁποῖος τὸν καλοῦσε νὰ φύγει ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ νὰ πάει στὸν τόπο ποὺ θὰ κληρονομοῦσε. Καὶ ἔφυγε χωρὶς νὰ ξέρει ποῦ πηγαίνει. Χάρη στὴν πίστη του ὁ Ἀβραὰμ ἔμεινε ὡς ξένος στὴ γῆ ποὺ τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεὸς καὶ τὴ θεωροῦσε ξένη χώρα καὶ ὄχι δική του. Καὶ διέμεινε μέσα σὲ σκηνὲς μαζὶ μὲ τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ, ποὺ ἦταν συγκληρονόμοι τῆς ἴδιας ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ. Ζοῦσε ὁ Ἀβραὰμ ἀκόμη καὶ στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας ὡς ξένος καὶ μετανάστης, διότι περίμενε νὰ κατοικήσει στὴν ἐπουράνια πόλη, ἡ ὁποία ἔχει τὰ ἀληθινὰ καὶ ἀδιάσειστα θεμέλια, καὶ τεχνίτη καὶ κτίστη της τὸν ἴδιο τὸν Θεό)» [Ἑβρ. 11,8-10].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;» [20-12-1987] (Β187)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΩΤΗΡ;»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 20-12-1987]

(Β187)

Τὸ μήνυμα, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν ἀποροῦντα Ἰωσὴφ περὶ τῆς Μαρίας τῆς μνηστῆς του ἦτο: «Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυΐδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκά σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ Πνεύματός ἐστιν ἁγίου. Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν».

Τὸ μήνυμα αὐτό, ἀγαπητοί μου, τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ πρὸς τὸν Ἰωσὴφ ἦταν θεμελιακό. «Αὐτὸς», λέγει, «σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν». «Σώσει». Θὰ εἶναι Σωτῆρας. «Σώσει». Ἤ, ὅπως ἀκριβῶς ὁ ἄγγελος εἶπε στοὺς ποιμένας, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, ὅτι «ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ». Σωτήρ! Καὶ ἐτέχθῃ αὐτὸς ὁ Σωτὴρ σήμερον.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ματθ. 1,1-25] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ[:Ματθ. 1,1-25]

   ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

       Aς εγερθούμε  και ας μην κοιμόμαστε πλέον, διότι βλέπω τις πύλες να ανοίγονται για χάρη μας. Όμως ας εισέλθουμε με μεγάλη τάξη και φόβο, αμέσως μόλις πατήσουμε τα πρόθυρα της πόλεως. Ποια είναι αυτά τα πρόθυρα; «Βίβλος γενέσεως  Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ  Ἀβραάμ(:Κατάλογος γενεαλογικός του Ιησού  Χριστού, του υιού του Δαυίδ, του υιού του Αβραάμ)»[Ματθ.1,1].

     Τι λέγεις, λοιπόν, Ματθαίε; Μας υποσχέθηκες ότι θα μας ομιλήσεις για τον μονογενή Υιό του Θεού και εσύ μας μνημονεύεις τον Δαβίδ, έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ύστερα από αναρίθμητες γενεές και υποστηρίζεις  ότι αυτός είναι και πατέρας και πρόγονος του Ιησού; Περίμενε, αγαπητέ αδελφέ, και μη ζητείς να τα μάθεις όλα μεμιάς αλλά σιγά και κατ’ ολίγον. Στα πρόθυρα στέκεσαι ακόμη, στα προπύλαια. Γιατί λοιπόν βιάζεσαι να εισέλθεις στα άδυτα; Ακόμη δεν παρατήρησες καλά όλα τα εξωτερικά πράγματα. Διότι δεν σου διηγούμαι ακόμη εκείνη την προαιώνια γέννηση —αλλά ούτε και αυτήν που επακολούθησε— διότι είναι ανέκφραστη και απόρρητη. Άλλωστε πριν από εμένα, σου το είπε αυτό και ο Ησαΐας, ο οποίος προφητεύοντας το Πάθος και το μεγάλο ενδιαφέρον Του για ολόκληρη την ανθρωπότητα, γεμάτος κατάπληξη για το ποιος ήταν ο Ιησούς, τι έγινε και πού κατέβηκε, αναφώνησε με δυνατή και ισχυρή φωνή, λέγοντας τα εξής: «Τήν γενεάν αὐτοῦ τίς διηγήσεται;(:Ποιος δύναται να εκθέσει με λεπτομέρειες την καταγωγή Του;)» [Ησ.53,8].

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καί 32-40] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ» [22-12-1991] (Β 256, ἔκδοσις Β΄)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,9-10 καὶ 32-40]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1991]

(Β 256, ἔκδοσις Β΄)

Ὅταν ὁ Θεὸς παρήγγειλε, σεβασμιώτατε καὶ ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἰς τοὺς πρωτοπλάστους νὰ μὴ δοκιμάσουν ἀπὸ τὸν καρπὸν ὁρισμένου δένδρου, ἤθελε νὰ εἰσαγάγει εἰς τὴν ζωήν των τὴν πίστιν εἰς τὸν Θεόν. «Πίστις» ἐδῶ σημαίνει ἐξάρτησις. Καὶ ἡ πίστις θὰ ἦτο ἐν ἐλευθερίᾳ. Γιατί ἀλλιώτικα ἡ ἐξάρτησις χωρὶς ἐλευθερίαν, παύει νὰ εἶναι ἐλευθερία καὶ ἔτσι εἰσάγεται ὁ καταναγκασμός. Ἔτσι ἡ πίστις εἰσάγεται ἀπὸ τὸν Θεὸ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους, δυστυχῶς ὅμως ἠθετήθῃ. Ἠθετήθῃ γιατί ἀκριβῶς ὑπῆρχε ἡ ἐλευθερία. Εἶπα ὅμως «δυστυχῶς», διότι δὲν εἶναι -καὶ προσέξατέ το αὐτό- ἡ ἐπιλογὴ μεταξὺ καλοῦ καὶ κακοῦ ἡ ἐλευθερία ἀλλὰ ἡ δυνατότητα τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, μένοντας ὅμως εἰς τὸ ἀγαθόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἔννοια τῆς ἐλευθερίας. Παντοῦ. Ὄχι μόνο στὶς σχέσεις μας μὲ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ στὶς σχέσεις μας μεταξύ μας καὶ στοὺς πολῖτες ἀνάμεσα μιᾶς πολιτείας, μεταξὺ πολιτῶν καὶ πολιτείας κ.ὅ.κ. Ἐπειδὴ δὲ εἶναι ἀκριβῶς μεταξὺ ἐπιλογῆς καλοῦ ἢ κακοῦ, γι᾿ αὐτὸ ἔχομε πᾶσαν κακοδαιμονίαν, ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ μία κακῶς νοουμένη ἐλευθερίαν.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ» [22-12-1984] (Β128) [ Ἔκδοσις Β΄]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [: Ματθ. 1,21]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-12-1984]

(Β128)                                                                                                                                     [Ἔκδοσις Β΄]

Σὲ λίγες μέρες, ἀγαπητοί μου, θὰ γιορτάσομε τὸ πιὸ μεγάλο ἱστορικὸ γεγονός. Εἶναι ἐκεῖνο ποὺ στάθηκε τὸ κέντρον τῆς Ἱστορίας. Καὶ ποὺ μέχρι τώρα αὐλακώνει τὴν Ἱστορία καὶ ἐπηρεάζει τὴν Ἱστορία. Εἶναι ἡ  εἴσοδος τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα εἰς αὐτὴν τὴν Ἱστορίαν. Καὶ ποὺ δὲν εἶναι τί ἄλλο παρὰ αὐτὸ ποὺ λέμε: ἡ Γέννησις τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Μὲ πολλὴ σαφήνεια ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης μᾶς παρουσιάζει ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ γεγονός: «Ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν». «Ὁ Λόγος σαρκώθηκε καὶ ἦλθε καὶ σκηνώθηκε, σκήνωσε ἀνάμεσά μας». Ἀπὸ τότε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἐμφανίζεται μέσα στὴν ἀνθρώπινη Ἱστορία, ἀναταράσσει τίς ἀνθρώπινες καρδιὲς καὶ θέτει ἕνα βαθύ, ὅσο κανένα ἄλλο, ἐρώτημα, στὴν κάθε ψυχή της κάθε ἐποχῆς: «Τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;». «Οἱ ἄνθρωποι τί λένε γιὰ μένα; Ποιός εἶμαι;».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,8-10 καί 32-40] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ [:Ἑβρ. 11,8-10 καὶ 32-40]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Πίστει καλούμενος Ἀβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. Πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός (:ἐξαιτίας τῆς πίστεώς του ὁ Ἀβραὰμ ὑπάκουσε στὸν Θεό, ὁ Ὁποῖος τὸν καλοῦσε νὰ φύγει ἀπὸ τὴν πατρίδα του καὶ νὰ πάει στὸν τόπο ποὺ θὰ κληρονομοῦσε. Καὶ ἔφυγε χωρὶς νὰ ξέρει ποῦ πηγαίνει. Χάρη στὴν πίστη του ὁ Ἀβραὰμ ἔμεινε ὡς ξένος στὴ γῆ ποὺ τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεὸς καὶ τὴ θεωροῦσε ξένη χώρα καὶ ὄχι δική του. Καὶ διέμεινε μέσα σὲ σκηνὲς μαζὶ μὲ τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὸν Ἰακώβ, ποὺ ἦταν συγκληρονόμοι τῆς ἴδιας ὑποσχέσεως τοῦ Θεοῦ. Ζοῦσε ὁ Ἀβραὰμ ἀκόμη καὶ στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας ὡς ξένος καὶ μετανάστης, διότι περίμενε νὰ κατοικήσει στὴν ἐπουράνια πόλη, ἡ ὁποία ἔχει τὰ ἀληθινὰ καὶ ἀδιάσειστα θεμέλια, καὶ τεχνίτη καὶ κτίστη της τὸν ἴδιο τὸν Θεό)» [Ἑβρ. 11,8-10].