ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«Ἡ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑΣ»
[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 27-3-1988]
(Β193)
Τὸ τέλος, ἀγαπητοί μου, τῆς ἐπιγείου ζωῆς καὶ δράσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι κοντά. Ἤδη οἱ ἐχθροί Του ἔχουν δείξει φανερὰ πιὰ τίς διαθέσεις τους τίς φονικές. Καὶ ὁ Κύριος γνωρίζει πλέον ποιά εἶναι ἡ πορεία. Ἐξάλλου γι᾿ αὐτὴν τὴν πορεία ἦλθε εἰς τὸν κόσμον αὐτόν. Τὴν πορείαν τῆς θυσίας.
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ματθ.20,20-28]
Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΤΟΥ ΖΕΒΕΔΑΙΟΥ
Σὲ τόσο μεγάλο βαθμὸ ἔφθασε ἡ ἀδυναμία τῶν μαθητῶν νὰ ἀντιληφθοῦν καθαρὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου γιὰ τὸ ἐπικείμενο Πάθος καὶ τὴν Ἀνάστασή Του, ὥστε εὐθὺς ἀμέσως νὰ Τὸν πλησιάσουν οἱ υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου καὶ νὰ συζητήσουν μαζὶ Του γιὰ τὴν πρωτοκαθεδρία ποὺ θὰ ἤθελαν νὰ τοὺς παραχωρήσει στὸ μέλλον· διότι, ὅπως ἀναφέρει ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, εἶπαν τότε στὸν Κύριο: «Δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου(:Ὅταν ἔλθεις στὴ δόξα σου καὶ ἀνεβεῖς στὸν ἐπίγειο βασιλικὸ θρόνο τοῦ Δαβίδ, βάλε μας νὰ καθίσουμε ὁ ἕνας στὰ δεξιά σου κι ὁ ἄλλος στ᾿ ἀριστερά σου)»[Μᾶρκ.10,37].
ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ [:Ἑβρ.9,11-14]
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
«Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου(:Ὁ Χριστὸς ἦλθε ὡς ἀρχιερέας τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, τῶν ἀγαθῶν δηλαδὴ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Καὶ εἰσῆλθε στὰ ἐπουράνια Ἅγια τῶν Ἁγίων μέσα ἀπὸ μία ἀνώτερη καὶ τελειότερη σκηνή, ποὺ δὲν κατασκευάστηκε ἀπὸ χέρια ἀνθρώπων. Δηλαδὴ δὲν εἰσῆλθε μέσα ἀπὸ μία ἐπίγεια σκηνή, ὅπως ἦταν ἡ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, ἀλλὰ δεδομένου ὅτι τὸ σῶμα Του ἦταν ἡ σκηνὴ καὶ κατοικία τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀσυγκρίτως ἀνώτερη καὶ τελειότερη, εἰσῆλθε μέσα ἀπὸ τὴ σκηνὴ αὐτὴ τοῦ σώματός Του)»[Ἑβρ.9,11].
ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΥΠΟΜΟΝΗΣ»
[ἐκφωνήθηκε κατὰ τοὺς Γ΄ Χαιρετισμούς, στὶς 4-4-1986]
Μία τρίτη, ἀγαπητοί μου, ἀρετή, μετὰ ἀπὸ τὴν σωφροσύνη καὶ τὴν ταπεινοφροσύνη, ποὺ γίνεται αἴτημα εἰς ἐκείνη τὴ γνωστὴ μικρὴ εὐχὴ τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου, εἶναι ἡ ὑπομονή. Σημειώνει ἡ εὐχή: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μὴ μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ».
H αγωνία της καθημερινής επιβίωσης, η παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία, η έλλειψη εμπιστοσύνης, η υποκρισία, ο ατομισμός, η εγωιστική ικανοποίηση των επιδιώξεών μας, και τέλος, η ψυχική σκληρότητα, η αδιαφορία και η αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από εύκολες και εφήμερες γνωριμίες συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοινωνικό μείγμα, που έχει οδηγήσει σε πλήρη κατάρρευση τις ανθρώπινες διαπροσωπικές σχέσεις, σκορπίζοντας κυρίως μεταξύ των νέων ανθρώπων το άγχος, την μοναξιά, την ανασφάλεια και την κατάθλιψη.
ΕΥΧΗ ΑΓΙΟΥ ΕΦΡΑΙΜ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗΣ»
[ἐκφωνήθηκε κατὰ τοὺς
Β΄ Χαιρετισμούς, στὶς 28-3-1986]
Μιὰ δευτέρα ἀρετή, ἀγαπητοί μου, μετὰ ἀπὸ τὴ σωφροσύνη, ποὺ γίνεται αἴτημα εἰς τὴν γνωστὴν μικρὰν εὐχὴ τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ του Σύρου, εἶναι ἡ ταπεινοφροσύνη. Λέγει ὁ ἅγιος πατήρ: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μὴ μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Αλλά για οποιοδήποτε άλλο σύμβολο προσβάλλεται, σε πολλές περιπτώσεις KAI όρια βρίσκονται, KAI απαγορεύσεις επιβάλλονται. Τόσο αποφασιστικά όρια μπορεί να βάλει το υπουργείο Πολιτισμού και οι αρμόδιοι φορείς, που μπορούν να ρίξουν «άκυρο» ακόμα και σε σκηνοθετικούς «αστέρες» του Hollywood, όπως είναι ο Γιώργος Λάνθιμος, ο οποίος θεωρείται ο διασημότερος (και πιο επιτυχημένος) Έλληνας σκηνοθέτης.
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα: «ΠΕΡΙ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗΣ»
[ἐκφωνήθηκε κατὰ τοὺς Α΄ Χαιρετισμούς, στὶς 21-3-1986]
Καθ᾿ ὅλον τὸ μῆκος, ἀγαπητοί μου, τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, συχνοτάτη χρῆσις γίνεται μιᾶς πολὺ μικρᾶς εὐχῆς, συντάκτης τῆς ὁποίας εἶναι ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος. Εἶναι ἡ ἑξῆς: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καὶ ἀργολογίας μὴ μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης, χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν τὰ ἐμὰ πταίσματα, καὶ μὴ κατακρίνειν τὸν ἀδελφόν μου, ὅτι εὐλογητὸς εἶ, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁµότιµος Καθηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης Θεσσαλονίκη
Αἰδεσιµολογιώτατον Πρωτοπρεσβύτερον
π. Ματθαῖον Vulcănescu
Ὀρθόδοξη Ἐνορία
Ἁγίου Ἐδουάρδου τοῦ Μάρτυρα
καὶ Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς Ρωµαίας Λίβερπουλ
Θεσσαλονίκη 31.3.2025
Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ π. Ματθαῖε,
Σᾶς εὐχαριστῶ θερµά, γιατὶ µὲ ἐνηµερώσατε ἀδελφικά, στέλνοντας τὰ σχετικὰ ἔγγραφα, γιὰ τὶς διώξεις ποὺ ὑφίστασθε, ἐπειδὴ προχωρήσατε στὴν κατὰ πάντα δικαιολογηµένη ἱεροκανονικὴ ἐνέργεια νὰ διακόψετε τὴν µνηµόνευση τοῦ ὀνόµατος τοῦ οἰκείου µητροπολίτη Σιλουανοῦ, τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας.
Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης
Η Κύπρος είναι ο Κίμων, ο Θεόφιλος Γεωργιάδης, ο Ισαάκ και ο Σολωμού, η Παναγία η Φανερωμένη μαζί με το Κούριο, την πέτρα του Ρωμηού, τη Λευκωσία, τη Λεμεσό και τη Λάρνακα, το Μαχαιρά, το Λιοπέτρι, την Κερύνεια, την Πάφο.
Είναι οι αγνοούμενοι, οι μάνες και οι συγγενείς τους, οι πρόσφυγες, οι ήρωες των προδομένων Θερμοπυλών του 1974, είναι η πολιτική του «πηγαίνετε για ύπνο κύριοι, άσκηση είναι και όχι εισβολή», η πράξη του «η Κύπρος είναι μακριά», είναι οι γυναίκες, οι νέοι, οι μαθητές, οι μοτοσικλετιστές και οι φοιτητές, η μαύρη γραμμή (όχι πράσινη) και τα καταστήματα, οι οικίες και οι ζωές που είναι κλειστές, ο Χανδρινός και το πλήρωμα του αρματαγωγού «Λέσβος», είναι αυτοί που «επέστρεψαν» στις πατρίδες τους λίγα ο μόνο οστά, οι έντιμοι αξιωματικοί και στρατιώτες, οι καταδρομείς και οι αεροπόροι που καταρρίφθηκαν από «φίλια πυρά»,
Ἡ Ἱερά Σύνοδος κατόπιν τῶν ἀποφάσεων τῆς Συνεδρίας τῆς 11ης Μαρτίου 2025, ἐξέδωσε Ἐγκύκλιο, ὑπ' ἀριθ. 3095/20.03.2025 μέ θέμα «Περί τῆς τοποθετήσεως τοῦ Ἐσταυρωμένου» μέ τήν ὁποία ἀποφασίζει καί ἐπιβεβαιώνει ὀρθότατα τήν τοποθέτηση τοῦ Ἐσταυρωμένου ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, ὕστερα ἀπό ἀναφορές καί αἰτήματα τοῦ πιστοῦ λαοῦ - κυρίως τοῦ Περιστερίου- γιά τήν αὐθαίρετη ἀποβολή Του ἀπό τό Ἱερό Βῆμα.
