Μια χήρα που λεγόταν Ζωή είχε δυο γιους, τον Δημήτρη και τον Αρσένιο. Ο Αρσένιος έπαθε ένα φοβερό νόσημα. Του πρήσθηκε το πρόσωπο και είχε αφόρητους πόνους. Η χήρα υπέφερε και θρηνούσε. Τότε είπε ο Δημήτριος:
– Εάν δεν πάμε στον Όλυμπο, εκεί που ασκητεύει ο αββάς Διονύσιος, ο αδελφός μου δεν πρόκειται να θεραπευτεί.
– Πηγαίνετε, αποκρίθηκε πρόθυμα η μητέρα.
Έφεραν λοιπόν τον νέο στον άγιο. Εκείνος τον δέχθηκε με πολλή αγάπη. Αφού προσευχήθηκε θερμά, τον άλειψε με άγιο έλαιο στο πρόσωπο και σε λίγες μέρες τον θεράπευσε.
Μετά την θεραπεία του ο Αρσένιος θέλησε να μείνει ένα διάστημα στο μοναστήρι. Βλέποντας εκεί την αγγελική ζωή των αδελφών, επιθύμησε να γίνει κι αυτός μοναχός. Αφού λοιπόν συμβουλεύθηκε τον αδελφό του Δημήτριο, ρασοφόρεσε.
Όταν η μητέρα τους πληροφορήθηκε την απόφαση του Αρσενίου, πήγε να πεθάνει από τη λύπη της. Κάποια γυναίκα τότε μπήκε στη μέση και την παρότρυνε να καταφύγει σε μια μάγισσα. Η μάγισσα προσπάθησε να στείλει πονηρά πνεύματα στο μοναστήρι του οσίου Διονυσίου, για να εξαναγκάσουν τον Αρσένιο να φύγει από κει. Αλλά ο διάβολος δεν μπορούσε να πλησιάσει το μοναστήρι. Η θεία δύναμη που κατοικούσε στον ιερό χώρο του και στην ψυχή του αγίου, τον εμπόδισε.
Παρουσιάζεται λοιπόν στη μητέρα, την αρπάζει από τον λαιμό και της φωνάζει:
– Γιατί μ’ έστειλες σ’ αυτόν τον ασκητή; Δεν ξέρεις ότι εγώ δεν μπορώ να τον πλησιάσω; Τώρα θα σου δώσω την ανταμοιβή σου.
Και άρχισε να τη δέρνει αλύπητα.
Εκείνη έβγαλε κραυγές τρόμου και οδύνης. Μαζεύτηκαν οι γείτονες και ρωτούσαν τι συμβαίνει. Η μητέρα, μόλις ελευθερώθηκε από τον διάβολο, αναγκάσθηκε να ομολογήσει την αλήθεια. Έστειλε αμέσως και προσκάλεσε τον άγιο να προσευχηθεί γι’ αυτήν και να τη συγχωρήσει.
Ο όσιος Διονύσιος ήρθε στο σπίτι της. Γεμάτος αγάπη, τη συγχώρησε, προσευχήθηκε θερμά γι’ αυτήν και τη θεράπευσε από τα δαιμονικά τραύματα.
Το θαύμα αυτό ακολούθησε και άλλο μεγαλύτερο. Η μητέρα τόσο πολύ εκτίμησε και αγάπησε το αγγελικό σχήμα, που αποφάσισε να γίνει κι αυτή μοναχή! Το ίδιο και ο μεγαλύτερος γιος της Δημήτριος.
Από το βιβλίο: ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΙ. Τόμος πρώτος. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2008, σελ. 212.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου