Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος συκοφαντούμενος καί διωκόμενος*

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὸ μεγάλο καὶ διαρκὲς θαῦμα στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ ἀδιάκοπη ἐμφάνιση ἁγίων. Οὐδέποτε ὑπῆρξε ἐποχή, στὸ δισχιλιόχρονο διάβα τῆς ἱστορίας της, ποὺ νὰ μὴν ὑπῆρχαν ἅγιοι. Οὐδέποτε ἔλειψαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας οἱ ἅγιοι καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ μόνιμο θαῦμα στὴ δισχιλιόχρονη ἱστορικὴ Τῆς πορεία. Οἱ ἅγιοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, εἶναι τὰ ὁρατὰ σημεῖα τῆς λυτρωτικῆς ἐνέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ Ὁποῖο ἀναγεννᾶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς καθιστᾶ θεοειδεῖς ὑπάρξεις, εἰκόνες καθαρὲς τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, κατὰ χάριν θεουμένους. Οὐδέποτε θὰ ὑπάρξει ἐποχή, ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχουν ἅγιοι στὴν Ἐκκλησία. Κάποιος μεγάλος ἀσκητὴς ἔγραψε πὼς ἡ ἀπουσία ἁγίων στὸν κόσμο, θὰ σημάνει καὶ τὸ τέλος του.

Διδαχή Αγ. Νεκταρίου – Χριστιανική ευγένεια

Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι. Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσεται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνεται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού που υπάρχει στην ψυχή ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα.

Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενής προς όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.

Διδαχή Αγ. Νεκταρίου – Χριστιανική ευγένεια

Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι. Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσεται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνεται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού που υπάρχει στην ψυχή ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα.

Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενής προς όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.

Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Ἡ ἀγωγὴ τῶν παίδων καὶ αἱ μητέρες

Ἡ τῶν παίδων ἀγωγὴ ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ἀνάγκη νὰ ἄρχηται, ὅπως αἱ ψυχικαὶ τοῦ παιδὸς δυνάμεις ἀπ᾿ αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῶν διευθύνονται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς τὸ καλόν, τὸ ἀγαθόν, τὸ ἀληθές, καὶ ἀπομακρύνονται τοῦ κακοῦ, τοῦ αἰσχροῦ καὶ τοῦ ψευδοῦς. Ἡ ἡλικία αὕτη δύναται νὰ θεωρηθῇ ἡ ἀσφαλεστέρα βάσις, ἐφ᾿ ἧς μέλλει νὰ οἰκοδομηθῇ ἡ ἠθικὴ καὶ διανοητικὴ τοῦ παιδὸς μόρφωσις. 

 

Καὶ τὶς τῷ ὄντι δὲν ὁμολογεῖ ὅτι αἱ πρῶται ἐντυπώσεις αἱ κατὰ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν γενόμεναι δὲν ἀποβαίνουσιν ἀνεξάλειπτοι; Τίς ἀμφιβάλλει ὅτι κατὰ τὴν μικράν ἡλικίαν τοσοῦτον ἰσχυρῶς ἐκτυποῦνται ἐπὶ τῆς ἁπαλῆς ψυχῆς τοῦ παιδὸς αἱ ἐπιδράσεις, ὥστε καθ᾿ ὅλον τὸν βίον νὰ παραμένωσι ζωηραί; 

Λάμπρος Σκόντζος: Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος συκοφαντούμενος καί διωκόμενος*

 ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὸ μεγάλο καὶ διαρκὲς θαῦμα στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι ἡ ἀδιάκοπη ἐμφάνιση ἁγίων. Οὐδέποτε ὑπῆρξε ἐποχή, στὸ δισχιλιόχρονο διάβα τῆς ἱστορίας της, ποὺ νὰ μὴν ὑπῆρχαν ἅγιοι. Οὐδέποτε ἔλειψαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας οἱ ἅγιοι καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ μόνιμο θαῦμα στὴ δισχιλιόχρονη ἱστορικὴ Τῆς πορεία. Οἱ ἅγιοι, ἄνδρες καὶ γυναῖκες, εἶναι τὰ ὁρατὰ σημεῖα τῆς λυτρωτικῆς ἐνέργειας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τὸ Ὁποῖο ἀναγεννᾶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς καθιστᾶ θεοειδεῖς ὑπάρξεις, εἰκόνες καθαρὲς τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, κατὰ χάριν θεουμένους. Οὐδέποτε θὰ ὑπάρξει ἐποχή, ποὺ νὰ μὴν ὑπάρχουν ἅγιοι στὴν Ἐκκλησία. Κάποιος μεγάλος ἀσκητὴς ἔγραψε πὼς ἡ ἀπουσία ἁγίων στὸν κόσμο, θὰ σημάνει καὶ τὸ τέλος του.