Ὡστόσο, ἡ Μητρόπολη Περιστερίου, παρά τήν λήψη τῆς Ἐγκυκλίου, ἀρνεῖται νά συμμορφωθεῖ μέ αὐτήν καί νά ἀποστείλει διαβιβαστικό ἔγγραφο στίς ἐνορίες, ψάχνοντας ἐναγωνίως «παραθυράκι» στήν Ἐγκύκλιο ὥστε νά μήν τήν ἐφαρμόσει, ἐνῶ κανένας ἱερέας δέν προβαίνει στήν ἐφαρμογή της παρά τίς παραινέσεις καί διαμαρτυρίες τῶν πιστῶν, παραπέμποντας σέ ἀναμονή τοῦ διαβιβαστικοῦ ἐγγράφου.
Ο γέροντας προφανώς από φώτιση γνώριζε, ότι επρόκειτο, να συναντήσει εκεί κάποια άτομα, μεταξύ αυτών και την Τουρκάλα γιατρό πρώην Αμινέ, νυν Ορθόδοξη Φωτεινή.
Η Φωτεινή ούσα μουσουλμάνα ζούσε στη Γερμανία. Ήταν χωρισμένη με μια κόρη και λόγω του διαζυγίου της είχε σοβαρά προβλήματα και είχε οδηγηθεί σε απόγνωση. Τότε παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο της και μάλιστα όχι μία αλλά τρεις φορές και την έστειλε σε Ορθόδοξο ιερέα, όπου κατηχήθηκε και βαπτίστηκε. Η Παναγία της έδωσε το όνομα Φωτεινή, επειδή η αποστολή της θα ήταν, να φωτίσει πεπλανημένα έθνη.
Είπε τότε ο αδελφός: «Εγώ, πάτερ, πριν από μέρες είδα κάποιον αδελφό να βγάζει δαίμονα από έναν άλλον». Ο γέροντας του αποκρίθηκε: «Εγώ δεν θέλω να βγάλω δαίμονες και να γιατρέψω αρρώστιες. Αυτό που θέλω και παρακαλώ τον Θεό είναι να μην μπει σ’ εμένα ο δαίμονας και να καθαρίσω τον εαυτό μου από τους ακάθαρτους λογισμούς· και τότε, πράγματι, θα έχω γίνει μέγας. Γιατί αν καθαρίσει κανείς την καρδιά του από τους ακάθαρτους λογισμούς και κάνει ακούραστα τον κανόνα της προσευχής του, σίγουρα θα αξιωθεί να πάει και αυτός στη βασιλεία των ουρανών μαζί με τους θαυματουργούς πατέρες».
✶✶✶
Η Αγία Τριάδα, καθώς διέρχεται από όλους, από τους πρώτους ως τους τελευταίους, σαν δηλαδή να διέρχεται από κάποιο κεφάλι ως τα πόδια, τους συγκροτεί όλους, τους συγκολλά δηλαδή και τους συνενώνει και τους συνδέει με τον εαυτό της, και καθώς τους συγκροτεί όλους, τους κάνει στερεούς και ακλόνητους· φανερώνεται και γνωρίζεται στον καθένα απ’ αυτούς μία και η ίδια, η οποία είναι ο Θεός, που μπροστά του και οι τελευταίοι γίνονται πρώτοι, και οι πρώτοι είναι όπως οι τελευταίοι.
Στὴν καρδιὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀσκητικῆς παράδοσης χτυπάει ἡ περίφημη «Κλίμακα». Κορυφαῖο βιβλίο ἀναφορᾶς γιὰ τὴν ὀρθόδοξη πνευματικότητα, ἀξεπέραστο ἐδῶ καὶ χίλια πεντακόσια χρόνια, γραμμένο ἀπὸ ἕναν ἀσκητή-ὁρόσημο, τὸν ἅγιο Ἰωάννη ἡγούμενο τοῦ Σινᾶ. Εἶναι τόσο σπουδαία ἡ μορφή του καὶ ἡ πνευματική του σοφία ποὺ μὲ χαρισματικὸ τρόπο ἀποτυπώνεται στὸ ἐν λόγῳ σύγγραμμά του, ποὺ ἡ Ἐκκλησία τὸν προβάλλει ἐν μέσῳ τῆς Μεγάλης Σαρακοστῆς σὰν διαχρονικὸ πρότυπο πνευματικῆς ζωῆς (Κυριακὴ Δ΄ Νηστειῶν).
