ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 17, 14-23] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ» [4-9-1983] (Β97)

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 17, 14-23]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ἡ ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 4-9-1983]

(Β97)

Ὅταν, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβὼρ μὲ τοὺς τρεῖς μαθητάς Του, τὸν Ἰάκωβον, τὸν Ἰωάννην καὶ τὸν Πέτρον, ἔφθασε ἐκεῖ ποὺ ἦσαν οἱ ἄλλοι μαθηταί, οἱ ἐννέα, τοὺς ὁποίους εἶχαν περικυκλώσει πλῆθος πολὺ κόσμου, Φαρισαῖοι, καὶ ἀκόμη ἕνας δυστυχισμένος πατέρας, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὸ παιδὶ του εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου νὰ τὸ θεραπεύσουν, ποὺ ἦταν δαιμονισμένο καὶ δὲν μπόρεσαν. Καὶ τώρα ἔρχεται εἰς τὸν Κύριον καὶ Τοῦ λέγει: «Κύριε, σὲ παρακαλῶ κάνε καλὰ τὸ παιδί μου, γιατί τὸ ἔφερα στοὺς μαθητάς σου καὶ δὲν μπόρεσαν νά μου τὸ κάνουν καλά». Καὶ τότε ὁ Κύριος ἀναστέναξε καὶ εἶπε: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! Ἓως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;». «Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας, ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχομαι, ποὺ εἴδατε τόσα θαύματα καὶ μένετε ἀκόμη στὴν ἀπιστία σας;». Καὶ τότε ἐζήτησε νὰ φέρουν τὸ παιδὶ μπροστά Του, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔβγαλε τὸ δαιμόνιον καὶ τὸ ἀπήλλαξε.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.17, 14-23] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.17, 14-23]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι (:καὶ ὅταν κατέβηκαν ἀπὸ τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως καὶ ἦλθαν πρὸς τὸ πλῆθος, πλησίασε Αὐτὸν ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ γονάτισε ἐμπρὸς Του καὶ εἶπε: "Κύριε, σπλαχνίσου τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται, ταλαιπωρεῖται καὶ ὑποφέρει ἄσχημα, ἀλλὰ καὶ κινδυνεύει τὸν ἔσχατο κίνδυνο· διότι πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ καὶ πολλὲς φορὲς στὸ νερό, καὶ κινδυνεύει ἔτσι νὰ καεῖ ἢ νὰ πνιγεῖ. Καὶ ἔφερα αὐτὸν πρὸς τοὺς μαθητές Σου μὲ τὴν παράκληση νὰ τὸν θεραπεύσουν καὶ αὐτοὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τοῦ χαρίσουν τὴν θεραπεία")» [Ματθ. 17,14-16].

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄ Κορ. 4,9-16] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄ Κορ. 4,9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Εἶδες πῶς φανερώνει συγχρόνως καὶ τὴ σοβαρότητα καὶ τὴν πατρικὴ φροντίδα του καὶ τὸν φιλόσοφο νοῦ του; Εἶδες πῶς ἀφαιρεῖ τὴν ἀλαζονεία; «Δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:κάθε ἄλλο ὅμως παρὰ βασιλεία ἀπολαμβάνουμε ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι· διότι νομίζω ὅτι ὁ Θεὸς ἐμᾶς τοὺς ἀπόστολους μᾶς παρουσίασε δημόσια καὶ στὰ μάτια ὅλων ὡς τελευταίους, ὡς καταδίκους ποὺ πρόκειται νὰ θανατωθοῦν· διότι γίναμε θέαμα σὲ ὅλο τὸν κόσμο, καὶ στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ἀπὸ τὴ μιὰ μᾶς θαυμάζουν οἱ ἐνάρετοι ἄνθρωποι ἐνῶ, ἀπὸ τὴν ἄλλη, μᾶς περιφρονοῦν καὶ μᾶς χλευάζουν οἱ ἄλλοι)» [Α΄ Κορ. 4,9], δείχνει πάλι πολλὴ ἔμφαση καὶ βαρύτητα μὲ τὸ νὰ πεῖ «ἡμᾶς». Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο σὲ αὐτό, ἀλλὰ προσθέτει καὶ τὸ ἀξίωμα, ἐλέγχοντας ἔντονα τοὺς Κορίνθιους πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθυνόταν ἡ ἐπιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους (:ἐμᾶς τοὺς ἀποστόλους)», δηλαδὴ ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι ὑπομένουμε μύρια κακά, ποὺ σπείρουμε τὸ κήρυγμα τῆς εὐσεβείας, ποὺ σᾶς ὁδηγοῦμε σὲ αὐτὴν τὴν φιλοσοφία [:ὡς φιλοσοφία γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς νοεῖται γενικὰ ἡ χριστιανικὴ θεολογία καὶ ἡ κατὰ Χριστὸ ἄσκηση καὶ ζωή], σὲ αὐτὴν τὴ φιλοσοφημένη χριστιανικὴ ζωὴ ποὺ θὰ σᾶς χαρίσει τὰ αἰώνια οὐράνια ἀγαθά· αὐτούς, τοὺς Ἀποστόλους δηλαδή, τοὺς παρουσίασε δημοσίως ὡς τελευταίους στὴ σειρὰ ἀνθρώπους, ὡς μελλοθάνατους, δηλαδὴ ὡς καταδίκους.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 17, 14-23] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «Η ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ» [4-9-1983] (Β97)

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ. 17, 14-23]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«Ἡ ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 4-9-1983]

(Β97)

Ὅταν, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος ἐπέστρεψε ἀπὸ τὸ ὄρος Θαβὼρ μὲ τοὺς τρεῖς μαθητάς Του, τὸν Ἰάκωβον, τὸν Ἰωάννην καὶ τὸν Πέτρον, ἔφθασε ἐκεῖ ποὺ ἦσαν οἱ ἄλλοι μαθηταί, οἱ ἐννέα, τοὺς ὁποίους εἶχαν περικυκλώσει πλῆθος πολὺ κόσμου, Φαρισαῖοι, καὶ ἀκόμη ἕνας δυστυχισμένος πατέρας, ὁ ὁποῖος ἔφερε τὸ παιδὶ του εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Κυρίου νὰ τὸ θεραπεύσουν, ποὺ ἦταν δαιμονισμένο καὶ δὲν μπόρεσαν. Καὶ τώρα ἔρχεται εἰς τὸν Κύριον καὶ Τοῦ λέγει: «Κύριε, σὲ παρακαλῶ κάνε καλὰ τὸ παιδί μου, γιατί τὸ ἔφερα στοὺς μαθητάς σου καὶ δὲν μπόρεσαν νά μου τὸ κάνουν καλά». Καὶ τότε ὁ Κύριος ἀναστέναξε καὶ εἶπε: «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη! Ἓως πότε ἔσομαι μεθ᾿ ὑμῶν; Ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;». «Ὦ γενεὰ ἄπιστη καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε θὰ εἶμαι μαζί σας, ἕως πότε θὰ σᾶς ἀνέχομαι, ποὺ εἴδατε τόσα θαύματα καὶ μένετε ἀκόμη στὴν ἀπιστία σας;». Καὶ τότε ἐζήτησε νὰ φέρουν τὸ παιδὶ μπροστά Του, ἀπὸ τὸ ὁποῖον ἔβγαλε τὸ δαιμόνιον καὶ τὸ ἀπήλλαξε.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.17, 14-23] Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [: Ματθ.17, 14-23]

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΙΑΖΟΜΕΝΟΥ ΝΕΟΥ

«Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον προσῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν καὶ λέγων· Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιάζεται καὶ κακῶς πάσχει· πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. καὶ προσήνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι (:καὶ ὅταν κατέβηκαν ἀπὸ τὸ ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως καὶ ἦλθαν πρὸς τὸ πλῆθος, πλησίασε Αὐτὸν ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ γονάτισε ἐμπρὸς Του καὶ εἶπε: "Κύριε, σπλαχνίσου τὸ παιδί μου, διότι σεληνιάζεται, ταλαιπωρεῖται καὶ ὑποφέρει ἄσχημα, ἀλλὰ καὶ κινδυνεύει τὸν ἔσχατο κίνδυνο· διότι πολλὲς φορὲς πέφτει στὴ φωτιὰ καὶ πολλὲς φορὲς στὸ νερό, καὶ κινδυνεύει ἔτσι νὰ καεῖ ἢ νὰ πνιγεῖ. Καὶ ἔφερα αὐτὸν πρὸς τοὺς μαθητές Σου μὲ τὴν παράκληση νὰ τὸν θεραπεύσουν καὶ αὐτοὶ δὲν μπόρεσαν νὰ τοῦ χαρίσουν τὴν θεραπεία")» [Ματθ. 17,14-16].

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ [:Α΄ Κορ. 4,9-16] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Ι΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ[:Α΄ Κορ. 4,9-16]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Εἶδες πῶς φανερώνει συγχρόνως καὶ τὴ σοβαρότητα καὶ τὴν πατρικὴ φροντίδα του καὶ τὸν φιλόσοφο νοῦ του; Εἶδες πῶς ἀφαιρεῖ τὴν ἀλαζονεία; «Δοκῶ γὰρ ὅτι ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις (:κάθε ἄλλο ὅμως παρὰ βασιλεία ἀπολαμβάνουμε ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι· διότι νομίζω ὅτι ὁ Θεὸς ἐμᾶς τοὺς ἀπόστολους μᾶς παρουσίασε δημόσια καὶ στὰ μάτια ὅλων ὡς τελευταίους, ὡς καταδίκους ποὺ πρόκειται νὰ θανατωθοῦν· διότι γίναμε θέαμα σὲ ὅλο τὸν κόσμο, καὶ στοὺς ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους. Καὶ ἀπὸ τὴ μιὰ μᾶς θαυμάζουν οἱ ἐνάρετοι ἄνθρωποι ἐνῶ, ἀπὸ τὴν ἄλλη, μᾶς περιφρονοῦν καὶ μᾶς χλευάζουν οἱ ἄλλοι)» [Α΄ Κορ. 4,9], δείχνει πάλι πολλὴ ἔμφαση καὶ βαρύτητα μὲ τὸ νὰ πεῖ «ἡμᾶς». Καὶ δὲν ἀρκέστηκε μόνο σὲ αὐτό, ἀλλὰ προσθέτει καὶ τὸ ἀξίωμα, ἐλέγχοντας ἔντονα τοὺς Κορίνθιους πρὸς τοὺς ὁποίους ἀπευθυνόταν ἡ ἐπιστολή: «ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους (:ἐμᾶς τοὺς ἀποστόλους)», δηλαδὴ ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι ὑπομένουμε μύρια κακά, ποὺ σπείρουμε τὸ κήρυγμα τῆς εὐσεβείας, ποὺ σᾶς ὁδηγοῦμε σὲ αὐτὴν τὴν φιλοσοφία [:ὡς φιλοσοφία γιὰ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς συγγραφεῖς νοεῖται γενικὰ ἡ χριστιανικὴ θεολογία καὶ ἡ κατὰ Χριστὸ ἄσκηση καὶ ζωή], σὲ αὐτὴν τὴ φιλοσοφημένη χριστιανικὴ ζωὴ ποὺ θὰ σᾶς χαρίσει τὰ αἰώνια οὐράνια ἀγαθά· αὐτούς, τοὺς Ἀποστόλους δηλαδή, τοὺς παρουσίασε δημοσίως ὡς τελευταίους στὴ σειρὰ ἀνθρώπους, ὡς μελλοθάνατους, δηλαδὴ ὡς καταδίκους.