Θαυματουργική θεραπεία του τετραπληγικού Σταύρου Καλκανδή από τον Άγιο Νεκτάριο!

Στο τέλος ακολουθεί βίντεο με περιγραφή από τον ίδιο το μακαριστό Στ. Καλκανδή

 

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα του Σταύρου Καλκανδή

 

Ο πρώην παράλυτος, τετραπληγικός Σταύρος Γ. Καλκανδής, αντισμήναρχος της Πολεμικής Αεροπορίας σε πολεμική διαθεσιμότητα, που θαυματουργικά θεραπεύτηκε από τον Άγιο Νεκτάριο, αποτελεί σπάνια περίπτωση και ιδιαίτερα ευεργετική όχι μόνο για πονεμένους και ασθενείς συνανθρώπους μας, αλλά και για κάθε άνθρωπο.
 

Πριν παραθέσουμε την συνοπτική ομιλία του, σχετικά με την θαυματουργική του θεραπεία από την Χάρι του Θεού διά του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης, θα αναφέρουμε λίγα βιογραφικά στοιχεία. Ο Σταυρός Καλκανδής γεννήθηκε στη Νεάπολη Λακωνίας το 1923. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν γιατρός και πέθανε ενωρίς το 1930, και η μητέρα του Πολυχρονία ανέλαβε την φροντίδα των δύο παιδιών της. Μετά την αποφοίτηση από το σχολαρχείο της Νεαπόλεως πήγε εθελοντής στην Αεροπορία και στην συνέχεια φοίτησε στην Σχολή Υπαξιωματικών της Αεροπορίας. 

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

1.

Βρισκόμαστε στο 1904 -λίγο μετά το Πάσχα- και ο Άγιος Νεκτάριος ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Αίγινα, με σκοπό να δει την περιοχή όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη μονή, την οποία σκοπεύει να επαναλειτουργήσει. Πρόκειται για την μετέπειτα μονή της Αγίας Τριάδας στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Πριν ακόμα φτάσει στο λιμάνι το πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Άγιος, ένα δαιμονισμένο παιδί -ο Σπύρος Αλυφαντής- δεκαπέντε ετών κυλιόταν στο έδαφος και φώναζε: «Έρχεται, έρχεται ο δεσπότης. Τρέξτε να τον ανταμώσετε. Έρχεται ο Άγιος που θα σώσει το νησί... Έρχεται ο δεσπότης από τη Ριζάρειο. Ο Θεός λυπήθηκε τον τόπο, έρχεται ο Πενταπόλεως».

Όταν αποβιβάστηκε ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα, του είπαν τα περί του δαιμονισμένου νέου και εκείνος ζήτησε να τον πάνε κοντά του. Ο δαιμονισμένος εξακολουθούσε να φωνάζει: «Έρχεται ο δεσπότης. Έρχεται να σώσει τον τόπο. Θα φτιάξει εκκλησία, θα φτιάξει το πιο μεγάλο μοναστήρι».

Μυργιώτης Παναγιώτης: Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος γιά τόν Ἑλληνισμό

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης 

Ὁ π. Ἐφραὶμ σὲ δημόσια ὁμιλία του παρότρυνε νὰ βροῦμε τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τὸ ἀναφερόμενο εἰς τὸν Ἑλληνισμό. Τὸ ἀναζήτησα καὶ δημοσιεύω ἐλάχιστα ἀποσπάσματα. Εἰς τὸ τέλος τοῦ κειμένου, ὑπάρχει ἡ παραπομπή, ὅπου ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ διαβάσει ὁλόκληρο τὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου. Τὸ κείμενο εἶναι εἰς τὸ πρωτότυπο.

