μὲ θέμα:
« ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ:
Ἡ ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 8-4-1984]
[ Β 111 ]
Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, τὴν Ε΄ Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν, τὴν ἔχει ἀφιερωμένη εἰς τὴν ὁσία Μαρία τὴν Αἰγυπτία. Δὲν εἶναι ἡ μνήμη της σήμερα. Εἶναι τὴν 1η Ἀπριλίου. Ἀλλὰ τὴν τοποθετεῖ, ὅπως τοποθετεῖ καὶ τίς μνῆμες ἄλλων, τίς προηγούμενες Κυριακές, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος, ἔχει μία Κυριακὴ τῆς Σταυροπροσκυνήσεως καὶ μία Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀκριβῶς γιατί θέλει κάτι νὰ προβάλει. Καὶ αὐτὸ ποὺ θέλει νὰ προβάλει ἡ Ἐκκλησία, εἶναι τοῦτο: Ὅτι ὁ βίος τῆς ὁσίας μητρὸς ἡμῶν Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας ὑπῆρξε πανάθλιος. Ὁ καρπὸς τῆς μετανοίας της καὶ τῶν δακρύων της, ὅμως, τὴν εἰσήγαγε εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔγινε ἁγία. Συνεπῶς θέλει νὰ πεῖ μὲ αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μας: «Μὴν ἀπογοητεύεστε. Ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ εἶναι ἕνα σκάμμα, εἶναι ἕνα στάδιον, εἶναι ἕνα πεδίον ἀγῶνος. Ἀγωνιστεῖτε, μετανοήσατε, δακρύσατε, κλάψατε καὶ θὰ συγχωρηθεῖτε· ὄχι μόνο θὰ συγχωρηθεῖτε, ἀλλὰ καὶ θὰ ἁγιασθεῖτε. Ὄχι μόνο θὰ ἁγιασθεῖτε, ἀλλὰ καὶ θὰ δικαιωθεῖτε. Δηλαδὴ θὰ ἀναγνωριστεῖτε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ ἀγαπημένα, ζῶντας μέσα στὴν αἰωνιότητα, μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον».