Ἡ Ἑλλάδα ὑπῆρξε μιὰ ἀπὸ τὶς κοιτίδες τοῦ μοναχισμοῦ. Τὰ ὄρη καὶ τὰ βουνὰ τῆς πατρίδος μας εἶναι κατάσπαρτα ἀπὸ παλαιὲς καὶ νέες σκῆτες καὶ Ἱερὲς Μονές, τὶς ὁποῖες ἔκτισαν ἅγιοι ἀσκητές. Ἕνα ἁγιασμένο τέτοιο βουνὸ εἶναι καὶ τὸ Ὅρος Σαγματὰ τῆς Βοιωτίας. Ἐκεῖ ἀσκήτεψε καὶ ἁγίασε ὁ ἅγιος Κλήμης ὁ Ἀθηναῖος, μιὰ ἁγιασμένη καὶ χαρισματικὴ μορφὴ τῶν μέσων χρόνων.
Ἔζησε τὸν 11ο αἰῶνα. Γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα, ἡ ὁποία στὰ χρόνια ἐκεῖνα βρισκόταν σὲ τέλεια παρακμή, ὅπως τὴν περιέγραψε λίγα χρόνια ἀργότερα ὁ μητροπολίτης τῆς Ἅγιος Μιχαὴλ Χωνιάτης, ἢ Ἀκομινάτος (1138-1222). Καταγόταν ἀπὸ εὐγενῆ καὶ πλούσια οἰκογένεια, ἡ ὁποία τοῦ παράσχε τὰ ἐφόδια νὰ μορφωθῇ καὶ νὰ ζήσῃ μιὰ ἄνετη ζωή. Ὅμως αὐτὸς θέλγονταν ἀπὸ μικρὸς γιὰ τὸν μοναχικὸ βίο.