Ελευθέριος Ανδρώνης: Άλλες επαναστάσεις απέτυχαν – Ο βίος του Αγίου Νεκταρίου είναι μια ανεξίκακη επανάσταση που έμεινε στους αιώνες

 

Γράφει ο Ελευθέριος Ανδρώνης

Χωρίς βία, χωρίς οργή, χωρίς ανταπόδοση στην αδικία, ο Άγιος Νεκτάριος νίκησε την κακία του κόσμου κάνοντας επανάσταση μόνο με την πίστη του

 

Ο Άγιος Νεκτάριος είναι ένα μυρίπνοο άνθος που φύτρωσε μέσα στην έρημο του κόσμου και με την παρουσία του πλημύρισε με πνευματική ευωδία τους αιώνες. Ένας φωτεινός αστέρας που έλαμψε πάνω από συκοφαντίες, δολοπλοκίες, ταπεινώσεις και πίκρες, και τις κατέκαψε με το φως της αγιοσύνης.

Και αν ακόμα ο Άγιος Νεκτάριος έχει γεμίσει με θαύματα την ανθρωπότητα ως τις μέρες μας, ο κόσμος δεν τον θαυμάζει τόσο πολύ για αυτά, όσο για το πώς στάθηκε ακλόνητος μπροστά στην κακία του κόσμου. Βράχος μπροστά στην ψευτιά του παρόντος «αιώνος του απατεώνος», με το βλέμμα πάντα στραμμένο στον μέλλοντα αιώνα, την Βασιλεία των Ουρανών.

Ἀπό τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου «Ἡ εἰρήνη»

Ἡ εἰρήνη εἶναι θεῖο δῶρο, ποὺ χορηγεῖται πλουσιοπάροχα σ’ ὅσους συμφιλιώνονται μὲ τὸ Θεὸ καὶ ἐκτελοῦν τὰ θεῖα Του προστάγματα.

Ἡ εἰρήνη εἶναι φῶς καὶ φεύγει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ποὺ εἶναι σκοτάδι. Ἕνας ἁμαρτωλὸς ποτὲ δὲν εἰρηνεύει.

Νὰ ἀγωνίζεστε ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰ μὴ σᾶς ταράζει ἡ ἐξέγερση τῶν παθῶν μέσα σας. Γιατί, ἂν στὴν πάλη μαζί τους νικήσετε, τὸ ξεσήκωμα τῶν παθῶν ἔγινε γιὰ σᾶς ἀφορμὴ νέας χαρᾶς καὶ εἰρήνης.

«Νὰ ἐπιδιώκετε τὴν εἰρήνη μὲ ὅλους, ἐπιδιώκετε καὶ τὴν ἁγιότητα, χωρὶς τὴν ὁποία κανεὶς δὲν θ’ ἀντικρύσει τὸν Κύριο»(Ἑβρ.12, 14).

Ἡ εἰρήνη καὶ ὁ ἁγιασμὸς εἶναι δυὸ ἀναγκαῖες προϋποθέσεις γιὰ ὅποιον ζητάει μὲ πόθο νὰ δεῖ τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ.

Θεοφάνης Γκατζής: O άνθρωπος του Θεού: Μια ταινία αριστούργημα με βαθύτερα πνευματικά νοήματα! (+ ταινία HD)

 

Γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής του Θωμά και της Μαίρης
Οικονομολόγος
MSc Σχεδιασμός και Ανάπτυξη Τουρισμού και Πολιτισμού, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Εmail: theofanis28@gmail.com

Με αφορμή την εορτή του Αγίου Νεκταρίου παραθέτω ένα άρθρο  μου σχετικό με την περιγραφή της ταινίας που αναφέρεται στο βίο του και προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες πριν περίπου ένα χρόνο!

Πριν από περίπου ένα χρόνο είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την ταινία ο άνθρωπος του Θεού! Εξέδραμα, στην περιοχή των Νέων Πόρων Πιερίας, να την παρακολουθήσω με μεγάλες προσδοκίες, σε θερινό κινηματογράφο, που επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω! Ήταν μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου! Ήταν χάρμα ιδέσθαι! Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν το αριστούργημα αυτό!!

ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

1.

Βρισκόμαστε στο 1904 -λίγο μετά το Πάσχα- και ο Άγιος Νεκτάριος ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Αίγινα, με σκοπό να δει την περιοχή όπου υπάρχει μια εγκαταλελειμμένη μονή, την οποία σκοπεύει να επαναλειτουργήσει. Πρόκειται για την μετέπειτα μονή της Αγίας Τριάδας στην οποία πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.

