Γέρων Σίμων Ἀρβανίτης: Ὁ παπάς πού ταπείνωσε τόν βλάσφημο ἀντάρτη τοῦ ΕΛΑΣ

Μια ημέρα, στο Μοναστήρι της Μεταμορφώσεως στην Κύμη, είχε μαζευτεί πολύς κόσμος. Είχαν πάει και μερικοί αντάρτες και είχαν και ένα κοντάρι με το κεφάλι κάποιου παπά που είχαν σκοτώσει. Ένας από αυτούς είχε ανέβει ψηλά σε μια εξέδρα και φώναζε: Ζήτω η ελευθερία, κάτω η παρθενία!
Ο Γέροντας, ακούγοντας αυτά, κυριεύθηκε από ζήλο Κυρίου Σαβαώθ και ξεκίνησε να πάει να δώσει ένα μάθημα στον ασεβή. Ένας από τους πατέρες της Μονής προσπάθησε να τον συγκρατήσει, λέγοντάς του: «Τι πας να κάνεις πάτερ Σίμων; Δεν βλέπεις το κεφάλι του παπά στο κοντάρι»;
 
Ο Γέροντας δεν του έδωσε σημασία και προχώρησε προς τον αντάρτη. Ανέβηκε πάνω στην εξέδρα και τον ήλεγξε με πολύ αυστηρό τρόπο και κατέληξε:

Όλες οι νοσοκόμες, με μια φωνή, με ρώτησαν αν έμαθα για το θαύμα!

Ένα άλλο θαύμα του Αγίου Σίμωνα* [Γέροντας, π. Σίμων Αρβανίτης] έγινε στον χώρο που εργάζομαι στο νοσοκομείο. Ήμουνα βραδινή νοσοκόμα μαζί με άλλη μία.

Μας είπαν ότι στο δωμάτιο Α είναι ένας ασθενής μία εβδομάδα κλινήρης, εξασθενημένος, χλωμός και ότι έχει εξωτερικά, κυρίως στο λαιμό, αδένες φουσκωμένους σε σχήμα σχεδόν αυγού κουβάρια. Παρουσίαζε υψηλό πυρετό και μάλλον είχε καρκίνο.

Ήτο θυμούμαι παραμονή της γιορτής του Σταυρού και εγώ σχόλασα και πήγα στην Εκκλησία. Την επομένη μέρα είχα στην εργασία μου απόγευμα και, μόλις μπαίνω από την πόρτα βλέπω τον ασθενή να περπατά, σαν να μην έχει τίποτα.

Εσύ να πιστεύεις και θα δεις και μεγαλύτερα θαύματα!

Ο Γέροντας, Ιερομόναχος, Πατήρ Σίμων Αρβανίτης (1901-1988).

[Διήγηση Μοναχού Ζωσιμά]:

Μια μέρα είχε έλθει ένα πούλμαν στο μοναστήρι με 50 άτομα. 

Ο Γέροντας [ο Πατήρ Σίμων Αρβανίτης] μου είπε να τους δώσω να φάνε.

Εγώ ετοίμασα την τράπεζα και βλέπω ότι ψωμί δεν είχαμε· είχαμε μόνο ένα καρβέλι.

Τι να κάνω; το παίρνω και πηγαίνω στον Γέροντα και είπα:

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΣ π. ΣΙΜΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ

(...) θά ἀναφερθῶ μόνο στά ὅσα ἔλεγε ὁ Γέροντας ὅτι ἐπρόκειτο νά συμβοῦν πρίν ἀπό τόν Μεγάλο Πόλεμο, τόν ὁποῖο, μάλιστα, ἀναφέρει καί ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καί κατά τήν διάρκεια τοῦ ὁποίου «θά πνιγῆ τό δαμάλι στό αἷμα»!
 

Τόσο αἱματηρός θά εἶναι! Τόν πόλεμο αὐτόν ὁ π. Σίμων τόν ἀποκαλοῦσε «Κάθαρση», εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ πού θέλει νά σώση ὅλα τά παιδιά του. «Μέ τήν κάθαρση αὐτή (ἔλεγε ὁ Γέροντας) ὁ Θεός θά χωρίση τήν ἤρα ἀπό τό σιτάρι»!

Ἡ ἀναφορά μου αὐτή, νομίζω ὅτι εἶναι καί ἐπίκαιρη, γιατί, διαβάζοντας κανείς τά ὅσα γράφονται καί ἀκούγοντας τά ὅσα λέγονται, ἔχει τήν ἐντύπωση ὅτι πλησιάζει ἡ Β΄ Παρουσία!

Ὁ Γέροντάς μας, ὁ π. Σίμων, μᾶς ἐφιστοῦσε τήν προσοχή στήν κατάσταση πού τότε ἔβλεπε μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί σήμερα ἐμεῖς ζοῦμε τά προεόρτιά της.