ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Ἡ μεγάλη εἰκονομαχικὴ ἔριδα στὸ Βυζάντιο (726-842) ἀνέδειξε μεγάλους Πατέρες καὶ ὁμολογητές, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν τιτάνιους ἀγῶνες γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως ὁ Ὁμολογητής, ὁ ὁποῖος ἔβαλε τὴ δική του σφραγῖδα στὴν διάσωση τῆς σώζουσας ὀρθόδοξης πίστης τὴν ταραγμένη ἐκείνη ἐποχή.
Γεννήθηκε περὶ τὸ 730 στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ εὐγενεῖς γονεῖς. Ὁ πατέρας του ὀνομάζονταν Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ἦταν πατρίκιος καὶ ὑπηρέτησε ὡς ἔπαρχος τῆς Βασιλεύουσας καὶ δικαστής. Ἡ μητέρα του ὀνομάζονταν Εὐκρατία καὶ ἦταν πολὺ εὐσεβής. Αὐτὴ μετέδωσε στὸν Ταράσιο βαθιὰ πίστη στὸ Θεὸ καὶ εὐσέβεια. Ἔκανε λαμπρὲς σπουδὲς καὶ ἀναδείχτηκε ἀνώτερος κρατικὸς ὑπάλληλος. Ὑπηρέτησε ὡς ὕπατος καὶ πρωτασηκρήτης. Ἀνέβηκε στὸ ἀξίωμα τῶν ὑπάτων. Ἔγινε ὕπατος καὶ τὸν ἐξέλεξαν ὡς πρῶτο γραμματέα τῶν μυστικῶν τοῦ αὐτοκράτορα.