Πριν ακόμα φτάσει στο λιμάνι το πλοίο με το οποίο ταξίδευε ο Άγιος, ένα δαιμονισμένο παιδί -ο Σπύρος Αλυφαντής- δεκαπέντε ετών κυλιόταν στο έδαφος και φώναζε: «Έρχεται, έρχεται ο δεσπότης. Τρέξτε να τον ανταμώσετε. Έρχεται ο Άγιος που θα σώσει το νησί... Έρχεται ο δεσπότης από τη Ριζάρειο. Ο Θεός λυπήθηκε τον τόπο, έρχεται ο Πενταπόλεως».

Όταν αποβιβάστηκε ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα, του είπαν τα περί του δαιμονισμένου νέου και εκείνος ζήτησε να τον πάνε κοντά του. Ο δαιμονισμένος εξακολουθούσε να φωνάζει: «Έρχεται ο δεσπότης. Έρχεται να σώσει τον τόπο. Θα φτιάξει εκκλησία, θα φτιάξει το πιο μεγάλο μοναστήρι».

Θαύμα αγίου Νεκταρίου

Παρασκευή έντεκα το πρωί, κινούμαι στην περιοχή των Αθηνών. Ανέβαινα την οδό Μάρνη, όταν μου τηλεφώνησε ένας συνάδελφος, που βρισκόταν στο Αεροδρόμιο.

-Ράνια πού είσαι;

-Στη Μάρνη.

-Ανέβα στο Αεροδρόμιο, έχει πολλή δουλειά.

Άγιος Νεκτάριος: Ο Δρόμος της Ευτυχίας

 

Τίποτε δεν είναι μεγαλύτερο απ’ την καθαρή καρδιά, γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού.  Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού;  Ασφαλώς τίποτε.  Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά:

«Ενοικήσω εν αυτοίς και εμπεριπατήσω, και έσομαι αυτών Θεός, και αυτοί έσονταί μοι λαός» (Β’Κορ.6,16).

Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ’ αυτούς τους ανθρώπους;  Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;  Δεν βρίσκονται όλα τ’ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους;

Τι περισσότερο χρειάζονται;  Τίποτε, στ’ αλήθεια, τίποτε!  Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο τον Θεό!

Άγιος Νεκτάριος: Tο κύριο έργο του ανθρώπου

Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.

 

Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και τρέχει με πόθο να ανυψωθεί προς Aυτόν. Mε την προσευχή και την υμνωδία ευφραίνεται. Tο πνεύμα του αγάλλεται και η καρδιά του σκιρτάει. Όσο περισσότερο προσεύχεται, τόσο η ψυχή του απογυμνώνεται από τις κοσμικές επιθυμίες και γεμίζει από τα ουράνια αγαθά. Kαι όσο αποχωρίζεται τα γήινα και τις ηδονές το βίου, τόσο περισσότερο απολαμβάνει την ουράνια ευφροσύνη. H δοκιμή και η πείρα μας επιβεβαιώνουν την αλήθεια αυτή.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως – Περί της κατακρίσεως και καταλαλιάς του πλησίον

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ

Περί Κατακρίσεως, Λοιδορίας, Καταλαλιάς, Συκοφαντίας

Περί Κατακρίσεως

Κατάκριση σημαίνει να κρίνεις και να καταδικάζεις κάποιον για ένα αμάρτημα.

Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει ότι «τίποτα δεν είναι τόσο ευχάριστο για τους ανθρώπους, όσο το να κατακρίνουν τις πράξεις των άλλων». Και ο Χρυσόστομος λέει ότι «με την κατάκριση ανατράπηκαν και βυθίστηκαν ψυχές». 

Η εικόνα αυτού που πιστεύει στον Χριστό (Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως)

Πόσο ωραία είναι η εικόνα του πιστού! Πόσο θαυμαστή η χάρη της! Το κάλλος της σε γοητεύει, το δε ύφος της εκφράζει την εμπιστοσύνη του πιστού προς τον Θεό.

