Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ
[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 25,14-30]
[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Ματθ. 25,14-30]
Ἐὰν στὸν εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ ἐκτίθεται μὲ ἄλλον τρόπο ἡ παραβολὴ τῶν ταλάντων[Λουκ. 19,12-21], πρέπει νὰ λεχθεῖ ὡς ἀπάντηση τὸ ἑξῆς, ὅτι ἄλλη εἶναι ἡ παραβολὴ αὐτὴ καὶ ἄλλη ἐκείνη· διότι σὲ ἐκείνη μὲν ἀπὸ τὸ ἴδιο κεφάλαιο προῆλθαν διάφορα ἔσοδα· διότι ἀπὸ ἕνα χρυσὸ νόμισμα τῶν ἑκατὸ δραχμῶν(μία «μνᾶ») ὁ μὲν ἕνας παρουσίασε πέντε, ἐνῶ ὁ ἄλλος δέκα, καὶ γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν ἀμείφτηκαν κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο. Ἐδῶ ὅμως συνέβῃ τὸ ἀντίθετο, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ βράβευση ἦταν ἴση· διότι ἐκεῖνος ποὺ ἔλαβε δύο τάλαντα, ἔδωσε δύο, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔλαβε τὰ πέντε τάλαντα πάλι τὸ ἴδιο. Ἐνῶ ἐκεῖ, ἐπειδὴ ὑπὸ τίς ἴδιες προϋποθέσεις ὁ μὲν ἕνας παρουσίασε περισσότερα, ἐνῶ ὁ ἄλλος λιγότερα ἔσοδα, ὀρθῶς καὶ στὰ ἔπαθλα δὲν τιμῶνται καὶ οἱ δύο ἐξίσου.