ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ἐβρ. 11, 33-12,2] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ» [ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-6-1996] (Β338) [ Β΄ ἔκδοσις ]

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ [:Ἐβρ. 11, 33-12,2]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΝΤΕΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 9-6-1996]

  (Β338)                                                                                                                             [Β' ἔκδοσις]                                                                                                           

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, τὴν περασμένη Κυριακή, ἑόρτασε τὴν Ἁγίαν Πεντηκοστήν. Δηλαδὴ τὴν κάθοδον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν παραμονή Του εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Τὴν σημερινὴ Κυριακή, ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν μνήμη πάντων τῶν ἁγίων. Αὐτὸ σημαίνει τὴν φανέρωση τῆς Πεντηκοστῆς μέσα εἰς τὸν κόσμον διὰ τῶν ἁγίων. Οἱ ἅγιοι εἶναι ἡ ἀπόδειξις τῆς Πεντηκοστῆς· διότι μὲ τὸν τρόπον αὐτόν, δεχθέντες τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, γίνονται ἅγιοι. Οἱ ἅγιοι, λοιπόν, εἶναι ὁ καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα εἰς τὴν Ἱστορίαν. Ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου ἀνθρώπου εἶναι τὸ πιὸ καινούριο πρᾶγμα ποὺ γνωρίζει ὁ παλαιωμένος μας κόσμος. Ὅταν ὁ Πλάτων κάνει χρήση τοῦ ὅρου «ἅγιος», θὰ ἐνθυμεῖσθε, ἐκεῖ ποὺ ἀναφέρεται εἰς τὰ «ὅσια καὶ προσφιλῆ» καὶ πάει γιὰ νὰ συγκρίνει ἐκεῖ τὴν ἀξία τῆς πατρίδος- ἀπ᾿ τὸ σχολεῖο τὸ ξέρομε αὐτό- δὲν ἔχει ὁ ὅρος «ἅγιος» στὸν Πλάτωνα, δὲν ἔχει καμία σχέση μὲ ὅ,τι ἐννοεῖ ἡ Ἁγία Γραφή.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ[: Ματθ.10.32-33, 37-38 καί Ματθ.19,27-30] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ» [ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στίς 22-6-1997] [Β357] Ἔκδοσις Β΄

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ[: Ματθ.10.32-33, 37-38 καὶ Ματθ.19,27-30]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 22-6-1997]

   [Β357]                                                                                                                                 Ἔκδοσις Β΄

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾷ πάντας τοὺς ἁγίους, τοὺς γνησίους φίλους τοῦ Θεοῦ καὶ εὐεργέτας ἀληθινοὺς τῶν πιστῶν. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ὅσο ζοῦσαν, ἐπίστευσαν εἰς τὸν Θεὸν καὶ ἐπολιτεύθησαν κατὰ Θεόν. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι οἱ πρωτότοκοι τοῦ Θεοῦ· ποὺ εἶναι ἀπογεγραμμένοι εἰς τὸν οὐρανόν. Καὶ εἶναι πρωτότοκοι, γιατί θὰ τύχουν ὅλοι τῆς μεγάλης καὶ μοναδικῆς κληρονομίας, ποὺ εἶναι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὅσοι θὰ εἶναι εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, λέγονται «πρωτότοκοι».

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Ματθ.10.32-33, 37-38 και Ματθ.19,27-30] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;» [26-6-1994] (Β300)

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ[: Ματθ.10.32-33, 37-38 και Ματθ.19,27-30]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                       «ΠΩΣ ΟΜΟΛΟΓΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ;»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 26-6-1994] 

(Β300)                                     

    Ο Χριστός, αγαπητοί μου, είπε εις τους μαθητάς Του και δι’ αυτών προς όλους τους πιστούς όλων των αιώνων και εποχών, έναν βαρυσήμαντο λόγο. Τους είπε: «Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»· που σημαίνει ότι ο Χριστός ζητά την ομολογία μας υπέρ του προσώπου Του ενώπιον των ανθρώπων.

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ‘’ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ’’» [19-6-2000]

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                           με θέμα:

       « Η ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ‘’ΒΑΣΙΛΕΥ ΟΥΡΑΝΙΕ’’»

                             [εκφωνήθηκε στην Ι.Μ. Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-2000]         

      Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

 

     Σήμερα, αγαπητοί μου, δευτέρα ημέρα από της Κυριακής της Αγίας Πεντηκοστής, έχομε σύναξη των πιστών για να τιμήσομε το τρίτο πρόσωπον της Αγίας Τριάδος, το Πνεύμα το Άγιον. Είναι Αυτό που υπούργησε το γεγονός της Πεντηκοστής και καθ’ όλη την εβδομάδα, έχομε την Διακαινήσιμον της Οικονομίας του Αγίου Πνεύματος, όπως και την Διακαινήσιμον του Πάσχα είχαμε την Οικονομίαν του Υιού. Ο Πατήρ στέλνει τον Θεόν Λόγον εις τον κόσμον, που με την Ενανθρώπησή Του ο κόσμος σώζεται. Στέλνει και το Πνεύμα το Άγιον ο Πατήρ, για να συμπληρωθεί η σωτηρία των ανθρώπων. Κι όπως λέγεται, ο Υιός και το Πνεύμα, λέγει ένας πατήρ της Εκκλησίας μας, «ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο χέρια του Πατρός με τα οποία σώζεται ο κόσμος». Και συνεπώς, όπου ο Υιός, εκεί και το Πνεύμα το Άγιον.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ [:Πράξεις 2, 1-11] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΤΑ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» [15-6-1997] [Β356]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ[:Πράξεις 2, 1-11]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                       «ΤΑ ΔΥΟ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 15-6-1997] 

[Β356]                                     

       Σήμερα, αγαπητοί μου, εορτάζομε την Αγίαν Πεντηκοστήν. Δηλαδή το γεγονός της καθόδου του Αγίου Πνεύματος εις την Εκκλησίαν του Χριστού· και που αποτελεί το επισφράγισμα του έργου του Χριστού επί της γης. Και το έργον του Χριστού επί της γης είναι η ίδρυσις της Εκκλησίας Του. Και αυτή η ίδρυσις, το βαθύτερον μυστήριον, το «σεσιγημένον μυστήριον χρόνοις αἰωνίοις», όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, είναι η φανέρωσις της Εκκλησίας ως Σώματος Χριστού.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΝ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ» [18-6-2000] (Β416)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

      Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                  με θέμα:

                         «Η ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΣΗΜΕΙΟΝ ΕΝΩΣΕΩΣ

            ΚΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΣΗΜΕΙΟΝ ΔΙΑΛΥΣΕΩΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 18-6-2000] 

(Β416)                                     

   Το Πνεύμα το Άγιον, αγαπητοί μου, ήδη είχε ανακληθεί από την Γην. Το είπε σαφώς ο Πατήρ: «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας». Οι άνθρωποι είχαν εξοκείλει. Παρότι ο Θεός είχε πει να μη μιγούν οι δύο κλάδοι του Αδάμ. Ο ένας ήταν του Κάιν και ο άλλος του Σηθ. Εμίγησαν όμως κινούμενοι από κίνητρα υλιστικά. «Είδαν», λέγει, «οι υιοί, οι απόγονοι του Σηθ ότι οι θυγατέρες των απογόνων του Κάιν ήταν πολύ ωραίες· και εμίγησαν». Και εχάλασαν. Και έφθασαν σε ένα σημείο που προκαλείται πλέον η απόφασις του Θεού για να έλθει ο Κατακλυσμός. Γι'αυτό λέγει… προσέξτε αυτήν την θέσιν «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα - δεν λέει «εἰς τοὺς αἰῶνας»-  διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας». Έγιναν σαρκικοί. Αίρω, λοιπόν, το Πνεύμα μου το Άγιον. Από δω ας μάθομε ότι ο σαρκικός άνθρωπος δεν μπορεί να έχει το Πνεύμα του Θεού. Δεν… τρόπον τινά, προσγειούται ομαλά το Πνεύμα το Άγιον εις τον σαρκικόν άνθρωπον. Γνωρίζομε πλέον από την Καινή Διαθήκη ότι ο άνθρωπος είναι όχι η ψυχή του μόνον αλλά και το σώμα του και κυριότατα το σώμα του, ναός του Αγίου Πνεύματος. Πώς λοιπόν αυτό το σώμα, το οποίον θα συρθεί εις την ανηθικότητα, την ποικίλη ανηθικότητα, πώς είναι δυνατόν πλέον, αφού καταπροδόθηκε ως ναός του Αγίου Πνεύματος να μένει πλέον μέσα εκεί το Πνεύμα το Άγιον;

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ» [Από τη σειρά: «Ομιλίες εις προσκυνητάς Θεσσαλονικείς» Δ97Α’] [13-6-1992]

 

ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΟ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                   με θέμα:

                      «Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ»

                                  [Από τη σειρά: «Ομιλίες εις προσκυνητάς Θεσσαλονικείς» Δ97Α’]

                                 [Εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 13-6-1992]

       Αν ο θάνατος, αγαπητοί μου, έθετε την τελική του σφραγίδα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, τότε, θα λέγαμε, ας αρχίσομε να θρηνούμε γι΄ αυτήν την φοβερή αιχμαλωσία μας εις τον κόσμον αυτόν. Τότε μόνιμο τραγούδι μας, μόνιμο, μάλλον, ελεγείο μας, ας είναι το «Ματαιότης ματαιοτήτων τα πάντα ματαιότης». Και μάλιστα όταν σήμερα, Ψυχοσάββατο προ της Πεντηκοστής, μάς ζωντανεύει αυτή η θέσις του θανάτου, η πραγματικότητα του θανάτου για να τα πούμε αυτά, τότε θα λέγαμε: «Γιατί να έρχονται νέοι άνθρωποι στον κόσμον αυτόν αφού θα πεθάνουν;».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ [:Ιω. 17,1-13] Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου «ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ» [19-6-1983] [Β92]

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ[:Ιω. 17,1-13]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                          «ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ»

                                [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-6-1983] 

[Β92]

      Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την μνήμην των 318 θεοφόρων Πατέρων, που έλαβαν μέρος εις την Α΄Οικουμενικήν Σύνοδον της Νικαίας της Κωνσταντινουπόλεως. Δια να κατανοήσομε την θέση των Πατέρων μέσα εις τον χώρον της Εκκλησίας, θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά πράγματα, τα οποία μπορούν να σταθούν πραγματικά οδηγός μας, διότι η παρουσία των είναι «ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ» και ακόμα, δεν μπορούμε να σταθούμε χωρίς την παρουσία εκείνων. Γι'αυτό ακριβώς τον λόγο θα πρέπει να γνωρίσουμε πολύ καλά την θέση των μέσα εις αυτόν τον χώρον της Εκκλησίας.

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων Ὁμιλία 3η – Ο ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ Κυριακή 3-6-1979

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 3η – Ο ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

                                                                 Κυριακή 3-6-1979

 

Εἰσαγωγικά

Οἱ Πεντηκοστιανοί

Ἐμφάνισις καί δρᾶσις των

Ἡ Χ.Ο.Ε.

Ἡ διδασκαλία της

Ἀναβαπτίζονται εἰς τό πῦρ τῆς Πεντηκοστῆς ;

Ποῦ στηρίζουν τήν ἀναβάπτισίν των 

Πότε ἐκπληροῦται ἡ προφητεία τοῦ Ἰωήλ 

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων Ὁμιλία 2α – Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 2α – Ο ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΣ

                                                                 Κυριακή 27-5-1979

   Εἴχαμε ἀναφερθῆ τήν περασμένη φορά εἰς τό θέμα γενικά τῆς αἱρέσεως. Ἀλλά τίθεται τό ἐρώτημα: Τί εἶναι αἵρεσις;

    Αἵρεσις εἶναι ἡ λογική ἑρμηνεία τοῦ δόγματος· δηλαδή εἶναι ἡ προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου νά κατανοήση τό μυστήριον τοῦ Θεοῦ. Καί ὅταν προσπαθῆ ὁ ἄνθρωπος νά τό κατανοήση, θέλει νά τό κατατάξη μέσα εἰς τά λογικά κατηγορήματα· δηλαδή θέλει νά λογικοποιήση κάτι πού εἶναι πέρα ἀπό τήν λογική. Στήν προσπάθειά του ὅμως νά λογικοποιήση, νά κάνη λογικό δηλαδή, ἐκεῖνο τό ὁποῖον δέν μπαίνει μέσα στά στενά ὅρια τῆς λογικῆς, κατ’ ἀνάγκην θά ξεφύγη· κι ἀφοῦ θά ξεφύγη, αὐτό εἶναι αἵρεσις. Ὥστε λοιπόν αἵρεσις πάντοτε εἶναι ἡ λογικοποίησις τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τῆς ἀποκαλύψεως· ἐπειδή πάντα, ἐπαναλαμβάνω, ἡ ἀποκάλυψις εἶναι ὑπέρ λόγον, εἶναι πιό πάνω ἀπό τήν λογική.

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων - Ὁμιλία 1η - ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Σειρά τριῶν, πάντοτε ἐπίκαιρων, ἀπομαγνητοφωνημένων ὁμιλιῶν  τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου - Περί αἱρέσεων

 

Ὁμιλία 1η - ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

                    Αἵρεσις: ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός τῆς Ἐκκλησίας

     Ἐπειδή στίς μέρες μας, ἀγαπητοί μου, ὅπως λέγει ἐκεῖ ἕνας ψαλμικός στίχος, πολλοί «μονιοὶ ἄγριοι»[Ψαλμ.79,14:« ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗς ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο αὐτήν»], δηλαδή ἀγριογούρουνα, λυμαίνονται τήν χριστοφυτευθεῖσα ἄμπελο τῆς Ἐκκλησίας μέ τίς αἱρέσεις τους, καλό θά ἦταν αὐτές οἱ τρεῖς ὁμιλίες μας νά ἀφιερωθοῦν εἰς τό μεγάλο αὐτό θέμα τῶν αἱρετικῶν, τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐχθροί εἶναι ἐσωτερικοί. Διότι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦν διωγμόν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐχθροί ἐξωτερικοί· ἐκεῖνοι ὅμως οἱ ὁποῖοι μετέρχονται τήν αἵρεσιν, αὐτοί εἶναι ἐχθροί ἐσωτερικοί.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ [:Πράξεις 20, 16-18 και 28-36] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες» [11-6-1989] (Β217)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

[:Πράξεις 20, 16-18 καὶ 28-36]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 11-6-1989]

(Β217)

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, ἐπιστρέφει ἀπὸ τὴν περιοδεία του στὴν Ἑλλάδα κατευθυνόμενος πρὸς Ἱερουσαλήμ. Τὸ ταξίδι του ἦτο διὰ θαλάσσης. Σὲ κάποια λιμάνια σταθμεύει, γιὰ νὰ δεῖ σὲ πολὺ σύντομο χρονικὸ διάστημα, πῶς πηγαίνουν οἱ Ἐκκλησίες ποὺ εἶχε ἱδρύσει. Ἐστάθμευσε καὶ εἰς τὴν Μίλητον. Δὲν πῆγε εἰς τὴν Ἔφεσον, διότι δὲν ἔμενε χρόνος, ἀλλὰ μετεκάλεσε, δηλαδὴ ἐκάλεσε ἀπὸ τὴν Ἔφεσον τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου, γιὰ νὰ τοὺς δεῖ γιὰ λίγο, ἀκριβῶς γιὰ νὰ μὴ χρονοτριβήσει, ἐπειδὴ ἐβιάζετο νὰ πάγει εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ νὰ προλάβει τὴν ἑορτὴν τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ συνάντησίς του αὐτὴ μὲ τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐφέσου, ἔμεινε ἱστορική. Καὶ εἶναι μία ἀπὸ τίς ἔνδοξες σελίδες τῆς Καινῆς Διαθήκης ἀπὸ πλευρᾶς ποιμαντικῆς, ἀλλὰ καὶ διότι ἐκεῖ εἰς ὅ,τι διημείφθῃ καὶ εἶπε στοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου, ἐκεῖ καὶ ξεδιπλώθηκε ἡ ἀπέραντη ψυχὴ τοῦ Παύλου, σὲ ἕνα ἀνείπωτο οὐράνιο μεγαλεῖο.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12] Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου Εἰς τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί … ἀνελήφθη ἐν δόξῃ» [24-5-2001]

 

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Πράξεις 1,1-12]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                             με θέμα:

 Εἰς τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί … ἀνελήφθη ἐν δόξῃ»

                      [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 24-5-2001]

     Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, μένει έκθαμβη μπροστά στο γεγονός της Αναλήψεως στον ουρανό του ιδρυτού της και Κυρίου της. Έζησε την Σάρκωσιν του Θεού Λόγου, Τον είδε να κηρύττει ως «ἐξουσίαν ἔχων», Τον θεώρησε επί του Σταυρού, διεπίστωσε την Ανάστασή Του και τώρα Τον βλέπει με δέος να ανέρχεται μετά σαρκός εις τον ουρανόν. Αυτός ο κύκλος, ή αυτή, αν θέλετε, η βύθισις του Θεού Λόγου μέσα στη δημιουργία Του και η εκ νέου ανάδυσή Του, αφού στάθηκε «σκυλευτής», λαφυραγωγός των ιδίων Του κτισμάτων, που ο διάβολος είχε ιδιοποιηθεί, άφησε εκπλήκτους τους ανθρώπους. Όλη αυτή την ιστορία –του εκτός ιστορίας Θεού, βέβαια- με λακωνικό τρόπο και ποιητικό ταυτόχρονα, εκφράζει ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή στον Τιμόθεο. Γράφει: «Καὶ ὁμολογουμένως μέγα ἐστὶ τὸ τῆς εὐσεβείας μυστήριον· Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν Πνεύματι, ὤφθη ἀγγέλοις, ἐκηρύχθη ἐν ἔθνεσιν, ἐπιστεύθη ἐν κόσμῳ, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ». Είναι στο τρίτο κεφάλαιο της πρώτης προς Τιμόθεον επιστολής. Το κείμενο αυτό είναι μία συντομοτάτη περίληψις του Χριστιανισμού. Και μάλιστα, για λόγους αναδείξεως, αρχίζει με την Ενανθρώπηση και τελειώνει με την Ανάληψη.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12] Β' Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Εἰς τό καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς, καί καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» [8-12-1986] [Θέμα 97ον, μέρος ΙΑ΄]

Η Α΄ ομιλία ΕΔΩ 

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12]

    Β΄ απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

         με υπομνηματισμό της ΙΔ΄Κατηχήσεως προς Φωτιζομένους

             του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, && ΚΖ΄- Λ΄,

           «εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ

    καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

                             [εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 15-12-1986] 

 [Θέμα 97^ον, μέρος ΙΑ΄]

      Ενθυμείσθε ότι ο άγιος Κύριλλος εθεώρησε ως γνωστά τα της Αναλήψεως του Κυρίου, γι΄αυτό και δεν είπε πολλά πράγματα εις τους Κατηχουμένους του, επειδή είχαν ακούσει περί της Αναλήψεως την προτεραίαν, την προηγούμενη ημέρα, την Κυριακή. Όπως το βλέπομε εδώ, που λέει «Κυριακή», συνεπώς η κατήχησις εγίνετο ημέρα Δευτέρα. Πιστεύω ότι δεν ήταν μόνο κάθε Δευτέρα, αλλά όπως συμπίπτει η περίπτωσις, ότι το θέμα εκείνο ήταν μετά την Κυριακή, για εκείνη τη φορά, ημέρα Δευτέρα.

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12] Α' Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Εἰς τό καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καί ἀνελθόντα εἰς τούς οὐρανούς, καί καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός» [8-12-1986] [Θέμα 96ον, μέρος Ι΄]

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ [:Πράξεις 1,1-12]

Α΄ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ ὑπομνηματισμὸ τῆς ΙΔ΄κατηχήσεως πρὸς Φωτιζομένους

τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, && ΚΔ΄- ΚΣΤ΄

«εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,

καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

[ἐκφωνήθηκε στὸν Ι.Ν. ἁγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στὶς 8-12-1986]

[Θέμα 96ον, μέρος Ι΄]

Εὑρισκόμεθα, ἀγαπητοί, εἰς τὴν 24ην παράγραφον τῆς 14ης Κατηχήσεως τοῦ ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων. Μέχρι τώρα ἔγινε ἀνάλυσις ἐπὶ τοῦ μεγάλου θέματος τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ ἕνα γεγονός. Ἀδιάσειστον γεγονός· τὸ ὁποῖον καθορίζεται τόσον ἀπὸ τοὺς μάρτυρες, ὅσο καὶ ἀπὸ τοὺς προφήτας. Ἔτσι λοιπὸν οἱ μάρτυρες τοῦ γεγονότος καὶ οἱ προφῆται, δίνουν τὴν μαρτυρίαν τους καὶ πλέον ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ μέσα στὴν Ἱστορία εἶναι ἀδιάσειστος. Δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ διασείσει τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Πολλοὶ ἐπεχείρησαν, ἀλλὰ δὲν τὰ κατάφεραν. Στὸ τέλος γρονθοκόπησαν ἐπάνω σε καρφιά.