Η γαλήνη που είναι απλωμένη στη μορφή της εκφράζει την ειρήνη της ψυχής, η δε ηρεμία της την αταραξία της καρδιάς Η χαραγμένη στο πρόσωπο του πιστού καλοσύνη, μαρτυρά την ήσυχη συνείδησή του. Ο πιστός εικονίζεται σαν άνθρωπος που έχει απαλλαγεί από την τυραννία των ασταμάτητων μερίμνων της ζωής, οι οποίες καταπονούν συνεχώς το πνεύμα και, επίσης, σαν άνθρωπος του οποίου η πεποίθησή του προς τον Θεό ζωγραφίζεται με ζωηρά χρώματα πάνω στα χαρακτηριστικά του προσώπου του.

Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Συστάσεις για την πνευματική ζωή

 

Σᾶς συνιστῶ νά ἔχετε σὲ ὅλα διάκριση καὶ φρόνηση. Νά ἀποφεύγετε τὰ ἄκρα. Οἱ αὐστηρότητες συμβαδίζουν μέ τὰ μέτρα τῆς ἀρετῆς. Αὐτός πού δέν ἔχει μεγάλες ἀρετὲς καὶ συναγωνίζεται μέ τοὺς τελείους, θέλοντας νά ζεῖ μὲ αὐστηρότητα, ὅπως οἱ ἅγιοι ἀσκητές, αὐτὸς κινδυνεύει νά ὑπερηφανευθεῖ καὶ νά πέσει. Γι’ αὐτὸ νά πορεύεσθε μέ διάκριση καὶ νά μὴν ἐξαντλεῖτε τὸ σῶμα μέ ὑπέρμετρους κόπους. Νά θυμᾶστε πώς ἡ ἄσκηση τοῦ σώματος ἁπλῶς βοηθάει τὴν ψυχὴ νά φτάσει στήν τελειότητα· ἡ τελειότητα κατορθώνεται κυρίως μέ τὸν ἀγῶνα τῆς ψυχῆς.

Θαύματα Αγίου Νεκταρίου

 

Το θαύμα αυτό του Αγίου Νεκταρίου γίνεται γνωστό σε εμάς μέσω του μοναχού Αβιμέλεχ, βιογράφου του Αγίου. Η βιογραφία αυτή εκδόθηκε το 1921, στον Βόλο...

...Ο Άγιος Νεκτάριος ζούσε εκείνο τον καιρό στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν και παράλληλα σπούδαζε στο εκεί σχολείο του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου. Πλησίαζαν οι ημέρες των Χριστουγέννων και ο Άγιος αποφάσισε να μεταβεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του για να εορτάσει μαζί με την οικογένεια του.

Όταν το ιστιοφόρο που τον μετέφερε, μαζί με άλλους επιβάτες, βρισκόταν στα ανοικτά της θάλασσας, έπιασε φοβερή τρικυμία. Εν μέσω θαλασσοταραχής, είδε ο Άγιος να σκίζεται το πανί του σκάφους και να πέφτει προς την θάλασσα. Άνθρωποι και πλοίο ήταν έτοιμα να χαθούν. Τότε ο Άγιος βγάζει την ζώνη του, την δένει στο πανί και κρατώντας το κάνει προσευχή λέγοντας: «Θεέ μου, σώσε με να σπουδάσω, να γίνω θεολόγος για ν' αποστομώσω αυτούς που υβρίζουν το Θείο σου όνομα». Και το θαύμα έγινε. Το πλοίο έφτασε στο προορισμό του με όλους τους επιβάτες του σώους και αβλαβείς χάρη στην παρέμβαση και την προσευχή του Αγίου Νεκταρίου.

Ἀπό τίς διδαχές τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου: Ὑπερηφάνεια

 

Ἡ ὑπερηφάνεια τοῦ νοῦ εἶναι ἡ σατανικὴ ὑπερηφάνεια, ἡ ὁποία ἀρνεῖται τὸ Θεὸ καὶ βλασφημεῖ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, γι᾿ αὐτὸ καὶ πολὺ δύσκολα θεραπεύεται. Εἶναι ἕνα βαθὺ σκοτάδι, τὸ ὁποῖο ἐμποδίζει τὰ μάτια τῆς ψυχῆς νὰ δοῦν τὸ φῶς ποὺ ὑπάρχει μέσα της καὶ ποὺ ὁδηγεῖ στὸ Θεό, στὴν ταπείνωση, στὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀγαθοῦ.