ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Ἡ ἀττικὴ γῆ ἀνέδειξε, σὲ ὅλες τίς ἱστορικὲς περιόδους, μιὰ πλειάδα ἁγίων, οἱ ὁποῖοι λαμπρύνουν τὸ ἁγιολογικὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ Ὅσιος Λαυρέντιος ἀπὸ τὰ Μέγαρα, κτήτορας τῆς Ἱερᾶς καὶ Σεβασμίας Μονῆς Φανερωμένης Σαλαμίνας.
Γεννήθηκε καὶ ἔζησε τὸ δεύτερο μισὸ τοῦ 18ου αἰῶνα στὰ Μέγαρα τῆς Ἀττικῆς ἀπὸ φτωχούς, ἀλλὰ εὐσεβεῖς γονεῖς, τὸν Δημήτριο καὶ τὴν Κυριακή. Ὀνομαζόταν Λάμπρος Κανέλλος καὶ ἀσκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ ἀγρότη καὶ τοῦ οἰκοδόμου. Ἦταν νυμφευμένος μὲ μιὰ εὐσεβῆ σύζυγο, τὴ Βασίλω, μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησαν δύο παιδιά, τὸν Ἰωάννη καί τὸν Δημήτριο. Ζοῦσαν μιὰ ἥσυχη καὶ ἐνάρετη οἰκογενειακὴ καὶ χριστιανικὴ ζωή, στὰ δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας.
