Από τον βίο του οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

Η χωρική της Ραψάνης

Η Παρασκευή από το χωριό Ραψάνη παρουσίαζε ένα θλιβερό θέαμα. Είχε καμπουριάσει τόσο πολύ, που το κεφάλι της έφθανε στα γόνατα! Υπέφερε έτσι υπερβολικά. Δεν μπορούσε ούτε να καθίσει ούτε να περπατήσει.

Ο άνδρας της, καταλυπημένος, την έτρεχε σε διάφορους γιατρούς, οι όποιοι όμως δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε.

Κάποτε οικονόμησε ο πανάγαθος Θεός να επισκεφθεί την Ραψάνη ο όσιος του Ολύμπου Διονύσιος. Ο σύζυγος, μόλις τον είδε, έτρεξε και με δάκρυα τον παρακάλεσε να έρθει στο σπίτι του και να προσευχηθεί για την ταλαίπωρη Παρασκευή. Ο άγιος ευχαρίστως ήρθε. Προσευχήθηκε και έβαλε το δεξί του χέρι πάνω στην άρρωστη. Αμέσως εκείνη σηκώθηκε όρθια! Όλοι οι παριστάμενοι έκθαμβοι και αγαλλόμενοι ευχαρίστησαν τον Κύριο, τον «θαυμαστόν εν τοις αγίοις Αυτού».

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ὁ μοναχισμὸς ἀποτελεῖ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας τὴν ἀδιάκοπη ἐδῶ καὶ εἴκοσι αἰῶνες μοναδικὴ πολιτεία, τὴν ὁποία, λάμπρυναν, σὲ ὅλες τίς ἐποχές, μεγάλες ἀσκητικὲς μορφές. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ ἅγιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ, ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαιότερους ἐκπροσώπους τοῦ μοναχισμοῦ στὴν Ἑλλάδα τὰ νεώτερα χρόνια.
 

Γεννήθηκε τὸ 1500 στὸ χωριὸ Σκλάταινα Μουζακίου Καρδίτσας, τὴ σημερινὴ Δρακότρυπα. Γονεῖς του ἦταν ὁ Νικόλαος καὶ ἡ Θεοδώρα πτωχοί, ἀλλὰ εὐσεβεῖς ἄνθρωποι. Σὲ αὐτοὺς χρωστοῦσε ὁ Διονύσιος τὴν δική του εὐσέβεια. Ἔβλεπαν στὴν κούνια του ἕναν φωτεινὸ σταυρό, ἐκτιμῶντας ὅτι ὁ Θεὸς τὸν προόριζε γιὰ μεγάλες τιμὲς καὶ προκοπή.

Ὁ Ὅσιος Διονύσιος ὁ ἐν Ὀλύμπῳ: Πῶς οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ γκρεμίζουν τοὺς μάγους

Ὁ  Ὅσιος Διονύσιος γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ ΙΕ´ αἰῶνα στὸ χωριὸ Πλατίνα τῆς ἐπαρχίας Φαναριοῦ Τρικάλων, ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς.

Κάποια γυναίκα ποὺ ἦταν χήρα καὶ εἶχε δυὸ παιδιά, τὸν Δημήτριο καὶ τὸν Ἀρσένιο ζοῦσε κοντὰ στὸν Ὄλυμπο ὅπου μόναζε ὁ Ὅσιος Διονύσιος. Ἔτυχε καὶ ἀρρώστησε τὸ ἕνα της παιδί, ὁ Ἀρσένιος ἀπὸ μία πολὺ ἄσχημη ἀσθένεια καὶ πρήσθηκε τὸ πρόσωπό του καὶ ἡ μητέρα του ὀνόματι Ζωὴ ἔπεσε σὲ βαθιὰ θλίψη. 

Ἀκούσας ὁ Δημήτριος γιὰ τὸν Ὅσιο Διονύσιο εἶπε στὴ μητέρα του: «Ἂν δὲν πάω τὸν Ἀρσένιο στὸν Ὅσιο Διονύσιο δὲν θεραπεύεται». Ἡ μητέρα του, τοῦ ἀπάντησε νὰ πᾶνε. Ὅταν ἦλθαν στὸν Ἱερομόναχο τότε Διονύσιο τοὺς ὑποδέχθηκε μὲ τὴν Ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Διάβασε ὁ Ὅσιος εὐχὲς στὸν Ἀρσένιο καὶ ἔχρισε τὸ πρόσωπό του μὲ ἅγιο ἔλαιο καὶ σὲ λίγες μέρες θεραπεύθηκε.

Τό 1959 στό χωριό Δίον γεννήθηκε ἕνα μωρό ἄρρωστο οἱ γιατροί εἴπανε ὅτι θά ζήσει γιά λίγες μέρες καί ὅτι δέν ἔχει ἐλπίδες.

 

Το 1959 στο χωριό Δίον γεννήθηκε ένα μωρό άρρωστο οι γιατροί είπανε ότι θα ζήσει για λίγες μέρες και ότι δεν έχει ελπίδες.

 

Η δόλια η μάνα του μέρα νύχτα ήταν πάνω από την κούνια του και παρακαλούσε τον νονό να το βαπτισουν, για να μπορέσουν να το θάψουν στην εκκλησία για να διαβαστεί .

 

Ο νονός σήμερα αύριο ..περνούσαν οι μέρες.

Άγιος Διονύσιος εν Ολύμπω και η Ιερά μονή του Αγίου (βίντεο μιλάει ο γέροντας Εφραίμ - φωτογραφίες νέας & παλιάς μονής)

Ο Άγιος Διονύσιος γεννήθηκε λίγο πριν το 1500 μ.Χ. στο ορεινό χωριό Σκλάταινα της Καρδίτσας, την σημερινή Δρακότρυπα. Το όνομά του ήταν Δημήτριος και από παιδί επέδειξε ζήλο για την αγάπη του Χριστού και την ασκητική ζωή.

Σε ηλικία 18 ετών μόνασε στα Μετέωρα λαμβάνοντας το όνομα Δανιήλ.

Τρία χρόνια αργότερα, αναζητώντας πιο απομονωμένο τόπο και επειδή δεν του έδιναν την ευκαιρία ν’ αναχωρήσει, πήδηξε ως δια θαύματος κάτω από το βράχο των Μετεώρων και μετέβη στις Καρυές του Αγίου Όρους. Εκεί γίνεται ιερεύς και μεγαλόσχημος μοναχός, μετονομασθείς σε Διονύσιο.

Από τον βίο του οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

 

Τα ανίσχυρα μάγια

Μια χήρα που λεγόταν Ζωή είχε δυο γιους, τον Δημήτρη και τον Αρσένιο. Ο Αρσένιος έπαθε ένα φοβερό νόσημα. Του πρήσθηκε το πρόσωπο και είχε αφόρητους πόνους. Η χήρα υπέφερε και θρηνούσε. Τότε είπε ο Δημήτριος:

– Εάν δεν πάμε στον Όλυμπο, εκεί που ασκητεύει ο αββάς Διονύσιος, ο αδελφός μου δεν πρόκειται να θεραπευτεί.

Σύγχρονο Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Διονυσίου τοῦ ἐν Ὀλύμπῳ, τὸν Αὔγουστο τοῦ 2015

 

Γράφει η Ρόη

Εἶχα χρόνια προβλήματα μὲ τὴν μέση μου. Ὑπῆρξα  8 μῆνες κλινήρης τὸ 1997 καὶ σηκώθηκα μὲ τὴν βοήθεια τῆς Παναγίας τῆς Γιατρίσσης. Γιὰ κάποια χρόνια ὑπῆρξε ὕφεση τῆς παθήσεώς μου.

Ὅμως, ἐπανῆλθε τὸ πρόβλημα... 

Τὸ 2015 εἶχε μῆνες ποὺ μὲ βασάνιζε τὸ πόδι μου στὸ ἰσχύο καὶ συγκεκριμένα στὴν ἄρθρωση τῆς λεκάνης (κούπα). Δὲν μποροῦσα νὰ βαδίσω πάνω ἀπὸ 300 μέτρα καὶ μὲ ἔπιανε πόνος καὶ ἦταν ἀδύνατον νὰ συνεχίσω τὸ περπάτημα, ἂν δὲν ξεκουραζόμουν τοὐλάχιστον γιὰ ἀρκετὸ χρόνο.

Τὸ καλοκαίρι τοῦ 2015 πήγαμε διακοπές, μὲ τὸν σύζυγό μου, στὸν Ὄλυμπο. Ἀνάμεσα στὶς ἄλλες περιηγήσεις μας βρεθήκαμε καὶ στὸ παλαιὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, τὸ κατεστραμμένο ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς (βρίσκεται 17 χιλιόμετρα ἀπὸ τὸ Λιτόχωρο μέσα στὸ φαράγγι τοῦ Ἐνιπέα).

Η Θαυματουργική χάρη του Οσίου Διονυσίου του εν Ολύμπω

 

Ο Όσιος Διονύσιος γεννήθηκε στα τέλη του ΙΕ´ αιώνα στο χωριό Πλατίνα της επαρχίας Φαναρίου Τρικάλων, από ευσεβείς γονείς.

Κάποια γυναίκα που ήταν χήρα και είχε δυο παιδιά, τον Δημήτριο και τον Αρσένιο ζούσε κοντά στον Όλυμπο όπου μόναζε ο Όσιος Διονύσιος. Έτυχε και αρρώστησε το ένα της παιδί, ο Αρσένιος από μία πολύ άσχημη ασθένεια και πρήσθηκε το πρόσωπό του και η μητέρα του ονόματι Ζωή έπεσε σε βαθιά θλίψη.