Δεν θα ασχοληθώ με το θέμα του γάμου ομοφυλοφίλων και τη δυνατότητα να έχουν παιδί, στο οποίο είμαι ούτως ή άλλως αντίθετη. Οπως είναι και η πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας, σκεπτόμενη τα παιδιά, που είναι και το ευάλωτο μέρος αυτής της σύνθεσης την οποία θέλουν να ονομάσουν οικογένεια. Θα ήθελα ωστόσο να μιλήσω για το πώς βιώνω η ίδια, ως ετεροφυλόφιλη, όλον αυτόν τον θόρυβο, όλον αυτόν τον καταιγισμό απαιτήσεων, δικαιωμάτων, ύβρεων, όλη αυτή την πίεση που ασκείται στην κοινωνία από μια μικρή μερίδα συμπολιτών μας που πιστεύουν ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω τους.
Τα πρώτα δείγματα ότι ο κ. πρωθυπουργός και το επιτελείο του γράφουν το Σύνταγμα εις τα παλαιότερα των υποδημάτων τους -και, ως εκ τούτου, και τη δημοκρατία- τα είχαν δώσει εδώ και έτη, από την εμφάνιση του κορονοϊού. Με περίσσια χαρά τότε ανακοίνωναν τον έναν περιορισμό μετά τον άλλον, ήλεγχαν τις μετακινήσεις μας, τις δουλειές μας, τη μόρφωση των παιδιών, ακόμη και τις ανάσες μας, με την ευχαρίστηση του διεστραμμένου σαδιστή που βλέπει το θύμα του να υποφέρει. Ο κ. Σκέρτσος μάλιστα -που σήμερα μας διασκεδάζει στη νέα του θέση ως εκπρόσωπος Τύπου, και αυτό διότι ουδείς μπορεί να τον πάρει στα σοβαρά- είχε φτάσει στο σημείο να πει δημοσίως «τελικά παραχωρήσαμε κάποιες ελευθερίες».
Θεωρούσαν ο κ. Σκέρτσος, δεξί χέρι του κ. πρωθυπουργού, και οι συν αυτώ ότι οι ελευθερίες μας κατοχυρώνονταν από τις διαθέσεις τους και όχι από τις αρχές του Συντάγματος, που είναι η βάση της δημοκρατίας. Αφού τότε βρήκαν και τα έκαναν, διότι πολλοί απαίδευτοι πολίτες όλα αυτά τα θεωρούσαν φυσιολογικά, γιατί να μην τα ξανακάνουν; Γιατί να μην ξανακαταλύσουν το Σύνταγμα τώρα, που είναι και δύσκολα τα πράγματα για αυτούς στις εκλογές;
Η χώρα πηγαίνει προς εκλογές χωρίς ουσιαστικά δεξιά παράταξη. Το δεξιό κυβερνητικό σχήμα διά του στόματος του αρχηγού του έχει προ πολλού απαρνηθεί την ταυτότητά του. Ηδη από το 2015 ο κ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει: «Κάναμε σφάλμα αν επιτρέψαμε η Ν.Δ. να φανεί δεξιό κόμμα λόγω κάποιων στελεχών».
Ακολούθησαν και άλλες δηλώσεις και πράξεις, όπως η εμμονή του να χρηματοδοτεί και να εγκαθιστά λαθρομετανάστες παντού, αδιαφορώντας συγχρόνως για τις συνέπειες στην κοινωνία, για την καταστροφή του αστικού περιβάλλοντος, για την αραβοποίηση και την αφρικανοποίηση ολόκληρων περιοχών, για την πληθυσμιακή αλλοίωση. Υποστήριξε όσο δεν πάει την αριστερή woke ατζέντα με ό,τι παλαβό υπήρχε σε σημείο να μη διαφοροποιείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί συνεργάτες του προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι, ακόμη και από την ΚΝΕ, όπου κάποιοι είχαν και αξιώματα.
